مقاوم سازی سدهای بتنی
فرمت PDF
تعداد صفحات 58
مقاوم سازی سدهای بتنی
حامی فایل
مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشیحامی فایل
مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشیمقاوم سازی سدهای بتنی
اختصاصی از حامی فایل مقاوم سازی سدهای بتنی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
مقاوم سازی سدهای بتنی
مقاوم سازی سدهای بتنی
سمینار ارشد برق بررسی روش های جدید کنترل مقاوم سیستم های غیرخطی
اختصاصی از حامی فایل سمینار ارشد برق بررسی روش های جدید کنترل مقاوم سیستم های غیرخطی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
سمینار ارشد برق بررسی روش های جدید کنترل مقاوم سیستم های غیرخطی
چکیده:
هدف اصلی یک سیستم کنترل این است که باعث شود تا یک فرایند دینامیکی به طور مطلوب رفتار کند. آنالیز و طراحی یک چنین سیستم کنترلی که یک رفتار مورد تقاضا را فراهم می کند، معمولاً با به کار گرفتن مدل ریاضی فرایند دینامیکی انجام می شود. این مدل برای نمایش ویژگی های دینامیکی اصلی فرآیند انتخاب می شود. به دلیل اینکه مدل ریاضی یک مدل ایده آل از فرایند واقعی است، پس این مدل غیردقیق است و این بی دقتی باعث عدم قطعیت مدل می شود.
این حقیقت آنالیز و طراحی یک سیستم کنترل را پیچیده می کند. انتخاب ساختار کنترلی نقشی اساسی در دستیابی به رفتار مورد تقاضا ایفا می کند. به طور معمول بعضی از مشخصات، برای مثال مشخصات حلقه باز و حلقه بسته نمی توانند به طور همزمان برآورده شوند و مصالحه بین آنها بایستی مدنظر قرار گیرد. بنابراین بسیار مهم است که دشواری های مسائل کنترلی (مانند عدم قطعیت مدل یا اغتشاشات که باعث می شوند تا خروجی از مقدار مطلوب خودش منحرف شود و…) تشخیص داده شوند. به این ترتیب تحقیق ما بر روی تلاشی برای پیدا کردن ساختارهای کنترلی متمرکز شده تا از دشواری های قبلی مربوط به شکل بندی های کنترل فیدبک ثابت و استاندارد اجتناب شود. ویژگی شاخص و معمول ساختارهای کنترلی که ما با آن کار کردیم شکل بندی کنترل کننده رویت گر نامیده می شود. کار ما در ابتدا تمرکز بر روی سیستم های تک ورودی – تک خروجی است که نتایج استفاده از یک چنین شکل بندی را نشان می دهد.
مقدمه:
هدف اصلی یک سیستم کنترل این است که خروجی یک فرایند دینامیکی به یک روش قطعی رفتار کند. این رفتار مطلوب خروجی، به وسیله دستکاری روی ورودی فرایند دنبال می شود. با این حال شرایط سخت مانند محدودیت هایی روی کنترل ها یا حالت ها و اهداف کارآیی، مخالف انجام رفتار مطلوب فرایند کنترلی که معمولاً شامل یک مدل ریاضی از فرایند دینامیکی، مدل پلنت یا مدل نامی می باشد، است. در نتیجه بسیاری از رفتارهای واقعی پلنت نمی توانند در یک روش دقیق از مدل پلنت که منجر به عدم قطعیت ها می شود، بیان شوند. معمولاً مشخصات کارآیی بالا در بخش هایی از مدل داده می شوند. به این دلیل مشخصات عدم قطعیت های مدل بایستی با فرآیند طراحی یکی شود تا یک سیستم کنترلی معتبر که قادر به رسیدگی به فرایند واقعی باشد فراهم آید و تکمیل نیازهای کارایی را تضمین کند.
ترم پایداری معمولا برای مشخص کردن توانایی یک سیستم کنترلی در مقابله با عدم قطعیت استفاده می شود. از این رو مشخصات کارآیی معمولاً برای مسئله رگولاسیون و یا مسئله ترکینگ داده می شود. مسئله اول برای اداره ورودی پلنت جهت حذف اثر اغتشاشات خارجی می باشد. مسئله دوم برای به کار بردن ورودی پلنت برای نزدیک نگه داشت مقادیر کنترل شده به سیگنال مرجع داده شده می باشد. نکته کلیدی روشی است که در آن کنترل کننده، سیگنال کنترلی را با رفتار مناسب تولید می کند.
