مواد و روش ها: این مطالعه به تجزیه و تحلیل ثانویه داده از یک مطالعه کنترل شده تصادفی با 12 ماه پیگیری زوج مراقب بیمار 276 خانواده است. دسته ای از گروه های خط سیر بهداشت روانی مراقب مشخص شده می باشند.
خم شدن و گسترش و توسعه مچ پا. این بیماران نیز کمتر احتمال دارد در بیمارستان بستری شوند، تجربه درد کمتر بود، و در حالتی که سلامت جسمی و روانی بهتر هستند. بیماران مبتلا به مراقبت کنندگان در گروه "متوسط" به همین ترتیب بهتر از کسانی که در گروه "فقیر"هستند می باشند.
نتیجه گیری: در طول سال اول پس از مرخص شدن، بهبود پس از عمل بیماران پس از شکستگی لگن با سلامت روان همراهان خود همراه بوده است. هنگامی که یک مراقب سلامت روان "فقیر"بود، بیمار بهبود پس از عمل جراحی شکستگی لگن احتمال بیشتری برای بازیابی ضعیف بودن دارد. این نتایج نشان می دهد که ارائه دهندگان خدمات بهداشتی می تواند همراهان 'ذهنی در حالی برآورد کند که بار بهبودی و سلامت بیماران پس از شکستگی لگن در نظر گرفته شود.
شکستگی لگن در افراد مسن بیشتر است با خطر بالای مرگ و میر همراه است. با افزایش جمعیت سالمندان در سراسر جهان 1.7 میلیون در 1990، تعداد شکستگی لگن تا 6300000 در سال 2050 پیش بینی شده است. در تایوان، شکستگی لگن نشان دهنده یک مشکل عمده و در حال رشد است که تحت مراقبت های بهداشتی، با درصد بالا افراد 65 سال و بالاتر انتظار می رود افزایش از 11.2٪ در سال 2012 به 39.4٪ در سال 2060 برسد. پس از بیماران تحت عمل جراحی هیپ جایگزینی، انجام اقدامات توانبخشی موثر هستند پیشرفت برای بهبود عملکرد فیزیکی آنها ضروری است. به عنوان مثال، افزایش توانایی سرپایی، بهبود عملکرد، تعادل، و / یا قدرت با وجود این تحولات ، بیماران کاهش توانایی عملکردی و کیفیت زندگی ، که در حال حاضر یک چالش در زندگی بیماران و همراهان خود بوده را گزارش داده اند. نقش مراقبت، بنابراین، نباید در مورد مراقبت مداوم بیمار را دست کم گرفت. مراقب نه تنها به ارائه کمک های عملی، بلکه انگیزه افراد مسن در طول مدت بهبودی شکستگی لگن را بیشتر می کند. با این وجود، اطلاعات کمی در حال حاضر به عنوان چگونگی مراقب نفوذ در بهبود بیماران مسن دوره نقاهت بعد از شکستگی لگن در دسترس می باشد.
شکستگی لگن سالمندان
