پایان نامه ی بررسی مولکول نگاری پلیمری سنتز و کاربرد آن در استخراج. doc

اختصاصی از حامی فایل پایان نامه ی بررسی مولکول نگاری پلیمری سنتز و کاربرد آن در استخراج. doc دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

نوع فایل: word

قابل ویرایش 255 صفحه

تئوری قفل و کلید:

مفهوم برهم کنش مولکولی بسیار قدیمی بوده و بوسیله مؤسسات یونانی و ایتالیایی استفاده شده است. در نیمه دوم قرن نوزدهم، ظهور نظریه‌های مدرن در مورد این برهم کنش‌ها از میان آزمایش‌های واندروالس در مطالعاتش پیرامون برهم کنش‌های مابین اتمها در حالت گازی آغاز شد و در سال 1894، فیشر نظریه مشهور «قفل و کلید »اش را در مورد‌روش برهم کنش سوبسترا با آنزیم ارائه‌کرد(شکل‌1-1).

براساس نظریه فوق، عمل خاص یک آنزیم با یک سوبسترا تنها می‌تواند با استفاده از تشبیه قفل به آنزیم و کلید به سوبسترا توضیح داده شود. فقط وقتی که کلید (سوبسترا) اندازه قفل باشد در درون سوراخ قفل (مکان فعال  آنزیم) جای می‌گیرد. کلیدهای کوچکتر، کلیدهای بزرگتر یا کلیدهایی با دندانه‌های نامشابه (مولکولهای سوبسترا با شکل و اندازه نادرست) در داخل قفل (آنزیم) جای نخواهند گرفت

فهرست مطالب:

فصل اول – مقدمه

۱-۱- تئوری قفل و کلید

۱-۲- تاریخچه مولکول نگاری

۱-۳- روش های مختلف مولکول نگاری

فصل دوم- اهمیت مولکولهای پذیرنده درعلم و تکنولوژی پیشرفته

۲-۱-مقدمه

۲-۲- پذیرنده های طبیعی

۲-۴- پذیرنده ها برای کاربردهای عملی

۲-۵- چرا روش مولکول نگاری اینقدر امید بخش است؟

مراجع

فصل سوم – اساس مولکول نگاری

۳-۱- مقدمه

۳-۲-ماکرومولکول ها (۱)

۳-۲-۱-ماکرومولکول های سنتزی

I-واکنشهای پلیمریزاسیون

A- پلیمریزاسیون رادیکالی

a- تحریکهای حرارتی

b- فعال کننده‌های فوتوشیمی

c- تشکیل مرحله اولیه بوسیله اجسام مولد رادیکالهای آزاد

:Bپلیمریزاسیون یونی

a- پلیمریزاسیون کاتیونی

-bپلیمریزاسیون آنیونی

g – خاتمه فعالیت با افزایش متوقف کننده ها

۳-۳-تکنیکهای پلیمریزاسیون

۳-۴-قواعد اساسی مولکول نگاری

۳-۵- روش‌های مختلف مولکول نگاری

۳-۶- مزایا و معایب منتقوش پذیری غیر کووالانسی و کووالانسی

مراجع

فصل چهارم – روشهای آزمایشگاهی

فرآیند های مولکول نگاری

۴-۱- مقدمه

۴-۲- واکنشگر ها و فرآیند های آزمایشگاهی

۴-۲-۱- مونومر های عاملی

۴-۲-۲- مولکول الگو

۴-۲-۳- عوامل اتصال دهنده عرضی

۴-۲-۶- تأثیر زمان

۴-۳-منقوش پذیری کووالانسی

۴-۳-۱- منقوش پذیری به وسیله استر های برونیک اسید

۴-۳-۳- منقوش پذیری با استالهاو کتالها

۴-۳-۴- منقوش پذیری با بازهای شیف

۴-۳-۵- منقوش پذیری با پیوندهای S-S

4-3-6- منقوش پذیری با پیوندهای کئوردینه شده

۴-۴- منقوش پذیری غیر کووالانسی

۴-۵- مولکول نگاری تصنعی

مراجع

فصل پنجم – روشهای تجربی درارزیابی کارآیی منقوش پذیری

۵-۱- مقدمه

۵-۲- آزمایشات کروماتوگرافی

۵-۳- آزمایشات پیوند الگو به روش نا پیوسته

۵-۴- تعیین ثابت اتصال الگو

مراجع

فصل ششم – مطالعه اسپکتروسکوپی واکنشهای مولکول نگاری

۶-۱-مقدمه

۶-۲-ساختار کمپلکس در مرحله پیش پلیمریزاسیون

۶-۳-بررسی برهمکنش های الگو- مونومر توسط روش های اسپکتروسکوپی

۶-۴-بررسی برهمکنش های الگو-  MIP

6-6- رابطه بین میزان K و کارایی مولکول نگاری

۶-۷ – ساختار سایت اتصال مولکول الگو

مراجع

فصل هفتم – شمایی از روش مولکول نگاری

۷-۱- مقدمه

۷-۲- انتخاب عوامل

۷-۲-۱- مونومرهای عاملی

۷-۲-۲-حلال پلیمریزاسیون

۷-۲-۳- عامل اتصال دهنده عرضی

۷-۳- پلیمریزاسیون

۷-۴ پرکردن ستون HPLC با پلیمر منقوش

۷-۵- ارزیابی کمی کارایی منقوش پذیری

مراجع

فصل هشتم- کاربرد های مولکول نگاری

۸-۱- کاربرد های مولکول نگاری

۸-۱-۲- تقلید گر های باند پادتن و پذیرنده

۸-۱-۳- کاربرد های کاتالیستی و آنزیمی

۸-۱-۴- حسگر های زیستی

۸-۱-۶- پلیمر های منقوش پذیر به عنوان غشاء های سلولی

۸-۱-۷- کاربرد مولکول نگاری در جذب انتخابی یون ها

۸-۱-۸- پلیمر های منقوش پذیر برای تغلیظ انتخابی یون ها

۸-۱-۹- کاربرد پلیمر های منقوش پذیر در جداسازی پپتیدها

۸-۲- مروری کلی بر کارهای انجام شده به روش مولکول نگاری

مراجع

فصل نهم – چالش ها و پیشرفت های اخیر

۹-۱- مقدمه

۹ -۲- مولکول نگاری در آب

۹ – ۳- استفاده از دو نوع مونومر عاملی برای شناسائی مشترک

۹-۴- ژل معدنی به عنوان بستری برای مولکول نگاری

۹-۴-۱- منقوش پذیری کووالانسی در ماتریس سیلیکا ژل

۹-۴-۲- فیلم فوق نازک TiO2 به عنوان ماتریس برای فرایند منقوش پذیری (۱۵و۱۶)

