دانلود پایان نامه ارشد رشته ادبیات - بررسی جلوه‌های طبیعت در سروده‌های محمّدحسین شهریار و رهی معیّری با فرمت ورد

اختصاصی از حامی فایل دانلود پایان نامه ارشد رشته ادبیات - بررسی جلوه‌های طبیعت در سروده‌های محمّدحسین شهریار و رهی معیّری با فرمت ورد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پیشگفتار

1

مقدمه

3

فصل اول: کلیات

38- 5

بخش اول: مبادی تحقیق

6

1. بیان مسأله

6

1. سؤالات تحقیق

7

1. فرضیات تحقیق

7

1. اهداف تحقیق

8

1. پیشینه تحقیق

8

1. جامعه‌ی آماری و حجم نمونه

10

1. روش کار و ابزار تحقیق

10

بخش دوم: زندگی نامه، سبک، زبان و آثار شاعران

11

الف- شهریار

11

الف-1- زندگی‌نامه

11

الف-2- دو زبانه سرودن اشعار

12

• شعر ترکی

12

• شعر فارسی

14

الف-3- موضوعات شعری

17

الف-4- زبان شهریار و نوآوری و کهن‌گرایی

18

الف-5- تأثیرپذیری از شاعران کهن

20

الف-6- شهریار تغییر و تحول و تکامل عقاید او

25

ب- رهی معیّری

25

ب-1- زندگی‌نامه

25

ب-2- آغاز شاعری

26

ب-3- ویژگی سبکی و بافت زبانی رهی

29

ب-4- تأثیرپذیری از شاعران کهن

31

ب-5- تصنیف‌سازی رهی

35

ب-6- طنزهای رهی

37

ب-7- آثار رهی معیّری

38

فصل دوم: مظاهر و جلوه‌های طبیعت در اشعار شهریار و رهی معیّری

103- 39

بخش اول: شعر و طبیعت

40

الف- شعر و رابطه‌ی آن با عاطفه و خیال

40

ب- ماهیت شعر و تصویر و توصیف طبیعت

42

بخش دوم: مظاهر طبیعت در اشعار شهریار

45

الف- توصیف طبیعت

46

الف- 1- وصف بهار

46

الف-2- وصف خزان

52

الف-3- وصف زمستان

54

الف-4- وصف مناظر طبیعی

54

الف-5- وصف روز، صبح، سپیده، طلوع

59

الف-6- وصف شب و غروب

61

الف-7- وصف دریا

68

الف-8- وصف قو بر روی دریا

69

ب- بثّ‌الشّکوی و گلایه از عمر و زندگی با بهره‌گیری از عناصر و اجزای طبیعت

69

ج- وصف عشق با بهره‌گیری از عناصر و اجزای طبیعت

72

د- تعلیم و نصیحت با بهره‌گیری از عناصر و اجزای طبیعت

75

پ- شرح‌ حال و وصف احوال با بهره‌گیری از عناصر و اجزای طبیعت

75

ت- بیان حیرت از قدرت خالق در خلق طبیعت

77

بخش سوم: مظاهر طبیعت در اشعار رهی معیّری

78

الف- توصیف طبیعت

79

الف-1- وصف بهار

80

الف-2- وصف زمستان

82

الف-3- وصف خزان

83

الف-4- وصف کوه و اسکی

84

ب- وصف حال، بثّ‌الشّکوی و گلایه با بهره‌گیری‌ از عناصر و اجزای طبیعت

84

ج- ارشاد و سفارش با بهره‌گیری از عناصر و اجزای طبیعت

96

د- وصف معشوق با بهره‌گیری از عناصر و اجزای طبیعت

97

فصل سوم: بررسی تشبیه و استعاره در سروده‌های طبیعت‌مدار

191-104

بخش اول: بررسی انواع تشبیه در اشعار طبیعت‌مدار

105

الف- بررسی انواع تشبیه در طبیعت‌گرایی شهریار

106

ب- بررسی انواع تشبیه در طبیعت‌گرایی رهی

113

بخش دوم: بررسی مشبه‌به (مذکور و محذوف) برگرفته شده از طبیعت

120

الف- بررسی مشبه‌به (مذکور و محذوف) برگرفته شده از طبیعت در سروده‌های شهریار

