تحقیق درباره دموکراسی دیجیتالی Digital Democracy

اختصاصی از حامی فایل تحقیق درباره دموکراسی دیجیتالی Digital Democracy دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

    دموکراسی دیجیتالی Digital Democracy  

  دموکراسی دیجیتالی Digital Democracy، امروزه به عنوان یک مفهوم جدید در عرصه جامعه اطلاعاتی information society در هزاره سوم، پدیدار شده است. استفاده از نهاده های متنوع فناوری اطلاعات و ارتباطی روز برای تعمیق و تقویت و تحکیم ساختار دموکراسی و ارائه آن با نمودهای نوین به جامعه مخاطبان شبکه وند، رفتار سازمانی دموکراسی دیجیتالی را تشکیل می دهد. سایبر دموکراسی ابزار ممتازی در جهت معرفی ظرفیت ها و پتانسیل مولفه های دموکراسی یک کشور است و امروزه با شاهراه جهانی اطلاع رسانی اینترنت، این امر به وضوح قابل درک است. یکی از شاخص های عمده و اثربخش در گسترش دموکراسی دیجیتالی، سایت های رسمی دولت ها در اینترنت است. جامعه یک میلیارد کاربری وب، حجم مخاطب کمی برای اطلاع رسانی فراگیر و چند وجهی دولت ها در سرزمین دیجیتال نیست. باید از این ظرفیت استفاده کرد و با استفاده از ابزارها و فرآیندهای آزاد در آن در تبلیغ برنامه های رسمی به ۱۵ درصد از جمعیت فعال و باسواد کره زمین، بیش از پیش استفاده کرد. اگر چه بیش از ۱۰۰۰ سایت دولتی ایران در وب، با برنامه ای نامشخص و عدم مستندسازی فرآیند اطلاع رسانی دیجیتالی سازمان مطبوع خود، به کار مشغول هستند، اما سایت های سفارتخانه ای ایران در اینترنت که به طور مستقیم، مورد بازدید حجم زیادی از مخاطبان غیر ایرانی کشورمان در خارج از کشور، قرار می گیرند، نباید از معضلات پایگاه های رسمی ایران در وب، برخوردار باشند.    معضلات سایت های سفارتخانه ای    در یک نگاه کلی به بیش از ۲۰ سایت مرتبط به نمایندگی های ایران در خارج از کشور، ۶ معضل اصلی و واحد در این پایگاه ها قابل مشاهده است که امیدواریم، حتی اگر مرکز مدیریت سایت های دولتی ایران راه اندازی نشد، شورای عالی فناوری اطلاعات وزارت امور خارجه، برای رفع این نابسامانی ها، با تشکیل کمیته نظارتی بر فرآیند اطلاع رسانی دیجیتالی این وزارتخانه، اهتمام ورزد. مهمترین چالش های سایت های سفارتخانه ای ایران در وب به این شرح است:     ۱ عدم مستندسازی یک برنامه منسجم برای طراحی، راه اندازی و به روزرسانی این پایگاه ها.    ۲ عدم استفاده از دامنه domain مناسب و به خصوص پسوند extension شایسته پایگاه های سفارتخانه ای.     مثلا salamiran.org، به هیچ وجه شایسته سایت سفارتخانه ایران در تورنتو نیست.    ۳ عدم معرفی جامع پتانسیل ها و ظرفیت های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جمهوری اسلامی به عنوان یکی از تمدن های تاریخ در تارنماهای رسمی ایران در وب.    ۴ فقدان اطلاع رسانی چند زبانه، مالتی مدیا و تخصصی در کشورهای مقصد.    ۵ نبود برنامه الکترونیکی جامع برای فرآیند صدور ویزا از طریق وب سایت های سفارتخانه ایران. امری که در سایت های سفارتخانه های اروپایی مستقر در ایران حداقل، در حال انجام است.     ۶ قرارگیری بر روی میزبان host های غربی که هر لحظه امکان suspend کردن سایت را فراهم می کنند.    ۲۱ سایت در یک نگاه    جهت بررسی اجمالی پایگاه های سفارتخانه ای ایران در وب، به ۲۱ مورد از این مراکز وبی، مراجعه کردیم. ماحصل بررسی کلی نگارنده را در ادامه می خوانیم. امیدواریم، در راستای نیل به دولت الکترونیک و فراگیر شدن ضریب اثربخشی اطلاع رسانی دیجیتالی ایران در وب، دولت نهم بیش از پیش به سازمان گسترده اطلاع رسانی الکترونیکی خود بها دهد.    ۱ سایت سفارت ایران در پاریس: سایت سفارت ایران در فرانسه، در نشانی http://amb-iran.fr/index.php قرار دارد و بی شک، یکی از برترین سایت های سفارتخانه ای ایران در وب به شمار می آید. این پایگاه که پتانسیل های اطلاع رسانی خیلی خوبی ارائه کرده است، نمونه ارزنده ای برای دیگر سایت های سفارتخانه ای کشور در وب است. توجه به ارتباط الکترونیکی مخاطبان با مسئولان سفارت و اطلاع رسانی صوتی، تصویری و متنی اخبار ایران و فرانسه، ازجمله قابلیت های قابل توجه این سایت است.    ۲ سایت حفاظت منافع ایران در آمریکا: این پایگاه که در آدرس: http://www.daftar.org/far/default.asp قرار دارد، از وضعیت نابسامانی برخوردار نیست. اما با وجود میلیون ها ایرانی مقیم آمریکا، حفاظت از منافع ایرانیان به هر صورت، باید بازتاب اینترنتی در این سایت داشته باشد که فعلا دردسترس نیست. خبرنامه های منتشره در این سایت که در آدرس: www.daftar.org/forms/socialaffairs/resaneh10.pdf قرار دارد، الگوی تعاملی خوبی برای سایت و مخاطبان آن است.    ۳ سایت سفارت ایران در مالزی: در قیاس با سایت های سفارتخانه ای مالزی در وب سایت ایران در این کشور، منعکس کننده خوب ظرفیت های ایران برای مردم مالزی نیست. آن هم کشوری که به عنوان یکی از قدرت های آی تی آسیا مطرح است. به هر حال این سایت در http://iranembassy.com.my ارائه شده است. بارگذاری خوب و به روزرسانی مرتب مطالب پایگاه، سایت سفارت ایران در مالزی را می تواند یکی از عناصر مارکتینگ اینترنتی ایران برای گردشگری الکترونیکی کند.    ۴ سفارت ایران در لاهه: سایت ایران در لاهه، در بارگذاری مطالب فرآیند خوبی را در پیش نگرفته است و نوع تصاویر و چیدمان مطالب سایت، روند حرفه ای ندارد. از سویی، به دلیل موقعیت خاص زبانی هلند، ارائه ورژن های زبانی مختلفی از پایگاه ضروری تصور می شود. این سایت در http://www.iranianembassy.nl قرار دارد.    ۵ سفارت ایران در پکن: کشور یک میلیارد و دویست میلیونی چین، بهترین فرصت گردشگری دوجانبه برای ایرانیان و چینی ها است. این که چقدر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشورمان به جذب گردشگر از این کشور اقدام کرده است، خیلی نمودهای آشکاری حداقل در بعد اطلاع رسانی الکترونیکی در سایت سفارت، مشاهده نمی شود. سایت بیش از آن که چینی باشد، فارسی و انگلیسی است که باید این رویه اصلاح شود. این سایت در http://www.iranchina.org قرار دارد.    ۶ سفارت ایران در توکیو: سفارت ایران در ژاپن، برای چندمین بار تغییر آدرس داده است. نشانی قبلی سایت ایران در آدرس: http://www2.gol.com/users/sjei/ قرار داشت که اکنون به www.iranembassyjp.com تغییر یافته است. برخلاف رسم سایت های سفارتخانه ای که از پسوند ملی کشور مقصد استفاده می کنند، سایت رسمی ایران در توکیو از پسوند کام استفاده کرده است و پایگاه، خیلی در اطلاع رسانی قابلیت های ایران به ژاپنی ها و همچنین مسائلی که ایرانیان در این کشور با آن روبه رو هستند، مطالب اجرایی ارائه نکرده است.    ۷ سفارت ایران در جاکارتا: پایگاه ایران در جاکارتا، چند سالی است که طراحی و راه اندازی شده است و وضعیت قابل قبولی دارد. پرجمعیت ترین کشور جهان از لحاظ تعداد مسلمان، فرصت ایده آلی برای ایران جهت تحکیم و تقویت روابط اقتصادی سیاسی و فرهنگی می باشد. سایت سفارت ایران در اندونزی، باید این فرصت را غنیمت شمارد. برای کسب اطلاع به http://www.iranembassy.or.id مراجعه کنید.               8 سفارت ایران در کپنهاگ: سایت سفارت ایران در دانمارک، گویا بیشتر برای ایرانیان طراحی شده است تا دانمارکی های علاقه مند به ایران. به هر حال مثل دیگر سایت های سفارتخانه ای، اطلاع رسانی قوی پتانسیل های اقتصادی و فرهنگی ایران در این سایت انجام نشده است. اما گرافیک و چیدمان مطالب و لینک های خوب سایت، باعث نمی شود که ما از این پایگاه کم انتقاد کنیم. این پایگاه در www.iran-embassy.dk/fa/index.htm در دسترس است. این پایگاه از نادرترین سایت های ایرانی است که پیام سفیر آقای دانیالی را به زبان فارسی در ایندکس سایت قرار داده است و فرمی آن لاین برای ارتباط با مسئولان سفارت تعبیه نکرده است.    ۹ سفارت ایران در هلسینکی: سایت ساده اما به روز شده سفارت ایران در فنلاند تحت نشانی اینترنتی ساده http://www.iran.fi، از سال ۲۰۰۰ میلادی تاکنون فعالیت کرده است. اما مثل ۲۰ مورد دیگر، سرود، آئین ها، قوانین ملی ایران، فرم الکترونیکی ارتباط با سفیر برای مخاطبان را در پایگاه ارائه نداده است. این که به زبان انگلیسی یا فارسی به مخاطبان سایت که اکثرا فنلاندی هستند خوشامدگویی کنیم، خیلی جالب نیست.     ۱۰ سفارت ایران در اتیوپی: سفارت ایران در آدیس آبابا، به غربت کشور اتیوپی است. اگر چه این سایت از ۲۰۰۴ استارت خورده است، اما به جز چند پیام مهم دولت مردان ایران در ماه های اخیر به زبان انگلیسی مطالب خاص و چشمگیری در تارنما نمی بینیم. حتی بر خلاف رسم سایت های سفارتخانه ای ایران، پرچم ایران در ایندکس سایت به اهتزاز در نیامده است. این که اتیوپی کشور دست چندم جهان است، نباید سایت سفارت ایران در این کشور را تحت الشعاع قرار دهد. این پایگاه در http://www.iranembassy-addis.net معرفی شده است.    ۱۱ سفارت ایران در ارمنستان: سایت ایران در ایروان باید تعاملی الکترونیکی با هموطنان ارمنی و خانواده های آنان در این کشور برقرار کند تا از پتانسیل و قابلیت های سایت، علاقه مندان استفاده بهتری ببرند. به هر حال این پایگاه، قابل قبول است و جا دارد با به روزرسانی بهتر و بیشتر نقطه عطفی برای اطلاع رسانی های دو کشور از طریق وب باشد.    ۱۲ سفارت ایران در باکو: حجم اطلاع رسانی سایت پائین است. اگر چه لینک ها و اطلاعات ارزنده در پایگاه به صورت استاتیک ارائه کرده است، اما هنوز با وضعیت آرمانی که بتواند در اطلاع رسانی ظرفیت های دو کشور مثمرثمر باشد، فاصله دارد. این پایگاه که در www.iranembassyaz.org قرار دارد، بارگذاری حرفه ای و چیدمان درستی را اختیار نکرده است.    ۱۳ سفارت ایران در ابوظبی: به اندازه کافی، ایرانی در امارات هست که سایت سفارت ایران در امارات متحده عربی دلیل کافی برای اطلاع رسانی بهتر و گسترده تر امکانات ایران به اماراتی ها در اختیار داشته باشد. سایت http://www.iranembassy.org.ae در ایندکس خود، به جای تصاویری ممتاز از ایران که نشان از فرهنگ و تمدن ایران باشد مثل آثار تخت جمشید، نمایی از تالار وحدت را ارائه کرده است که جای تعجب دارد. به هر حال سایت های سفارتخانه های ایران در کشورهای منطقه یک سر و گردن از لحاظ جبهه اطلاع رسانی باید وضعیت بهتری داشته باشند.    ۱۴ سفارت ایران در بوداپست: قطعا مجارها به اندازه ایرانیان به انگلیسی مسلط نیستند که سایت سفارت ایران در مجارستان کاملا انگلیسی هست همان طور که پیشتر هم عرض شد رابطه اقتصادی یا گردشگری یا سیاسی معمولی با یک کشور دلیل خوبی برای ضعیف بودن سایت سفارتخانه ای ایران در فلان کشور نیست و وزارت امور خارجه باید به این مسئله توجه کند.    ۱۵ سفارت ایران در اسلو: رسم باب شده نمایش ساختمان سفارت ایران در فلان

