مقاله درباره تعریف قاطعیت

اختصاصی از حامی فایل مقاله درباره تعریف قاطعیت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"

 فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحات:20

جرأت ورزی، یک شیوه‌ی ارتباطی خاص است که می توان آن را آموخت و به کار بست. مهارت جرأت ورزی فرد را قادر می سازد تا افکار، احساسات و ارزش های خود را درباره‌ی یک موقعیت به طور آزادانه و مستقیم و با احترام به احساسات و ارزش های اشخاص دیگر بیان کند. این مهارت بر حقوق فرد، ضمن توجه به حقوق دیگران، تأکید دارد. بنابراین جرأت ورزی در موقعیت هایی که فرد تحت فشار است، مهارت مهمتر می باشد. تعاریف متعددی از جرأت مندی ارائه شده است. در این جا به چند مورد اشاره می کنیم:

• “ابراز عقاید، احساسات و افکار خود به طور مناسب، مستقیم، صادقانه و بدون بی احترامی به حقوق دیگران”.
• “تشخیص منافع خود و عمل براساس آن و مطالبه‌ی حق خود، بدون تعرض به حقوق دیگران”.

همان‌طور که مشاهده می کنید، در تمامی این تعاریف بر رعایت و احترام به حقوق دیگران تأکید شده است.

عناصر قاطعیت

جرأت‌مندی شامل هفت پاسخ است:

• ابراز عقیده‌ی خود.
• تقاضای تغییر رفتارهای نامطلوب دیگران.
• رد درخواست ها و تقاضاهای غیرمنطقی دیگران.
• ابراز احساسات مثبت و منفی خود.
• آغاز و ادامه‌ی تعاملات اجتماعی.
• پذیرش کاستی های خود.
• ابراز جملات متعارف در هنگام رویارویی یا جدا شدن از دیگران.

برای کسب مهارتت جرأت‌مندی، لازم است فلسفه‌ی این نوع رفتار را بدانید. جرأت‌مندی به عنوان یک شیوه‌ی ارتباط بر چند اصل استوار است:

• شناخت حقوق خود.
• برابری انسان ها.
• برخورداری از حقوق یکسان.

  فلسفه‌ی زیربنایی آموزش جرأت‌مندی بر این فرض منطقی استوار است که همه‌ی انسان ها برابر هستند. هیچ کس نسبت به دیگری برتری ندارد. بنابراین ما از حقوق انسانی یکسانی برخورداریم. هدف جرأت‌مندی، دفاع از حقوق خود بدون تعرض به حقوق دیگران است. آگاهی از این حقوق اساسی، خود گام مهمی برای شروع آموزش جرأت‌مندی محسوب می شود. برای این که فرد بتواند رفتار جرأت‌مندانه از خود نشان دهد، ابتدا ضروری است حقوق اساسی خود و نحوه‌ی احقاق آن را بشناسد.

حقوق اساسی ما

  همه‌ی ما به عنوان انسان، از یک سری حقوق اساسی برخوردار هستیم. ولی در کنار این حقوق مسؤولیت هایی داریم. بنابراین لازم است در دفاع از حق خودمان به مسؤولیت های خود نیز توجه نماییم. مهم ترین حقوق و مسؤولیت های افراد در روابط بین فردی در این جدول خلاصه شده است.

حقوق و مسؤولیت های شما

حقوق شما

مسؤولیت های شما

• حق دارید برای خودتان تصمیم گیری کنید.
• شما حق دارید به شیوه‌ی محترمانه با شما رفتار شود.
• شما حق دارید درخواست نامعقول دیگران را بدون احساس گناه رد کنید.
• شما حق دارید اشتباه کنید.
• شما حق دارید نظرتان را تغییر دهید.
• شما حق دارید برای بررسی درخواست دیگران، زمان صرف کنید.
• شما حق دارید تقاضای منطقی از دیگران داشته باشید.
• شما حق دارید دیدگاه شخصی خودتان را داشته باشید.
• شما حق دارید سرنوشت خودتان را تعیین کنید.
• شما حق دارید احساسات خود را بیان کنید.
• به دیگران اجازه دهید در مورد زندگی‌شان تصمیم بگیرند.
• با دیگران رفتار محترمانه داشته باشید.

• به دیگران اجازه دهید تا به طور جرأت‌مندانه و مؤدبانه درخواست نامعقول شما را رد کنند.
• مطمئن شوید که اشتباه شما به دیگران صدمه‌ای نمی رساند و مسؤولیت اشتباه خود را بپذیرید.
• به دیگران اجازه دهید تا نظر و عقیده‌ی خود را عوض کنند.
• اقدام منطقی بکنید.
• تقاضای خود را به دیگران تحمیل نکنید.
• به نظر دیگران احترام بگذارید.
• به دیگران اجازه دهید تا سرنوشت خود را کنترل کنند.
• به احساسات دیگران توجه نشان دهید.
• اعتماد به نفس دارند.
• خود را با دیگران مقایسه می‌کنند و به طرز منفی بر کمبودهای خود تاکید می‌کنند.
• تائید طلب هستند حتی اگر درباره آنها نظرهای منفی داده شود.
• سلطه پذیرند.
• بهترین هدف برای تحقیر شدن هستند.
• این نوع نگرش در نخستین سال های زندگی صورت می‌گیرد.

  ادراکی که یک مدیر یا کارمند منفعل از خود دارد این است که احتمالاً متوجه فقدان اعتماد به نفس خود شده است و در نتیجه از پذیرش مسئولیت و از اظهارنظر و برقراری روابط اجتماعی خودداری می‌کند. تحت فشار توقعات بی شمار دیگران جرأت “نه” گفتن را ندارد و تسلیم محض خواست و نظر دیگران می‌شود.

راه حل اینست که انسان به این باور برسد که در قبال خود مسئول است.

  مدیران دارای نگرش: “من خوب نیستم- تو خوب نیستی”

• این افراد نگرش و رفتار بازیگرانه دارند.
• نسبت به خود و دیگران مملو از احساس منفی هستند.
• افسرده و بی انگیزه هستند.
• معمولاً با آنها پیرامون تصمیمات مهم مشورت نشده است.
• معمولاً به موقع به آنها ترفیع داده نشده است.
• از خدمات طولانی و کارهای مفید آنها به اندازه کافی قدردانی نشده است.

  برداشتی که مدیران با نگرش “من خوب نیستم- تو خوب نیستی” از خود دارند اینست که:

• نسبت به خود اعتماد ندارند.
• نسبت به دیگران اعتماد ندارند و به دیگران مظنون هستند.
• فکر می‌کنند دیگران بدخواه آنها هستند و آنها هم بدخواه دیگران هستند.

مدیران با نگرش “من خوب هستم- تو خوب نیستی”

• این مدیران یا کارمندان اغلب رفتار پرخاشگرانه دارند.
• نزد دیگران احترام نخواهند داشت.
• با امر و نهی افراطی به دیگران کارها را انجام می دهند.