مدیریت زراعی خزانه‌های برنج

اختصاصی از حامی فایل مدیریت زراعی خزانه‌های برنج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 8

وزارت جهاد کشاورزی

معاونت ترویج و نظام بهره‌برداری

دفتر برنامه‌ریزی و هماهنگی ترویج

مدیریت زراعی خزانه‌های برنج

مقدمه

جمعیت جهان هر روزه در حال زیاد شدن است و این جمعیت نیاز به غذا دارد. افزایش سریع و فراوان تولیدات کشاورزی برای تأمین نیازهای هر جامعه، کاری نیست که بتوان با روش‌های سنتی کشاورزی آن را انجام داد. زیرا با روش‌ها و عملیات سنتی فقط مقدار محدود و کمی محصول تولید می‌شود.

امروزه دستیابی به محصول بیشتر از طریق زیاد کردن زمین‌های زیرکشت امکان‌پذیر نیست. در اغلب کشورهای جهان، افزایش تولیدات کشاورزی از طریق افزایش حاصلخیزی و باروری زمین‌های زیرکشت انجام می‌شود.

در این خصوص، برای بالا بردن توان و ظرفیت تولید، باید از پیشرفت‌‌ها و روش‌های جدید و علمی استفاده کرد. مدیریت صحیح زراعی مزارع برنج از جمله روش‌های اثربخش در افزایش حاصلخیزی اراضی و به دست آوردن محصول بیشتر است. در این میان، مدیریت خزانه برنج اهمیت خاصی دارد که توجه به آن و به کارگیری توصیه‌ها و نکته‌های کارشناسی، باعث موفقیت کشاورزان برنجکار و افزایش تولید خواهد شد.

در این نشریه، توصیه‌ها و نکته‌های علمی درباره پوشش خزانه، کوددهی خزانه، روش مبارزه با علف هرز سوروف و حشرات زیان‌آور توضیح داده شده است.

خزانه برنج

خزانه برنج به قطعه زمین کوچکی اطلاق می‌شود که در داخل زمین اصلی یا خارج از مزرعه قرار دارد. محل خزانه باید در مکانی انتخاب شود که خاک آن به خوبی شخم خورده و دارای هوموس یا کود دامی کاملاً پوسیده باشد. خزانه باید به صورت شمالی جنوبی احداث شود تا هم بیشترین نور خورشید را دریافت کند و هم از وزش‌ بادهای غربی- شرقی مصون بماند. بهتر است که محل خزانه برای سهولت در عملیات آبیاری و مراقبت‌های دیگر، در نزدیکی خانه کشاورز باشد.

آماده‌سازی زمین خزانه

به منظور آماده‌سازی زمین خزانه، ابتدا آن را به عمق 15 تا 20 سانتی‌‌متر به وسیله بیل یا تیلر شخم می‌زنند. سپس روی آن مقداری کود دامی کاملاً پوسیده می‌ریزند. سپس آن را با خاک کاملاً مخلوط کرده و خزانه را غرقاب می‌کنند. بعد از این مرحله، دوباره زمین خزانه را با تیلر شخم می‌زنند و سطح آن را به خوبی صاف می‌کنند. بسترهای خزانه را به روش‌های مختلف احداث می‌کنند. در روش ایستگاهی، معمولاً بسترها را به عرض 2/1-1 متر و طول حدود 10 متر در نظر می‌گیرند. فاصله بین دو بستر نیز حدود 20 سانتی‌متر و به صورت جوی در نظر گرفته می‌شود. سطح مورد نیاز خزانه برای کشت یک هکتار زمین اصلی برابر با 250 متر مربع است. برای اینکه بتوان نشاهای سالم و قوی تولید کرد، لازم است که از خزانه مراقبت‌های زراعی لازم به عمل بیاید. این مراقبت‌ها شامل استفاده از پوشش نایلونی، کودپاشی، مبارزه با علف‌های هرز و کنترل حشرات زیان‌آور خزانه است.