دموکراسی

اختصاصی از حامی فایل دموکراسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات52

مقدمه

اگر چه در دنیای امروز "دموکراسی" واژه ایست رایج، تعریف آن می تواند چالش انگیز باشد. این سری مقالات ابتدا با ارائه یک نمای کلی به خواننده آغاز شده، و سپس عناصر خاص یک حکومت دموکراتیک را به موضوعات مجزا تفکیک می کند. هر یک از این مقالات، انعکاس گر تفکرات اکثریت تئوریسین ها، و همچنین شیوه های رایج در بسیاری از جوامع آزاد که هم اکنون تحت سیستم های حکومت دموکراتیک شکوفا می شوند می پردازد.

دموکراسی برگرفته از واژه یونانی دِموس، به معنای مردم است. در حکومت های دموکراتیک، این مردم اند که بر قانون گزار و دولت حکومت می کنند.

اگر چه تفاوت های جزئی میان حکومت های دموکراتیک مختلف جهان به چشم می خورد، برخی اصول و شیوه های خاص دولت های دموکراتیک را از سایر اشکال دولت ها متمایز می سازند.
دموکراسی چیست
دموکراسی برگرفته از واژه یونانی دِموس، (1) به معنای مردم (2) است. در حکومت های دموکراتیک، این مردم اند که بر قانون گزار و دولت حکومت می کنند.

اگر چه تفاوت های جزئی میان حکومت های دموکراتیک مختلف جهان به چشم می خورد، برخی اصول و شیوه های خاص دولت های دموکراتیک را از سایر اشکال دولت ها متمایز می سازند.

دانلود مقاله کامل درباره دموکراسی از نظر کارل پوپر 15 ص

اختصاصی از حامی فایل دانلود مقاله کامل درباره دموکراسی از نظر کارل پوپر 15 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 15

دموکراسی از نظر کارل پوپر

مقدمه

دموکراسی از مفاهیمی است که از زمان پریکلس، که آن را «حکومت مردم» تعریف کرد، تا امروز که در مجامع نظریه پردازی غرب به ویژه امریکا، تحکیم و گسترش آن کارْ ویژه اصلی و تخصصی دولت معرفی می شود، تحولات زیادی داشته است. مجادلات و مباحثات مخالفان و موافقان دموکراسی درباره ضعف ها و مزایای این شیوه حکومت، موجب شکل گیری رساله ها و کتب فراوانی شده است. مفهوم دموکراسی بسیار پیچیده تر از آن است که تصور می شود؛ زیرا منظوری که گویندگان و نویسندگان از به کاربردن آن داشته اند و دارند، متناسب با مقتضیات زمان و شرایط هر عصر متفاوت بوده است. در نوشتار حاضر به بررسی آرای کارل پوپر درباره دموکراسی و تأثیری که اندیشه های وی در تبیین مفهوم دموکراسی داشت خواهیم پرداخت.

