لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 5
اسماء صفاتیه
حمد:بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ(1)((به نام خداوند رحمتگر مهربان.))
﴿ الرَّحْمنِ﴾ [اسم] افاضه کننده وجود وکمالات وجودی بر همه موجودات، براساس اقتضاء حکمت واستعداد اعیان در ابتدا [ی خلقت] می باشد.
﴿ الرَّحیمِ﴾ افاضه کننده کمال معنوی مخصوص به نوع انسانی در آخرت می باشد و به همین جهت است که گفته شد ((یا رحمن الدنیا الآخرۀ ورحیم الآخرۀ))
بقره: فَتَلَقّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوّابُ الرَّحیمُ(37)(( سپس آدم از پروردگارش کلماتى را دریافت نمود؛ و [خدا] بر او ببخشود؛ آرى، او[ست که] توبهپذیرِ مهربان است. ))
﴿ الرَّحیمُ﴾ : کسی که رحتمش به غضبش پیش گرفته، پس در عین غضب بر بنده اش رحمتش را بر او می گستراند هم چنانکه غضب بر آدم (ع) را سبب کمال او و رجوعش به سوی خود قرار داد و دوری اش را وسیله تقربش نمود.
بقره: وَ کَذلِکَ جَعَلْناکُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَکُونُوا شُهَداءَ عَلَى النّاسِ وَ یَکُونَ الرَّسُولُ عَلَیْکُمْ شَهیدًا وَ ما جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتی کُنْتَ عَلَیْها إِلاّ لِنَعْلَمَ مَنْ یَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ یَنْقَلِبُ عَلى عَقِبَیْهِ وَ إِنْ کانَتْ لَکَبیرَةً إِلاّ عَلَى الَّذینَ هَدَى اللّهُ وَ ما کانَ اللّهُ لِیُضیعَ إیمانَکُمْ إِنَّ اللّهَ بِالنّاسِ لَرَءُوفٌ رَحیمٌ(143)((و بدین گونه شما را امتى میانه قرار دادیم، تا بر مردم گواه باشید؛ و پیامبر بر شما گواه باشد. و قبلهاى را که [چندى] بر آن بودى، مقرر نکردیم جز براى آنکه کسى را که از پیامبر پیروى مىکند، از آن کس که از عقیده خود برمىگردد بازشناسیم؛ و البتّه[این کار] جز بر کسانى که خدا هدایت[شان] کرده، سخت گران بود؛ و خدا بر آن نبود که ایمان شما را ضایع گرداند، زیرا خدا [نسبت] به مردم دلسوز و مهربان است.))
﴿ وَ ما جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتی کُنْتَ عَلَیْها إِلاّ لِنَعْلَمَ﴾ با علم تفصیلی که بستگی به وقوع معلومش دارد- نه در علم سابق الهی در عین ثابته- زیرا که جملگی قبل از وجودشان معلوم اویند [و به این اعتبار] علم فقط منحصر به اوست و نه غیراو. پس علومی که ما با آن اشیاء را می شناسیم از علم او نشأت می گیرد و علوم ما نیز در حقیقت علم تفصیلی او می باشند پس او به واسطه علم تفصیلی موجود در مظاهر خلقی به اشیاء علم می یابد همچنانکه با علم ازلی خود در عین جمع به آنان عالم بود (رحیم) با دادن وجود حقانی و ثواب اعمال و هدایت به سوی حقیقت و توفیق ترقی از حال و مقام خود به سوی مقام یقین.
بقره: وَ إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ(163)(( و معبود شما، معبود یگانهاى است که جز او هیچ معبودى نیست، [و اوست] بخشایشگر مهربان.))
﴿ الرَّحْمنُ﴾ صاحب رحمت عام است که شامل همه موجودات می گردد
﴿الرَّحیمُ﴾ کسی که رحمت هدایت را فقط مخصوص مومنین موحد قرار داده است.
آل عمران:قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحیمٌ(31)((بگو: «اگر خدا را دوست دارید، از من پیروى کنید تا خدا دوستتان بدارد و گناهان شما را بر شما ببخشاید، و خداوند آمرزنده مهربان است. »))
﴿ اللّهُ غَفُورٌ﴾ گناهان ذات و صفات شما را محو می نماید.
﴿ رَحیمٌ﴾ به شما وجود وصفات حقانی می بخشد.
حج:ما قَدَرُوا اللّهَ حَقَّ قَدْرِهِ إِنَّ اللّهَ لَقَوِیٌّ عَزیزٌ(74)(( قدر خدا را چنانکه در خور اوست نشناختند. در حقیقت، خداست که نیرومند شکستناپذیر است.))
﴿ إِنَّ اللّهَ لَقَوِیٌّ﴾ با قهر وغلبه بر ما سوی الله چیره شده و آنها را فانی می سازد پس باید گفت که آنها وجود وقدرتی ندارند.
فرقان:قُلْ أَنْزَلَهُ الَّذی یَعْلَمُ السِّرَّ فِی السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ إِنَّهُ کانَ غَفُورًا رَحیمًا(6)(( بگو: «آن را کسى نازل ساخته است که رازِ نهانها را در آسمانها و زمین مىداند، و هموست که همواره آمرزنده مهربان است. »))
﴿ إِنَّهُ کانَ غَفُورًا﴾ یعنی با انوار خویش صفات نفسانی آنها را که مانع دریافت اسرار الهی از؟؟؟؟ را محو می نماید.
سَبَإ: الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذی لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی اْلأَرْضِ وَ لَهُ الْحَمْدُ فِی اْلآخِرَةِ وَ هُوَ الْحَکیمُ الْخَبیرُ(1)(( سپاس خدایى را که آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آنِ اوست، و در آخرت [نیز] سپاس از آنِ اوست، و هم اوست سنجیدهکارِ آگاه.))
﴿ وَ هُوَ الْحَکیمُ﴾ کسی که ترتیب عالم شهادت را براساس اقتضاء حکمتش قرار داد. ﴿الْخَبیرُ﴾ کسی که به خاطر لطافتش بر باطن عالم غیب نیز آگاه است.
سَبَإ: یَعْلَمُ ما یَلِجُ فِی اْلأَرْضِ وَ ما یَخْرُجُ مِنْها وَ ما یَنْزِلُ مِنَ السَّماءِ وَ ما یَعْرُجُ فیها وَ هُوَ الرَّحیمُ الْغَفُورُ(2)(( آنچه در زمین فرو مىرود و آنچه از آن بر مىآید و آنچه از آسمان فرو مىشود و آنچه در آن بالا مىرود [همه را] مىداند، و اوست مهربان آمرزنده.))
﴿ هُوَ الرَّحیمُ ﴾ به واسطه افاضه کمالات نورانی.
﴿االْغَفُورُ﴾ به سبب پوشش هیئتهای ظلمانی.
یس: إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلینَ(3)(( که قطعاً تو از [جمله] پیامبرانى.))
یس: تَنْزیلَ الْعَزیزِ الرَّحیمِ (5)(( [و کتابت] از جانب آن عزیزِ مهربان نازل شده است.))
تحقیق درمورد اسماء صفاتیه