122

ب- نگاهی به برخی از استعاره‌های طبیعت در اشعار شهریار

135

پ- بررسی مشبه‌به‌های (مذکور و محذوف) برگرفته شده از طبیعت در سروده‌های رهی

138

بخش سوم: بررسی تشخیص و جان بخشی به طبیعت

150

الف- بررسی تشخیص و جان بخشیدن به طبیعت در اشعار شهریار

151

ب- بررسی تشخیص و جان بخشیدن به طبیعت در اشعار رهی

176

ج- نتیجه‌گیری

190

فصل چهارم: تنوع اوزان و انواع ردیف در سروده‌های طبیعت‌مدار شهریار و رهی

228-192

بخش اول: بررسی اوزان در اشعار طبیعت‌مدار شهریار

193

الف- بررسی اوزان در غزلیات طبیعت‌مدار

193

• بحرهای متفق‌‌الارکان

194

• بحرهای مختلف‌الارکان

196

ب- بررسی اوزان در قصاید طبیعت‌مدار

198

• بحرهای متفق‌‌الارکان

198

• بحرهای مختلف‌الارکان

199

ج- بررسی اوزان در مثنوی‌های طبیعت‌مدار

200

• بحرهای متفق‌‌الارکان

200

• بحرهای مختلف‌الارکان

201

د- بررسی اوزان در قطعه‌های طبیعت‌مدار

201

بخش دوم: بررسی اوزان در اشعار طبیعت‌مدار رهی

202

الف- بررسی اوزان در غزلیات طبیعت‌مدار

202

• اوزان متفق‌‌الارکان

202

• اوزان مختلف‌الارکان

206

ب- بررسی اوزان در قصاید طبیعت‌مدار

209

• اوزان متفق‌‌الارکان

209

• اوزان مختلف‌الارکان

210

ج- بررسی اوزان در مثنوی‌های طبیعت‌مدار

211

• اوزان متفق‌‌الارکان

211

• اوزان مختلف‌الارکان

211

د- بررسی اوزان در قطعه‌های طبیعت‌مدار

212

• اوزان متفق‌‌الارکان

212

• اوزان مختلف‌الارکان

213

بخش سوم: بررسی ردیف در سروده‌های طبیعت مدار شهریار

214

الف- ردیف‌های اسمی

214

ب- ردیف‌های حرفی

215

ج- ردیف‌های فعلی

215

• ساده

215

• مرکب

216

بخش چهارم: بررسی ردیف در سروده‌های طبیعت مدار رهی

217

الف- ردیف‌های حرفی

217

ب- ردیف‌های اسمی

217

• ساده

217

• مرکب

219

ج- ردیف‌های فعلی

219

• ساده

220

• مرکب

222

نتیجه‌گیری

225

فصل پنجم: نتیجه گیری کلی

249-229

منابع

250

چکیده انگلیسی

دانلود پایان نامه رشته ادبیات با موضوع سبک شناسی کشف المحجوب

اختصاصی از حامی فایل دانلود پایان نامه رشته ادبیات با موضوع سبک شناسی کشف المحجوب دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

(استادان ودانشجویان عزیز متن کامل پایان نامه ها را می توانید در آخر هر صفحه ی پایان نامه مورد نطر دانلود کنید چون فقط تکه هایی از متن این پایان نامه در این
صفحه ها درج شده است(به طور نمونه)

چکیده

این مقاله تلاشی است در جهت بررسی سبک کتاب کشف المعجوب نوشته ی ابوالحسن علی بن عثمان جلابی هجویری که در سه سطح نحوی، واژگانی و بلاغی است .

تلاش شده تا با توجه به جملات و لغات و اصطلاحات ویژگی بارزی را پیدا کرد که از آن برای یافتن سبک کتاب بهره برد. و یا در هر یک از سطوح بدین شکل کار شده است ودر نهایت به نتیجه ای رسیدم که می توان گفت سبک این کتاب کمی با نثرهای هم دوره اش متفاوت است . و البته هنوز هم فضایی برای بررسی باقی است.