. دموکراسی به مثابه فلسفه یا ایدئولوژی

دموکراسی به مثابه فلسفه یا ایدئولوژی، همان دموکراسی حداکثرگراست که مبتنی بر آموزه های لیبرالسیم است و محور مباحث آن «انسان» است. به عبارت دیگر در این رویکرد، انسان لیبرال، به معنای دقیق کلمه، موضوع بحث دموکراسی است؛ انسان نقاد و آزاد از هرگونه قید آسمانی در حیات؛ انسانی که برای اداره زندگی جمعی، جز فردگرایی و سودانگاری مصلحت دیگری را لحاظ نمی کند و به منابع مشروعیت فراانسانی بی اعتناست. براساس این فلسفه سیاسی جدید، سعادت انسان تنها با عقل و علم تأمین می شود و اصل و غایت همه هستی، انسان است و آنچه اصالت دارد اراده انسان است و نهادهای اجتماعی نیز فقط در خدمت به فرد معنا می یابند. از این منظر انسان در همه فعالیت های خویش، چه به او مربوط باشد و چه نباشد، همیشه باید به عنوان غایت در نظر گرفته شود. از همین روی به نظر کانت، پدر مدرنیته، همه اشیاء دارای قیمت هستند و این تنها انسان است که دارای حرمت و منزلت است. کانت در این باره می گوید: «چنان رفتار کن که بشریت را، چه در شخص خود و چه در هرکس دیگر، همواره به مثابه غایتی به شمار آوری و نه هرگز فقط به مثابه وسیله ای».(۱)

کارل ریموند پوپر نیز با اشاره به همین جمله کانت چنین نتیجه گیری کرده که اصالت فرد، توأم با دیگرخواهی، به صورت شالوده تمدن غرب در آمد و هسته مرکزی تمام نظرات اخلاقی برآمده از تمدن غرب شد.(۲) دیگرخواهی در این جا ناظر به تنها قید مکتب اصالت فرد است که تصریح می کند فقط مزاحم حقوق دیگران مباش. نکته مهم این که فردیت دموکراتیک، فردیتی خودْمحور نیست.

یکی دیگر از اصول اساسی دموکراسی به مثابه فلسفه، اصل «برابری» است. برابری در معنای بنیادین خود به این معنی است که همه انسان ها، به حکم انسانیت خود، برابرند و بر یکدیگر برتری ندارند. از لحاظ سیاسی، اصالت برابری به این معنی است که شهروندان در نزد قانون و از لحاظ حقوق و آزادی ها با هم برابرند. در دموکراسی، شهروندان دست کم باید از لحاظ حقوقی با هم برابر باشند. برابری در دموکراسی، برابری در فرصت هاست نه لزوماً در دستاوردها. کسانی که به طور برابر تحت حمایت قانون باشند می توانند از فرصت هایی که نظام اجتماعی و سیاسی فراهم می آورد بهره گیرند و به مشارکت و رقابت در زندگی سیاسی بپردازند. به عبارت دیگر برابری، مستلزم عدم تبعیض بین افراد از هر نوع، به ویژه از لحاظ نژاد، قومیت، جنسیت، مذهب و عقیده سیاسی، است.(۳)

اصل مهم دیگر در دموکراسی، اصل «آزادی» است. آزادی در دموکراسی فلسفی همان معنایی را به ذهن متبادر می سازد که لیبرالیسم منادی آن است؛ یعنی آزادی انسان از تقدس و مقدسات و هرگونه ولایت. نتیجه آن که اومانیسم و فردگرایی، برابری و آزادی سه ضلع مثلث دموکراسی به مثابه فلسفه یا ایدئولوژی است.(۴)

۲. دموکرسی به مثابه امری سیاسی

همان طور که به اجمال بررسی شد، دموکراسی به مثابه فلسفه، حامل آموزه های لیبرالیسم است که به آن دموکراسی حداکثری نیز می گویند. دموکراسی به مثابه امری سیاسی، حامل آموزه های دیگری است که بیشتر با معنای مرسوم و جاری از دموکراسی سازگار است. در این معنا دموکراسی شیوه ای عقلانی، تجربه شده، مفید و مؤثر در زندگی جمعی است که مبتنی بر اصل «رضایت» و «اکثریت» است و همواره در حوزه رابطه حکومت و ملت مطرح می شود. به عبارت دیگر منظور رایج از دموکراسی همان دموکراسی سیاسی است که مبانی و اصولی دارد که مهم ترین آنها عبارتند از:

۱. آزادی (آزادی بیان، مطبوعات، احزاب و تجمعات)؛

۲. انتخابات آزاد؛

۳. قانون؛

۴. تفکیک قوا؛

۵. مشارکت؛

به عبارت دیگر اگر در حیات سیاسی شهروندان هر جامعه پنج عنصر مذکور، موجود باشد می توان از وجود دموکراسی سخن گفت.

