تحقیق درمورد داروهای نیروزا

اختصاصی از حامی فایل تحقیق درمورد داروهای نیروزا دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 13

داروهای نیروزا - دوپینگ -  و عوارض آن

پایگاه اطلاع رسانی پزشکان ایران

تاریخچه -  تعریف

واژه دوپینگ از زبان آفریقای جنوبی مشتق شده است.اشاره به یک نوشیدنی الکلی باستانی دارد که به عنوان محرک در مراسم رقص استفاده می گردید.بتدریج این واژه استقاده گسترده تری کرد و در ورزش امروز به معضلی تبدیل شده است.این واژه در دنیای امروز  به معنای استفاده ورزشکار از مواد یا روش هایی است که به قصد افزایش کارآیی در ورزش انجام می شود.

دوپینگ به معنای استفاده از مواد متعلق به گروه داروهای ممنوع،محدود شده و یا استفاده از روشهای گوناگون غیرمجازی میباشد.به قول خوان آنتونیو سامارانش رییس کمیته بین المللی المپیک،دوپینگ نوعی تقلب است که از جنبه های مختلف منجر به انحطاط و مرگ میشود:

مرگ فیزیولوژیک چرا که دستکاری غیرقانونی در فرایند طبیعی باعث تغییرات شدید و گاهاً برگشت ناپذیری در بدن میشود.

مرگ جسمی نظیر برخی موارد اسف بار مرگ ورزشکارانی  که در سالهای اخیر مشاهده شده است.انحطاط روانیو شخصیتی ناشی از رضایت شخص به تقلب،نادیده انگاشتن توانایی ها و ظرفیت های شخصی و بزرگ کردن ناتوانی ها و معایب.و بالاخره انحطاط اخلاقی به واسطه تعدی فرد از قوانینی که تمام جامعه بشری پایبند آن هستند.

از رخدادهای مهم در تاریخ دوپینگ می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

اولین مورد مرگ ورزشکاران در سال1886 رخ داد که یک دوچرخه سوار به نام لینتون در اثر استفاده بیش از حد داروی تری متیل درگذشت.

در مسابقات المپیک یک دونده ماراتن به نام توماس هیکس در اثر مصرف برندی و استریکلین در شرف مرگ قرار گرفت.

دهه 1950-روس  ها از هورمون های مردانه برای افزایش قدرت و نیرو استفاده نمود و آمریکایی ها نیز استروییدها را به این منظور استفاده نمودند.

1960-دوچرخه سوار دانمارکی در المپیک رم به علت مصرف بیش از حد آمفتامین ها فوت کرد.

1964-افزایش قابل توجهی در ظاهر عضلان ورزشکاران در المپیک دیده شد که شک در مصرف داروها را برانگیخت.

1967-کمیته بین المللی المپیک بعد از مرگ تامی سیمپسون به علت مصرف غیر از آمفتامین ها واکنش نشان داد.

1968-این کمیته با تعریفی از دوپینگ لیست داروهای غیرمجاز را ارایه داد و بدین ترتیب انجام آزمایش در بازیهای المپیک شروع شد.

 1988-در المپیک سئول،تست بن جانسون از نظر مصرف استروئید های آنابولیزان خلع و از ورزش محروم گردید. همچنین دو وزنه بردار بلغاری که به مقام نخست المپیک دست یافته بودند به علت دوپینگ محروم شدند.

1994-دیه گو مارادونا فوق ستاره فوتبال آرژانتین در مسابقات جام جهانی 1994 آمریکا به علت مصرف داروهای محرک از همراهی با تیمش محروم گردید و بدین ترتیب آرژانتین بدون مارادونا از آن دوره مسابقات حذف گردید.

2000-برای مبارزه هر چه شدیدتر با این پدیده شوم،کمیته مبارزه با دوپینگ تشکیل شده و آماده برخورد جدی با متخلفین در مسابقات المپیک 2000 سیدنی می باشد.