۹-۴-۳- سیلیکا ژل مارپیچ برای تکنیک مولکول نگاری (۱۷)

۹-۵- آنزیم های مصنوعی (کاتالیزور مولکولی ) برای تکنیک مولکول نگاری

۹-۵-۱- ترکیب سایت های کاتالیزوری و سایت های اتصال سابستریت

۹-۵-۲- پادتن کاتالیزی تهیه شده با استفاده از مرحله گذار آنالوگ

مثال ۹-۳: پادتن کاتالیزی به عنوان یک استرس مصنوعی

مراجع

منابع و مأخذ:

1- www.elmhurst.edu/~chm/vchembook/571lockkey.html

2- www.smi.tu-berlin.de/story/intro.htm

3- L. Pauling, JACS, 1940, 62, 2643.

4- G. Wulff. R. Grobe-Einsler, A. Sarhan, Makromol. Chem., 1977, 178, 2817.

5- K. J. Shea, T. K. Doughertly, J. Am. Chem. Soc., 1986, 108, 1091.

6-R. Arshady, K. Mosbach, Macromol. Chem., 1981, 182, 687.

7- G. Vlatakis, L I. Andersson, R. Muller. K. Mosbach, Nature. 1993, 361, 645.

8- M. J. Whitcombe, M. E. Rodriguez, P. Villar, E. N. VulfsonJ. Am. Chem. Soc., 1995, 117, 7105.

1-         L Stryer, Biochemistry, 3rd edn, W. H. Freeman and Co., New York, 1988.

2-         J.-M. Lehn, Supramolecular Chemistry. VCH, Weinheim. 1995.

3-         Rebek, J. Jr et a\.,J. Am. Chem. Soc. 1987, 109, 5033.

4-         (a) D. B. Amabilino, J. F. Stoddart, Chem. Rev. 1995. 95, 2725. (b) T. R. Kelly. H. Silva, R. A. Silva, Nature 1999, 402, 150. (c) N. Koumura, R. W. J. Zijlstra, R. A. Delden, N. Harada. B. L Feringa, Nature 1999, 40J, 152. (d) H. Shigekawa, K. Miyake, J. Sumaoka, A. Harada, M. Komiyama, J. Am. Chem. Soc. 2000, 122, 5411.

5-         H. Asanuma, T. Hishiya, M. Komiyama, Adv. Mater. 2000, 12, 1019.

1-         سنتز پلیمر، پول رمپ و ادوارد مویل، ترجمه دکتر غلامحسین ظهوری انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد، نشر رز، 1377

2-         Molecular imprinting, M. Komiyama, et al. Wiley-vch, 2003

3-         L. Wu and Y. Li, Anal. Chim. Acta, 482 (2003) 175

4-         P. Turkewitsch, B. Wandelt, G. D. Darling, and W. S. Powell, Anal. Chem., 70 (1998) 2025.

5-         K. Haupt and K. Mosbach, Chem. Rev., 100 ( 2000) 2495.

1-         P. A. G. Cormack and A. Z. Elorza, J. Chromatography B, 804 (2004) 173.

2-         1 G. Wulff. W. Vesper. R. Grobe-Einsler, A. Sarhan, Makromol. Chem., 178, 2799 (1977).

3-         A. Kugimiya, J. Matsui, T. Takeuchi. K.Yano, H. Muguruma, A. V. Elgers-ma, I. Karube, Anal. Lett., 28, 2317 (1995).

4-         M.J. Whitcombe, M. E. Rodriguez, P. Villar. E. N. Vulfion.J. Am. Chem. Soc., 117, 7105 (1995).

5-         G. Wulff, J. Vietmeier, Makromol. Chem., 190,1717 (1989).

6-         T. Mukawa, T. Goto, H. Nariai, Y. Aoki, A. Imamura, T. Takeuchi, J. Pharm. Biomed. Anal., in press.

7-         T. Takeuchi, T. Mukawa, J. Matsui, M. Higashi, K. D. Shimizu, Anal. Chem., 73, 3869 (2001).

8-         J. Matsui, I. A. Nicholls. I. Karube, K. MosbachJ. Org. Chem., 61, 5414 (1996).

9-         K. Haupt, A. Dzgoev, K. Mosbach, Anal. Chem., 70. 628 (1998).

10-       K. Tanabe, T. Takeuchi, J. Matsui, K. Ikebukuro. K. Yano, I. Karube, J. Chem. Soc. Chem. Commun., 1995, 2303.

11-       P. Turkewitsch, B. Wandelt, G. D. Darling, W. S. Powell. Anal. Chem.. 70, 2025 (1998).

12-       J. Matsui, K. Fujiwara, T.Takeuchi, Anal. Chem., 72,1810 (2000).

1. D. Spivak et al.,J. Am. Chcm. Soc. 1997,119, 4388-4393.
2. H. Asanuma et al., Anal. Chim. Acta. 2001,435, 25-33.

1-K. Karim, F. Breton, R. Rouillon, E. V. Piletska, A. Gueerreiro, I. Chianella, S. A. Piletsky, Advanced drug Delivery Reviews 57 (2005) 1795-1805.

2- B. Sellegren, et al., J. Am. Chem. Soc., 1988, 1 JO, 5853-5860.

3- H. Asanuma et al., Supremo/. Sci., 1998,5,41721.