تعداد زیادی روش و استراتژی متفاوت برای اینکه از عهده این امر برآید که به مسئله طراحی معروف است، وجود دارد. با این حال هر انتخاب ممکنی می تواند به عنوان کنترل حلقه باز یا کنترل حلقه بسته طبقه بندی شود.
با اینکه دو انتخاب وجود دارد اما زمانی که به رفتار آن فکر می کنیم، شکل بندی حلقه بسته به طور اتوماتیک ظاهر می شود. این امر به این دلیل است که سیستم کنترل حلقه باز (که در شکل (الف) نشان داده شده است) تنها در بعضی موارد ساده موثر است و شرایطی که در آن تغییرات پلنت و اغتشاشات خروجی باعث می شوند تا خروجی واقعی از ورودی مرجع مشخص شده انحراف پیدا کند، موثر نیست. بنابراین در شکل بندی حلقه باز هیچ روشی برای فهمیدن اینکه ایا متغیرهای خروجی از مقدار مطلوب خودش منحرف می شوند، وجود ندارد و این امر دلیل معرفی فیدبک می باشد. بدون فیدبک هیچ وسیله مقایسه بین رفتار واقعی فرایند با رفتار مطلوب و تصحیح اتوماتیک کارآیی آن وجود ندارد. همچنین کنترل فیدبک می تواند به منظور خنثی کردن اثرات پنهانی متغیرهای پلنت و اغتشاشات خارجی مورد استفاده واقع شود. به عبارت دیگر وجود سیگنال فیدبک به لزوم یک اندازه گیری فیزیکی اشاره می کند. یک سنسور برای نمایش متغیر خروجی مورد نیاز است.
تعداد صفحه : 81
سمینار ارشد برق بررسی روش های جدید کنترل مقاوم سیستم های غیرخطی
مقاوم سازی ساختمانها بوسیله میراگرهای اصطکاکی
اختصاصی از حامی فایل مقاوم سازی ساختمانها بوسیله میراگرهای اصطکاکی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
مقاوم سازی ساختمانها بوسیله میراگرهای اصطکاکی
چکیده:
با توجه به ضرورت حفظ سرمایه های ملی کشورمان در برابر بلایای طبیعی از جمله زمینلرزه ، مقاله ای تحت عنوان مقاوم سازی ساختمانها بوسیله میراگرهای اصطکاکی و مقایسه آنها با جداسازهای لرزه ای ، تقدیم می گردد.
جداسازهای لرزه ای یکی از راه حلهای موثر برای محافظت ساختمانهای بزرگ از خسارت زلزله می باشد، ولی این راه حل پرهزینه است زیرا کل ساختمان باید به تکیه گاههای غلتکی یا الاستومتریک که در سرتاسر سازه توزیع شده باشند مجهز گردد ، امّا میراگرهای اصطکاکی دارای نتایجی مشابه ولی در عوض هزینه پایین تری متحمل می شود و به راحتی نصب می شود .
در این مقاله اول به معرفی میراگرهای اصطکاکی و کارهایی که دیگران بر روی این نوع میراگر مطالعه کرده اند می پردازیم و به دنبال آن به مدلسازی ساختمانی 5 طبقه با قاب خمشی همراه با میراگرهای اصطکاکی و مقایسه آن باساختمانی مشابه همراه با جداساز ، و در آخر تأثیرات میراگرها در برش پایه ، تغییر مکان طبقات و تغییر مکان نسبی بررسی می شود و نتیجه گیری از نمودارها و تفسیر نتایج انجام می شود .
مقدمه:
مقاوم سازی ساختمانها در برابر زلزله از موضوعات مهمی است که امروزه دانشمندان بر روی آن کار می کنند، چون جان انسانهای بسیار زیادی بر اثر زلزله در خطر است و از نظر مالی خسارات زیادی را در بر دارد.
در این مقاله یکی از روشهای مقاوم سازی ساختمان را مورد بررسی قرار می دهیم. این متن به میراگرهایی که از مکانیسم اصطکاک جامدات جهت فراهم نمودن اتلاف انرژی مورد نیاز استفاده می کند می پردازد . بنابراین ، در اینجا اصطکاکی که بین دو جسم جامد که نسبت به هم می لغزد در نظر گرفته میشود.
