پایان نامه کارشناسی ارشد علوم سیاسی
230 صفحه
چکیده:
وقوع حوادث 11 سپتامبر در آمریکا و به تبع آن اشغال افغانستان و عراق (همسایگان شرقی و غربی ایران) و جزو محور شرارت قرار گرفتن جمهوری اسلامی ایران توسط جرج بوش رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا موجب آغاز دور جدیدی از تهدیدات علیه ایران گردید. با مطرح شدن طرح خاورمیانه بزرگ، صلح اعراب و اسرائیل (نقشه راه) و فشارهای شدید علیه ایران در موضوع پرونده هسته ای، این تهدیدات به اوج خود رسید. مجموعه ی این شرایط در خاورمیانه باعث تقویت سیاست های منطقه ای اسرائیل شد.
در چنین وضعیتی دولت نهم به ریاست محمود احمدی نژاد، قدرت را به دست گرفت. این دولت تسلیم شرایط موجود نشد و با تاکید بر استراتژی مقاومت و همراه سازی ملت، به پیگیری آرمان های انقلاب اسلامی از طریق احیای دوباره گفتمان انقلابی امام خمینی پرداخت. در همین راستا دولت نهم، دیپلماسی فعال و تهاجمی را در عرصه ی سیاست خارجی در پیش گرفت و نوک پیکان این سیاست به سمت رژیم صهیونیستی نشانه گرفته شد. بدین ترتیب اسرائیل در اولویت سیاست خارجی این دولت قرار گرفت.
دولت نهم با تشکیک در موضوع هولوکاست و زیر سوال بردن موجودیت رژیم صهیونیستی، مخالفت با روند سازش (صلح اعراب و اسرائیل)، مخالفت با یکجانبه گرایی ایالات متحده آمریکا، مقابله با نظم ناعادلانه موجود در عرصه بین المللی، مقاومت در موضوع پرونده هسته ای و حمایت قاطع از حزب الله لبنان و حماس در جنگ 33 روزه و جنگ 22 روزه، موجب افزایش بیداری و امیدواری در بین ملت های منطقه شد ، شرایط حاکم در خاورمیانه در پی این سیاست ها منجر به تضعیف سیاست های منطقه ای اسرائیل و در پی آن تضعیف استراتژی خاورمیانه ای ایالات متحده آمریکا گردید.
تاثیر سیاست خارجی ایران در دولت نهم بر سیاست های منطقه ای اسرائیل