4- Takeuchi et al.,y. Chcm. Soc. Chem. Commun. 1995, 2303-2304.

5- D. f. Duffy et al., Polym. Mater. Sri. Eng., 2000, 82. 69-70.

6- D. Y. Sasaki et al., Chem. Mater. 2000, 12, 1400-1407.

7-. Matsui et al.. Anal. Chem., 1995. 67, 4404-4408.

8- H. Asanuma, T. Hishiya, M. Komiyama, Adv. Mater., 2000, 12, 1019-1030.

9- H. Hishiya, H. Acanuma, M. Komiyama, J. Am. Chem. Soc., 2002, 124, 570-575.

1- J. Matsui etal., Anal. Chem. 1995, 67, 4404- 4408.

1. Ensing, K., Berggren, C., Majors, R. E., LCGC, 19 (2001) 9-16.
2. Kempe, M., Anal. Chem., 68 (1996) 1948-1953.
3. Fujimoto, Ch., Anal. Sci., 18 (2002) 19-25.
4. Andersson, L. I., J. Chromat. B, 745 (2000) 3-13.
5. Yoshikawa, M., Yonetani, K., Desalination, 149 (2002) 287-292.
6. Huang X., Zou, H., Chen, X., Luo, Q., Kong., J. Chromat. A, 984 (2003) 273-282 .
7. Lai, E., Future drug Discovery, 2002, 92-95.
8. Zhu, L., Xu, X., J.Chromat. A, 991 (2003) 151-158.
9. Kriz, D., Ramstrom, O., Mosbach, K., Anal. Chem., 69 (1997) 349.
10. Piletsky, S. A., Piletska, E. V., Bossi, B., Karim, K., Lowe, P., Turner, A. P. F., Biosensors & Bioelectronics, 16 (2001) 701-707.
11. Taba, M., Lwasawa, Y., J. Mole. Catal. A: Chem.,

         199(2003), 115-137.

1. Batra, D., Shea, K. J. Cur. Opin Che.Bio., 7 (2003) 434-442.
2. Boer, T. de., Selectivity Enhancement in Capillary Electrokinetic Separations via chiral and Molecular Recognition, Enschede, 2001.
3. Alexander, C., Davidson, L., Hayes, W., Tetrahedron, 59 (2003) 2025-2057.
4. Bradley, R., Shea, J., J. Am. Chem. Soc., 123 (2001) 2072-2073.
5. Mathew- Krotz, J., J. Am. Chem. Soc., 118 (1996) 8154-8155.
6. Ramstrom, O., Nicholls, I.A. and Mosbach, K., Tetrahedron Asymmetry, 5 (1994) 649-656.
7. Yano, K. Nakagiri, T., Takeuchi, T., Matsui, J., Ikebukuro, K. and Karube, I., Anal. Chim. Acta, 357 (1997) 91-98.
8. B. A. Rashid, R. J. Briggs, J. N. Hay, and D. Stevenson,
9. Commun., 34 (1997) 303.
10. M. Walshe, J. Howarth, M. T. Kelly, R. Okennedy and M. R. Smyth, J. Pharm. Biomed. Anal., 16 (1997) 319.
11. A. Zander, P. Findlay, T. Penner, B. Sellergren and A. Swietlow, Anal. Chem., 70 (1998) 3304.
12. W. M. Mullett and E. P. C. Lai,Anal. Chem.70(1998) 3636.
13. C. Baggiani, G. Giraudi, C. Giovannoli, A. Vanni and F. Trotta, Anal. Commun., 36 (1999) 263.
14. W. M. Mullett, and E. P. C. Lai B. Sellergren, Anal. Commun. 36 (1999) 217.
15. J. Olsen, P. Martin, I. D. Wilson and G. R. Jones, Analyst,

       124 (1999) 467.

1. W. M. Mullett and E.P.C.Lai,Microchem. J., 61 (1999) 143.
2. W. M. Mullett and E. P. C. Lai, J. Pharm. Biomed. Anal.

       21 (1999) 835.

1. A. Kugimiya and T. Takeuchi, Anal. Chim. Acta, 395

        (1999) 251.

1. B. Bjarnason, L. Chimuka and O. Ramstroen, Anal. Chem.,

       71 (1999) 2152.

1. C. Berggren, S. Bayoudlay, D. Sherrington and K. Ensing, J. Chromatogr. A, 889 (2000)105.
2. L. I. Anderson, Analyst, 125 (2000) 1515.
3. P. Martin, I. D. Wilson and G. R. Jones, J. Chromatogr. A,

       889 (2000) 143.

1. P. Martin, I. D. Wilson and G. R. Jones, Chromatographia,

       25 (2000) s19.

1. W. M. Mullett, M. F. Dirie, E. P. C. Lai, H. Guo and X. he, Anal. Chim Acta, 414 (2000) 123.
2. J. Matsui, K. fujiwara, S. Ugata and T. Takeuchi, J. Chromatogr. A, 889 (2000) 25.
3. I. Ferrer, F. Lanza, A. Tolokan, V. sellergren, G. Horvai and D. Barcelo, Anal. Chem. 72 (2000) 3934.
4. N. Masque, R. M. Marce, F. Borrull, P. A. G. Cormack and D. C. sherrington, Anal. Chem. 72 (2000) 4122.
5. M.Zi-Hui andL. Qin, Anal. Chim. Acta, 435 (2001) 121.
6. K.Adbo and I.A.Nicholls,Anal. Chim. Acta, 435(2001) 115.
7. G. Brambilla, M. Fiori , B. Rizzo, V. Crescenzi and G. Masci, J. Chromatogr. B, 759 (2001) 27.
8. T.Pap, V. Horvath, A. Tolokan, G. Horvai, B. Sellergren, J. Chromatogr. A, 973 (2002) 1.
9. G. Theodoridis, A. Kantifes, P. Manesiotis, N. Raikos and H.Tsoukali-Papadopoulou,J.Chromatogr.A, 987 (2003) 103.
10. R. Say, E. Birlik, A. Ersoz, F. Yilmaz, T. Gedikbey and A. Denizli, Anal. Chim. Acta, 480 (2003) 251.
11. V. M. Biju, J. M. Gladis and T. P. Rao, Anal. Chim. Acta,

       478 (2003) 43.

