ابوالحسن علی بن جولوغ سیستانی متخلص به فرخی یکی از استادان بزرگ شعر فارسی ـ دری است. آگاهی ما در باره زندگی فرخی بسان بیشتر شاعران آن دوران بسیار اندک است. حتی تاریخ زاده شدن این شاعر پرآوازه تا هنوز روشن نیست. اما به سبب اینکه سالی چند پس از کشته شدن دقیقی بلخی، آنهم در جوانی به دربار چغانیان پیوسته است و هنگام وفات نیز به گفته لبیبی شاعر معاصر وی هنوز در شمار جوانان بوده ، ظاهرا در حدود ربع چهارم سده چهارم تولد شده باشد. سال وفات اورا لطف علی بیک آذر 470 هـ.ق. میداند، اما هیچ مأخذ دیگری این سال را تأیید نمیکند. از آنجا که فرخی بعد از سلطان مسعود مدح هیچ پادشاهی از سلسله غزنویان در دیوان او نیامده است، (سلطان مسعود در سال 432 هـ.ق. وفات کرده است) تاریخ مرگ شاعر که در «آتشکده آذر» آمده پذیرفتنی نیست. رضاقلی خان هدایت سال وفات او را 429 هـ ق. میداند. در دیوان او تنها یازده قصیده در مدح مسعود آمده است و این میرساند که شاعر پیش از سلطان مسعود وفات یافته است.
زندگی نامه فرخی سیستانی همراه با شعرهای او ( فایل ورد - 14 صفحه )