حامی فایل

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

حامی فایل

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

تحقیق در مورد صائب تبریزی

اختصاصی از حامی فایل تحقیق در مورد صائب تبریزی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .docx ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 5 صفحه


 قسمتی از متن .docx : 

 

صائب تبریزی

صائب تبریزی، بزرگ‌ترین غزل‌سرای قرن یازدهم هجری و معروفترین شاعر عهد صفویه است.

زندگی

میرزا محمّدعلی صائب تبریزی در حدود سال ۱۰۰۰ هجری یا یکی دو سال بعد از آن در تبریز زاده شد. پدر او تاجری معتبر بود و خانوادهٔ صائب جزو هزار خانواری بودند که به دستور شاه عباس اول صفوی از تبریز کوچ کرده و در محله عباس‌آباد اصفهان ساکن شدند، و این مردم را تبارزه (تبریزی‌های) اصفهان می‌نامیدند.

صائب در اصفهان به آموختن علوم عصر پرداخت. در جوانی به حج رفت و در بازگشت به مشهد سفر کرد.

صائب در سال ۱۰۳۴ هـ . ق از اصفهان عازم هندوستان شد و بعد به هرات و کابل رفت. حکمران کابل، خواجه احسن‌الله مشهور به ظفرخان، که خود شاعر و ادیب بود، مقدم صائب را گرامی داشت. ظفرخان پس از مدتی به خاطر جلوس شاه جهان، عازم دکن شد و صائب را نیز با خود همراه بود.

در سال ۱۰۴۲ ه‍.ق صائب به ایران بازگشت و در اصفهان اقامت گزید. شاه عباس دوم صفوی به او مقام ملک‌الشعرایی داد. صائب هشتاد سال زندگی کرد و هم در اصفهان دیده از جهان فروبست. درگذشت او در سال ۱۰۸۶ یا ۱۰۸۷ ه.ق بوده‌است.[۲] آرامگاه او در اصفهان، در محلهٔ لَنبان، در محلی است که در زمان حیات او معروف به تکیه میرزا صائب بود. مقبرهٔ صائب در باغچه‌ای در اصفهان در خیابانی که به نام او نامگذاری شده‌است قرار دارد.

صائب تبریزی شاعری کثیرالشعر بود، تعداد اشعار صائب را از شصت هزار تا صد و بیست هزار بیت گفته‏اند. آثار صائب جز سه چهار هزار بیت قصیده و یک مثنوی کوتاه و ناقص به نام قندهارنامه و دو سه قطعه، همگی غزل است.

سبک و شیوهٔ صائب

صائب سبکی را به کمال رساند که چند قرن بعد از او سبک هندی نامیده شد. در شعر او تمثیل، لطافت اندیشه و کاربرد صور خیال دیده می‌شود. غزل را در هر موضوعی به‌کار برده‌است.

آثار صائب تبریزی

مجموعهٔ ابیات صائب را در حدود دویست هزار بیت دانسته اند که آنچه باقی است کمتر از نصف این مقدار است.

شهرت عمده ی صائب در غزلهای فارسی اوست.

از صائب تبریزی دیوانی به زبان ترکی موجود است.

قصایدی در مدح و منقبت امامان شیعه دارد.

مجموعه ای به نام سفینه دارد که گزیده ای است از اشعار خوب خود و دیگر شاعران

از صائب تبریزی مثنوی قلندرنامه باقی است.

صائب را شاعر تک‌بیت‌ها نیز گفته‌اند.

از بیت‌های مشهور اوست:

پاکان ستم ز جور فلک بیشتر کشند

گندم چو پاک گشت خورد زخم آسیا

همچو کاغذ باد گردون هر سبک‌مغزی که یافت

در تماشاگاه دوران می‌پراند بیشتر

اظهار عجز بر در ظالم روا مدار

اشک کباب مایهٔ طغیان آتش است

به فکر معنی نازک چو مو شدم باریک

چه غم از موی‌شکافان خرده‌بین دارم

پر در مقام تجربت دوستان مباش

صائب غریب و بی‌کس و بی‌یار می‌شوی

نمونهٔ غزل‌ها

آب خضر و می‌شبانه یکی‌ست

مستی و عمر جاودانه یکی‌ست

بر دل ماست چشم، خوبان را

صد کمان‌دار را نشانه یکی‌ست

پیش آن چشم‌های خواب‌آلود

نالهٔ عاشق و فسانه یکی‌ست

پلهٔ دین و کفر چون میزان

دو نماید، ولی زبانه یکی‌ست

گر هزارست بلبل این باغ

همه را نغمه و ترانه یکی‌ست

پیش مرغ شکسته‌پر صائب

قفس و باغ و آشیانه یکی‌ست

منابع


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد صائب تبریزی

تحقیق در مورد صائب تبریزی 19 ص

اختصاصی از حامی فایل تحقیق در مورد صائب تبریزی 19 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحه : 19 صفحه


 قسمتی از متن .doc : 

 

صائب تبریزی :

زندگینامه

میرزا محمدعلی فرزندمیرزا عبدالرحیم معروف به صائبا در سال 999 درتبریز متولد شد . پدرش بازرگانی معتبر بود و خاندان او از اعقاب شمس الدین محمد شیرین مغربی تبریزی شاعر مشهور قرن هشتم ونهم بوده است .