کلید واژه : سبک شناسی، کشف المحجوب، جلابی هجویری

مقدمه:

کشف المحجوب از کهن ترین متون صوفیه است . که در اوایل قرن 5 توسط ابوالحسن علی بن عثمان نوشته شده است که هم دوره با تاریخ بیهقی و قابوسنامه و سفرنامه ناصر خسرو است و اما شباهتی با آن کتب ندارد چرا که نه آمیخته ای از تجارب شخصی، و آداب و عادات اجتماعی و باورهای همگانی و نه گزارشی صمیمانه از مشاهدان سیر و سفر حتی به تمامی  شرح تجربیات روحانی و یافته های خاطر مولف نیز نیست .

هجویری در روزهای پادشاهی سلطان محمود غزنوی زاده شد ( م :‌421)

علوم متداول عصر، خاصه قرآن، حدیث ، تفسیر ، فقه و کلام را درزادگاه خود آموخت آن چه که که درباره ی شخصیت ومقام او می توان گفت اینکه او طبعی نازک و روحیه ای حساس داشت تنها اثری که از دیرزمان به هجویری نسبت داده اند و امروزه در دست است کشف المحجوب است و از طریق همین کشف المحجوب از دیگر آثار وی می توان آگاهی یافت، هجویری در ضمن سخن و مناسبت های گوناگون از کتب و رسایل خود نام برده است نظیر:

ذهن و قلم هجویری تحت تآثیر زبان عربی بود بخصوص که اصطلاحات تصرف نیز تقریباً همه کلماتی قرآن اند و کمتر واژه ای فارسی مثل دوستی، درویشی، نیستی و … ظرفیت معنایی را داشت که به خوبی بتواند به جای محبت ، فقر و فنا و … به کار رود

دیوان اشعار ، منهاج الدین ، کتاب فنا وبقا و البیان لاهل العیان و چند کتاب دیگر

موضوع کشف المحجوب تصرف اسلامی است و شامل مطالب زیر است :

1. مقدمه ای در سبب تالیف کتاب و بیان موضوع آن :

در این مقدمه علاوه بر طرح سوالات ابوسعید هجویری – همشهری مولف که وی را متعهد کرده تا با این کتاب بدان ها پاسخ دهد – مولف مجال یافته از روزگار و نااهلان شکایت کند.

باب اثبات العلم (ص 21-11)

1. باب الفقر (ص 34-21)
2. باب التصوف (ص 49-34).
3. باب مرقعه داشتن (لبس المرقعات ) ص 65-49.
4. باب اختلافهم فی الفقر و الصفوه (ص 68-65)
5. باب بیان ملامه ( ص 78-68)
6. باب ذکر ائمتهم من اصحابه التابعین (ص 85-87)
7. باب فی ذکر ائمتهم من اهل البیت (ص 97-85)
8. باب ذکر اهل الصفه ( ص 107-97)
9. باب فی ذکر ائمتهم من اتباع التابعین الی یومنا ( ص 202-107)
10. باب فی ذکر ائمتهم من المتاخرین (ص 214-202)
11. باب فی ذکر رجال الصوفیه من المتاخرین علی الاختصار اهل البلدان (ص 218-214)
12. باب فی فرق فرقهم و مذاهبهم و آیاتهم و مقاماتهم و حکایاتهم (ص 219-218)
13. مکتبهای صوفیه ، عقاید و اقوال و نظریات آن ها ( 245-219)

سپس در حقیقت نفس و معرفت آن و دیگر مقولات عرفانی و فلسفی به اشباع تمام سخن می راند  (546-245).

نثر این کتاب زلال و از برترین نمونه های نثر قرن 4 و 5 است و به همان شیوه ای است که در زبان اهل ادب به نثر مرسل ساده شهرت دارد.

روش انجام تحقیق:

حدود چند باب از این کتاب را مورد بررسی قرار دادم و تلاش کردم تا موارد گویایی را که نشان از سبک این کتاب داشته باشد را بیابم و خلال سه سطح نحوی، واژگانی و بلاغی قرار دهم و هر کدام از این سطوح خود دارای چند قسمت است . ابتدا درباره ی آن نمونه توصیفی ارائه دادم تا مخاطب با آن آشنا شود سپس بعد از تحلیل، نمونه هایی از آن را در ادامه آورده ام .

پیشینه ی تحقیق:

1. ملک الشعرای بهار در کتاب سبک شناسی جلد 2 درباره ی سبک این کتاب اختصار سخن گفته است .
2. در مقدمه ی کتاب گزیده ی کشف المحجوب به انتخاب و توضیح دکتر محمود عابدی نیز بحث های پیرامون این کتاب وجود دارد.