1. E. Caro, R. M. Marce, P. A. G. Cormack, D. C. Sherrington

       and F. Borrull, J. Chromatogr. A, 995 (2003) 233.

1. G. Theodoridis, C. K. Zacharis, P. D. Tzanavaras, D. G. Themelis and A. Economou, J. Chromatogr. A, 1030 (2004) 69.
2. F. Chapuis, V. Pichon, F. Lanza, B. Sellergren and M. C. Hennion, J. Chromatogr. B, 804 (2004) 93.
3. R. Kala, J. M. Gladis and T. P. Rao, Anal. Chim. Acta, 518

       (2004) 143.

1. P. D. Martin, G. R. Jones, F. Stringer and I. D. Wilson, J. Pharmaceutical and Biomedical Analysis, 35 (2004) 1231.
2. X. Dong, N. Wang, S. Wang, X. Zhang and Z. Fan, J. Chromatogr. A, 1057 (2004) 13.
3. L. I. Andersson., E. Hardenborg, M. Sandberg-Stall, K. Moller, J. Henriksson, I. Bramsby-Sjostrom, L. Olsson and M. AbdeRehim, Anal. Chim. Acta 526 (2004) 147.
4. E. Caro, R. M. Marce, P. A.G. Cormack, D. C. Sherrington and F. Borrull, J. Chromatogr. B, 813 (2004) 137.
5. S. Hu, L. Li and X. He, J. Chromatogr. A, 1062 (2005) 31.
6. S. Hu, L. Li and X. He, Anal. Chim. Acta, 537 (2005) 215.
7. X. Zhu, J. Yang, Q. Su, J Cai and Y. Gao, J. Chromatogr. A, 1092 (2005) 161.
8. S. Daniel, P. E. J. Babu and T. P. Rao, Talanta, 65 (2005)
10. M. Khajeh et al. Anal. Chim. Acta, 581 (2007) 208

1. Allender, C.J.; Brain, K.R.; Heard, C.M. «Progress in Medicinal Chemistry», P.235, Elsevier Science, Oxford (1999).
2. Bender, M. L.; Komiyama, M.« Cyclodextrin Chemistry», springer- verlag, Berlin (1978).
3. Asanuma, H.; Akiyama, T.; Kajiya, K.; Hishiya, T.; Komiyama, M. Anal. Chim. Acta., 2001, 435, 25-33.
4. Akiyama, T.; Hishiya, T.; Asanuma, H.; Komiyama, M. J. Inclu. Phenom. Macrocyclic Chemistry, 2001, 41, 149-153.
5. Hart, B.R.; Shea, K.J.J.Am. Chem. Soc., 2001, 123, 2072-2073.
6. Kurihara, K.; Ohto, K.; Honda, Y.; Kunitake, T.J.Am. Chem. Soc. 1991, 113, 5077-5079.
7. Matsumoto, J.; Ijiro, K.; Shimomura, M. Chem.Lett., 2000, 1280-1281.
8. Ijiro, K.; Matsumoto, J.; Shimomura, M. Studies in Surface Science and Catalysis, 2001, 132, 481-484.
9. Takeuchi, T.; Mukawa T.; Matsui, J.; Higashi, M.; Shimizu, K.D. Anal. Chem. 2001, 73, 3869- 3874.
10. Matsui, J.; Higashi, M.; Takeuchi, T.J.Am. Chem. Soc. 2000, 122, 5218-5219.
11. Dickey, F.H. Proc. Natl. Acad. Sci, 1949, 35, 227-229.
12. Morihara, K.; Takiguchi, M.; Shimada, T. Bull. Chem. Soc.Jpn. 1994, 67,1078-1084.
13. Wulff, G.Angew. Chem. Int. Ed. Engl. 1995, 34, 1812-1832.
14. Katz, A.; Davis, M.E. Nature, 2000, 403, 286-289.
15. Lee. S-W,; Ichinose, I.; Kunitake, T. Langmuir, 1998, 14,2857-2863.
16. Ichinose, I.; Kikuchi, T.; Lee, S.W.; Kunitake, T. Chem. Lett. 2002. 104-105.
17. Jung, H.J.; Ono, Y.; Shinkai, S. Chem. Eur.J.2000, 6, 4552-4557.
18. Takeuchi, T.; Fukuma, D.; Matsui, J.; Mukawa, T.Chem. Lett.2001, 530-531.
19. Matsui, J.; Miyoshi, Y.; Doblhoff Dier, O.; Takeuchi, T. Anal. Chem. 1995, 67, 4404-4408.
20. Pauling, L. Am. Sci. 1948, 36,51.
21. Lerner, R.A.; Benkovic, S.J.; Schultz, P.G. Science, 1991, 252, 659-667.
22. Matsui, J.; Nicholls, I.A.; Karube, I.; Mosbach, K.J. org. Chem. 1996.61, 5414-5417.
23. Morihara, K.; Kurihara, S.; Suzuki, J. Bull. Chem. Soc. Jpn. 1988, 61, 3991-3998.
24. Kawanami, Y.; Yunoki, T.; Nakamura, A.; Fujii, K.; Umano, K.; Yamauchi, H.; Masuda, K. J. Mol. Catal. A 1999, 145,107-110.
25. Markowitz, M.A.; Kust, P.R.; Deng, G.; Schoen, P.E.; Dordick, J.s.; Clark, D.S.; Gaber, B.P. Langmuir, 2000, 16, 1759-1765.
26. Wulff G.; Gross T.; Schonfeld, R. Angew. Chem. Int. Ed. Engl. 1997, 36, 1962-1964.