استفاده از پوشش نایلونی برای خزانه

اکثر ارقام برنج نسبت به سرما حساس هستند، به نحوی که سرما موجب از بین رفتن نشاها در خزانه‌ و حتی در زمین اصلی می‌شود. برای جلوگیری از خسارت‌های سرما در اوایل بهار و کمک به زود رس کردن نشاها، بعد از بذرپاشی، روی بستر خزانه را با نایلون می‌‌پوشانند. روش کار به این ترتیب است. که روی بستر خزانه، کمان‌های چوبی، فلزی یا فایبرگلاس به فاصله‌های تقریباً 50 سانتی‌متر از هم قرار داده و روی کمان‌ها را با نایلون‌ می‌پوشانند. مقدار نایلون مورد نیاز برای 100 مترمربع خزانه، 55 متر نایلون با عرض 4 متر (به صورت دولا) است. این نایلون را به ازای هر دو بستر کنار هم، حدود 11 متر برش داده و روی کما‌ن‌ها می‌کشند.

هوادهی خزانه

پس از قرار دادن پوشش نایلونی، باید دقت شود که در زمان‌های مناسب عمل هوادهی خزانه به خوبی انجام شود. در غیر این صورت، اثرات نامطلوب و بدی بر روی نشاها به وجود خواهد آمد.

تهویه یا هوادهی را به صورت زیر انجام می‌دهند:

تا مرحله دو برگه شدن نشاها، نیازی به هوادهی نیست. پس از این مرحله، هوادهی در روزهای آفتابی و گرم انجام می‌شود. برای این کار، ابتدا و انتهای پلاستیک روی بستر را باز می‌کنند.

در روزهای اول، هوادهی به مدت یک تا دو ساعت در روز انجام می‌شود. بتدریج با گرم‌تر شدن هوا، مدت هوادهی چهار تا پنج ساعت انجام می‌شود. بعد از مرحله 4-3 برگه شدن نشاها، روزها پلاستیک را برداشته و شب‌ها دوباره پلاستیک را روی خزانه می‌کشند. حدود یک هفته قبل از انتقال نشاها به زمین اصلی، پوشش نایلونی را به طور کامل از روی خزانه جمع می‌کنند.

کودپاشی خزانه

در زراعت برنج، کودپاشی با استفاده از کودهای شیمیایی، بویژه کود اوره به دو صورت زیرانجام می‌گیرد:

الف- کود پایه که قبل از بذرپاشی در خزانه مصرف می‌شود:

زمان استفاده از کود پایه در خزانه، معمولاً بعد از تهیه جوی و پشته و قبل از بذرپاشی است. مصرف کود به ازای هر متر مربع خزانه، 15گرم اوره به اضافه 10 گرم کود سوپر فسفات تریپل است. اگر کود از نوع فسفات آمونیم باشد، مقدار کود اوره 12-10 گرم به ازای هر متر مربع خزانه مصرف می‌شود. علاوه بر این، در طی چند سال گذشته مصرف کد پتاسه نیز توصیه شده است. برای این منظور، می‌توان مقدار 15 گرم کود پتاسه را به ازای هر متر مربع خزانه استفاده کرد.

ب- کود سرک که بعد از بذرپاشی در خزانه مصرف می‌شود:

کود سرک معمولاً بین 15 تا 20 روز پس از بذرپاشی خزانه مصرف می‌شود. هدف از مصرف کود سرک، رشد کافی نشاها و راحتی در کندن آنها است. زمان مصرف کود سرک، یک هفته قبل از انتقال نشاها به زمین اصلی و به مقدار پنج گرم برای هر متر مربع زمین خزانه است.

مبارزه با علف‌های هرز خزانه

علف‌های هرز موجود در خزانه با نشاهای برنج رقابت می‌کنند. این علف‌ها با جذب آب و مواد غذایی و همچنین نور و اشغال فضا، موجب ضعیف شدن نشاها می‌شوند. به علاوه، علف‌های هرز موجود در خزانه، همراه نشاهای برنج به زمین اصلی راه یافته و باعث مشکلات بیشتر در مزرعه می‌شوند. زیرا در این مرحله، علف کش‌ها روی آنها بی‌اثر بوده و باید حتماً با دست و جین شوند. در نتیجه هزینه کارگری افزایش می‌یابد و سود کمتری به کشاورز می‌رسد.