مقالاتی درباب کشف المحجوب پیدا کردم اما سبک آن مد نظرم بود که هیچ یک در این باره نبودند و برای کار سبک شناسی من مفید نبود.

سطح واژگان

نویسنده در جای جای این کتاب، هرکجا که قصد بیان مطلبی را دارد که نسبت به آن تاکید دارد بعد از بیان آن از احادیث پیامبر و ائمه و نیز از آیات قرآن بهره می برد.

1. صفحه 11[1] (می گوید : خدای عزوجل دم کرد آنان را که علوم بی منفعت آموزند )

در ادامه آیه ای از قرآن می آورد : « یتعلمون ما یضرُهم و لاینفعهم (102/بقره ) و پیامبر نیز فرمود« اُعوذُبک من علم لایَنْفع»

1. صفحه 13: زمانی که قصد دارد بگوید : « که علم ما صفت ماست و به ما قایم و اوصاف ما متناهی ) از آیه ی 85 سوره اسراء استفاده می کند « مااوتیتم من العلم الاقلیلاً»
2. 3. صفحه 12. کاربند آن باش که دانی تا به بوکات آن نادانسته نیز بدانی «‌انتَ لاتعمل بما تعلم ، کیفَ تطلُبُ مالا تعلم»
3. صفحه 50 سپردن طریق معانی دشوار باشد جز بر آن که وی را از برای آن آفریده بود، و پیامبر گفت : صلی الله علیه :‌« کل میسر لما خلق له »‌

« لغات و عبارات تازی »

این کتاب متعلق به 5 است پس طبیعی است که دستخوش لغات و عبارات تازی باشد از طرف دیگرصبغه ی مذهبی و عرفانی این کتاب باعث شده تا برای فهم بیشتر و القای معانی که مقصود نویسنده است از آیات قرآن و احادیث بهره برد که مخاطب با آن امن دارد و قبول دارد

بسیاری از لغات و اصطلاحات عربی وجود دارد که در این کتاب به معنی هایی استفاده شده که قبل از آن اینگونه استمال نمی شده است یا اصطلاحات دیگری جایگزین آن شده است . [2]

نمونه : عبودیت ، خیریت ، مجاهدت، زیادت، قلت، فراسات و …

حروف متروک

برخی از حروف در این کتاب دیگر کاربردی ندارند و معنای آن ها تغییر کرده ودیگر در این معنا استعمال نمی شود.

1) ص 61 : رسول – صلی الله علیه و سلم – مامور بود به صحبت و قیام کردن به حق ایشان تا رسول (ع) هرک جایی که از ایشان بدیدی گفتی ….. تا در معنای چنانکه ، تا حدی که

2) صفحه 74:  گفت به خدمت برده ام ، که وی به خدمت خداوند مشغول شد و ما به خدمت …

بر دوام (در معنای همیشگی، دایم ( حرف اضافه + اسم )

3) آنچه به ابتدای کتاب نام خود اثبات کردم         (آنچه در معنای این که )

4) و این اندر ماه رمضان بود.                                ( اندر در معنای در )

5) غنا فاضل تر که فقر                                         (که به معنی « از » )

سبک این کتاب قدیمی و کهنه است و از این حروف واژگان بسیار در آن دیده می شود و نویسنده متناسب با دوره ای که در آن قرار داشته و آن بدان را شکل که واژگان و حروف بکار برده می شدند ، استفاده کرده است

واژگان متروگ و مهجور

در این کتاب واژگانی وجود دارد که دیگر امروزه متروک شده اند و یا این که دیگر بدین شکل بکار نمی روند و گذشت زمان باعث تغییر آن ها شده است .

1) صفحه 85: همه ی خلق به یکبار و را منافق ومرایی خوانند.( به معنای ریاکار )

2)صفحه 83:  اما آن که طریق وی راست رفتن بود و نابرزیدن نفاق ودست نداشتن ریا

 (به معنای نفاق نکردن ، پرهیز کردن از نفاق )

3) چون به مراعات ایشان مشغول شد، از حق باز بماند و پراکنده گشت( در معنای پراکندگی خاطر )

4) دین را به تمامی ببرز (به جای آور )

5) چون کسی قصدا به ترک سلامت خود بگوید . (بمعنای به قصد )

در گذشته کلماتی مانند ( قصدا ، عمدا، غالب و …) تنوین نصب بدان ها اضافه نمی کردند و امروزه با اضافه کردن ب: می توان لغات دلنشینی ساخت

6- مرقعه ای خشن داشتم به سنت .

