هنگامی که از ورزش سخن به میان می آید مفاهیم مشخصی در اذهان مردم تداعی می شود که مهمترین آنها شکل رقابت ورزشی است ؛ خواه مسابقه ای باشد در زمین بازی یا در استخر و یا در پیست مسابقه ، به طوری که هدف اصلی در ورای همه اینها رقابت و کشمکش برای رسیدن به نقطه برتر و بالاتر و شایسته تر باشد ؛ چه ، رقابت ورزشی اصولاً به هدف یک رشته ارزشها و کارکرد های اجتماعی صورت می گرفته که همواره فلسفه ورزش و رویکردهای اجتماعی آن را شکل می بخشیده است . کشمکش اجتماعی از فرآیندهای اجتماعی انسان و بیانگر یکی از گونه های تعامل اجتماعی است که از ارتباط یا تماس مردم با یکدیگر کار کنند این امر به همکاری و توافق با سازگاری می انجامد و هرگاه با یکدیگر به رقابت برخیزند و میان آنان کشمکش به وجود آید این به تعارض تبدیل می شود .
موفقیت نظام اجتماعی و ثبات یافتن آن در جامعه به توازن و تعادلی که میان نیروهای همکاری و توافق از یک سو و نیروهای تعارض و کشمکش از سوی دیگر پدید می آید بستگی دارد .
حقیقت آن است که این هر دو فرآیند در واقعیت زندگی روزمره جامعه ملازم یکدیگرند . فیلسوف انگلیسی ، هابز (Hobbes) در تاکید بر اصل کشمکش تا آن جا پیش رفته که آن را قانون اساسی زندگی به شمار آورده است . کانت (Kant) نیز آن را نیروی پیش برنده تکامل تاریخ دانسته است .
تمدن انسان به مشخص شدن رویکرد هر یک از این دو پدیده و میزان قدرت و وضوح آنها کمک کرده است .
ورزش و کشمکش اجتماعی
ورزش و ارزشهای آن به این دلیل که مؤلفه ای فرهنگی – اجتماعی است ، با کاستن از از حد وشدت کشمکش و رقابت اجتماعی ، نقش های ارزنده ای در تحقق بخشیدن به توازن اجتماعی در اختیار بشریت نهاده است .
بی گمان ، ورزش در ایفای این نقش بسیار موفق بوده است تا جایی که یکی از مفاهیم گره خورده به آن ، یعنی مفهوم روح ورزشی (sportmanship) ، یکی از ارزشهایی شده است که مردم به آن اشتیاق نشان می دهند .
ورزش ضوابط خاصی را پدید آورده است ، و پدید می آورد که بسادگی می توان ، از رهگذر فرآیند ها و سازو کارهای رقابت و از طریق فراروی نهادن شیوه هایی برای رقابت که از سوی ارزشهای اجتماعی از قبیل شرافتمندی ، فضیلت ، فداکاری ، ایثار ، از خود گذشتگی و تعاون مورد پذیرش قرار گیرد ، آنها را به عرصه رفتارهای عمومی انسان نیز منتقل کرد .
پرخاشگری از موضوعات اساسی در روانشناسی ورزش است و تحقیقات و مطالعات در این موضوع بر محور این پرسش بحث انگیز می چرخد :
آیا فعالیت های ورزشی زمینه و روزانه ای برای تخلیه احساسات پرخاشگرانه به وجود می آورد ؟
تا کنون تحقیقات با این پرسش پاسخ قاطعی نداده اند ؛ زیرا نتایج برخی پژوهشها حاکی از آن است که ورزش باعث کاهش و فروکش کردن پرخاشگری می شود ، و پاره ای دیگر می گویند ورزش سبب افزایش و شعله ور شدن پرخاشگری می گردد ، اما بعضی ناظران معتقدند که علت نرسیدن به نتیجه ای قطعی در این زمینه به رعایت نکردن دقیق ساختمان معیارها یا به ناقص بودن روش تحقیق دنبال شده بر می گردد . علت دیگری هم می تواند در کار باشد و آن این که ورزش واژه ای بسیار انعطاف پذیر است و شمار انبوهی از فعالیت هایی را در بر می گیرد که بسادگی تمام می توان واژه «ورزش» را در بر آنها اطلاق کرد !
شامل 15 صفحه فایل word
دانلود مقاله فرآیندهای اجتماعی ورزش