لکه قهوه

اختصاصی از حامی فایل لکه قهوه دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

لکه قهوه‌ای باریک برنج

Cercospora oryzae miyake (Narrow brown leaf spot)

بیشتر برگهای گیاه مسن حدوداً در موقع گل دادن مورد حمله این قارچ قرار می‌گیرند. لکه‌هایی گاهی روی غلاف برگ و گلومها نیز مشاهده می‌شوند. این بیماری از تمام دنیا، جز کشورهایی اروپایی گزارش شده است، ابتدا از ژاپن در 1910 گزارش گردید.

نشانه بیماری از لکه‌های کروی تا بیضوی متفاوت بوده که به رنگ روشن تا قهوه‌ای می‌باشند و تعداد زیادی لکه ریز کشیده و استوانه‌ای ایجاد می‌نماید که موازی رگبرگ است. کنیدیهای قارچ شفاف استوانه‌ای تاگرزی باریک 3 تا 10 حجره‌ای هستند.

فرم جنسی آن در 1918 به نام sphaerulina oryzae k. Hara نامیده شده در جهت مبارزه با آن استفاده از ارقام مقاوم و خودداری از مصرف پتاس، مفرط توصیه می‌شود.

پوسیدگی ساقه (Stem rot) برنج :

عامل این بیماری قارچی است به نام

Catt. Magnaporthe salvinii (catlaneo) R. Krause & R.K.Webster

Syn. Leptosphaeria salvinii پریتس‌های آن در غلاف برگ تشکیل می‌شود که گرد تیره و به قطر 650-250 میکرومتر است و گردن کوتاهی دارد.

این بیماری در کلیه مزارع برنج کاری جنوب آسیا و بیشتر نقاط برنج خیز، وجود دارد.

علائم اولیه قابل تمیز، بصورت زردی و مرگ برگها چند هفته قبل از خوشه دادن است.

لکه‌های تیره و پوسیده، روی غلاف‌های نزدیک آب ایجاد می‌شود و بیماری توسعه یافته، کلیه سطح برگها را فرا می‌گیرد و حتی امکان دارد کلیه پنجه‌ها را خشک کند. در حالت حاد، قارچ بصورت پوشش زرد خاکستری رنگ روی لکه‌ها را می‌پوشاند و اغلب اندام سیاه به نام Sclerote تولید می‌نماید این اسکلرت‌ها باعث انتشار بیماری بوسیله آب آبیاری می‌شود. در این حالت به نام Sclerotium oryzae catt. نامیده می‌شود. مرحله کنیدی دار آن Nakataea sigmoidea cav. k. Hara یا Helminthosporium sigmoideum cav. است.

مبارزه:

-زه‌کشی مناسب

-استفاده از پتاس فراوان و در حد متناسب با ازت

-کاشت ارقام مقاوم و واریته‌های ایستاده و سوزاندن کاه و بقایا پس از برداشت.

تهیه : مهندس کریم باباجانی

منبع : از کاشت و داشت و برداشت برنج

تالیف: دکتر سید محمود اخوت

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران

و مهندس دانش وکیلی مهندس کشاورزی

برنج 25 ص

اختصاصی از حامی فایل برنج 25 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 24

برنج

تاریخچه:    بقایای فوسیل پیشین شالی در شرق چین توسط علما وباستان شناسان جمع آوری شده و تاریخ زرع آنرا(3000 )  سال قبل از میلاد تخمین نموده است .  بعضی ها نظریه  میدهند که شالی ابتدا در نواحی جنوب هند پیدا و اهسته اهسته به طرف چین انتقال داده شده است . در زمان های قدیم شالی را بحیث یک گیاه مقدس در مراسم مزهبی و روز های تولد ، عروسی و تشیع جنازه بکار میبردند و این نمایانگر ارتباط زنده گی اجتماعی بشر در جهان بود.   دراروپا درکشورهای ایتالیا،هسپانیه،فرانسه،یونان،یوگوسلاویا وبلغاریا از قرن 15 به این طرف کشت این نبات رواج یافته است. این طورمعلوم میشود که شالی ازهندوچین به دیگرکشورها معرفی گردیده است. طوریکه معلوم است در صفحات شمال مملکت وسعت اراضی شالی دیده میشود که تقریبا 40 فیصد مجموع نباتات کشور را تشکیل میدهد .  برنج  یکی از مهمترین غداهای افغانی می باشد که در بین غلات حایز درجه دوم را دارا بوده و تقریبا بیش از یک میلیون جریب زمین سالانه تحت بدز این نبات قرار می گیرد و متأسفانه اوسط حاصل فی جریب آن 45-55 سیر بوده که خیلی ناچیز است .   با سعی و کوشش افراد فنی و همکاری وزارت زراعت ، مالداری و مواد غذایی می توان این نقیصه را رفع نمود و حاصلات فی جریب را بلند برد . 