علل مخالفت با دوپینگ

اصولاً چرا علی رغم آنکه دوپینگ با افزایش کارآیی ورزشکاران همراه است با آن مخالفت میشود؟

مبارزه بر علیه دوپینگ بر سه اصل استور است:

1.احترام به اخلاق پزشکی و ورزشی

2.محافظت از سلامت ورزشکاران

3.فراهم آوردن محیطی برابر برای تمامی ورزشکاران

داروهای دوپینگی

چه طبقاتی از داروها جزو موارد دوپینگ محسوب میشوند؟

این داروها معمولاً در پنج گروه دارویی طبقه بندی می شوند:

الف)داروهای محرک سیستم عصبی مرکزی:از این رده میتوان آمفتامین،کوکائین،افدرین،پسودو افدرین،فلیل پروپانولامین و ...را نام برد.

ب)داروهای مخدر:از این داروها میتوان از هروئین،مورفین،متادون و ... نام برد.

ج)استروئیدهای آنابولیک:داروهایی نظیر

روایتی دیگر پیرامون داروهای نیروزا و دوپینگ 22 ص

اختصاصی از حامی فایل روایتی دیگر پیرامون داروهای نیروزا و دوپینگ 22 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

روایتی دیگر پیرامون داروهای نیروزا و دوپینگ

پایگاه اطلاع رسانی پزشکان ایران

در طول تاریخ بسیاری از داروهای گیاهی و صنعتی برای افزایش توانایی جسمی و ورزشی مورد استفاده قرار گرفته اند و هر کدام پس از مدتی بخاطر عوارض جانبی مختلف کنار گذاشته اند و هنوز اکسیر موثر و بی خطری پیدا نشده است.

برخی ورزشکاران از حدود 40 سال پیش از هورمونهای جنسی مردانه و مشتقات آنها برای نیروزایی استفاده میکرده اند که امروزه بسیاری دچار عوارض آنها از جمله سرطان کبد شده اند.اخیراً داروهای جدیدتری مورد استفاده برخی ورزشکاران قرار میگیرد که هنوز حتی اثر بخشی آنها در افزایش نیروی جسمی مورد مطالعه علمی دقیق قرار نگرفته است و عوارض بسیاری از آنها هنوز ناشناخته اند.به همین دلیل برای حفظ سلامت جسمی ورزشکاران و پیشگیری از عوارضی که آنان ناآگاهانه دچار میشوند،کمیته بین المللی المپیک استفاده بسیاری از آنها را ممنوع کرده است و آزمایشات متعددی برای اطمینان از این امر برروی ورزشکاران رقابتهای رسمی انجام میدهد.

کاربرد غیر مجاز داروها در ورزش(دوپینگ)

تاریخچه:

به معنی آیین غسل تعمید مسیحی گرفته شده است.قدمت doop دوپینگ از واژه های هلندی دوپینگ در ورزش به دو هزار سال قبل از میلاد برمیگردد،جایی که هومر در نوشته های خود به مصرف قارچهای غنی از پروتئین توسط گروهی از ورزشکاران یونان باستان اشاره نموده است.کاربرد واژه دوپینگ کمتر از صد سال قدمت دارد.نخستین مورد مرگ بر اثر مصرف دارو در سال 1886 میلادی در یک مسابقه محلی دوچرخه سواری اتفاق افتاد.در سال 1910 میلادی دوپینگ برای اولین بار جنبه رسمی و قانونی پیدا کرد بطوریکه در این سال،در یک مسابقه اسب سواری،اسبهای مسابقه از نظر مصرف مواد نیروزا مورد آزمایش قرار گرفتند.در المپیک 1954 گزارشاتی مبنی بر استفاده از دارو توسط ورزشکاران شوروی سابق انتشار یافت.مرگ کورت انمار جانسون دوچرخه سوار دانمارکی در سال 1960 رم خبری تکان دهنده برای جهان ورزش بود.تا اینکه اولین آزمایشات دارویی در المپیک به سال 1968 در المپیک زمستانی فرانسه به عمل آمد

تعریف:طبق تعریف کمیسیون پزشکی کمیته بین المللی المپیک دوپینگ عبارتست از تجویز یا مصرف یک ماده خارجی-یا ماده درون زای بدن،با مقادیر غیر عادی و یا راه استعمال غیر طبیعی توسط شخص سالم با هدف افزایش کارآیی ورزشی.از سوی دیگر در سالهای اخید پدیده ای بنام«پارا دوپینگ» نیز پا به عرصه وجود نهاده است که عبارتست از دادن دارو به یک ورزشکار توسط حریف جهت کاهش کارآیی وی و یا بدنام کردن ورزشکار .