صائب از خاک پاک تبریز است هست سعدی گرازگل شیراز

شاه عباس کبیر درسال 1000 اصفهان را به جای قزوین پایتخت ایران قرار داد و برای رونق پایتخت خود در سال 1012، هزار ودویست خانوار از صنعتگران وبازرگانان را از آذربایجان به اصفهان منتقل کرد .خانواده ی صائب هم یکی از آنها بود که در اصفهان درمحله ی عباس آباد سکنی گزید . صائب در اصفهان نشو و نما یافت و دانش های ادبی ، عقلی و نقلی را نزد استادان همان شهر آموخت .

به همین جهت است که او را تبریزی اصفهانی می دانند . صائب درجوانی بخشی از آسیای صغیر ، نجف و بغداد را گشت . به زیارت مکه و مدینه توفیق یافت و پس از بازگشت از این اماکن مقدسه به پابوس امام رضا شتافت .

شکرلله که بعد از سفر حج صائب عهد خود تازه به سلطان خراسان کردم

سفر صائب به هند

تاثیر فرهنگ وتمدن ایرانی درهندوستان به نفوذ اسلام آغاز شد ولی در دوران صفوی به اوج خود رسید . بنیاد فرمانروایی امپراتوران گورکانی هند با کمک شاه اسماعیل و شاه طهماسب مستحکم شده بود و بسیاری از امرای ایرانی در هند ماندگار شده و در اداره آن کشور دخالت داشتند .

وجود بلند پایگانی چون بیرام خان ، حکیم ابوالفتح گیلانی اعتماد الدوله ی طهرانی ، خواجه ابوالحسن تربتی و فرزند او ظفر خان و کسان دیگر در جلب هنرمندان وفضلای ایرانی به هندوستان بسیار موثر بود . بعلاوه محیط آزاد و عدم تعصب ، تجارت و کسب منفعت و تماشای عجایب و احیانا خوشگذرانی ایرانیان را به هند ترغیب می کرد .

حبذا هند کعبه ی حاجات خاصه یاران عافیت جورا

هر که شدمستطیع فضل و هند سفرهند واجب است اورا

این شعر فیاض لاهیجی زبان حال همه ی هنرمندان و ادبای ایرانی قرن دهم و یازدهم است

صائب در سال 1034 اصفهان را به قصد هندوستان ترک گفت وی در کابل به دیدار ظفر خان متخلص به احسن رفت . وی صائب را بسیار اکرام کرد . پس از مدتی با جلوس شاهجهان به جای پدرش جهانگیر ظفر خان عازم دکن شد و صائب را نیز همراه خودش برد . صائب اولین دیوان خود را به خواهش ظفرخان ترتیب داد . شاهجهان از شناخت صائب بسیار خشنود شد و به خاطر قطعه ای که وی در تاریخ جلوس او سرود 12000روپیه به او صله داد و وی را به لقب مستعد خانی مخاطب ساخت . البته در خیر البیان آمده است حق الله نام درویشی صائب را به لقب مستعد خانی مخاطب ساخت . البته صله ی شاهجهان جای سوال و تردید است و در مورد لقب مستعد خانی هم نسخه ای از خیر البیان از حسن تصادف به دست صائب رسید که صائب مستعد خان را قلم گرفت و در بالای آن محمد علی نوشت .

در سال 1039 درحالی که صائب در التزام شاهجهان در برهان پور اقامت داشت به او خبر رسید که پدرش به دنبال او آمده است تا او را با خود به ایران بازگرداند . وی قصیده ای در مدح خواجه ابوالحسن تربیتی سرود واز او اجازه بازگشت به وطن خواست .

شش سال پیش رفت که از اصفهان به هند افتاده است توسن عزم مرا گذار

هفتاد ساله والد پیری است بنده را کز تربیت بود به منش حق بیشمار

سرانجام صائب پس از حدود 9 سال اقامت در هند در سال 1042 ه .ق پس از مدتی اقامت در کشمیر عازم ایران شد .