پایان نامه مولکول نگاری پلیمری سنتز و کاربرد آن در استخراج

اختصاصی از حامی فایل پایان نامه مولکول نگاری پلیمری سنتز و کاربرد آن در استخراج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت:word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:266

مقدمه:
مفهوم برهم کنش مولکولی بسیار قدیمی بوده و بوسیله مؤسسات یونانی و ایتالیایی استفاده شده است. در نیمه دوم قرن نوزدهم، ظهور نظریه‌های مدرن در مورد این برهم کنش‌ها از میان آزمایش‌های واندروالس در مطالعاتش پیرامون برهم کنش‌های مابین اتمها در حالت گازی آغاز شد و در سال 1894، فیشر نظریه مشهور «قفل و کلید» اش را در مورد‌ روش برهم کنش سوبسترا با آنزیم ارائه‌کرد (شکل‌1-1).
براساس نظریه فوق، عمل خاص یک آنزیم با یک سوبسترا تنها می‌تواند با استفاده از تشبیه قفل به آنزیم و کلید به سوبسترا توضیح داده شود. فقط وقتی که کلید (سوبسترا) اندازه قفل باشد در درون سوراخ قفل (مکان فعال آنزیم) جای می‌گیرد. کلیدهای کوچکتر، کلیدهای بزرگتر یا کلیدهایی با دندانه‌های نامشابه (مولکولهای سوبسترا با شکل و اندازه نادرست) در داخل قفل (آنزیم) جای نخواهند گرفت (1). شکل 1-2 بخوبی این موضوع را نشان می دهد.
در سیستم‌های زیستی، کمپلکس‌های مولکولی بواسطه‌ تعداد زیادی از برهم کنش‌های غیر کووالانسی از قبیل پیوندهای هیدروژنی و پیوندهای یونی تشکیل می‌شوند. اگر چه این برهم کنشها به تنهایی در مقایسه با پیوندهای کووالانسی ضعیف می‌باشند، لیکن تاثیر همزمان این پیوندها اغلب منجر به تشکیل کمپلکس‌های پایدار می‌شود. برهم کنش‌های پیچیده مابین انواع مولکولها، شناخت مولکولها و توانایی تقلید از پیوندهای طبیعی، دانشمندان را برای مدت زمان طولانی مشغول کرده است. این رویداد منجر به تشکیل رشته جدیدی با عنوان شیمی تقلید زیستی شده است. اصطلاح تقلید زیستی به وضعی گفته می‌شود که در آن فرایندهای شیمیایی از یک فرایند بیوشیمیایی تقلید می‌کنند، تا اینکه ساختارها و مکانیزم سیستمهای زیستی شناخته شوند. دانشمندان در تلاش هستند که این دانش را به فنون سنتزی تبدیل کنند. یکی از این فنون سنتزی که در دهه اخیر مورد توجه واقع شده است، فن مولکول نگاری می‌باشد (1، 2).

فهرست مطالب:
فصل اول: مقدمه
1-1- تئوری قفل و کلید
1-2- تاریخچه مولکول نگاری
1-3- روش های مختلف مولکول نگاری
مراجع
فصل دوم: اهمیت مولکولهای پذیرنده درعلم و تکنولوژی پیشرفته
2-1-مقدمه
2-2- پذیرنده های طبیعی
2-4- پذیرنده ها برای کاربردهای عملی
2-5- چرا روش مولکول نگاری اینقدر امید بخش است؟
مراجع
فصل سوم: اساس مولکول نگاری
3-1- مقدمه
3-2-ماکرومولکول ها (1)
3-2-1-ماکرومولکول های سنتزی
I- واکنشهای پلیمریزاسیون
A- پلیمریزاسیون رادیکالی
a- تحریکهای حرارتی
b- فعال کننده‌های فوتوشیمی
c- تشکیل مرحله اولیه بوسیله اجسام مولد رادیکالهای آزاد
B- پلیمریزاسیون یونی
a- پلیمریزاسیون کاتیونی
b- پلیمریزاسیون آنیونی
g- خاتمه فعالیت با افزایش متوقف کننده ها
3-3-تکنیکهای پلیمریزاسیون
3-4-قواعد اساسی مولکول نگاری
3-5- روش‌های مختلف مولکول نگاری
3-6- مزایا و معایب منتقوش پذیری غیر کووالانسی و کووالانسی
مراجع
فصل چهارم: روشهای آزمایشگاهی
فرآیند های مولکول نگاری
4-1- مقدمه
4-2- واکنشگر ها و فرآیند های آزمایشگاهی
4-2-1- مونومر های عاملی
4-2-2- مولکول الگو
4-2-3- عوامل اتصال دهنده عرضی
4-2-6- تأثیر زمان
4-3-منقوش پذیری کووالانسی
4-3-1- منقوش پذیری به وسیله استر های برونیک اسید
4-3-3- منقوش پذیری با استالهاو کتالها
4-3-4- منقوش پذیری با بازهای شیف
4-3-5- منقوش پذیری با پیوندهای S-S
4-3-6- منقوش پذیری با پیوندهای کئوردینه شده
4-4- منقوش پذیری غیر کووالانسی
4-5- مولکول نگاری تصنعی
مراجع
فصل پنجم: روشهای تجربی درارزیابی کارآیی منقوش پذیری
5-1- مقدمه
5-2- آزمایشات کروماتوگرافی
5-3- آزمایشات پیوند الگو به روش نا پیوسته
5-4- تعیین ثابت اتصال الگو
مراجع
فصل ششم: مطالعه اسپکتروسکوپی واکنشهای مولکول نگاری
6-1-مقدمه
6-2-ساختار کمپلکس در مرحله پیش پلیمریزاسیون
6-3-بررسی برهمکنش های الگو- مونومر توسط روش های اسپکتروسکوپی
6-4-بررسی برهمکنش های الگو- MIP
6-6- رابطه بین میزان K و کارایی مولکول نگاری
6-7 – ساختار سایت اتصال مولکول الگو
مراجع
فصل هفتم: شمایی از روش مولکول نگاری
7-1- مقدمه
7-2- انتخاب عوامل
7-2-1- مونومرهای عاملی
7-2-2-حلال پلیمریزاسیون
7-2-3- عامل اتصال دهنده عرضی
7-3- پلیمریزاسیون
7-4 پرکردن ستون HPLC با پلیمر منقوش
7-5- ارزیابی کمی کارایی منقوش پذیری
مراجع
فصل هشتم: کاربرد های مولکول نگاری
8-1- کاربرد های مولکول نگاری
8-1-2- تقلید گر های باند پادتن و پذیرنده
8-1-3- کاربرد های کاتالیستی و آنزیمی
8-1-4- حسگر های زیستی
8-1-6- پلیمر های منقوش پذیر به عنوان غشاء های سلولی
8-1-7- کاربرد مولکول نگاری در جذب انتخابی یون ها
8-1-8- پلیمر های منقوش پذیر برای تغلیظ انتخابی یون ها
8-1-9- کاربرد پلیمر های منقوش پذیر در جداسازی پپتیدها
8-2- مروری کلی بر کارهای انجام شده به روش مولکول نگاری
مراجع
فصل نهم: چالش ها و پیشرفت های اخیر
9-1- مقدمه
9-2- مولکول نگاری در آب
9-3- استفاده از دو نوع مونومر عاملی برای شناسائی مشترک
9-4- ژل معدنی به عنوان بستری برای مولکول نگاری
9-4-1- منقوش پذیری کووالانسی در ماتریس سیلیکا ژل
9-4-2- فیلم فوق نازک TiO2 به عنوان ماتریس برای فرایند منقوش پذیری (15و16)
9-4-3- سیلیکا ژل مارپیچ برای تکنیک مولکول نگاری (17)
9-5- آنزیم های مصنوعی (کاتالیزور مولکولی) برای تکنیک مولکول نگاری
9-5-1- ترکیب سایت های کاتالیزوری و سایت های اتصال سابستریت
9-5-2- پادتن کاتالیزی تهیه شده با استفاده از مرحله گذار آنالوگ
مثال 9-3: پادتن کاتالیزی به عنوان یک استرس مصنوعی
مراجع