دوپینگ در عصر جدید:در سالهای اخیر همگام با پیشرفت دانش پزشکی و داروسازی در کنار استفاده صحیحی از کشفیات روزافزون ای علوم،متاسفانه عده ای با افراد سودجویانه استفاده نابجا از داروها را در جامعه اشاعه میدهند.یکی از عرصه های این سودجویی کاربرد غیر از داروها در ورزش و ترویج آن بوده است که اهداف اقتصادی،اجتماعی و حتی سیاسی در ورای این موارد استفاده نابجا وجود دارد.موارد فراوان خلع مدال،عوارض زیانبار گسترده جسمی و روحی گزارش شده از ورزشکاران و بالاخره موارد مرگ و میر قابل توجه ناشی از ارتکاب دوپینگ،حاکی از گسترش تکان دهنده این ضد ارزش در صحنه ورزش میباشد.در سال1981 یک بررسی در بین دانش آموزان ورزشکار آمریکایی نشان داد که 80 درصد افراد تحت مطالعه حداقل یک مورد سابقه استفاده از الکل،20 درصد از آنها سابقه مصرف ماری جوانا و 2 درصد از لین افراد تجربه مصرف استروئیدهای آنابولیزان را داشته اند.در یک بررسی دیگر بر روی رشته های دیگر ورزشی کمترین میزان کاربرد داروها در رشته هاکی روی چمن و بیشترین میزان کاربرد در رشته های وزنه برداری و دومیدانی ثبت شده است.در حال حاضر تمامی سازمانهای اجرایی ورزش و در راس آنها کمیسیون پزشکی کمیته بین المللی المپیک که از سال 1976 فعالیت رسمی خود را شروع کرده مسئولیت مبارزه با دوپینگ را در سراسر جهان برعهده دارند.این سازمانها تدوین و انتشار فهرستهایی همراه با تجدید نظر مداوم را در برنامه کار خود قرار داده اند و به انتشار این فهرستها همراه با انتشارات آموزشی دیگر و نیز انجام آزمایشات دارویی روی نمونه های گرفته شده از ورزشکاران نسبت به ریشه کنی دوپینگ اقدام مینمایند

کاربرد غیر مجاز داروها در جوانان

دوران جوانی:مرحله قدرت و آسیب پذیری زیاد شناخته شده است.طغیان احساسات جوانی و طلب شهرت و مقام میتواند جوانان ورزشکار را در برخی از موارد تشویق به کاربرد غیر مجاز دارو نماید.در نتیجه یک مطالعه بر روی جوامع غربی،داروها و موارد کاربرد غیرمجاز،برحسب میزان مصرف آنها به ترتیب الکل،ماری جوآنا،دخانیات،آمفتامین ها،داروهای توهم زا و کوکائین،ویتامین ها و بالاخره استروئیدهای آنابولیزان گزارش شده اند.

به دلیل حساسیت سنی ویژه،ایجاد مقاومت درونی در جوانان از طریق ارائه آموزشهای مفید در خصوص داروها و عوارض مخاطره آمیز آنها،بهتر از منع مستقیم و اعمال مجازاتهای شدید است،گرچه اتخاذ شیوه های قانونی نیز در جای خود در مورد افراد ضرورت دارد.

دلایل منع دوپینگ

دوپینگ خود به دلایل اساسی زیر ممنوع شناخته شده است:

دلایل فیزیکی:کاربرد داروها طیفی از اثرات جانبی ناخواسته و زیانبار را برای بدن فرد بر جای می گذاردکه می توانند در پاره ای از موارد برگشت ناپذیر باشد و از این رو،صدمات جبران ناپذیری را یر روی سلامتی ورزشکار وارد نمایند.

