"ایران و جنگ جهانی اول"
میدان نبرد قدرت های بزرگ
آغاز جنگ جهانی اول و پیامدهای آن شاید مهم ترین رویداد سیاسی در تاریخ جهان در قرن بیستم باشد.سقوط امپراتوری های اتریش_مجارستان،عثمانی و روسیه و از پی آن ظهور جمهوری اتریش،پادشاهی مجارستان،اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی و جمهوری کمالیستی در ترکیه از جمله مهمترین پیامدهای این جنگ بود.شروع جنگ جهانی اول بر فشار خارجی در ایران افزود و سبب شد که اختلافات دیرینه در عرصه سیاست ایران گسترش یابد. حکومت مرکزی چنان دچار اختلاف و چند دستگی بود که دولت های مختلفی که بر سر کار می آمدند هیچگاه بیش از چند ماه دوام نمی آوردند.و از آن گذشته،خود حکومت مرکزی تنها منبع قدرت در کشور نبود.از پی تأیید رسمی قانون اساسی ایران از سوی شاه قاجار در سال ۱۲۸۵،رقابت روس و انگلیس در ایران،دست کم به طور موقت،کاهش یافت و قراردادی بین این دو قدرت بزرگ بسته شد.بر اساس قرارداد ۱۹۰۷ (۱۲۸۶) ایران به سه منطقه زیر نفوذ روسیه،بریتانیا و بی طرف تقسیم شد.کتاب «ایران و جنگ جهانی اول» مجموعه ای از نوشته های تورج اتابکی دارای کرسی تاریخ اجتماعی خاورمیانه و آسیای مرکزی در دانشگاه لیدن،اولیور باست مدرس تاریخ ایران و خاورمیانه معاصر در دانشگاه منچستر،مارتین فان بروئینسن،مردم شناس،استفانی کرونین پژوهشگر تاریخ،پژمان دیلمی پژوهشگر دانشنامه ایرانیکا،خانم منصوره اتحادیه،مؤسس نشر تاریخ ایران و محمدعلی همایون کاتوزیان،تاریخدان و پژوهشگر است که مهدی حقیقت خواه آن را ترجمه کرده است.
ایران و جنگ جهانی اول