مقاله با عنوان اثر الیاف پلیمری نسل جدید بر مقاومت ضربه ای بتن مسلح به الیاف

اختصاصی از حامی فایل مقاله با عنوان اثر الیاف پلیمری نسل جدید بر مقاومت ضربه ای بتن مسلح به الیاف دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مقاله با عنوان اثر الیاف پلیمری نسل جدید بر مقاومت ضربه ای بتن مسلح به الیاف که در ششمین کنگره ملی مهندسی عمران ارائه شده است، آماده دانلود می باشد.

سال برگزاری:1390

محل برگزاری:سمنان - دانشگاه سمنان

محتویات فایل: فایل زیپ حاوی یک pdf

نویسند‌گان:
[ علیرضا باقری ] - استادیار دانشکده عمران، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
[ حامد زنگانه ] - کارشناس ارشد سازه، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
[ مصطفی شاهمرادی ] - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

سرفصل مربوط: فناوریهای نوین در مواد و مصالح

چکیده

بتن یکی از پرکاربردترین مصالح مهندسی عمران است. از نقاط ضعف بتن، شکنندگی و عملکرد ترد آن میباشد. استفاده از الیاف برای بهبود خواص بتن مدت هاست که مورد توجه مهندسان قرار گرفته است. متداولترین الیاف مورد استفاده جهت افزایش مقاومت ضربه ای بتن، الیاف فولادی بوده اند.

کم بودن مدول الاستیسیته الیاف پلیمری متداول (میکرو)، از یک سو و محدود بودن حجم قابل استفاده از این الیاف به دلیل نازک بودن رشته های آن، که سبب کاهش کارایی بتن شده و بتن را بیش از حد چسبناک می کند از سوی دیگر، باعث شده تا تأثیر این الیاف در بهبود طاقت و افزایش مقاومت ضربه ای بتن، محدود باشد. طی سالهای اخیر، الیاف پلیمری نسل جدید (ماکرو) عمدتاً بر پایه پلی پروپیلن با عملکرد بهبود یافته، عرضه شده اند. با افزایش قطر و طول این الیاف، امکان کاربرد آنها در حجم های به مراتب بالاتر نسبت به الیاف پلیمری متداول (میکرو) فراهم گشته است.

در این تحقیق تأثیر استفاده از درصدهای مختلف حجمی از الیاف پلیمری متداول، الیاف پلیمری نسل جدید (ماکرو) و الیاف فولادی، روی خواص مقاومت ضربه ای بتن با استفاده از آزمایش وزنه افتان بررسی شده است. نتایج حاصله نشان دهنده محدود بودن حداکثر مقدار قابل استفاده از الیاف پلیمری متداول تا حد0/4 درصد حجمی بتن، حتی با استفاده از مواد فوق روانساز بوده است. حداکثر مقدار استفاده از الیاف پلیمری نسل جدید و الیاف فولادی، 2 درصد حجمی بتن انتخاب شد. الیاف فولادی بهترین عملکرد را در بتنهای مورد مطالعه داشته و در 2 درصد استفاده باعث افزایش مقاومت ضربه ای نهایی بتن به میزان 44 برابر بتن کنترل گردید. عملکرد بتن مسلح به الیاف پلیمری متداول تنها در حد 12 درصد بتن مسلح به الیاف فولادی بود. در صورتی که بتن مسلح به الیاف پلیمری نسل 5 جدید امکان دستیابی به مقاومت ضربه ای در حد 55 درصد مقاومت ضربه ای بتن مسلح به الیاف فولادی را فراهم آورد.

خواص ساختاری، الکتریکی و اپتیکی نانو کامپوزیتهای پلیمری نیمرسانای شفاف

اختصاصی از حامی فایل خواص ساختاری، الکتریکی و اپتیکی نانو کامپوزیتهای پلیمری نیمرسانای شفاف دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

خواص ساختاری، الکتریکی و اپتیکی نانو کامپوزیتهای پلیمری نیمرسانای شفاف

مقدمه ای کامل و جامع و بسیار مناسب برای نوشتن پایان نامه 37 صفحه فایل word با فهرست مطالب، جدولها و شکلها و با رعایت تمام نکات نگارشی و با مراجع معتبر ISI

اگر فایل خاصی مد نظر شماست بفرمائید تا در صورت امکان در سایت قرار گیرد.