برخی از متفکران، دموکراسی را امکان نصب، نقد و عزل مسالمت آمیز (بدون خصومت و خون ریزی) حاکمان تعریف کرده اند. این تعریف، تعریف واضحی است، ولی در این تعریف هم پنج عنصر مذکور مستتر است. در این رویکرد سیاسی به دموکراسی، جابه جایی مسالمت آمیز قدرت و محدود شدن قدرت به خواست و اراده و مصالح عامه مطرح است، نه تعریف کلیشه ای و انتزاعی آبراهام لینکلن که دموکراسی را «حکومت مردم بر مردم توسط مردم» می دانست؛ زیرا این تعریف در تاریخ تنها در یونان باستان و دموکراسی مستقیم آتنی معنا داشت و با جغرافیای سیاسی امروزی سازگار نیست و امکان تحقق آن وجود ندارد . امروز هرگاه از دموکراسی سخن می گوییم، آموزه های زیادی خودنمایی می کند؛ آموزه هایی از قبیل: قدرت محدود و مقید حاکمان، مدت دار بودن قدرتْ مداری، حق عزل، نصب و نقد شهروندان، انتخابات آزاد، آزادی های اجتماعی، تفکیک قوا و قوه قضائیه مستقل، قانون مداری و حاکمیت مقتدرانه قانونِ برآمده از منویات و آمال شهروندان.

۳. دموکراسی به مثابه نهاد

در این نوشتار سعی شده است نگرش و دیدگاه کارل ریموند پوپر (۱۹۹۴ـ ۱۹۰۳) درباره دموکراسی و تأثیر نگرش او در مفهوم دموکراسی بررسی شود. سؤال اصلی این پژوهش این است که «آیا اندیشه پوپر در تغییر نگرش به مفهوم دموکراسی تأثیرگذار بود؟» فرضیه

تحقیق و بررسی در مورد فرهنگ و دموکراسی

اختصاصی از حامی فایل تحقیق و بررسی در مورد فرهنگ و دموکراسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 64

مقدمه:

هرگاه که بشر جامعه ای تشکیل داده، فرهنگ نیز به وجود آمده. فرهنگ سازه ای است اجتماعی، چنان پیچ در پیچ و چند بعدی که ارائه تعریفی جامع از آن دشوار است. سبکهای ادبی – هنری یک جامعة تشکیل دهنده بخشی از فرهنگ آن جامعه است. همچنین در یک جامعه، پیدایش فرهنگ سیاسی، مرکب از رفتار و عقایدی که زندگی اجتماعی را شکل می بخشد و مردم نگرشهایی را در مورد چگونگی ادارة جامعه ایجاد می کند، نیز محتمل است. از آنجایی که در غرب معنی و مفهوم فرهنگ بیشتر فرهنگ مادی تلقی می گردد، بنابراین برای واژة فرهنگ تعاریف بسیار گوناگونی وجود دارد. به طور مثال فرهنگ گاهی به عنوان یک کمک کننده در زندگی انسان و عامل پذیرفته شدن به طرد او از جامعه و گروه می باشد. گاهی به عنوان عاملی میان فرد یا محیط پیرامون وی رابطه برقرار می کند و شناختی از محیط به انسان می دهد.

فرهنگ آن جنبه از زندگی است که میان فرد و محیط پیرامون رابطه برقرار می سازد و این امکان را برای فرد فراهم می کند تا در بارة پدیده های محیط اطراف خود شناخت پیدا کرده و آنها را ارزیابی نموده و به نحوی بروی آن پدیده ها و یافته ها کار کند تا به نتیجه مطلوب برسد.

فرهنگ از مرز ایدئولوژی فراتر رفته و در واقع خمیرمایة هویت بخش افراد یک جامعه است. آگاهی از وجود زبان، نژاد، پیشینه، مذهب، عادات، رسوم، نهادها، و یک موطن واحد و مشترک ایجادگر یک فرهنگ مستقل است.

همانطور که مستحضرید فرهنگها سطوح مختلفی دارند، مانند فرهنگ روستایی، شهری، ملی و یا فرهنگهای خانوادگی، قومی یا قبیله ای و یا نژادی.

معمولاً هویت فرهنگ به یک ملت یا کشور محدود نمی شود. تمدن گسترده ترین سازه هویت فرهنگی است که در سایة آن، انسانهای مختلف به مجموعه رسوم و سنن زیباشناختی، فلسفی و تاریخی و اجتماعی که تقریباً از دیگر رسوم متمایز است احساس تعلق می کند.

در دنیای معاصر تمدنهای بارز و مشخصی وجود دارند که عبارتند از تمدن اسلامی، غربی، هندی و چینی.

در این جزوه ضمن پرداختن به فرهنگ سعی شده ضمن تعریف، دموکراسی مقابل آنها را نیز به صورت مختصر و مجمل بیان نمائیم.

بر همین اساس ابتدا تعریفی از دموکراسی ارائه می شود و قبل از آن پرداختن به این موضوع را لازم می دانم که افراد و نخبگان، اندیشمندان و صاحب نظران هر یک تعریف خاص خود را از دموکراسی دارند که بیشتر متأثر از تأثیرات محیطی، جغرافیایی، تاریخی و فرهنگ آنهاست، و لذا اگرچه همة اندیشمندان بزرگ اصول اولیه دموکراسی را به رسمیت شناخته اند و به آن معتقدند ولی هرکدام با توجه به موارد فوق تعاریف خاص خود را ارائه می دهند. مثلاً آقای دکتر علیرضا پارسا در مقاله مفصلی که به پیوند ناگسستنی دموکراسی و حقوق بشر دارد، دموکراسی را استوار بر دو اصل: کنترل مردم به تصمیمات مجلس، و برابری در اعمال این کنترل می داند و بقیه موارد و حتی اصول دموکراسی را برای تحقق این دو پایه استوار می داند.