اهمیت اقتصادی :         برنج  نبات مهم غذایی بوده و بیشتر از نصف نفوس کشورهای مردم چین ، هند ،  جاپان ،  برما  ، کوریا ، تایلند ،  فلپین ،  و برازیل از همین نبات تغذیه میکند.  تقریبا 93 فیصد شالی دنیا در مناطق شرق دورتولید میشود همچنان این نبات در امریکا ، ایتالیا ، هسپانیا ،  مصر وبسیاری از ممالک غربی و شرق میانه تولید می گردد .  ناگفته نباید گذاشت که در سال 1354 میزان محصولات برنج در اتحاد شوروی سابق (اوکراین ، ازبکستان ،  قزاقستان ) تقریبا به دو میلیون تن بالغ گردیده است .  در جهان تخمین از 65 -70 کیلوگرام برنج به مصرف سالانه یک نفر میرسد .  شالی یک نبات  بومی جنوب شرق آسیا مخصوصا هند ،چین و جاپان بوده و یکتعداد زیاد انواع برنج سالانه در این کشورها تولید و صادر می گردد .      ساحه مجموعی تحت بذرآن درجهان(142.3)  میلیون هکتارزمین است.ساحه تحت بذرمجموعی تحت بذرشالی درکشورما213  هزارهکتارزمین است که ازآن480  هزارتن برنج بدست می آید درکشورما اوسط حاصل برنج2253kg/h  میباشد.اوسط حاصل برنج درجهان 2400-2500kg/ha  میباشد.دربعضی کشورهای اروپائی بلندترین حاصل برنج4-5 ton/h  جمع آوری می نماید.قرار راپور ( O.A.F ) در سال 1350 ساحه عمومی تحت بذر شالی کشور 200000 هکتار شان داده شده و قرار راپور دیگردر همان سال بیشتراز 22500 هکتار زمین سالانه تحت کشت این نبات بوده است .   در افغانستان قرار راپور اخیر مقدار(331000 )  تن شالی سالانه بدست آمده میتوانند و زیادتر تمرکز بذر این نبات در صفحات شمالی کشور بوده تولیدات بیشتر آن از  نواحی متذکره بدست میآید . انواع شالی های که در کشور ما بذر میگردد از نگاه کیفیت و جنسیت خیلی ها خوب بوده ولی نسبت عدم اشنایی دهقانان به سیستم های جدید زراعتی  و استعمال مناسب کود کمیاوی وغیره عوامل بصورت کلی یکی با دیگر مخلوط بوده و جنسیت شالی خراب شده است .  برعکس انواع شالی های اصلاح شده باداشتن حاصلات زیاد و جنس خالص از انواع شالی های دست داشته محلی برتری دارند.   انواع شالی های حاصلخیز اصلاح شده  جز از طریق تحقیقات نباتی و اصلاح نسل و دورگه ساختن شالی های مختلف به منظور در یافت نوع بهتر میسر شده نمیتوانند .