[e-mail]

فایلهای مرتبط:

-1- خواص اپتیکی نانو کامپوزیت­های آلی– معدنی

ویژگی­های مفید اپتیکی و کاربردهای نانوکامپوزیت­های آلی-معدنی (PINC ها)[1]، شامل جذب نور (نور مرئی و UV)، فوتولومینسانس، ضریب شکست اپتیکی زیاد و دورنگ نمایی[2]، قرن­هاست که آنها را تبدیل به طبقه مهمی از مواد کاربردی کرده است. خواص اپتیکی کامپوزیت­های PINC وابسته به اندازه و توزیع فضایی ذرات معدنی در ماتریس پلیمر است [1].

• جذب کنندگی UV

 PINC هایی که شامل پلیمر و جذب کننده­های UV معدنی مانند TiO2 و ZnO هستند، با افزودن مستقیم نانوفیلرها به ماتریس­های پلیمر ترکیب شده­اند. برای مثال شکل (2-1) از طیف UV-VIS نانوکامپوزیت­های پلی متیل متا آکریلات/اکسید روی (PMMA/ZnO) سنتز شده توسط پلیمریزاسیون سل ژل در محل (شکل 2-2) نشان می­دهد که نانوکامپوزیت­های PMMA/ZnO حتی در غلظت­های پایین فیلرZnO  (wt% 017/0) به طور قطع دارای اثر سدکنندگی UV است، اما شفافیت بالایی را در ناحیه مرئی حتی در اندازه­های بزرگ (ضخامت cm1) حفظ می­کند. علاوه ­بر این، نانوکامپوزیت­های PMMA-ZnO بازدهی بسیار بالاتری در دفع UV  نسبت به لنزهای تجاری که تماسی و سدکننده UV هستند دارد، زیرا قدرت انتقال این لنزها در دامنه 290 تا nm 340 تقریباً صفر است [2،3].

 .

.

• فوتولومینسانس [1] (نور گسیل)

نانوکامپوزیت با نانوذرات غیر رسانای اکسید/پلیمر به دلیل حضور گروه­های کربوکسیلات در فاصله بین سرامیک و PMMA از خود گسیل نور[2] نشان می­دهند، در حالیکه نانوذرات نیمرسانا همچون ZnO، دارای نور گسیل ذاتی هستند. نانوکامپوزیت­های فوتولومینسان دارای پتانسیل بالایی برای کاربرد در زمینه­های مختلف هستند. برای مثال، نانوکامپوزیت­های اپوکسی با پایه ZnO را می­توان برای نوردهی در قطعات حالت جامد استفاده کرد.

در همین راستا، دو [3] و همکارانش [4] نیز نانوذرات ZnO تعبیه شده در ماتریس پلیمر چربی دوست PMMA را به روش سل ژل غیر متعادل سنتز کرده و خواص فوتولومینسانس (تابندگی) آن را مطالعه کردند. آنها دریافتند که نانوذرات ZnO (nm 6-5) که در PMMA جایگذاری شده­اند، نشان دهنده عبور UV در طول موج  nm334، به دلیل اثرات کوانتومی در اندازه نانوذرات و همچنین نشان دهنده فوتولومینسانس در طول موج nm 346، به دلیل حضور اکساتیون­های مقید [4] در کمپلکس­های R-(Coo)- ZnO است (شکل 2-3). همچنین آنها عکس TEM از این نانوکامپوزیت را به صورت شکل (2-4) ارائه کردند.

.

.

-2- خواص الکتریکی نانوکامپوزیت­های آلی– معدنی:

نانوکامپوزیت­های پلیمری- معدنی رابطه تنگاتنگی با طراحی قطعات الکترونیکی و اپتیکی – الکترونیکی دارد. مقیاس ابعادی قطعات الکترونیکی در حال حاضر وارد محدوده نانو شده است[1]. سو[1] و کورا ماتا[2] [6]، سنتز نانوکامپوزیت­های PANI/TiO2 را با پلیمریزاسیون در محل PANI در حضور نانوذرات TiO2 گزارش کردند. در این گزارش پوسته­های نانوکامپوزیت سنتز شده، رسانایی قابل توجهی (S/cm 10-1) نشان دادند که این رسانایی با گرمادهی به مدت یک ساعت در دمای ̊C80، افزایش یافته است. شکل(2-7) رسانایی و اثر دمای حرارتی در نانوکامپوزیت PANI-DBSA/TiO2-DBSA، با محتوای مختلف از TiO2 را نشان می­دهد. هدایت لایه نانوکامپوزیتی با افزایش مقدار TiO2 کمی افزایش می­یابد، و سپس با محتوای بیش از حد TiO2 کاهش می­یابد....

.

.

-3- خواص مغناطیسی نانوکامپوزیت­های آلی– معدنی:

 نانو ذرات مغناطیسی جزو یکی از دو گروه زیر هستند: گروهی شامل نانو ذرات فلزی و گروهی دیگر شامل نانوذرات Fe2O3، Fe3O4 یا هیدروکسید آهن[1] هستند. بیشتر نانوکامپوزیت­ های حاصل از نانوذرات فلزی یا هیدروکسید آهن، بدون پسماند مغناطیسی[2] هستند که این امر نشان دهنده یک ماده فرا پارامغناطیس[3] است.

