فایل : word
قابل ویرایش و آماده چاپ
تعداد صفحه :169
1- مقدمه:
آب قسمت اعظم و مهمی از رژیم غذایی متعادل روزانه به شمار میآید و بدن برای انجام یکسری از فعل و انفعالات و واکنشها به آب نیاز دارد که میتوان هضم و جذب غذا و نهایتاً دفع مواد زائد، تنظیم درجه حرارت بدن جذب اکسیژن در ششها و دفع انیدریک و تغییرات شیمیایی درون عضلات و نرم شدن مفصلها را نام برد.
بدن روزانه به 8 لیوان آب نیاز دارد که مقداری از آن از طریق غذاهای مختلف به بدن میرسد و 5 الی 6 لیوان دیگر برحسب عادات غذایی و به صورتهای مختلف وارد بدن میشود.
نوشیدن شیر بسیار مطلوب است ولی متأسفانه به حد کفایت موجود نبوده است. آب میوه هم به علت گرانی درحد نسبتاً کمی در مقایسه با نوشابههای دیگر مصرف میشود و در برخی از شهرها مانند تبریز، شیراز و مشهد و ... عرقیات که عصارة تقطیر بعضی از گیاهان است رواج دارد. آشامیدنیهای دیگر مانند آب معدنی، قهوه، نسکافه و ... به مقدار کم مصرف میشود.
در کشور آمریکا نسکافه با شیر یا کافیمیت، در انگلیس چای، در فرانسه شراب، در برزیل قهوه و در پاکستان شیر مصرف میشود. اما در 200 سال اخیر در رژیم غذایی مردم دنیا نوشابههای غیرالکلی یا سبک رواج پیدا کرده است که این محصولات غذایی دارای دو خصوصیت عمده میباشند:
1- این محصولات بصورت مایع و برای رفع عطش مصرف میشوند.
2- محصولاتی هستند که گذشته از قند موجود در آن که ارزش کالریزایی دارد، معمولاً ارزش غذایی دیگری ندارند.
اصطلاح نوشابه حدود 30 سال است که در زبان فارسی رواج پیدا کرده است. نوشابهها جزء نوشیدنیها به حساب میآیند تفاوت نوشیدنیها با آشامیدنیها این است که آشامیدنیها گذشته از جنبه فرحبخش بودن نیاز بدن را تأمین میکنند اما در مورد نوشیدنیها هیچ کوششی جهت اثبات مغذی بودن آنها انجام نمیشود.
فرهنگ مصرف نوشابه در بین مردم ایران و در غذای روزمره به غلط یا صحیح بسیار جا افتاده است و روز به روز بیشتر میشود و به همین دلیل کارخانههای تولیدکننده تمامی توان خود را در افزایش راندمان تولید به کار میبرند و زمانی که کمیت افزایش یابد، کیفیت فدای کمیت شده و تا زمانی که کیفیت محصولات داخلی در سطح جهانی نباشد نمیتوان از واردات نوشابههای خارجی جلوگیری کرد که این امر مستلزم سرمایهگذاری و ارتقاء سطح علمی و گسترش خطوط تولید است.
پایان نامه تاریخچه ی نوشابه سازی