دلایل اخلاقی: دوپینگ با اهداف عالیه ورزش که سالم سازی جسم و روح میباشد منافات دارد.از طرف دیگر این پدیده زمینه ای برای کشانده شدن چوانان ورزشکار بسوی بلای خانمانسوز اعتیاد را فراهم می آورد.

دلایل قانونی: دوپینگ به دلیل ایجاد برتری غیر منصفانه در صحنه ورزش،بر خلاف مقررات جاری سازمانهای اجرایی ورزش می باشد و ارتکاب آن جرم شناخته میشود

قوانین جاری:

همچنین که در بخشهای پیشین ذکر شد اتکا به مقررات و اعمال مجازاتهای شدید برای مرتکبین دوپینگ،در کنار برنامه های مدون آموزشی و پرورشی فکری جوانان ورزشکار برای مبارزه با این ضد ارزش ضروری میباشد.سازمانهایی نظیر کمیسیون پزشکی کمیته بین المللی المپیک،کمیته المپیک ایالات متحده و سایر سازمانهای اجرایی و بین المللی،همگی با محکوم نمودن دوپینگ در ورزش،مقررات خاصی را در مسابقات تحت پوشش خود به مرحله اجرا گذاشته اندو در قالب این مقررات مجازاتهای ویژه ای را نیز جهت مرتکبین دوپینگ پیش بینی کرده اند.

تحقیق درمورد داروهای بیمارستانی بیهوشی

اختصاصی از حامی فایل تحقیق درمورد داروهای بیمارستانی بیهوشی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دسته بندی : برق و الکترونیک ،

فرمت فایل:   ( قابلیت ویرایش و آماده چاپ ) 

فروشگاه کتاب : مرجع فایل 

---

 قسمتی از محتوای متن ...

تعداد صفحات : 24 صفحه

داروسازی بیمارستانی داروهای بیهوشی پروپوفول (Propofol) C12H18O اسامی تجارتی: دیپریوان (Diprivan) کلیموفول (Klimofol) ریکوفول (Recofol) در محلولهای 1و2 درصد قابل دسترسی می باشد محللو یک درصد برای تزریق وریدی و انفوزیون و محلول 2 درصد فقط برای انفوزیون می باشد.
یک سیستم نو و متفاوت هم برای القا و نگهداری بیهوشی در بیماران بزرگسال وجود دارد سیستم انفوزیون هدفمند این اجازه را می دهد که سرعت و عمق بیهوشی را با تعیین غلظت خونهی پروپوفول در هر فرد مشخص نمود.
موارد مصرف بیهوشی و سدیشن: پروپوفول یک داروی بیهوشی تزریقی است که برای القا و نگهداری بیهوشی تجویز می شود همچنین برای ایجاد اثر آرام بخشی در تستهای تشخیصی، بیماران تحت جراحی با بی حسی موضعی و در بیماران تنفسی مسن که پیش از سه روز در بخش مراقبتهای ویژه بستری می باشند مورد استفاده قرار می ‌گیرد.
وقتی در بیهوشی استفاده می شود القاء بیهوشی و بازگشت بیمار سریع صورت می‌گیرد.
اثر ضد دردی ندارد و مکمل ضد درد ممکن است نیاز باشد.
تهوع و استفراغ: تهوع و استفراغ بعد از عمل با پروپوفول کمتر از سایر بیهوش کننده ها می باشد گزارشاتی هم در مورد اثرات ضد تهوعی این داروها داده شده که بیشتر بخاطر سدیشن این دارو می باشد.
خارش: یکی از بیشمار داروهای مورد مصرف در کنترل خارش است دوزهای پائین‌تر از دز خواب آوری پروپوفول اثر ضد اخرش داشته ودر پیشگیری از خارش ناشی از تزریق اپی دورال و اینتراتکال مورفین موثر بوده و نیز خارش ناشی از صفرا و انتقال سیگنالهای نخاعی خارش را مهار می کند.
مقدار مصرف: بچه های بالای 3 سال 5/2 تا 5/3 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای ایجاد بیهوشی و 9 تا 15 میلی گرم در ساعت برای نگهداری بیهوشی.
بزرگسالان 5/1 تا 5/2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن برای ایجاد بیهوشی و 4 تا 12 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در ساعت برای نگهداری بیهوشی.
برای ایجاد بیهوشی در هر 10 ثانیه 40 میلی گرم انفوزیون می شود برای مثال در فرد 70 کیلویی باید 105 تا 150 میلی گرم پروپوفول را در طی حدود 40 ثانیه تزریق نمود در افراد مسن و ناتوان نصف این مقدار باید انفوزیون شود و برای بچه بالای 3 سال که مثلاً 20 کیلوگرم وزن دارد 50 تا 70 میلی گرم طی حدود 20 ثانیه انفوزیون می شود.
برای سدیشن در مراحل جراحی و تشخیص انفوزیون اولیه 6 تا 9 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بمدت 3 تا 5 دقیقه توصیه می شود.
عوارض جانبی: در فراورده هایی که از