مبدأپیدایش واقسام برنج   برنج قدیمی ترین نباتی است که ازهندوچین منشأگرفته ونوع زراعتی واساسی آن Oryza  sativa  است که دارای 2n=24  عددکروموزم میباشد. طورفکرمی شود که گویا ازجنوب وجنوب شرق منطقه استوائی آسیا منشأ گرفته است درهمین منطقه  بزرگترین اختلافات بین اقسام زراعتی بومی برنج به مشاهده میرسد.  یک نوع برنج Oryza  glaberrima  که دارای 2n=24  عدد کروموزم میباشد که یک نوع بومی کشور نایجریا میباشد که درافریقا بوده وتنها درغرب مناطق استوائی افریقا کشت میشود این نوع برنج درین اواخر شناخته شده ونسبت به Oryza  sativa  دارای اختلافات ارثی کمترمیباشد.  Oryza sativa و Oryza glaberrima به طورطبیعی به حیث نبات یک ساله رویانیده میشود اما درحالیکه Oryza sativa درصورتیکه ازیخ زدن وخشکی نگهداشته شود به قسم نبات چندین ساله نیز بکاربرده   شده میتواند. برعلاوه دونوع زراعتی برنج حداقل 18  نوع وحشی برنج شناخته شده است نوع یا اقسام زراعتی برنج ورایتی های خیل زیادی رابه وجود آورده است با اساس خصوصیات مارفولوژیکی وفزیولوژیکی وتوافق جغرافیائی یامنطقوی اقسام و ورایتی های فوق به گروپ ها تقسیم می شود که بالترتیب اقسام آن Indica  که ازهند منشأگرفته ،Japanica  که ازجاپان منشأگرفته ،Javanica  ازچین منشأگرفته است میباشد.

مناطق تحت کشت برنج در افغانستان :  ولایات بغلان ، قندز و تخار بزرگترین مناطق برای زرع شالی میباشد این ساحات بیشتر به مناطق معتدله شباهت داشته و نموی شالی در این نواحی به خوبی صورت می گیرد .   منطقه بزرگ دیگرشالی کاری ولایات ننگرهار و لغمان است که اقلیم آن نیمه حاره و زمستان ملایم و تابستان گرم و نسبتا مرطوب دارد .   منطقه سوم که بازرع شالی بیشتر توافق دارد ولایت هرات  ونواحی آن است که فصل تابستان کوتاه و گرم میباشد . انواع مختلف شالی که در کشور ما موجود است از نگاه جنسیت ، دانه و خوراک خیلی عالی بوده ودارای دانه های بزرگ ودراز که یکی از خواص خوب برنج میباشد .  شیوه کشت این نبات بحالت ابتدایی وسیستم زراعت قدیمه باقی مانده و جنس های مختلف بصورت طبیعی باهمدیگرآمیخته ودر نتجه جنسهای مخلوط بوجود آمده است که نسبت ضعیف بودن ساقه در آخرین مرحله رشد چپه میشوند که با تلاش جوانان با احساس با استفاده ازروش های تحقیقاتی میتوان این نقیصه را مرفوع ساخت وبا دریافت جنسیت های خالص و مقاوم و بلند بردن حاصل فی جریب با در نظرداشت وضع اقتصادی دها قین رفع خواهد شد .

  دسته های برنج:  دودسته عمده برنج Oryza  sativa  var  indica   و Oryza  sativa  var  japani  میباشد Oryza  sativa  var  indica بشکل وسیع درمناطق استوائی رویانیده شده و Oryza  sativa  var japanica  به شرایط تحت استوائی قسمت های شمالی کره زمین محدود شده است. دسته Indica  اکثراً شامل ورایتی های دانه درازLong grain   بوده اما ورایتی های  دانه کوتاه Short grain   ودانه متوسط Medium grain   شامل این دسته میباشد این دسته شامل تمام برنج های زراعتی می شود که درهندوستان،هندوچین،فلپین وجنوب چین کشت می شود دسته برنج های دانه کوتاه Japanica  شامل تمام ورایتی های برنج های بومی جاپان،کوریا،شمال چین وهمچنان برنج های پرتگالی،ایتالوی وهسپانوی که اصلاًازشمال چین وجاپان منشأگرفته است.دسته برنج دانه کوتاه Japanica  وIndica   عموماًبه اقلیم های سردترودوران روشنای طولانی ترتوافق کرده است آنها معمولا ًساقه های زیاد راتولید کرده وبا حاصل دهی زیاد خاک عکس العمل بهتر داده امابعضی ازبرنج های Indica نیزعکس العمل بهترخوب درمقابل کودها نشان میدهد.   برنج های نوعJapanica  دارای ساقه های کوتاه تروقوی تربوده که این خصوصیات منتج به کمترچپه شدن آنها، درشرایط به کاربرد زیاد کود، درخاک می شود.

