مقاله کامل بعد از پرداخت وجه
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات: 10
زعفران با نام علمی کرکوس ساتیوس Crocus Sativus از خانواده زنبقیان Iridaceae می باشد. در برخی منابع، مثلا در دائره المــعارف آمریکانا Americana Encyclopedia ذکر شده است که این کلمه از کریکوس Corycus که نام منطقه ای در سیلیسیا Cilicia واقع در شرق مدیترانه می باشد گرفته شده است. عده ای مبداء زعفران را ایالت قدیم ماد ایران می دانند، برخی از محققین نیز خاستگاه زعفران را در منطقه وسیعتری از کره زمین شامل یونان، ترکیه، آسیای صغیر و ایران می دانند.
ایرانیان ضمن صدور زعفران به بسیاری از نقاط جهان باستان، خواص آن را به یونانیها، رومیها، چینیها و اقوام سامی از جمله عربها معرفی کردند و شیوه زراعت آن را در سده های اول تا چهارم هجری به امم اسلامی پیرامون مدیترانه آموختند. به این ترتیب که نخستین زعفران زارها به وسیله ایرانیان تبعید شده توسط معاویه در نواحی شام دایر شدند، سپس کاشت زعفران در شمال افریقا و اندلس (اسپانیای اسلامی) وصقلیه (سیسیل) رواج یافت و اقوام ایرانی همچون رستمیان و بنوطبری در انتقال فرهنگ زعفرانکاری مؤثر بودند.
مستندات تاریخی بیانگر این واقعیت است که ایرانیان از روزگاران کهن به زر و زعفران علاقه و توجهی بلیغ داشته اند به طوری که در جشن ها و سرور ها و مجالس بزم و نشاط مانند عروسی ها و اعیاد، یا استقبال از بزرگان و زائران زر و زعفران نثار قدمها می کردند. در برپایی با شکوهتر این گونه آئین ها، ضمن آذین بندی و آینه بندان، سکه های زرین و سیمین را به همراه زعفران و گل و نقل بر سر عروس و داماد یا شخصیتهای مورد نظر، و گاهی همه حاضران در این گونه مراسم می ریختند. در برخی ازمراسم زعفران را به تنهایی، یا همراه با مشک وعنبر و عود دود می کردند و گلاب می پاشیدند.
درعصرهخامنشیان زعفران برای تزئین گرده های نان ومعطر کردن خوراکها به کار می رفته است.
Saffron is the flower known scientifically as Crocus sativus L. The Encyclopedia Americana states that this word derives from the Greek Corycus , the name of an area in Cilicia in the eastern Mediterranean. Some believe saffron to have originated in the Media of ancient Iran (7th century BC); others believe it has its origins in a wider area of the earth including Greece, turkey, Asia Minor and Iran Saffron, Crocus sativus Linnaeus, is a stem less perennial grass plant with a round sub-soil corm of 3-5cm diameter. Each corm produces 6 to 8 leaves similar to grass weeds. The short sprinkle roots grow at the base and circumference of the corm . i The first part to appear in early autumn is the flower. The flower consists of three sepals and three petals of the same lilac color which makes them hardly distinguishable. There are three stamens, and filaments are twice as long as the anthers. Out of the single-ovule ovary in the center of the flower grows a long thin style of a light yellow color which ends in a triple stigma of 2-3 cm length and bright orange red color. It is the dried stigmas (and style) that saffron the spice consists of. The stigmas of the saffron flower contain many chemical substances. There are carbohydrates, minerals, musilage, vitamins (especially riboflavin and thiamin) and pigments including crocin, anthocianin, carotene, lycopene and zigzantin. i There is also an aromatic essence turpenic(safranal), and picrocrocin which gives saffron its distinctive flavor. Saffron flowers are normally harvested in mid auntumn. The flowers are picked by hand. The flowers begin to grow after the first irrigation and the blooming period in southern Khorasan is usually late October to late November, and of course this depends on environmental and farming conditions. Harvest is completed in at most twenty days. i In the food processing industry saffron is used as a colorant in sausages, margarine, butter, cheese and alcoholic and non-alcoholic beverages. It is also used for coloring and flavor in ice-cream and sauces and dressings.
It has also been used in the treatment of ailments such as dysentery, measles, enlargement of the liver and gall bladder and urological infections .
مقاله در مورد تاریخچه زعفران, زبان تخصصی