  متن بالا فقط تکه هایی از محتوی متن پاورپوینت میباشد که به صورت نمونه در این صفحه درج شدهاست.شما بعد از پرداخت آنلاین فایل را فورا دانلود نمایید 

---

  لطفا به نکات زیر در هنگام خرید دانلود مقاله :  توجه فرمایید.

• در این مطلب،محتوی متن اولیه قرار داده شده است.
• به علت اینکه امکان درج تصاویر استفاده شده در ورد وجود ندارد،در صورتی که مایل به دریافت  تصاویری از ان قبل از خرید هستید، می توانید با پشتیبانی تماس حاصل فرمایید.
• پس از پرداخت هزینه ،ارسال آنی مقاله یا تحقیق مورد نظر خرید شده ، به ادرس ایمیل شما و لینک دانلود فایل برای شما نمایش داده خواهد شد.
• در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون بالا ،دلیل آن کپی کردن این مطالب از داخل متن میباشد ودر فایل اصلی این ورد،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد.
• در صورتی که محتوی متن ورد داری جدول و یا عکس باشند در متون ورد قرار نخواهند گرفت.
• هدف اصلی فروشگاه ، کمک به سیستم آموزشی میباشد.

---

دانلود فایل   پرداخت آنلاین 

دانلود پاورپوینت داروهای مورد استفاده در ریکاوری و سی پی آر - 50 اسلاید

اختصاصی از حامی فایل دانلود پاورپوینت داروهای مورد استفاده در ریکاوری و سی پی آر - 50 اسلاید دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

nتحریک گیرندهای β در عروق کرونر ومغز : افزایش پرفیوﮊن عروق مغز وکرونر درجریان CPR

nافزایش فعالیت خودکاری قلب: تحریک انقباضات خودبه خودی در جریان آسیستول یا برادی کاردی

nتبد یل FineVF ( که به شوک خوب پاسخ نمیدهد ) به CorseVF : زمینه را برای پاسخ ریتم قلب به شوک فراهم می کند. مکا نیسم احتمالاًٌ افزایش جریان خون کرونر است.

nاثر اینوتروپیک مثبت: باتحریک گیرنده های β قلب باعث افزایش قدرت انقباضی وایجاد انقباضات مکانیکی درجدارالکترومکانیکال قلب میشود.

nتحریک گیرندهای α درعروق محیطی و افزایش مقاومت عروق سیستمیک :افزایش فشار خون سیستمیک

برای دانلود کل پاورپوینت از لینک زیر استفاده کنید:

دانلود مقاله کامل درباره آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد بارداری

اختصاصی از حامی فایل دانلود مقاله کامل درباره آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد بارداری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 9

قرصهای ocp

آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد بارداری ( کانتراسپیتو ) خوراکی

دراوهای ضد بارداری و آنتی بیوتیک های خوراکی در میان رایج ترین داروهای مورد استفاده در US هستند برآورد می شود که بیش از یک میلیون زن در US از داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده می کنند که این اما در کل دنیا تا 70 میلیون زن است . بسیاری از زنان دارای پتانسیل بچه دار شدن نیز به صورت دوره ای آنتی بیوتیک ها را مصرف می کنند تعامل هدفمند بین داروهای ضد بارداری خوراکی و آنتی بیوتیک ها مدت های طولانی منبع اصلی بحث بوده است (1) .