ژان [4] و همکارانش، در پوسته ­های نانوکامپوزیت PI/γ-Fe2O3، رفتاری فرا پارامغناطیسی مشاهده کردند. آنها همچنین مشاهده کردند که با افزایش محتوای بار Fe3O4 از wt%2 به  wt%8، مغناطش اشباع [5] پوسته­ های نانوکامپوزیت PI/γ-Fe2O3 ، از  A 2-10× 354/1 به A 2-10× 220/4 افزایش یافت. بنابراین خواص مغناطیسی نانوکامپوزیت ها را میتوان با تغییر دادن محتوای بار Fe3O4، کنترل کرد. شکل (2-11) نشان­دهنده حلقه­های پسماند مغناطیسی نانوکامپوزیت­های پلی پیرول است که با بارگذاری 20 و 50 درصد وزنی از نانوذرات اکسید آهن ...

.

.

-4-1- مطالعه خواص ساختاری و اپتیکی نانوکامپوزیت PVA/TiO2:

ملک پور و براتی[8] نانوکامپوزیت­های پلیمری مشتق شده از پلی وینیل الکل (PVA) و نانوذرات دی اکسید تیتانیوم (TiO2) را سنتز نموده و خواص فیزیکی آن را بررسی نمودند. آنها در این تحقیق ابتدا نانوذرات TiO2 با سطح اصلاح شده را تهیه کرده و سپس نانوکامپوزیت PVA/TiO2 را تهیه کردند، بدین طریق که مقادیر مختلف نانوذرات اصلاح شده سطحیTiO2  (5، 10، 15 و 20 wt% از PVA) را با 1/0 گرم PVA مخلوط کردند. سپس مخلوط حاصل را در ml 15 اتانول خالص پخش کرده و به مدت 2 ساعت سونش[1] نمودند و ...

.

.

.

فهرست مطالب

فصل دوم : خواص ساختاری، الکتریکی و اپتیکی نانو کامپوزیت­های پلیمری نیمرسانای شفاف .1

2-1: خواص اپتیکی نانو کامپوزیت­های آلی– معدنی.. 1

2-2: خواص الکتریکی نانوکامپوزیت­های آلی– معدنی.. 6

2-3: خواص مغناطیسی نانوکامپوزیت­های آلی– معدنی.. 9

2-4: مطالعه خواص فیزیکی نانوکامپوزیت­های انتخابی.. 10

2-4-1: مطالعه خواص ساختاری و اپتیکی نانوکامپوزیت PVA/TiO2 10

2-4-2: مطالعه و بررسی خواص نانوکامپوزیت پلی آنیلین دوپ شده با اکسید قلع (PANI/SnO2) 15

2-4-3: سنتز و مشخصه یابی نانوکامپوزیت TiO2-SiO2:PVA (TSP) 24

2-4-4: رشد لایه های نازک اکسید قلع با ناخالصی فلوئور بر بستر های پلیمری شفاف و انعطاف­پذیر. 29

مراجع. 33

فهرست شکل­ها

شکل 2-1: طیف UV-VIS نانوکامپوزیت­های PMMA/ZnO   2

شکل 2-2: عکس های دیجیتال از مواد هیبریدی PMMA/ZnO   2

شکل 2-3: طیف فوتولومینسانس از فیلم PMMA/ZnO در مدت زمان واکنش متفاوت.. 4

شکل 2-4 تغییرات اندازه میانگین دانه­ها با مقادیر مختلف ناخالصی از آهن.. 4

شکل 2-5: الگوی XRD از نانوذرات آمورف TiO2 5

شکل2-6:  تغییرات ضریب شکست و طیف عبوری از پوشش­های نانوکامپوزیت... 6

شکل 2-7: هدایت الکتریکی PANI-DBSA/TiO2-DBSA با محتوای مختلف از TiO2 7

شکل 2-8: الگوهای پراش XRD از نانوکامپوزیت­های PANI/TiO2 8

شکل 2-9: ثابت و اتلاف دی الکتریک نانوکامپوزیت­های PANI/TiO2 8

شکل 2-10: هدایت الکتریکی نانوکامپوزیت­های PANI/TiO2 در دمای C˚ 35. 9

شکل 2-11: حلقه پسماند مغناطیسی نانوکامپوزیت­ها در بارگذاری های مختلف... 10

شکل 2-12: الگوی پراش XRD نانوکامپوزیت PVA/TiO2 12

شکل 2-13: تصاویر SEM از: (a,b) PVA خالص؛ (c-f) نانوکامپوزیت PVA/TiO2، wt%10. 13

شکل 2-14: صاویر AFM از توپوگرافی سطح نانوکامپوزیت PVA/TiO2 13

شکل 2-15: طیف شفافیت UV-VIS غشاهای نانوکامپوزیتی PVA/TiO2.. 14

شکل 2-16: تصویر شماتیک از تشکیل نانوکامپوزیت PANI/SnO2. 17

شکل 2-17: تصویر SEM از نانوکامپوزیت PANI/SnO2. 17

شکل 2-18: طیف FTIR از نانوکامپوزیت PANI/SnO2. 19

شکل 2-19: طیف XRD از نانوکامپوزیت PANI/SnO2 20

شکل 2-20: پاسخ مقاومت نانوکامپوزیت­های  PANI/SnO2 20

شکل 2-21: تصاویر FESEM از موفولوژی سطح نانو کامپوزیت PANI/SnO2. 23

شکل 2-22: تصاویر TEM نانو کامپوزیت PANI/SnO2. 24

شکل 2-23: : تصاویر SEMو TEM، از نانوکامپوزیت­های TS و TSP. 27

شکل 2-24: طیف XRD از نانوکامپوزیت های TS و TSP. 27

شکل 2-25: طیف UV-vis از نانوکاکمپوزیت­های TS و TSP. 28

شکل 2-26: تصاویر AFM  ( μm2 × μm 2) ، (A) بستر خالصPES  و(B)  سطح فیلم  FTOلایه نشانی شده به روشPLD  برروی بستر PES در دمای C˚25TS = و PO2 =8 Pa. 31

شکل 2-27: الگوهای پراشXRD ، (a) فیلمFTO  بر روی PET، (b)  بسترPET  لخت با رزین،(c)
فیلم FTO بر شیشه ای،(d)  بستر شیشه­ای لخت با رزین.. 32

شکل 2-28: میکروگرافSEM  از فیلمFTO  بر بسترPET   32