وفات صائب

بیشتر تذکره نویسان سال وفات صائب را 1081 ه . ق ذکر کرده اند و از ماده تاریخ سرخوش و اشرف مازندرانی هم همین تاریخ اخذ می شود .

اما نصر آبادی که تذکره اش را در سال 1083 نوشته است از حیات صائب در آن سال سخن گفته است . به سنگ قبر صائب تاریخ 1087 ذکر شده است و واعظ قزوینی شاعر هم عصر صائب هم همین تاریخ را در مرثیه ی در مرگ مولانا عنوان کرده است .

شد صائب از این جهان ویران صد حیف زآن در ثمین بحر عرفان صد حیف

گفتند به ناله بلبلان تاریخش ای حیف از آن هزاردستان صد حیف

به نظر می رسد تاریخ قطعی فوت صائب واپیسین روزهای سال 1086 یا نخستین روزهای سال بعد باشد .

مذهب صائب

صائب شیعه ای امامی اثنی عشری بود . وی مردی دیندار، مواظب فرایض و واجبات و معتقد به اصول و مبادی بوده است . قصایدی در مدح ائمه دارد و ابیات حاکی از دینداری و مواظبت در اعمال شرعی در دیوان او بسیار است .

سعی کن در عزت سی پاره ی ماه صیام کز فلک از بهر تعظیمش فرود آمد کلام

خلق و خوی صائب

صائب به شهادت اشعار خود و قول معاصرانش فرشته خو ، کم آزار ومتواضع بود .تمام تذکره نویسان در ستایش او سخن گفته اند حتی دشمنش آذر در آتشکده می نویسد :

''در اصفهان کسب کمالات صوری و معنوی کرد "

صائب بر خلاف غالب شعرا که میانشان حسد موج می زد همه ی شاعران معاصر خود را به نحوی مورد ستایش قرارمی دهد و شاعران را به تعاون وهمکاری و محبت فرا می خواند .

خوش آن گروه که مست بیان یکدگرند زجوش فکر می ارغوان یکدگرند

در دیوان صائب شاید به نام بیش از پنجاه شاعر بر سیم که وی شعرشان را استقبال کرده و از آنان تجلیل کرده است :

این آن غزل که فیضی شیرین کلام گفت در دیده ام خلیده و در دل نشسته ای

این جواب مصرع نوعی که خاکش سبز باد سایه ی ابر بهای کشت را سیراب کرد

ممدوحان صائب

صائب پس از بازگشت به ایران مورد قدردانی شاهان صفوی قرار گرفت . خصوصاً شاه عباس دوم که به او منصب ملک الشعرایی داد .

صائب سه قصیده در مدح شاه صفی و قصیده ای در رثای او و تهنیت شاه عباس دوم دارد

وی بیست قصیده در مدح شاه عباس دوم دارد و مثنوی مختصر و ناقص قندهار نامه را نیز در مورد او سروده است . صائب دو قصیده درمدح شاه سلیمان و قطعه پنج بیتی و تاریخ دار درباره ی جلوس دوباره و تغییر نام او ساخته است . در ضمن وی غزلی طولانی به التزام مردمک ساخته که آن هم به دستور این شاه بیمار بوده است .

گفته اند صائب در جلوس شاه سلیمان قصیده ای سرود که به علت نو خط بودن وی چندان به مذاق او خوش نیامد .

احاطه کرد خط آن آفتاب تابان را گرفت خیل پری در میان سلیمان را

که البته این ماجرا درست بنظر نمی رسد . البته استاد امیری فیروز در مقدمه ی دیوان صائب نوشته اند :


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد صائب تبریزی 19 ص

ویژگی های شعر صائب تبریزی

اختصاصی از حامی فایل ویژگی های شعر صائب تبریزی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

 

خلاصه : صائب تبریزی، شاعر اوایل قرن یادهم هجری است. وی را شاعر چشمه آئینه ها و باغ های پر گل می دانند. او که آفریننده دردها و شادی ها بود، یک سراینده زیبا پسند و سوخته دل محسوب می گردد. در یک کلام می توان او را از اختران ادبیات ایران دانست. صائب در زمان صفویان زندگی می کرد، و با شاهان آن سلسله محشور و مأنوس بوده است. صائب تبریزی درشعر و شاعری آن قدرتبحر داشت که ملک الشعرای عصر رستاخیز هنر ایران گردید . [خسرو احتشامی هونه گانی، جهان بینی صائب الوهیت اشیاء درشعر طراز نو، فرهنگ اصفهان به شماره چهاردهم ، زمستان 1378 ، ص79 ] صائب که درشعر و سخن خود به شور و شیدایی مولانا ، به شیوایی و روانی سعدی ، به فخامت و استواری کلام حافظ دلبسته بود و درشعر خود به مجموعه اینها نظر داشت و توانسته بود در کارهای خود نشان دهد که می تواند در خط ویژه هریک از این سه گوینده بزرگ گام های استواری بردارد ، او دست شعررا گرفت وبه آسمان برد . صائب کسی به رتبه شعرم نمی رسد ـ دست سخن گرفتم و برآسمان شدم . [محمد علی صاعد ،‌نگاهی تطبیقی به غزلهای صائب تبریزی و مشتاق «بازگشت» ، فرهنگ اصفهان ، شماره هفتم و هشتم ،‌بهار و تابستان 1377 ، ص112]