آنتی بیوتیک ها غلظت های خون را کاهش می دهد و بنابراین تأثیرنهائی داروهای خوراکی ضد بارداری را تحت تأثیر قرار می دهد مکانیسم های پیشنهادی از این تعاملات مرتبط با آنتی بیوتیک ها شامل القای آنزیم میکروزومی هپاتیک توسط آنتی بیوتیک از هر دو جزء استروژن و پروژسترون از داروهای ضد بارداری خوراکی ، مداخله در چرخش خون انتروهپاتیک حاصل از متابولیت های داروهای ضد بارداری خوراکی ، مداخله در جذب داروی ضد بارداری خورکی از مسیر گوارشی ( دوره ای معدهی ) تغییرات در اتصال پروتئین ـ پلاسمای اجزای داروی ضد بارداری خوراکی و افزایش دفع داروی ضد بارداری خوراکی می شود . با در نظر گرفتن استفاده ی نسبتاً بالای آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد بارداری خوراکی ، شواهد عملی اندکی برای حمایت از این تعامل وجود دارد . اما گزارشات موردی گاه گاه از شکست داروی ضد بارداری خوراکی در طول درمان همزمان با آنتی بیوتیک در مقالات به چشم می خورد . و برای درک کامل تعامل پیشنهادی منطقی در پس آن بحثی از فارماکولوژی داروهای ضد بارداری خوراکی ضرروی است .

فارماکوژی داروهای ضد بارداری خوراکی

سه نوع داروی ضد بارداری خوراکی وجود دارد :

داروهای ترکیبی استروژن ـ پروژسترون ( با محتای استروژن بالا ، متوسط ، پائین )

داروهای ترکیبی متوالی با دوزهای متفاوت از هر استروئید در طول دوران بارداری

داروهای که تنها حاوی پروژستین هستند .

هدف درمان داروهای ضد بارداری خوراکی استفاده از داروئی است که عوارض جانبی رابه حداقل خواهد رساند در حالیکه هنوز از حاملگی جلوگیری می کند .

داروهای ضد بارداری استروئیدی خوراکی یا قرض های ترکیبی ، ترکیبی از استروژن های نیمه سنتزی معمولاً با انینل استروئیدول (EE) و مسترانول به همراه پروژسترون نیمه سنتزی ( شده ی ) است که به عنوان پروژستین شناخته شده است ( برای مثال ، نورتیدرون ، لوونوژستریل ) به طور کلی جزء استروژن داروی ضد بارداری خوراکی تخمک گذاری را توسط جلوگیری از آزاد سازی هورمون تحریک کننده ی ( فولیکول (FSH) و هورمون لوتینزینک (LH) از طریق بازخورد منفی بر روی غده ی هیپونیز و هیپوتالاموس متوقف می کند . جزء پروژستین داروهای ضد بارداری خوراکی و سکوزیته ی مایع سرویکال ( گردنه ی رحم ) را افزایش می دهد و پوشش دیواره ی اندومتری را تغییر می دهد که آن را برای کاشت ( قرار گرفتن ) تخمک مناسب می سازد و برخی از عملیات ضد تخمگذاری را فراهم می سازد (3 و2 )

برای اینکه داروهای ضد بارداری مؤثر واقع شوند ، غلظت های مناسب هورمون فعال در گردش خون باید وارد شود تا از ساخت تخمک ( تخمگذاری ) جلوگیری شود . به طور کلی استروژن ها در غلظت های بسیار پائین وجود دارند (Pglml) و آزمایش های حساس و ویژه تنها اخیرا قابل دسترس گریده است از طریق این آزمایشات ، مشخص شده است که حتی بدون هیچ تعامل قابلتوجه داروئی تغییر زیادی در غلظت های هورمون فعال پلاسمای خون درمیان زنان وجود دارد .