درمعنای خرقه درشت وزبر 

بر وفق سنت چنان که پیامبر می پوشیده است.

دانلود کامل پایان نامه رشته ادبیات با موضوع تاریخ ادبیات فارسی

اختصاصی از حامی فایل دانلود کامل پایان نامه رشته ادبیات با موضوع تاریخ ادبیات فارسی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

(استادان ودانشجویان عزیز متن کامل پایان نامه ها را می توانید در آخر هر صفحه ی پایان نامه مورد نطر دانلود کنید چون فقط تکه هایی از متن این پایان نامه در این
صفحه ها درج شده است(به طور نمونه)

 تاریخ ادبیات فارسی معاصر

ادبیات فارسی یا پارسی معاصر به ادبیاتی گفته می‌شود که به زبان فارسی نوشته شده باشد. ادبیات فارسی تاریخی هزار و صد ساله دارد. شعر فارسی و نثر فارسی دو گونه اصلی در ادب فارسی هستند. برخی کتابهای قدیمی در موضوعات غیرادبی مانند تاریخ، مناجات و علوم گوناگون نیز دارای ارزش ادبی هستند و با گذشت زمان در زمره آثار کلاسیک ادبیات فارسی قرار گرفته اند.

آوازه برخی شاعران و نویسندگان ایرانی از مرزهای ایران فراتر رفته است. شاعران و نویسندگانی نظیر فردوسی، سعدی، حافظ شیرازی، عمر خیام و نظامی شهرتی جهانی دارند. در میان چهره‌های شناخته شده ادبیات معاصر فارسی در جهان می توان به صادق هدایت در داستان و احمد شاملو در شعر اشاره کرد.

ادبیات ایران پیش از اسلام

پارسی باستان

زبان پارسی باستان نیای زبان فارسی امروزی‌است و در تقسیم‌بندی زبان‌شناختی یکی از زبان‌های شاخهٔ غربی زبان‌های ایرانی باستان محسوب می‌شود. پارسی باستان چنان که از نامش بر می‌آید زبان قدیم پارسیان بودی و بسیاری از کتیبه‌های شاهان هخامنشی به این زبان نوشته شده‌است. پارسی باستان با زبان اوستایی و به تبع آن زبان سنسکریت خویشاوندی نزدیکی می‌دارد.

 آثار به این زبان

آثار به‌جا مانده از این زبان به خط میخی هخامنشی‌است که از قرن ششم تا قرن چهارم پیش از میلاد تحریر شده‌اند. البته یک نمونه کتیبه هم در نقش رستم یافت شده‌است که به نظر می‌آید به زبان پارسی باستان است ولیکن به خط آرامی نوشته شده‌است و احتمال می‌رود که بعد از دورهٔ هخامنشی تحریر شده باشد. تنها چند واژه از آن تا کنون خوانده شده‌است.

نمایی از دستور زبان

در این زبان سه جنس مذکر و مؤنث و خنثی و سه شمار، مفرد و مثنی و جمع هست و کلمه با توجه به نقش نحوی آن صرف می‌شود.

پارسی میانه

زبان پارسی میانه یکی از زبان‌های ایرانی میانهٔ غربی‌است که بنا به تعریف از اوایل دوران اشکانی تا صدر اسلام رواج می‌داشته‌است. خاستگاه این زبان که فرزند پارسی باستان به حساب می‌آید پارس بود. در دوران اشکانیان پارسی میانه زبانی محلی بود و از پهلوی اشکانی تأثیر زیادی پذیرفت تا اینکه در زمان ساسانیان زبان رسمی شاهنشاهی شد. کتیبه‌ها و اسناد ساسانیان و بسیاری از کتاب‌ها به این زبان نوشته می‌شد. با بر افتادن ساسانیان و تا چند سده پس از اسلام همچنان تولید اثر به این زبان ادامه داشت. گرچه عملاً زبانی نیم‌مرده محسوب می‌شد.