دانلود مقاله کامل درباره تاریخچه برنج

اختصاصی از حامی فایل دانلود مقاله کامل درباره تاریخچه برنج دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 59

فصل اول - کلیات برنج

مبدا و تاریخچه برنج در جهان و ایران

تعیین نقطه یا نقاطی از جهان که در آن برنج بوجود آمده است در حال حاضر فوق العاده مشکل می باشد . می توان قبول نمود که ارقام زراعی از ارقام وحشی آن جدا شده اند . با قبول این موضوع باید دید که ارقام وحشی امروزه در کدام قسمت دنیا به طور فراوان وجود دارند . بین این مناطق دو منطقه اهمیت به خصوصی دارند یکی اسیا و دیگری آفریقا این دو منطقه را بایستی محل پیدایش برنج محسوب نمود . محل پیدایش برنج را در قاره اسیا جنوب شرقی اسیا و هندوستان و در قاره افریقا غرب این قاره می دانند .

زراعت برنج شاید قدیمیترین زراعت در اسیا باشد . سالها قبل از اینکه شواهد تاریخی از تمدن بشری وجود داشته باشد کشت ان متداول بوده است . قدیمی ترین مدارکی که در مرود کشت برنج بدست امده مربوط هب پنج هزار سال قبل می باشد . برنج در ازمنه بسیار قدیم از جنوب شرقی آسیا به مالایا فیلیپین و چین راه یافته و یک قرن قبل از میلاد از چین یا هندوستان وارد ژاپن شده است .

کشت برنج از دوره هخامنشی که قسمتی از هندوستان هم جزء امپراطوری بزرگ ایران به شمار می رفت از رود سند گرفته تا رود هرات هر جا که آب ففراوان و هوای گرم وجود داشته کم و بیش کاشته می شد . در عهد اشکانیان در سواحل بحر خزر ( گیلان و مازندران ) و خراسان کنونی برنج کشت می شده است .ز راعت برنج از ایرانیان به یونانیان آموخته شد و توسط اعراب هم به اروپا برده شد .

گیاه شناسی برنج

برنج گیاهیست از راسته غلاف داران Glumi flower تیره ( خانواده ) غلات Gramineae زیر تیره Oryzoideae و از جنس Oryza و دارای 24 = n 2 کروموزوم می باشد . که جنس Oryza دارای 20 تا 25 گونه می باشد . در تکوین ارقام زراعی برنج آسیا گونه O.Sativa و در تکوین ارقام زراعی آفرقا گونه O.glaberrima نقش مهمتر اساسی تری دارند . بخش زیرین برگ گونه O.sativa دارای کرک و در گونه O.Glaberrima بدون کرک است . خوشه در O.Sativa دارای محرهای ثانویه بوده ولی در O.glaberrima بدون محورهای ثانویه می باشد

شکل 1-1– مقایسه خوشه برنج گونه O.Sativa

اکثر برنج های مورد کشت ممالک مختلف دنیا از گونه O.Sativa می باشند که به علت گستردگی کشت در نقاط مختلف جهان به دلیل شرایط متفاوت اب هوائیو جغرافیایی به سه تیپ یا زیر گونه هندی Imdoca ‏ ژاپنی Sino – Japonica و جاوه ای Javanica تقسیم می شوند جدول 1-1 و شکل 1-2.

جدول 1-1- مشخصات عمومی سه تیپ مختلف برنج گونه O.Sativa

مشخصات

تیپ ژاپنی

Japonica

تیپ هندی

Indica

تیپ جاوه ای

Javanica

شکل دانه

کوتاه و گرد

دراز

بزرگ

ریزش

به سختی ریزش می کنند

به آسانی ریزش می کنند

به سختی ریزش می کنند

عرض برگ

باریک

پهن

پهن

رنگ برگ

سبز تیره

سبز روشن

سبز روشن

تعداد پنجه

متوسط

زیاد

کم

طول گیاه

کوتاه

بلند

بلند

بافت

سخت

نرم

سخت

مقاومت به سرما

مقاوم

غیر مقاوم

نیمه مقاوم

مقاومت به خشکی

غیر مقاوم

کمی مقاوم

مقاوم

درصد آمیلوز

پائین

بالا

متوسط

گونه های O.glaberrima بیشتر در غرب و مرکز آفریقا کشت می شود .