شعر صائب تبریزی آینه تمام نمای اجتماع

نشست بررسی ابعاد تربیتی شعر صائب تبریزی با حضور محمدحسن حائری و محمدحسین محمدی، در سرای اهل قلم خانه کتاب برگزار شد.

به گزارش سرویس فرهنگی برنا به نقل از ستاد خبری کنگره شعر اجتماعی معاونت اجتماعی ناجا، در ابتدای مراسم فیلم کوتاهی از چگونگی برگزاری همایش شعر اجتماعی بوشهر پخش شد.

محمدحسین محمدی، صائب شناس و استاد دانشگاه در ابتدای صحبت های خود گفت: برای من جالب است که نیروی انتظامی چنین نشستی را برگزار می کند و بیشتر از ایراد سخنرانی برای دست مریزاد و کشف رابطه پلیس، صائب و سبک هندی آمده ام.

وی عملکرد نیروی انتظامی را در برگزاری کنگره ای با عنوان شعر اجتماعی مثبت ارزیابی کرد و افزود: پرداختن به حاشیه و جوانب هر هدفی از روش های نتیجه بخش است و نیروی انتظامی دقیقا به چنین نکته ای رسیده و با پرداختن به حواشی چون شعر صائب برای رسیدن به هدف اصلی یا همان نظم اجتماعی تلاش می کند.

این استاد دانشگاه صائب تبریزی را این گونه معرفی کرد که "روح حافظ بعد از مرگ در قالب صائب تبریزی به دنیا بازگشته است".

به گفته وی علاقه زیاد اساتید دوره اول ادبیات فارسی به سبک خراسانی از دلایل اصلی ناشناخته ماندن سبک هندی و شاعر معروف آن، صائب تبریزی است.

محمدی الهام گرفتن از مسائل پیش و پا افتاده زندگی را از ویژگی های سبک هندی دانست و اظهار کرد: یکی از ستون ها و پایه های شعر سبک هندی این است که شاعر به اطراف خود بنگرد و با مواردی که از آن می یابد شعری اجتماعی بسراید.

وی با بیان این که بین ادبیات و اجتماع ارتباط جالبی حکم فرماست، تصریح کرد: به اعتقاد کنفوسیوس "یکی از بهترین راه ها برای شناختن وضعیت جامعه بررسی ادبیات آن است" و از این نظر سبک هندی بیشتر از هر سبک شعری دیگر آینه جامعه است.

محمدی صائب تبریزی را مهم ترین شاعر سبک هندی معرفی کرد و ادامه داد: این اهمیت تا جایی است که صائب تبریزی در وصف خود می گوید "هم چو دریا ژرف بین شو تا شوی صائب شناس/ گوهری شد موج و آن گاه گوهر را شناخت".

سخنران دیگر این نشست محمدحسن حائری، عضو هیات علمی دانشگاه بود. وی به بررسی شعر صائب تبریزی پرداخته و سبک هندی را نتیجه سیر تحول ادب فارسی دانست.

این استاد دانشگاه دوره تاریخی سبک هندی را فرهنگی ترین دوره در طول تاریخ ایران توصیف کرد و گفت: دوره تاریخی سبک هندی زمانی است که مردم از کفاش و نجار و بزاز گرفته تا سمسار و خیاط و... همه شاعراند اما متاسفانه اهمیت این دوره در غفلت مانده است.

حائری افزود: انعکاس اجتماع در شعر هندی به خوبی دیده می شود و این مساله به قدری محسوس است که مواردی چون زندگی روزمره مردم نیز در شعر صائب مطرح می شود.

در ادامه علیرضا علیزاده؛ دبیر کنگره شعر اجتماعی با اشاره به بعد ملی اولین همایش، گفت: پس از برگزاری نخستین کنگره شعر اجتماعی در گستره ملی قرار شد در شهرهای مختلف نیز همایشی برگزار شود و به دنبال آن همایش شعر اجتماعی در 4 استان در حال برگزاری است.


دانلود با لینک مستقیم


ویژگی های شعر صائب تبریزی