این زبان یا یکی از گویش‌ها یا زبان‌های بسیار نزدیک به آن، پس از تحول و آمیختگی با لهجه‌ها، گویش‌ها و زبان‌های خویشاوند نزدیک و همچنین واردشدن وام‌واژه‌ها، فارسی نو را به وجود آورده‌است. بنا بر این جای تعجب نیست که شباهت‌های فراوان چه از نظر واژگانی و چه از نظر دستوری میان این دو زبان وجود دارد. در واقع تحولی که از پارسی باستان تا پارسی میانه اتفاق افتاده‌است بسیار عظیم‌تر از تحولی‌است که از پارسی میانه تا پارسی نو رخ داده‌است.

پهلوی در مقابل پارسی میانه

زبان پارسی میانه را در متون کهن پارسی نو پهلوی خوانده‌اند. این نام‌گذاری چندان دقیق نیست. کلمهٔ پهلوی به معنی منتسب به پهلو است که خود صورتی از واژهٔ پارت است. از میان زبان‌های ایرانی میانه که در ایران رواجی کمابیش می‌داشته‌اند پس از پارسی میانه (که نزد خود گویشوران آن زبان پارسی خوانده می‌شد) زبان پهلوانی که آن را گاه پهلوی اشکانی می‌خوانند شهرت بیشتری می‌داشته‌است. یعنی در زمان ساسانیان زبان پارسیگ (=پارسی میانه) در تقابل با پهلوانیگ/پهلویگ (=زبان پارتی) مطرح بود. با رواج پارسی نو (پارسی دری) پارسی برای اشاره به پارسی دری به کار می‌رفت، بنابراین برای تمییز دادن پارسی میانه از پارسی نو پهلوی را بر زبان پارسی میانه اطلاق کردند. از آنجا که پهلوی اشکانی در آن زمان زبانی مرده محسوب می‌شد این نام‌گذاری مشکلی ایجاد نمی‌کرد.^[۱]

امروزه هم همچنان کمابیش پهلوی برای اشاره به پارسی میانه استفاده می‌شود و گاه منظور از آن نوع خاصی از پارسی میانه‌است که در کتاب‌های زرتشتی به کار رفته‌است (در تقابل با زبان پارسی میانه‌ای که بعضی آثار مانوی به آن نوشته شده‌است). اصطلاح‌هایی چون پهلوی ساسانی نیز گاه به کار می‌رود. برای اشاره به زبان اشکانیان معمولاً از اصطلاح پهلوی اشکانی یا پارتی استفاده می‌شود.

 حمله اعراب

پس از حمله عرب سیر ادبی ایران تا پیدایش نخستین سلسله‌های ایرانی متوقف ماند. در زمان طاهریان (۲۰۵ – ۲۵۹ ه. ق.) شاعری به نام حنظله بادغیسی (ف.۲۲۰) ظهور کرد. در عهد صفاریان محمد بن وصیف و فیروز مشرقی و ابوسلیک گرگانی به سرودن شعر پرداختند.

سامانی

در دوره سامانی شعر و نثر پارسی هر دو راه کمال سپرد. در شعر شهید بلخی، رودکی سمرقندی، ابو شکور بلخی، ابو الموید بلخی، منجیک ترمذی، دقیقی طوسی، کسائی مروزی، عماره مروزی. در نثر رساله در احکام فقه حنفی تصنیف ابوالقاسم بن محمد سمرقندی، شاهنامه ابو منصوری، کتاب گرشاسب و عجائب البلدان هر دو تالیف ابو الموید بلخی، ترجمه تاریخ طبری توسط ابو علی بلعمی، ترجمه تفسیر طبری توسط گروهی از دانشمندان، حدود العالم (در جغرافیا)، رساله استخراج تالیف محمد بن ایوب حاسب طبری پرداخته شد.

 آل بویه

در دوره آل بویه منطقی رازی و غضایری در شعر نامبردارند و در نثر دانشنامه رازی علائی و رگ‌شناسی به قلم ابن سینا پرداخته شد و ابوعبید جوزانی بخش ریاضی دانشنامه را به رشته تحریر درآورد و قصه حی بن یقظان به فارسی ترجمه و شرح شد.