فرآیندهایی از این نوع به طور زیادی در طبیعت وجود دارند و همین طور در بسیاری از سیستمهای مهندسی بکار گرفته شده اند برای مثال، اصطکاک جامد نقش بسیار مهمی در کنترل کلی حرکات تکتونیکی و ایجاد زمینلرزه ها بازی می کند.
در یک مقیاس بسیار کوچکتر ، اصطکاک در ترمز اتومبیلها به عنوان عاملی برای تلف نمودن انرژی جنبشی حرکت نیز استفاده می شود. بر اساس شبیه سازی ترمز ماشین،Pall et al.(1980) شروع به توسعه میراگرهای اصطکاکی منفعل جهت بهبود پاسخ لرزه ای سازه ها نمودند
در مورد سازه های بزرگ اثبات گردیده است که جداسازی پایه سازه یک راه حل مفید برای کاهش دادن و مستهلک کردن تمایلات لرزه خیزی سازه است، با این حال این کار می تواند پرهزینه باشد و سازه های بزرگ را دچار تغییرات کند .
در حال حاضر امکان ایمن سازی سازه تا حد قابل قبول در برابر زلزله با استفاده از میراگرهای اصطکاکی وجود دارد بدون آنکه مجبور به جداسازی در سازه شویم.
تعداد صفحات: 12
دانلود پروژه روش های مقاوم سازی
اختصاصی از حامی فایل دانلود پروژه روش های مقاوم سازی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
پروژه تخصصی روشهای مقاوم سازی
لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:83
به همراه تصاویر کامل
فهرست مطالب :
بهسازی 2
مقاوم سازی پی ها 8
مخاطرات ساختگاهی 9
روشهای بهسازی ومقاوم سازی پی ها 11
مقاوم سازی سازه های فولادی 13
روشهای بهسازی وتقویت 17
مقاوم سازی سازه های بتنی 20
مصالح بتنی 23
بهبود مقاومت خمشی 27
انسجام ساختمان 31
یکنواختی وانسجام سقف 36
انفصال درسیستم کلاف 42
افزایش انسجام ساختمان 44
بهسازی دیوارهای باربر 45
بهسازی سقفها 47
اصلاح سیستم کلاف 49
روشهای تقویت مقاومت برشی 52
روشهای تقویت قابهای خمشی بتن مسلح 59
اجزاءقائم باربرجانبی –دیوارهای برشی 64
کاهش نیروهای وارد به ساختمانهای موجود درزلزله 74
منابع ومراجع 82
چکیده :
«وا… جعل لکم من بیوتکم سکنا» خداوند خانه‌های شما را محل آسایش شما قرار داده است.
«سوره مبارکه نحل آیه 80»
با استناد به آیه فوق و آیه‌های مشابه آن در می‌یابیم که آسایش و فراهم کردن آن چقدر حائز اهمیت است که در کتاب ا… توسط پروردگار متعال به آن اشاره شده است.
مقاوم سازی و فراهم نمودن امنیت و پایداری سازه‌ها یکی از پارامترهای بسیار مهم در مهندسی امروز به شمار می‌رود.
احداث یک سازه شیک و قابل توجه و چشم‌گیر آنقدر اهمیت ندارد که بنای یک سازه مقاوم اهمیت دارد.
در این پروژه و تحقیق به مسائل مربوط به مقاوم سازی و انواع روشهای آن پرداخته و اصول مقاوم سازی ساختمانها مورد بررسی قرار می‌گیرد.
کشور ایران، با قرار داشتن در کمربند لرزه خیز آلپ – هیمالیااز نظر خط زمین لرزه، از جمله کشورهای آسیب پذیر جهان به شمار می‌آید.
زلزله‌های بزرگی که خصوصاً در سالیان اخیر رخ داده خود گویا و گواه این مطلب است.
بطور مثال زلزله‌های زرند، بم، آوج، منجیل و…
مطالب این پرژوه در خصوص انواع روشهای مقاوم سازی در سازه‌های مختلف است. که گردآوری آنرا در دو گروه مقاوم سازه‌های بتنی و سازه‌های فولادی انجام داده‌ام.
مقاوم سازی
تعریف:
مقاوم سازی عبارتست از مجموعه اقداماتی که سبب افزایش سختی و تقویت عنصر در برابر نیروهای وارد به سازه می‌گردد.