البته این صرفاً برداشت و تصور ایشان از دموکراسی است و هرکس دیگری می تواند اصول و پایه های دیگر برای دموکراسی معرفی نماید. در هر صورت آنچه مسلم است این است که، مفهوم دموکراسی برای اکثریت افراد جامعه بشری پذیرفته است و هر جامعه

تحقیق و بررسی در مورد دموکراسی و انتخابات

اختصاصی از حامی فایل تحقیق و بررسی در مورد دموکراسی و انتخابات دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 40

تبلیغات میلیاردی یا تبلیغات مردمی کدام مؤثرتر است؟

بانزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات، برخی نامزدها خود را به آب و آتش می زنند و می کوشند تا با تبلیغات میلیاردی - که هیچ سنخیتی با جامعه اسلا‌می ندارد - خود را در قلب های مردم نجیب ایران جای دهند، غافل از این که افراد جامعه به این تبلیغات وهن آمیز اعتنایی نمی کنند و آن را نوعی توهین به شعور خود می دانند.

به طور کلی هزینه های تبلیغاتی به دو دسته تقسیم می شود: الف) هزینه های آشکار که در قالب عکس و پوستر و تراکت، در و دیوار شهرها را پر کرده و مردم را به شدت آزرده است. ب) هزینه های پنهان که از ماه ها پیش آغاز شده و ابعاد بسیار تکان دهنده ای دارد، هر چند به چشم نمی آید و انتقاد افکار عمومی را موجب نمی شود.به نظر می رسد برخی آقایان مدعی مردم دوستی سوراخ دعا را گم کرده اند و به جای توضیح درباره برنامه ها و سوابق خود، می کوشند تا با ظاهر سازی و پخش عکس های دلربا و ترحم آمیز، اذهان کنجکاو مردم را از بررسی عملکرد های پرسش برانگیز خود منحرف کنند.

در این میان، رویکرد تبلیغاتی یکی از نامزدهای محبوب اصول گرا، دل های فرهیختگان و نیروهای ارزشی را شیفته خود کرده و با تشکیل موجی فراگیر، می رود تا آرزوی تشکیل دولتی اسلا‌می را تحقق بخشد. او به جای شعارهای دهن پرکن و انحرافی، لیاقت خود را در مسؤولیت های پیشین به خوبی ثابت کرده است، هم او که در همان اولین سال تصدی استانداری، به عنوان استاندار نمونه کشور برگزیده شد و در دوران خدمتگزاری در شهرداری به رغم همه کارشکنی ها چنان صادقانه خدمت، و دست غارتگران را از بیت المال قطع کرد که بار دیگر روح نشاط و امید را در جان مردمان دمید، هم او که خدمت رسانی اش به گونه ای بود که رهبری فرمود: رایحه خوش خدمت در شهرداری به مشام می رسد. وحتی مخالفان هم نتوانسته اندآن را انکار کنند، هم او که عالمان پرهیزگار و روشن ضمیری همچون حضرت آیت الله مظاهری(رئیس حوزه علمیه اصفهان) او را نمونه شهید رجایی دانسته اند.

آری! محمود احمدی نژاد از جنسی دیگر است. به رغم این که از پشتیبانی هیچ حزب و جناحی برخوردار نیست و امکانات مناسبی برای تبلیغات ندارد،چنان در حال تسخیر قلب های مردم دین باور است که بدخواهان را مبهوت کرده است. این روزها به ستاد دکتر که سر بزنی، شگفت زده می شوی. ستادهای او هم پر است و هم خالی. پر است از خانواده های شهدا و جوانان فرهیخته که با وجود همه شانتاژهای تبلیغاتی، صداقت و صلا‌بت را در چهره او دیده اند و با دستان خالی اما دلی سرشار از عشق، برای توفیق وی می کوشند. و خالی است از کسانی که اهل معامله اند و نماز خود را رو به قبله قدرت و ثروت می خوانند. زرمداران و باج خواهان در ستادهای دکتر احمدی نژاد جایی ندارند؛ چون دکتر گفته است که دولت اسلا‌می، وامدار احزاب و صاحبان زر و زور نخواهد بود. در ستادهای احمدی نژاد صحنه هایی به چشم می خورد که بی اختیار اشک شوق را بر چشمان جاری می سازد.چند روز پیش بود که ییرمردی با کمال اخلا‌ص، مقدار اندکی پول را که در پاکتی گذاشته بود، تقدیم کرد و گفت هم خمسش را داده ام و هم با وضو تقدیم می کنم. خانمی از قشرهای محروم،‌تنها گوشواره اش را می دهد و می گوید برای تحقق دولت اسلا‌می. همسر یکی از علمای بزرگ، طلا‌ی اندک خود را می فروشد و در اختیار ستاد می گذارد. احمدی نژاد سرمایه مادی ندارد، از حمایت سرمایه داران برخوردار نیست؛‌ولی برگ برنده ای دارد که دیگران ندارند و آن عشق خالصانه و دعای خیر دل های شکسته و دین باور است

یا دمکراسی ها از نفس افتاده اند؟

تجربه گواهى مى دهد، مفهوم دموکراسى را تنها در چهار دیوار «رأى اکثریت» و حتى «رأى

قریب به اتفاق مردم» خلاصه کردن، چه بسا به نقض غرض انجامیده است...

