منشا اقانیم ثلاثه در قرآن
10 صفحه
قرآن کریم خاطرنشان ساخته که عیسى عبدى بود رسول، واینکه هیچ چیزى جز اینادعا نمىکرد و آنچه به وى نسبت مىدادند خود او ادعایش را نکرده و با مردمجز به رسالتخدا سخنى نگفته، همچنانکه قرآن این معنا را در آیه زیر صراحتا از آن جناب نقل کردهمىفرماید: و اذ قال الله یا عیسى ابن مریم ء انت قلت للناس اتخذونىو امى الهین من دونالله؟قال سبحانک ما یکون لى ان اقول ما لیس لى بحق، ان کنت قلته فقد علمتهتعلم ما فىنفسى و لا اعلم ما فى نفسک، انک انت علام الغیوب، ما قلت لهم الا ماامرتنى به: ان اعبدوا الله ربى و ربکم، و کنت علیهمشهیدا ما دمت فیهم فلما توفیتنىکنت انت الرقیب علیهم و انت على کل شىء شهید، ان تعذبهم فانهم عبادک و ان تغفرلهمفانک انت العزیز الحکیم، قال الله هذا یوم ینفع الصادقین صدقهم (1) .
و این کلام عجیب که مشتملبر عصارهاى از عبودیت و متضمن جامعترین نکات ادب و حیرتآورترین آن است، کشف مىکند از اینکه نسبتبه موقعیتخود در برابر ربوبیتپروردگارش و در برابر مردم و اعمال آنان چه دیدى داشته، مىفرماید:عیسى ع خود رانسبت به پروردگارش تنها یک بنده مىدانسته که جز امتثال کارى ندارد و جز به امر مولایشچیزى ارادهنمىکند و جز به امر او عملى انجام نمىدهد و خداى تعالى هم جز این دستورى بهوى نداده که مردم را به عبادت او به تنهائىدعوت کند، او نیز به مردم جز این را نگفت که اىمردم الله را که پروردگار من و پروردگار شما است بپرستید.
منشا اقانیم ثلاثه در قرآن