تعریف بهسازی:
مجموعه راهکارها و تمهیداتی است که بتوان رفتار عضو یا سازه را در برابر نیروهای جانبی ناشی از زلزله بدون نیاز به تقویت مستقیم اعضا بهبود بخشید.
هدف از بهسازی و مقاوم سازی:
هدف بهسازی عبارت از انتخاب سطوح عملکرد مورد انتظار تحت اثر زلزله‌های با سطح خطر معین می‌باشد.
از نظر کلی به شش دسته زیر تقسیم‌بندی می‌شوند:
دسته اول: بهسازی و مقاوم سازی مبنا
در این حالت تحت اثر زلزله سطح خطر – I سطح عملکرد ایمنی جانبی C-3 باید برای ساکنین ساختمان تأمین گردد.
دسته دوم: بهسازی و مقاوم سازی مطلوب:
در این سطح از بهسازی و مقاوم سازی انتظار می‌رود که ابتدا هدف بهسازی تأمین گردد و دوم ساختمان تحت اثر زلزله سطح خطر II در سطح عملکرد آستانه فرو ریزش (E-S) قرار گیرد.
دسته سوم: بهسازی و مقاوم سازی ویژه:
در این سطح سازه مقاوم شده نسبت به بهسازی مطلوب از تراز عملکرد بیشتری تحت همان سطوح خطر زلزله قرار گیرد.
دسته چهارم: بهسازی و مقاوم سازی محدود:
در صورتیکه به دلیل محدودیت‌های اقتصادی و مالی امکان بهسازی مبنا میسر نباشد ممکن است بهسازی در سطح عملکرد پایین‌تری در نظر گرفته شود.
دسته پنجم: بهسازی و مقاوم سازی موضعی:
چنانچه به دلایل اجرائی و یا مالی امکان بهسازی تمام سازه میسر نباشد عملیات بهسازی ممکن است در چند قسمت انجام شود. و در اینصورت در هر مرحله نباید خللی در تراز عملکرد سازه یا ادامه عملیات ایجاد شود.
دسته ششم: عدم بهسازی و یا مقاوم سازی:
برآورده نمودن ضوابط آئین نامه 2800 و یا عدم صرفه اقتصادی می‌تواند بر عدم بهسازی و یا مقاوم سازی ساختمان دلالت داشته باشد.
راهکارهای مقاوم سازی لرزه‌ای:
راههای زیر را می‌توان به صورت منفرد یا در ترکیب با یکدیگر برای بهسازی و مقاوم سازی در سازه به کار بست.
1- تأمین پایداری لازم برای مجموعه سازه
2- تغییر کاربری سازه
3- استخدام سیستمهای غیرفعال اتلاف انرژی
4- کاهش جرم سازه
5- به کارگیری سیستمهای جداسازی لرزه‌ای
6- تأمین سختی جانبی لازم برای کل سازه
7- اصلاح اجزایی از سازه که عملکرد مناسبی در برابر زلزله ندارند
8- حذف و یا کاهش بی‌نظمی در ساختمان
بهسازی در سازه‌ها باید به گونه‌ای صورت گیرد که در صورت ایجاد خرابی در بخشی از اعضا سازه تخریب گسترش نیابد به طوری که با تخریب یک یا چند عضو کل سازه ناپایدار نشود.
شرح موارد فوق:
1- هنگامی که سازه دارای ضعف فراگیر است به طوری که در اکثر اعضای آن نسبت تقاضا به ظرفیت و تغییر شکلهای غیرخطی بزرگ باشد به جاست که برای کل مجموعه ساختمان، سیستم باربری جانبی با ظرفیت کافی ایجاد شود.
برای این منظور می‌توان قابهای مهاربندی شده، قابهای نقشی یا دیواره‌های برشی به سازه مذکور اضافه نمود.
در چنین شرایطی اندر کنش سازه موجود و سیستم باربر جانبی جدید باید مورد توجه قرار گیرد.
چنانچه قاب مهاربندی شده یا دیوار برشی دارای سختی زیادی باشد ممکن است بخش قابل توجهی از بارهای جانبی را به خود معطوف کند.
آگر افزایش ظرفیت با اضافه کردن قاب خمشی ایجاد شود به دلیل نرمی قاب اندر کنش سازه موجود و قاب خمشی موجب توزیع بار بین هر دو سیستم می‌گردد.