غزنویان

در دوره غزنوی فردوسی، عنصری، عسجدی، فرخی سیستانی و منوچهری شعر پارسی سبک خراسانی را به کمال رسانیدند و ابو نصر مشکان نویسنده مکتوبات درباری سبکی بدیع در نثر پدید آورد.

سلجوقیان و خوارزمشاهیان

در زمان سلجوقیان و خوارزمشاهیان شاعران بزرگ چون اسدی، ناصر خسرو، قطران، مسعود سعد، عمر خیام، معزی، انوری، خاقانی، نظامی، ازرقی، ادیب صابر، رشید وطواط، ظهیر فاریابی، جمال الدین اصفهانی، مجیر بیلقانی، ابو الفرج رونی، سید حسن غزنوی، عبدالواسع جبلی، سنایی، عطار، مختاری غزنوی، عمعق بخاری و جز آنان ظهور کردند.

در نثر نمایندگانی مانند نظام‌الملک نویسنده سیاست نامه، امیر کی‌کاووس مولف قابوس ‌نامه، محمد بن منور نویسنده اسرارالتوحید، عطار نویسنده تذکره‌الاولیاء، گردیزی مولف زین‌الاخبار، ابوالفضل بیهقی نویسنده تاریخ بیهقی، راوندی نویسنده راحه الصدور، غزالی مولف کیمیای سعادت، نصرالله بن عبدالحمید مترجم کلیله و دمنه، نظامی عروضی مولف چهار مقاله، رشید و طواط نویسنده حدائق السحر، حمیدالدین نویسنده مقامات حمیدی، زین‌الدین اسماعیل مولف ذخیره خوارزمشاهی (در طب) ظهور کردند.

حمله مغول

حمله مغول با همه قوت و صلابت خود نتوانست از ادامه علوم و ادبیات بکاهد. در این دوره سعدی نویسنده بوستان, گلستان و غزلیات، مولوی صاحب مثنوی معنوی و غزلیات شمس، محمود شبستری صاحب مثنوی گلشن راز ، کمال اسماعیل، همام تبریزی، اوحدی مراغه‌ای گوینده جام جم، امیر خسرو دهلوی، خواجوی کرمانی، ابن یمین، سلمان ساوجی، و حافظ شیرازی، در شعر پدید آمدند.

تیموریان

دوره تیموریان دنباله دوره مغول محسوب می‌شود. در عهد تیموری جامی شاعر ظهور کرد. در عهد مغول و تیموری نویسندگانی ارجمند برخاستند, مانند عطا ملک جوینی مولف تاریخ جهانگشا، منهاج سراج مولف طبقات ناصری، ابوالشرف ناصح گلپایگانی مترجم تاریخ یمینی، رشید الدین فضل‌الله مدون و جامع جامع التواریخ، شهاب الدین عبدالله نویسنده تاریخ وصاف، حمدالله مستوفی نویسنده تاریخ گزیده، حافظ ابرو مولف زبده التواریخ، نظامی شامی نویسنده ظفر نامه، میر خواند مولف روضه الصفاء (همه در تاریخ)، عوفی نویسنده لباب الالباب و جوامع الحکایات، دولتشاه مولف تذکره الشعراء، محمد بن قیس نویسنده المعجم (در ادب و انواع آن)، نصیرالدین طوسی نویسنده اخلاق ناصری و اساس الاقتباس، جلال الدین دوانی نویسنده اخلاق جلالی، حسین واعظ نویسنده اخلاق محسنی و انوار سهیلی (در اخلاق و فنون و حکمت).

صفویان

در دوره صفویان نثرنویسانی مانند خواند میر نویسنده حبیب السیر، ابن بزاز نویسنده صفوه الصفاء، حسن بیک روملو مولف احسن التواریخ، اسکندر منشی مولف عالم آرای عباسی، احمد بن نصرالله نویسنده تاریخ الفی، محمد یوسف بن شیخ مولف منتخب التواریخ، ابوالفضل ابن مبارک مولف اکبر نامه (در تاریخ)، ظهور کردند و در شعر محتشم کاشی، عرفی، صائب، بابا فغانی، هاتفی، هلالی، اهلی، وحشی، کلیم، نامبردارند.

شباهتها و تفاوتهای متون و ادبیات حماسی با متون و ادبیات عرفانی

اختصاصی از حامی فایل شباهتها و تفاوتهای متون و ادبیات حماسی با متون و ادبیات عرفانی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

در این ورد 58 صفحه ای کلیه ی تفاوت ها و شباهتهای متون و ادبیات و نگاره های عرفانی،بامتون و ادبیات ونگاره های عرفانی آمده اشت.

