لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه32
گفتار
رشد جمعیت، افزایش تنوع نیازهای جوامع انسانی بدنبال خود افزایش تولید و پسماندهای زاید را در بر داشته است. برخی از این پسماندهای زائد، خطرناک بوده، در مقادیر ناچیز خود می توانند اثرات مخرب بهداشتی و محیطی را پدیدار سازند. سالانه در جهان 400 میلیون تن مواد زائد خطرناک تولید می شود. که از جمله می توان به مواد آلی پایدار نظیر و مشتقات آنها اشاره نمود. این مواد اگر چه در ابتدای تولید خود در سال 1930 به دلیل داشتن خواص منحصر بفرد از جمله پایداری زیاد، ظرفیت گرمای ویژه بالا، ثابت دی الکتریک بالا، خورندگی بسیار کم، فشار کم، اشتغال پذیری اندک و هدایت الکتریکی اندک رفع نیازهای صنعتی را سبب شدند لیک با گذشت زمان اثرات مخرب آنها بر فواید آنا فایق آمده و کاهش وزن، ضعیف سیستم ایمنی بدن و تغییر غیر عادی ژنتیکی و ایجاد سرطان در انسان و جانوران می شوند.
با گذشت زمان و پیدایش اثرات سوء ناشی از بی توجهی برخورد اصولی با پسماندهای خطرناک، کشورهای عمده تولید کننده را بر آن داشت تا قوانین و مقرراتی را در رابطه با حمل ونقل و دفع این مواد تنظیم تا کنترلی اصولی بر آنها صورت گیرد. بدین ترتیب برخورد با پسماندهای خطرناک بعد بین المللی پیدا نمود و راهکارهای جهانی جهت رفع مشکلات ناشی از آنها پیشنهاد گردید.
اولین مقررات تدوینی جهت کنترل ضایعات خطرناک در سال1980 توسط کشورهای عضو بازار مشترک اروپا به مرحله اجرا درآمد. خط مشی و اصول پیشنهادی توسط برنامه های محیط زیست سازمان ملل(UNEP) در سال 1987 در قاهره به منظور اعمال مدیریت زیست محیطی مواد زائد سمی و خطرناک مورد قبول کشورهای شرکت کننده واقع شد. همچنین در ماه مارچ سال 1989 معاهده بازل در کشور سوئیس به منظور کنترل حمل و نقل برون مرزی ضایعات زیان آور توسط 35 کشور شرکت کننده به امضاء و در تاریخ 5 مه 1992 لازم الاجرا درآمد. کشور جمهوری اسلامی ایران در تاریخ 15 دی ماه 1371 به کنوانسیون بازل ملحق و از تاریخ 16 فروردین 1372 کنوانسیون در مورد ایران لازم اجرا شده است. طبق این معاهده ورود و صدور مواد زائد خطرناک توسط کشورها تابع قوانین و مقرارت خاصی میباشد.
مقاله در مورد پسماندهای زائد