و احتمالاً به همین دلیل است که زمانی که پائین ترین غلظت های استروژن را دارند احتمال بیشتری وجود دارد که دچار تعاملات دراوئی با سیر داروها شوند .

اگر این حالات مؤثرترین شکل جلوگیری قابل بازگشت از بادری است ، داروهای خوراکی ضد بارداری مانند دارئی 100% مؤثر نیستد و بسیاری از زنان باردار می شوند در حالیکه این داروها را استفاده می کنند زمانی که این داروها به طرز صحیح مصرف شوند . آنها شانس بارداری را تا کمتر از 1% کاهش می دهد . (4)

نرخ شکست گزارش شده در میان زنان US 3% است (4)

در جمعیت نوجوان ، نرخ شکست می تواند به 8% هم برسد که به فراموش شدن خوردن دوزها نسبت داده می شود (5)

رایج ترین دلیل بارداری ها نخوردن قرص ها ، جذب نامناسب و تعاملات داروئی محسوب می شود . داروهای ضد بارداری خوراکی ، بدون عوارض جانبی نیستند . رایج ترین عارضه ی جانبی جزء استروژن افزایش خطر بیماری لخته شدن خون در رگ ها است . جزء پروژستین با افزایش فشار خون گلوکز سرم و سطوح لیپیدسرم مرتبط است یک افزایش خطر از انفارکتوس و سکته قلبی در کاربران قرص های خوراکی ضد بارداری گزارش شده است که سیگار می کشند و سن آنها بیش از 35 سال است (6)

این تأثیرات مضر قابل توجه منجر به توسعه ی قرص هائی با دوزهای کاهش یافته ی ترکیبات استروژن و پروژستین گردیده است .

تعاملات باریفامپین

دردهه 1970 گزارشات در رابطه با تعاملات دارویی بین داروهای ضد بارداری خوراکی و داروی آنتی توبرکلوز ریفامپیس به تدریج ظاهر شد که اولین آنتی بیوتیک که کاهش تأثیرداروهای ضد بارداری خوراکی بود . ریمز و جیزک گزارشکردند که 38 زن از 51 زن ( 75 درصد ) که ایفامپین و داروی ضد بارداری خوراکی را به طور همزمان دریافت می کردند خونریزی پیشروند را تجربه کردند که شاخصی از تخمک گذاری است (7)

دو سال بعد گزارش از 88 زن از درمان داروهای ضد بارداری خوراکی مرتبط با استفاده همزمان ریفامپیس با 66 نمونه خونریزی پیوسته و 5 بارداری گزارش شد (8)

از آن زمان به بعد گزارشات دیگری در رابطه با افزایش خطر بارداری با استفاده همزمان از ریفامپیس و داروهای ضد ب ارداری خوراکی دنبال شد . جای تعجب ندارد که ¾ تعاملات داروی ضد بارداری خوراکی ـ آنتی بیوتیک شامل ریفامپیس می شود (9)

مطالعات بالینی به طور آشکار نشان می دهد که ریفامپین به طور قابل توجهی سطوح استروژن و پروژسترون خون را در اثر استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی کاهش می دهد (12-10 ) شکل (1) اگر چه قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض ریفامپس و داروی مربوطه به آن یعنی ریفابوتین ممکن است باعث افزایش یکسرانس اتینیل استروادیول و نورتین درون بدون بازگشت تأثیر داروی ضد ب ارداری شود (12)

استفاده طولانی مدت از این داروها برای درمان نوبرکلوزیس یا پرونیلاکسیس با کاهش سطوح هورمونی خون و کاهش در راندمان داروی ضد بارداری مرتبط است (11-7 )

ریفامپین یک القا کننده توانمند سیستم سیتوکروم P450 کبد است و موجب افزایش متابولیسم و کاهش سطوح خونی برخی از داروها از جمله داروهای ضد بارداری خوراکی می شود (3)