شکل 1-2- تیپ های مختلف برنج در دنیا

سطح زیر کشت و تولید برنج جهان و ایران

از انجائی که برنج از عرض 53 درجه شمالی تا عرض 35 درجه جنوبی و از نر ارتفاع تا 2600 متری از سطح دریا در کوههای هیمالیا تحت شرایط متنوع خاکی ( شور ‏ قلیا ‏ پیت ) و تحت شرایط متفاوت عمق آب و در رژیمهای متفاوت دمایی تولید می شود سطح کشت ان سال به سال افزوده گشته به طوریکه در سال 1997 سح کشت آن به 150 میلیون هکتار و تولید شلتوک آن در حدود 570 میلیون تن بوده است که با احتساب ضریب 62 % درصد به برنج ‏ در حدود 342 میلیون تن برنج بدست آمده است .

سطح زیر کشت ‏ تولید و مصرف سرانه برنج قاره های جهان

قاره آسیا:

حدود 90 % سطح زیر کشت ف 90 % تولید و 90 % مصرف برنج جهان را داراست . مصرف سرانه برنج در قسمتهای جنوب شرقی آسیا در حدود 100 کیلوگرم است

دانلود مقاله درباره خصوصیات گیاه برنج 19 ص

اختصاصی از حامی فایل دانلود مقاله درباره خصوصیات گیاه برنج 19 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

مقدمه

واژه شلتوک از کلمه هندی چلتو (chalto ) گرفته شده و در زبان انگلیسی به شلتوک (دانه برنج همراه با پوست آن) Rice Paddy گفته می شود. نام برنج از زبان هندی گرفته شده که به آن Ariai می گویند.

در زبان انگلیسی به برنج Rice گفته می شود که همان نام عمومی برنج است. در زبان فرانسه Riz ، در زبان ایتالیایی Rizo ، روسی Ris و در زبان المانی Ries می گویند. نام علمی آن Oryza Satival می باشد. در استان گیلان به برنج « بج» ( Bej ) به خوشه ان « ورزه » ( Vorze ) و به شلتوک آن « جو» گفته می شود.

خصوصیات گیاه‌شناسی:

برنج با نام علمی Oryza Sativa از تیرة Gramineae گیاهی است یکساله و علفی به طول 1 متر با برگهای کشیده و غلافی و نوک تیز و گل آذین به شکل سنبله بوده و دانه‌ها دارای یک پوشش قهوه‌ای رنگی به نام سبوس می‌باشد.

زیستگاه: این گیاه بومی جنوب شرقی آسیا بوده ولی در کشورهایی مثل چین، ژاپن، هیمالیا و کانادا گسترش یافته است وهمچنین در مناطق تروپیکال رشد می‌کند.

تاریخچه:

برنج به عنوان یک محصول غذایی مهم در سراسر جهان محسوب می‌شود تا آنجایی که بیش از غذای جمعیت جهان را تشکیل می‌دهد. در کشورهای آسیایی بیش از 9.% از مردمان از برنح به عنوان یک غذای اصلی استفاده می‌کنند. از آب برنج برای شستشوی زخم، اسهال خونی، ورم معده و روده استفاده می‌کردند و همچنین از دمکردة ریشه و ساقه زیرزمینی برنج در افزایش ترشح ادرار و دفع سموم از بدن استفاده می‌شود و خوردن سبوس برنج در کشورهای چینی به عنوان ماده ضد پیری است.

مشخصات گیاه شناسی

برنج نباتی است از تیره غلات از جنس Oriza که گونه آن Sativa است. گیاهی است یکساله دارای ریشه های افشان و قوی که عمیق نبوده و معمولا در لایه فوقانی خاک تا عمق 20 الی 25 سانتی متر قرار می گیرند. سازگاری ریشه برنج در زمین هایی است که اکسیژن آن کم است زیرا ریشه نیازی به اکسیژن هوا ندارد و از اکسیژن محلول استفاده می نماید. ریشه تا زمان تشکیل پانیکول ( خوشه رفتن ) حداکثر رشد را می نماید.