چرچیل گفته بود: «دمکراسى شکل بدى از حکومت است، با یک استثناء و آن در قیاس با

تمامى اشکال دیگرى است که زمان تا زمان، تاکنون تجربه شده است» و این در عین حال

یادآور اصطلاح «انتخاب میان بد و بدتر است» که اگر نه همیشه ولى در مواردى بهانه اى

براى فرار از مسئولیت نیز شده است. اما دست کم براى من روشن نیست که تعبیر

سیاستمدار کهنه کار و چیره دست انگلیس از «دموکراسى» آن هم با این غلظت منفى

(TheWorst Form Of Government) مبتنى بر کدام جنبه هاى این نظام بوده است. مسلماً

قضاوت چرچیل با توجه به مواضع سیاسى و عقیدتى او ربطى به برداشت هاى «طبقاتى» و

دیدگاه هاى «مارکسیستى» خاصه در تعریف و پیدایش «دولت» و حکومت و طبعاً اَشکال

متفاوت آن نداشته است. مى توان اینطور پنداشت که او در داورى خود عمدتاً بر جنبه

هاى «دست و پاگیر!» و یا احتمالاً بر تفاوت هاى کیفى میان «دمکراسى در عرصه عمل-

پراتیک» و «دمکراسى بنا بر تعاریف نظرى و تئوریک» نظر داشته است که در این صورت مى

توان پذیرفت وجوهى از واقعیت در اندیشه او یافتنى است.

متأسفانه، در محاورات سیاسى، غالباً، حکومتى را «دموکراتیک» و یا به اصطلاح رایج

(ولى نارسا): «مردم سالار» مى خوانند که تکیه گاه و منشاء برآمدن آن «رأى اکثریت»

بوده باشد و این تعریفى سخت ناقص است حتى اگر شرط «آزادى در ارائه رأى» را نیز به

آن بیفزائیم، زیرا بناى یک نظام دموکراتیک فراسوى شماره آراى (رأى دهندگان آزاد)،

نیازمند مصالح یا «لازمه هاى» دیگرى نیز هست که پاره اى در ساخت و برخى در نگهداشت

آن نظام نقش کلیدى دارند.

این صحیح است که در یک دموکراسى جاندار «حکومت از آن اکثریت است» و نیز به همین

دلیل است که این اصل به اَشکال گوناگون در قوانین کشورهاى دموکراتیک منعکس شده است

و در قانون اساسى مشروطه (همیشه ناکام) ما هم با این عبارت کوتاه آمده بود:

(اصل بیست و ششم: قواى مملکت ناشى از ملت است) ولى اگر آن را بشکافیم، به اصل کلیدى

دیگرى مى رسیم که «حکومت اکثریت» را از تبدیل شدن به «دیکتاتورى اکثریت» مانع مى

شود و آن اصل ضمنى «حفظ تمام حقوق اقلیت» است که راه را بازمى گذارد تا هر «اقلیتى»

بتواند با تلاش خود و جلب حمایت مردم، خود را تا موضع اکثریت و طبعاً سزاوار تصرف

حکومت، بالا بکشد (وجود خصلت Alternant یا تناوب و دست به دست گشتن قدرت بنابر

اراده مردم، در همین راسته مطرح مى شود.)

تجربه هم گواهى مى دهد، مفهوم دموکراسى را تنها در چهاردیوار «رأى اکثریت» و حتى

«رأى قریب به اتفاق مردم» خلاصه کردن، چه بسا که به نقض غَرَض انجامیده است. به

بیان روشن تر اگر قید «حفظ تمام حقوق اقلیت» با شرط «حکومت اکثریت» نیامیزد و لازمه

هاى این آمیختگى فراهم نشود، بسیار اتفاق افتاده است که همان حکومت برآمده از رأى

اکثریت خود در قالب یک نظام خودکامه هولناک ظاهر شده است.

انقلاب الجزیره نیز که گفتنى است در روزگار خود با عنوان (انقلابى الگوساز براى ملت

هاى محروم شهرت یافت) کمابیش به همانگونه استحاله منتهى شد و دقیقاً به این دلیل که

از لازمه هاى بناى یک دموکراسى اصیل بى نصیب بود، از همان فرداى پیروزى (حصول

استقلال) در فضاى رقابت ها و قدرت طلبى ها و به ویژه در شرائط ایستادگى بر یک نظام

(تک حزبى)- (جبهه آزادى ملى-FLN) که رهبران آن خود را متولى پیروزى انقلاب و قیم

مردم مى دانستند، فصل سر نهادن به چاله ها و چاه ها و کودتاها آغاز شد تا آن که در

انتخابات سال ،۰۱۹۹ نوبت به ترکتازى بنیادگرایان اسلامى رسید که با بهره گیرى از

احساس سرخوردگى و خستگى توده و به خصوص ورشکستگى (یگانه حزب حاکم) و با قصد تأسیس

یک جمهورى صددرصد اسلامى، به میدان آمدند و اکثریت قاطع آراء را به سوى خود کشیدند

و شنیدنى است که این گروه هنوز چند قدمى با کرسى قدرت فاصله داشتند که بر «امت»

آینده خود زبان هشدار گشودند و یادآورى کردند «در جمهورى اسلامى که عنقریب برپا

خواهد شد همگان باید مُرّ قوانین» آسمانى «اسلام را رعایت کنند- زنان به خانه ها

بازگردند- بساط هرگونه تفریح و هنر و به طور کلى منهیأت و منکرات شناخته شده در

شریعت برچیده شود» و حتى یکى از پیشوایان «جنبش اسلامى» در مصاحبه اى طول و قطر

چماق هائى را که بر بدن زنان کم حجاب و خاطى فرود خواهد آمد، به معرض نمایش گذاشت.