در میان آنتی بیوتیک ها تنها ریفاپیس برای کاهش سطوح دارو در خون و مداخله در مؤثر واقع شدن داروهای ضد بارداری خوراکی مشخص شده است ( به صورت عملی )

تعامل : سایر آنتی بیوتیک ها

شواهد بیان می کند که داروهایی و آنتی بیوتیکی که عمدتاً تجویز شده اند و در تأثیر داروی ضد بارداری خوراکی مداخله کرده اند به تدریج در سال 1975 ظاهر شدند . دو سیستم 3 مورد بارداری را در بیمارانی گزارش کرد که همواره با دریافت داروی ضد بارداری آمپی سیلین دریافت کرده بودند (14)

چند سال دیگر گزارش دیگری منتشر شد که از یک دانشجوی 20 ساله ای بودک ه از رعایت رژیم ضد بارداری خود سخن می گفت اما پس از 5 دوره تتراساکلین باردار شده بود (19) در سال 1982 دسانو و هورلی 16 بارداری را در یک دوره دو ساله در اقدامات مامایی و بیماری های زنان در بخش خصوصی خود در بیمارانی توصیف کردند که ادعا داشتند دارویی رژیم ضد بارداری خود را کاملاً عایت کردند . آنتی بیوتیک ها در 13 مورد مصرف شده بودند 5 بیمار استفاده از آمپی سلین 3 بیمار استفاده از پنی سلین و 3 بیمار استفاده از آنتی بیوتیک سولفنیزوگ را زول یا داروی آنتی بیوتیک دیگر سولفو نامیه و یک بیمار استفاده از تتراساکلین و یک مورد استفاده از سفلکسین را گزارش در سال 1986 یک گزارش موردی از تعامل بین آنتی بیوتیک و داروی ضد بارداری خوراکی در مقالات دندانپزشکی به چاپ رسید بنیون یک مورد از جوان 19 ساله ای را گزارش کرد که به مدت 18 ماه داروی ضد بارداری خوراکی دریافت کرده بود و یک تزریق درون ماهیچه ای از یک ترکیب پنی سلین در طول یک روند جراحی دریافت کرده بود (17) سه ماه بعد او دو قلو باردار شد .

بیک و همکاران جامع ترین گزارش از تعاملات آنتی بیوتیک و داروی ضد بارداری خوراکی را منتشر کردند آنها اطلاعاتی را از کمیته سلامتی و دارویی UK بین سال های 1986 و 1984 جمع آوری کردند در طول این زمان 63 مورد حاملگی با استفاده همزمان آنتی بیوتیک ها و قرص های چند بارداری از جمله ریفاپیس گزارش شد. پنی سیلین در 32 مورد از این حاملگی ها گزارش شد .

تتراساکلین در 12 مورد کوتریو گزاول ( سولفامتو گزاول و تری متوپریم ) و 5 مورد مترولیدازول در 3 مورد اریتروماسین در 2 مورد سفالوسپورین ها در دو مورد و آنتی بیوتیک های نامشخص یا آنتی بیوتیک هایی که عمدتاً استفاده نمی شود در 7 مورد دیگر گزارش شد. در تلاش برای تعدیل این یافته ها آنها گزارش کردند که 307 میلیون تجویز برای یک آنتی بیوتک و تقریباً 205 میلیون کاربر دائمی از قرص های ضد ب ارداری خوراکی در طول این دوره زمانی استفاده شده است . بر اساس این یافته ها قرار واقعی بارداری های گزارش شده در انگلستان که شامل تعاملات داروی ضد بارداری خوراکی با آنتی بیوتیک های به غیر از ریفاپیس بود بسیار پائین بود .

در US 96 گزارش از حاملگی های ناخواسته در کاربران قرص های ضد بارداری خوراکی که پنی سلین یا تتراساکلین دریافت کرده بودند در پارتمان سرویس سلامت انسانی US سیستم گزارش خود به خود MEPWATCH فهرست شد (19) همچنین این تعداد با توجه به این حقیقت تعدیل می شد که بیش از 11 میلیون زن در هر سال داروهای ضد بارداری خوراکی در US استفاده می کنند .