هدف استاندارد:
هدف این استاندارد تجویز نحوه حسابداری درآمدها و هزینه های مرتبط با پیمانهای بلند مدت در صورتهای مالی پیمانکار است.
این استاندارد معیارهای شناخت مندرج در مفاهیم نظری گزارشگری مالی را جهت تعیین زمان شناخت درآمد و هزینه های پیمان به عنوان اقلام صورت سود و زیان بکار می گیرد. این استاندارد همچنین، رهنمودهایی را
برای اعمال این معیارها ارائه می کند.
دامنه کاربرد:
این استاندارد باید برای حسابداری پیمانهای بلند مدت در صورتهای مالی پیمانکار به کار گرفته شود.
پیمان بلند مدت:
پیمانی است که:
1-برای طراحی، تولید یا ساخت یک دارایی منفرد قابل ملاحظه یا ارائه خدمات (یا ترکیبی از داراییها یا خدمات که تواما یک پروژه را تشکیل دهد) منعقد می شود، و
2-مدت زمان لازم برای تکمیل پیمان عمدتا” چنان است که فعالیت پیمان در دوره های مالی متفاوت قرار می گیرد.
نکته:
پیمانی که طبق این استاندارد، بلند مدت تلقی می گردد، معمولا در طول مدتی بیش از یکسال انجام خواهد شد. با این حال، مدت بیش از یکسال، مشخصه اصلی یک پیمان بلند مدت نیست.
بنابراین:
برخی پیمانهای با مدت کمتر از یکسال، هرگاه از نظر فعالیت دوره، دارای چنان اهمیت نسبی باشد که عدم انعکاس درآمد و هزینه عملیاتی و سود مربوط به آن منجر به مخدوش شدن
درآمد و هزینه عملیاتی و نتایج دوره و عدم ارائه تصویری مطلوب توسط صورتهای مالی گردد، باید به عنوان پیمان بلند مدت محسوب شود، مشروط بر اینکه رویه متخذه در واحد تجاری از سالی به
سال دیگر به طور یکنواخت اعمال گردد.
پیمان مقطوع:
پیمان بلند مدتی است که به موجب آن پیمانکار با یک مبلغ مقطوع برای کل پیمان یا یک نرخ ثابت برای هر واحد موضوع پیمان که در برخی از موارد ممکن است بر اساس مواردی خاص مشمول تعدیل
قرار گیرد، توافق میکند.
پیمان امانی (پیمان با حق الزحمه مبتنی بر مخارج):
پیمان بلند مدتی است که به موجب آن مخارج قابل قبول یا مشخص شده در متن پیمان به پیمانکار تادیه و درصد معینی از مخارج مزبور یا حق الزحمه ثابتی به پیمانکار پرداخت شود.
پیش دریافت پیمان:
بخشی از مبالغ دریافتی توسط پیمانکار است که کار مربوط به آن تا تاریخ ترازنامه انجام نشده است.
مبالغ دریافتی بابت پیشرفت کار عبارت است از:
علی الحسابها
مبالغی است که به طور موقت در قبال حسابهای صادره در دست بررسی دریافت می شود.
سایر دریافتها
عبارتست از اقلامی که ماهیت علی الحساب نداشته، لیکن در قبال پیشرفت کار دریافت می شود و نیز در برگیرنده آن بخش از مبالغ پیمان است که کار مربوط به آن تا تاریخ ترازنامه انجام شده
است.
مبالغ دریافتنی بابت پیشرفت کار:
عبارتست از مبالغ قابل دریافت که بابت صورت حساب های صادره در حسابها منظور شده است.
زیان های قابل پیش بینی:
زیان هایی است که انتظار می رود درطول مدت پیمان ایجاد شود (با احتساب مبالغ برآوردی هزینه کارهای اصلاحی و تضمینی و هر گونه هزینه های مشابهی که تحت شرایط پیمان قابل بازیافت نیست).
مبلغ زیان مذکور بدون توجه به موارد زیر براورد می شود:
شروع یا عدم شروع کار پیمان.
حصه ای از کار که تا تاریخ ترازنامه انجام شده است.
میزان سودی که انتظار می رود از پیمانهای دیگر حاصل شود.
تجزیه و ترکیب پیمانها:
الزامات این استاندارد به استثنای موارد زیر، باید برای هر پیمان به طور جداگانه بکار گرفته شود:
پیمان بلند مدتی که از چند بخش جداگانه تشکیل شده باشد و حائز شرایطی باشد که بتوان عملکرد هر بخش آن را به مثابه پیمانی جداگانه در نظر گرفت.
گروه پیمانهایی که حائز شرایطی هستند که می توان آنها را به عنوان یک پیمان واحد تلقی کرد.
دانلود پاورپوینت استاندارد حسابداری شماره 9 , حسابداری پیمانهای بلند مدت
.jpg)