و اما مى دانیم که حاصل آن انتخابات چطور با دخالت بى درنگ نظامى ها باطل شد و در

عوض فصل کشتارهاى بیرحمانه، ترورها و سر بریدن حتى کودکان و زنان و مردان بیگناه و

کهنسال سرگرفت و البته دیکتاتورى نظامى ها هم جاى دیکتاتورى «قرآنى ها» را پر کرد.

ناگفته نگذارم که قصد من از این اشارات نقل تاریخ نیست، رجوع به حوادثى از آن دست

که گذشت و مسلماً مى توان آن را با ذکر رویدادهاى مشابه و فراوان در آسیا و آفریقا

و آمریکاى لاتین به فهرست بلند بالائى تبدیل کرد- تنها به منظور شرح همان واقعیت

پیشگفته است که محدود ساختن لازمه هاى بناى دمکراسى، تنها به «رأى اکثریت» و حتى یک

گام جلوتر به «رأى قریب به اتفاق مردم» در عرصه هاى عمل مى تواند به ظهور یک هیولاى

ضِدّ دمکراسى مبدل شود، همانگونه که در کشور پیشرفته اى چون آلمان به برآمدن غول

نازیسم و در سرزمین استعمارزده اى مانند الجزیره به «خروج» یک استبداد ماوراء قرون

وسطائى، منتهى شد.

اجمالاً تعدد چنین دگردیسى ها و چرخش ها در این جا و آنجا (چرا راه دور برویم، در

کشور خود ما با مُرور در ریشه هاى انقلاب بهمن که بى گفتگو از حمایت اکثریت مردم

برخوردار بود) بالطبع به منطق این نظر نیرو مى دهد که در تعریف یک نظام دموکراتیک

باید به تنوّع و جامعیت لازمه هاى آن نظر داشت و از اصولى ناظر بر «رعایت حقوق

اقلیت» و «قوام هر چند تدریجى فرهنگ دموکراسى» و «نقش ارزش هاى طبقاتى، اقتصادى»

سنتى «و» چگونگى توزیع قدرت مالى «و» کیفیت نفوذ مذهب یا ایدئولوژى ها «در بافت

مدنى جامعه غفلت نکرد و خصوصاً سهم هر یک ازاین عامل ها را در اِعمال شگردها و

ترفندهاى انتخاباتى به حساب آورد به ویژه که مطالعه در شیوه ها و شگردهاى انتخاباتى

به تنهائى مى تواند از درجه» جاافتادگى «و قوام دمکراسى در هر جامعه مفروض اطلاعات

جالب توجهى به دست دهد. در این باره از دو نمونه، عامداً در دو کشور پیشرفته گواه

مى گیریم.

در جریان آخرین انتخابات ریاست جمهورى فرانسه، به دلیل آن که آراء کاندیداها هیچیک

به ۵۰درصد نرسید، به موجب قانون، مرحله دوم رأى گیرى میان دو تن که از دیگران رأى

بیشترى داشتند، پیش آمد و به نحو نامنتظرى به رقابت میان ژاک شیراک نامزد ائتلاف

راست و ژان مارى لوپن رهبر حزب فاشیستیِ (Front National) منحصر شد.

و اما این بار رأى دهندگان فرانسوى فارغ از کشش هاى عقیدتى حتى کمونیست ها و

سوسیالیست ها در یک ائتلاف نانوشته به سود شیراک به میدان آمدند (به قول یک نویسنده

فرانسوى تنبلى خود را در شرکت نکردن در دورِ اول انتخابات جبران کردند) تا راه را

بر لوپن ببندند و بستند و همین گواه از این واقعیت داشت که نظام دمکراتیک در جامعه

فرانسوى در درجات کیفى بالا» نهادینه «شده و تجربه دمکراسى با زندگى مردم جوش خورده

بدانگونه که به آنها فرصت داده است تا به کمک» تمیز و خِرَد جمعى «خود، خاصه در

بزنگاه هاى تاریخى مصلحت هاى ملى اشان را بهنگام کشف کنند. (موهبتى که متأسفانه در

جنگ جهانى دوم به این ملت دست نداد و فاجعه شکست ذلت بارى را نصیبشان ساخت.)

در مقابل با تأمل در نتایج انتخابات اخیر رئیس جمهورى و میان دوره اى کنگره آمریکا

(دوم نوامبر)، خصوصاً با نظر به شگردهاى انتخاباتى جمهوریخواهان و اثرگذارى این

شگردها در اکثریت رأى دهندگان، خواه ناخواه این نتیجه گیرى مایه منطق بیشترى پیدا

مى کند که بسیارى از مردم این کشور على رغم برخوردارى از یک قانون اساسى بسیار

پیشرفته که همه ارزش هاى حقوق بشرى را (خاصه در پى پیروزى جنبش حقوق مدنى سیاهان در

دهه شصت) در مجموعه اصول و اصلاحیه هاى خود جاى داده است، (تحت تأثیر فزاینده قدرت