ح) تغییر کاربری سازه یکی دیگر از روشهای بهسازی است.
چنانچه امکان بهسازی یک ساختمان برای سطح عملکرد مورد نیاز میسر نباشد یا هزینه آن قابل توجه نباشد با تغییر کاربری می‌توان سطح عملکرد مورد نیاز را پایین آورد و نیاز به بهسازی را حذف و یا به حداقل رساند.
3) استخدام و به کارگیری سیستمهای جذب انرژی برای کنترل و کاهش تغییر شکل ساختمان یکی از روشهای بهسازی است. در مجموعه هایی که دارای سختی جانبی کافی نیستند با تعبیه اجزاء جذب انرژی در سازه می‌توان تغییر شکلهای ساختمان را محدود کرد.
برای این منظور اجزا خاص طراحی شده اند که با ایجاد اصطکاک و یا تغییر شکل چیزی یا استفاده از ویسکوزیته سیالات بخشی از انرژی سازه را جذب می‌کنند بدین ترتیب تغییر شکلهای سازه محدود میشود.
4- در سازه هایی که دارای ضعف کلی از نظر سختی جانبی یا ظرفیت باربری می‌باشند یکی از راهکارهای مفید برای بهسازی کاهش جرم ساختمانی است.
با کاش جرم می‌توان میزان تغییر شکلها و نیروهای داخلی ناشی از زلزله را در اعضا تقلیل داد.
برای این منظور می‌توان با تخریب طبقات فوقانی تغییر نمای سازه، تغییر مشخصات دیوارهای داخلی یا انتقال تجهیزات و انبارهای سنگین به نقاط دیگر جرم سازه را کاهش داد.
5) به کارگیری سیستمهای جدا سازی لرزه‌ای راهکار مناسبی برای کاهش اثرات زمین لرزه بر روی سازه می‌باشد.
هنگامی که حفاظت از تجهیزات مهم و اجزا غیر سازه‌ای مدنظر باشد با استفاده از روشهای جداسازی لرزه‌ای می‌توان انتقال انرژی موجود در حرکات ارتعاشی زمین را به ساختمان محدود نمود.
جهت این منظور تکیه گاههای مناسب با شکل پذیری بسیار زیاد در ساختمان تعبیه میشود.
هنگام وقوع زلزله تغییر شکلهای ساختمان در تکیه گاهها که قابلیت شکل پذیری زیادی دارند متمرکز شده و سازه مانند جسم صلب با تغییر شکلهای کوچک ارتعاش می‌کند.
این روش برای مقاوم سازی ویژه ساختمانها مناسب می‌باشد.
روش جداسازی برای ساختمانهای کوتاه و نسبتاً صلب مؤثر می‌باشد و برای ساختمانهای بلند و نرم کارایی ندارد.
6) چنانچه مشخص شود که ضعف ساختمان در کمبود سختی جانبی آن و در نتیجه تغییر مکانهای زیاد می‌باشد می‌توان با افزایش مهاربندی‌ها یا دیوارهای برشی، سختی جانبی را برای سازه فراهم کرد.
7) زمانی که تعدادی از اعضای سازه دارای ظرفیت کافی برای حمل نیروها یا تحمل تغییر شکلها نیستند می‌توان به صورت موضعی نسبت به تقویت اعضا و اتصالات آنها به سازه اقدام نمود به نحوی که ظرفیت کافی برای حمل نیروها و تحمل تغییر شکلها در این اعضا ایجاد گردد.
8) حذف یا کاهش بی نظمی در سازه می‌تواند یک راه مناسب برای بهسازی سازه هایی باشد که به دلیل بی نظمی فاقد سطح عملکرد مطلوب می‌باشد.
برای این منظور لازم است نتایج تحلیل مدل سازه مورد بررسی قرار گیرد و با توجه به میزان تغییر شکلها، نسبت تقاضا به ظرفیت، توزیع تغییر شکلهای غیرخطی و بی نظمی سازه‌ها از نظر توزیع سختی، جرم و ظرفیت اعضا مشخص میشود.
نامنظمی در سازه معمولاً به دلیل عدم پیوستگی در اجزا باربر جانبی بوجود می‌آید.