همچنین برگ ها دارای پهنک باریک و بلند در بعضی انواع مانند O.Sativa کرک دار و در O.glaberrima بی کرک هستند. زبانک (لیگول ) در برنج نسبتا بلند هستند. تعداد برگ روی ساقه در انواع مختلف برنج، متفاوت و به شرح زیر است:

در انواع زود رس در روی هر ساقه 14 الی 15 برگ ( چمپا و غریب ).

در انواع متوسط زود رس حدود 16 الی 17 برگ ( سرد چمپا )

شرایط اقلیمی مناسب برای شالیزار

برنج را اصولاً محصول گرمسیری و نیمه گرمسیری بحساب می آورند که ویژه نواحی مرطوب استوایی در مناطق نسبتاً گرم و باتلاقی و یا معتدل است.(1)

این گیاه در طول دوره رشد آب فراوان نیاز دارد که در حدود 30000 متر مکعب در هکتار است. بنابراین باید در مناطقی که بارندگی در آن به اندازه کافی وجود داشته باشد کشت شود. در مناطقی که بارندگی آنها در حدود 1000 میلی متر باشد کشت برنج امکان پذیر بوده و محصول خوبی بدست می آید. وجود سرما نیز باعث توقف رشد برنج خواهد شد و تولید محصول را پایین می آورد و متوسط دمای مورد نیاز برنج حدود 33 درجه سانتی گراد است که این رقم در مورد ارقام زودرس کمتر و در مورد ارقام دیررس بیشتر است و ممکن است به 40 درجه سانتی گراد و یا حتی بیشتر نیز برسد.

بهترین درجه حرارت برای جوانه زدن بذر برنج 30 درجه سانتی گراد می باشد. بذر در درجه حرارت پایین تر از 10 درجه و بالاتر از 40 درجه سانتی گراد جوانه نمی زند، لذا برای جوانه زدن هیچکاه نباید در جای خنک و یا خیلی گرم گذاشته است. با توجه به مطالب گفته شده می بایست بذور برنج را در آبی با درجه حرارت مناسب خیساند ( 22- 30 درجه سانتی گراد موجب تسریع در جذب آب و جوانه می گردد )، تا بدین وسیله رشد جنین افزایش یافته و جوانه زدن یکنواخت صورت گیرد.

میانگین دمای محیط کشت برنج باید بین 22-30 درجه سانتی گراد باشد هرگاه دمای محیط از 13 درجه سانتی کراد پایین تر آید برنج با سرما روبرو می شود. همچنین هرگاه دمای محیط از 40 درجه سانتی گراد بیشتر شود باعث اختلال در رشد ریشه خواهد شد و گیاه را از بین می برد. دمای محیط کشت در طول دوره رشد همواره باید متناسب با مراحل رشد گیاه باشد. دمای مذکور بویژه در زمان گل دادن باید مناسب و کافی باشد، زیرا در این دوره گیاه به حداکثر درجه حرارت نیاز دارد. بهترین دما در این زمان 23 درجه سانتی گراد است. چنانچه در این مرحله از رشد برنج دمای محیط پیرامون بعللی پایین باشد و رطوبت هوا نیز بیش از اندازه طبیعی بالاتر از 80 درصد باشد تلقیح بخوبی انجام شده و دانه تشکیل نخواهد شد، بعبارت دیگر برنج پوک شده و در نتیجه میزان تولید محصول به اندازه قابل ملاحظه ای پایین خواهد بود. بطور کلی رطوبت در محیط کشت برنج نباید کمتر از 40 درصد و بیشتر از 90 درصد باشد .

برنج گیاهی است ویژه کاشت در مناطق باتلاقی و بنابراین محیط کشت برنج همیشه باید به صورت غرقاب باشد. با وجود این در عمل تنفس این گیاه اختلالی بوجود نمی آید زیرا برنج می تواند از اکسیژن محلول در آب استفاده نموده و نیاز تنفسی خود را برطرف نماید. همچنین می توان مقداری از این اکسیژن را از طریق ساقه تامین نماید.

بطور کلی دمای آب در روز باید دو برابر شب یعنی حدود 31 درجه سانتی گراد باشد، معذالک آب داخل کرنها را باید در شب خارج نمود تا دمای خاک در شب کاهش یابد و مجدداً با وارد کردن آب خنک دما را کاهش داد. این عمل مزیت مهمی دارد و آن این است