تحقیق باز ماندگان شاهنامه

اختصاصی از حامی فایل تحقیق باز ماندگان شاهنامه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:17

چکیده:

همتها کوتاه شده و کارها زیاد و وقتها تنگ،و شاهنامه ی پنجاه و چند هزار بیتی را که به زبان هزار سال پیش سروده شده است،کمتر کسی است که بتواند از ابتدا تا انتها ،ولو یک بار در تمام مدت عمر بخواند.
در نتیجه تصمیم به ارائه ی شاهنامه منثور نمودم تا جاماندگان شاهنامه را بازگو کنم .
همانطور که گفته اند : « در پس هر مرد موفق، یک زن موفق وجود داشته است» گمان می کنم زنان شاهنامه چه نامدار و چه بی نام در این اثر ارزشمند،جامانده اند و این خالی از لطف است که به این مقوله یعنی" زن در شاهنامه" اهمیت داده نشود.
در این بررسی نگاه مختصری به مقوله ی" زن از دیدگاه فردوسی" نیز انداخته ام.

منظور از زنان نام دار شاهنامه ، زنانی است که در رویدادهای افسانه ای یا تاریخی شاهنامه حضور دارند و نامشان در مأخذ به ثبت رسیده است .  گزارش این زنان 55 نفرند و زنان بی نام حدود 138 نفر که عمدتاً به زنانی اطلاق شده است که اگرچه عامل اند ولی نام خاصی از آنان در میان نیست .که در اینجا تنها از زنان نام دار شاهنامه سخن به میان آمده.


در این چند سال اخیر،هم شاهنامه پژوهان و هم کسانی که با شاهنامه الفتی در خوردِ اعتماد برانگیز دارند،با این پرسش روبرو بوده اند که چرا فردوسی گفته است: « زن و اژدها هر دو  در خاک به /جهان پاک زین هر دو ناپاک به » و آیا اصولا این بیت،بیتی اصیل و از سروده های فردوسی است؟  این بیت که با شماره ی مسلسل 524 به داستان سیاوش شاهنامه دکتر محمد دبیر سیاقی راه یافته است، گویا باید از نسخه ی کلکته گرفته شده باشد که نسخه ی کم ارزشی است و اگر چه بیت به لحاظ زبانی با زبان فردوسی بیگانه نیست،اما منطقا ً و مضموناً ناپذیرفتنی است؛زیرا با حکم جاری در دو بیت پیش از خود چندان تناقص دارد که منطق سلیم هیچ شاعری ـ تا چه رسد به فردوسی ـ نمی تواند جامع ِوجوهِ متناقض آن در ظرف کوچک سه بیت متوالی باشد.در داستان سیاوش این چاپ آمده است:
 
           چو این داستان سربه سر بشنوی             به آید تو را گر به زن نگروی
            به گیتی به جز پارسا زن مجوی             زن بدکنش خواری آرد به روی
            زن و اژدها هر دو  در خاک به             جهان پاک زین هر دو ناپاک به  

اگر شاعری در دو بیتِ نخستِ این سه بیت در حکمی کلی گفته باشد که بهتر است مردان به زن نگروند و اگر گزیرشان نیست،جز در پی زن پاسا نباشند که زن بد کنش خواری به بار می آورد، نمی تواند منطق تفکیک پذیر خود را که میان زن پارسا و زن بد کنش قایل به تمایز است ،به یک باره رها کند و نوع "زن" را در کنار "اژدها" در خاک بخواهد تا جهان آرام یابد .