در چنین شرایطی با ایجاد تغییراتی در سیستم باربری جانبی ممکن است بتوان از نامنظمی سازه کاست.
در ساختمانهایی که دارای طبقه نرم هستند می‌توان با اضافه نمودن مهاربندی ها، سختی جانبی را متناسب با طبقات دیگر افزایش داد.
در مورد بی نظمی‌های پیچشی نیز می‌توان با اضافه کردن عناصر باربر جانبی فاصله مرکز جرم و سختی را کاهش داد.
ایجاد درز جدایی در سازه نامنظم و تبدیل آن به دو یا چند ساختمان کوچکتر اما منظم یکی دیگر از روشهای بهسازی است.
مقاوم سازی پی ها
مقاوم سازی سازه‌های موجود و عملکرد لرزه‌ای آنها بدون توجه به پی‌ها و مخاطرات ژئوتکنیکی محتمل امکانپذیر نمی باشد.
غالباً پی‌ها در ساختارهایی که پتانسیل جابجایی زمین در اثر گسلش، زمین لغزشی یا روانگرایی وجود ندارد، عملکرد خوبی دارند.
از سویی دیگر معمولاً مقاوم سازی در تراز شالوده بدلیل محدودیت فضای کاری ناشی از وجود ساختمان بسیار پرهزینه می‌باشد.
از این رو تقبل هزینه‌های گزاف و سنگین مقاوم سازی آن با توجه به نقش آن در پاسخ لرزه‌ای کل سازه باید بدقت مورد ارزیابی قرار گیرد.
مخاطرات ساختگاهی
خطرات ساختمانی شامل گسلش، روانگرایی، نشست ناهمگونی و زمین لرزه می‌باشد.
کاهش مخاطرات ساختگاهی:
در برخی شرایط امکان بهبود عملکرد لرزه‌ای ساختگاه و سازه با هزینه‌های معقول وجود دارد و در برخی حالات دیگر کاهش خطرات ممکن است از نظر اقتصادی توجیه پذیر نباشد.
گسلش:
حرکات بزرگ توسط گسلها غالباً از نظر اقتصادی قابل کنترل نخواهد بود.
اگر با توجه به سطح لرزه‌ای مورد نظر میزان حرکت افقی و قائم گسل برای هر یک از اجزای سازه، شامل خرد سازه و شالوده آن قابل قبول نباشد اجزای مذکور باید تا حد مقاومت لرزه‌ای مورد نیاز سخت و مقاوم گردند.
روانگرایی:
راه حل اول ـ تقویت سازه
راه حل دوم ـ تقویت پی
راه حل سوم ـ بهسازی خاک
نشست ناهمگون:
تکنیک بهسازی خاک مانند آنچه یاد شد می‌تواند برای کاهش خطر نشست ناهمگون که از تراکم خاکهای سست نتیجه میشود مورد استفاده قرار گیرد.
زمین لغزه:
به طور کلی روشهای پایدار سازی شیبها را می‌توان در چهار گروه زیر تقسیم بندی نمود.
ـ تغییر هندسه شیب به منظور کاهش نیروهای محرک و یا افزایش نیروهای مقاوم
ـ کنترل آبهای سطحی جهت کاهش نیروهای تراوشی
ـ کنترل تراوش جهت کاهش نیروهای محرک
ـ تقویت شیب جهت افزایش نیروهای مقاوم.
روشهای بهسازی و مقاوم سازی پی ها
پی سطحی
افزایش سطح پی
در این حالت پی با سطح افزایش یافته باید ظرفیت کافی برای انتقال برش و لنگر در سطح تماس بین قسمتهای قدیم و جدید را داشته باشد.
روش زیر دوخت
عبارت است از برداشتن خاک نامناسب زیر پی و جایگزین فوری آن با بتن در گامهای زمانی و مکانی کوتاه بنحویکه پایداری سازه به خطر نیفتد. اینکار برای افزایش سطح پی و نیز انتقال بار به لایه‌های باربر در اعماق پایین تر استفاده می‌گردد.
شمع‌ها و میکرو پایل‌های کششی
با سوراخ کردن خاک زیر پی و تثبیت مهارهای درون آن بوسیله پر کردن حفره از بتن یا گروت می‌توان مقاومت پی را تا حد لزوم افزایش داد.