تحقیق شعر و ادبیات عاشورایی

اختصاصی از حامی فایل تحقیق شعر و ادبیات عاشورایی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)


تعداد صفحه:42

جایگاه «شعر و ادبیات عاشورا» در میان شعر و ادبیات شیعی ، همچون نگینی درخشان در حلقه ادبیات مکتبی است. ورود حماسه کربلا به حیطه شعر وادب، یکی از عوامل ماندگاری و پایایی آن نهضت است؛ چرا که قالب تأثیرگذار و نافذ شعر و مرثیه ، میان دل ها و عاطفه ها از یک سوء و حادثه عاشورا از سوی دیگر پیوند زده و احساس های شیفتگان را به آن ماجرای خونین و حماسی وصل کرده است.

ادبیات عاشورایی ، از غنی ترین ذخیره های فکری و احساسی شیعه است. از سوی دیگر حماسه کربلا هم در زبان شعری شاعران تأثیر نهاده و ادبیات رثایی و سوگ سروده های مذهبی را غنا و اعتلایی ویژه بخشیده است. برخی از شاعران نیز ماندگاری نام خویش را مدیون پرداختن به توصیف و ترسیم قیام مربلایند و گاهی با یک شعر عاشورایی ، شهره و جاوید گشته اند، همچون محتشم کاشانی و ترکیب بند ماندگار او :

باز این چه شورش است که در خلق عالم است ..........

پرداختن به عاشورا با زبان شعر، هم توصیه امامان شیعه بوده است، هم مورد ستایش و تقدیر و تشویق آنان. فضیلت هایی که برای سرودن شعر برای حادثه عاشورا و احیای آن واقعه با زبان شعر بیان شده، انگیزه بسیاری از شاعران شیعی و علاقه مندان به اهل بیت برای سرودن مراثی عاشورا گشته است. امام صادق – علیه السلام – فرموده
 است : «ما من احد قال فی الحسین شعراً فبکی و ابکی به الا اوجب الله تعالی له الجنه و غفر له» هیچ کس نیست که درباره حسین – علیه اسلام – شعری بگوید و بگرید یا با آن بگریاند، مگر آن که خداوند، بهشت را بر او واجب کند و او را بیامرزد» این ستایش عظیم ، پشتوانه پدید آمدن بخش عظیمی از فرهنگ شعر شیعی در زمینه ادبیات عاشورایی بوده است.

شعر عاشورا، سبک هایی گوناگون دارد. برخی با سرودن سوزناک ترین مرثیه ها، عواطف را برانگیخته و بیشتر به جنبه عاطفی و روحی آن پرداخته اند و مقتل نگاری منظوم کرده اند. برخی هم، به خصوص شاعران متأخر و معاصر ، چه عرب زبان یا فارسب زبان ، نگاهی منتقدانه به برخورد صرفاً سوگوارانه و گریه آمیز با حماسه کربلا داشته اند و بیشتر از زاویه حماسه و انقلاب و شور و ستم ستیزی به آن واقعه نگریسته اند و از عاشورا ، اهرمی برای گسترش بیداری و شور مبارزه با خفقان و بیداد ساخته اند. به عبارت دیگر : برخی در سروده های عاشورایی خویش به بیان «چه شد» ؟ و نقل وقایع پرداخته اند، و گروه دیگر به ترسیم این که «چرا شد»؟ و به فلسفه قیام و درس ها و پیام های آن واقعه پرداخته اند. و هر دو به جای خویش نیکو عمل کرده اند؛ چرا که پرداختن به «چرا » جز با آگاهی از «چگونه» میسر نیست.

شعر عاشورا، در واقع به گونه ای ادعا نامه شیعه علیه همه دستگاه های ستمگر است که در «بنی امیه» تبلور یافته است. شعر عاشورا، نقد حکام غاصب و احیای مفاهیم زنده و زندگی ساز دین و نشر ارزش های ماندگار است که زیر بنای فداکاری و جهاد و جانبازی در راه عقیده به شمار می رود . خط روشن امامان نیز از این رهگذر ، ماندگار و روشن گشته است.