افزایش عمق موثر پی
در این روش برای افزایش مقاومت برشی و خمشی، بتن جدید توسط آرماتور دوخت کافی به بتن قدیم متصل می‌گردد و اگر لازم باشد آرماتور افقی نیز جهت مقاله با خمش در بتن جدید استفاده می‌گردد. این روش هم برای پی‌های تکی و هم پی‌های گسترده قابل اجرا است.
تغییر سازه ساختمان
با کاهش جرم یا تعداد طبقات مقدار بارهای وارده به پی کاهش می‌یابد، یا می‌توان از دیوار برشی یا مهاربندی جدید برای کاهش نیرو یا تغییر مکان پی‌های موجود نیز استفاده نمود.
اضافه نمودن پی‌های نواری جدید
با اضافه نمودن پی‌های نواری جدید بین پی‌های تکی اجرا شده و اتصال آنها به یکدیگر، بارهای جانبی بین پی‌های مختلف توزیع می‌گردد.
ارتقاء کیفیت خاک موجود
این روش شامل روتینگ خاک موجود برای بهبود آن می‌باشد.
پی‌های عمیق
تقویت پی‌های عمیق می‌تواند توسط یکی از صورتهای زیر انجام گیرد:
تعبیه شمع‌ها یا چاهک جدید
افزایش عمق موثر سر شمع
ارتقاء کیفیت خاک مجاور سر شمع موجود
افزایش سطح مربوط به فشار مقاوم در سر شمع
تغییر سیستم باربر ساختمان برای کاهش پاسخ لرزه ای
ساخت شمع‌ها یا چاهکهای مایل جدید
افزایش ظرفیت کششی شمع یا چاهک
مقاوم سازی سازه‌های فولادی
محدوده کاربرد
دستورالعمل بهسازی و مقاوم سازی در این فصل هم برای اجزاء فولادی ساختمان موجود و هم برای اجزای فولادی تقویت شده با اضافه شده به سیستم سازه‌ای کاربرد دارد.
مشخصات مصالح
برای ارزیابی ظرفیت اعضاء و اتصالات فولادی موجود، حداقل اطلاعات زیر مورد نیاز خواهد بود:
1- تنش حد تسلیم، تنش حد نهایی و ضریب ارتجاعی مصالح مبنا
2- تنش حد تسلیم، تنش حد نهایی مصالح اجزای اتصال
3- قابلیت جوش پذیری مصالح مبنا و اجزای اتصال و نیز تغییر شکل نسبی نهایی (از رو منحنی تنش ـ کرنش) مصالح با تعیین کربن معادل مصالح مبنا.
مشخصات مصالح باید با نمونه برداری از مصالح در نواحی کم تنش انجام گیرد. برای آزمایش پیچ یا پرچ باید پیچ مناسبی را قبلاً جایگزین نمود و نمونه برداری از یک اتصال جوش باید با مرمت آن اتصال همراه باشد.
مشخصات کرانه پائین مصالح (Lower Bound Material Properties)
همان مشخصات محاسباتی تعیین شده برای مصالح در دفترچه محاسبات و نقشه‌های اجرائی خواهد بود و در صورت عدم اطلاعات فنی، برابر متوسط مقادیر حاصله از نتایج آزمایش منهای یک انحراف معیار مقادیر حاصل از آزمایش می‌باشد.
مشخصات مورد انتظار مصالح (Expected Material Properties)
مشخصات مورد انتظار مصالح یا مشخصات اسمی مصالح براساس متوسط مقادیر حاصل از آزمایشها است. یا می‌توان آنرا برابر 1/1 مشخصات کرانه پائین مصالح در نظر گرفت.
مشخصات کرانه پائین مصالح * 1/1 = مشخصات مورد انتظار مصالح در اجزاء فولادی
ـ در محاسبه ظرفیت اجزاء کنترل شونده توسط تغییر شکل، باید از مشخصات مورد انتظار مصالح استفاده نمود.
ـ در محاسبه ظرفیت اجزاء کنترل شونده توسط نیرو، باید از مشخصات کرانه پائین مصالح استفاده نمود.
حداقل تعداد آزمایشها:حداقل تعداد آزمایشها به نوع برنامه تعیین مشخصات مصالح بستگی دارد، برنامه تعیین مشخصات مصالح می‌تواند یک برنامه متعارف یا یک برنامه جامع آزمایشها باشد که در زیر بشرح هر یک پرداخته میشود.
و...