دانلود مقاله دارایی

اختصاصی از حامی فایل دانلود مقاله دارایی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

واژه« دارایی«در حسابداری و تجارت به معنای منابع کنترل شده است که توسط یک واحد اقتصادی مستقل و در نتیجه مبادلات و قراردادهایی که در گذشته صورت گرفته و یا مزایای اقتصادی قرار دادهای آتی بدست می آید .
ویژگی های دارایی
دارایی ها سه ویژگی مهم دارند:
• آنها سود شرکت را که مستلزم داشتن ظرفیت مناسب ،کار غیر گروهی و یا ترکیب آن با دیگر دارائی های شرکت ،در مورد سود جهت یافته واحدهای تجاری ،مشارکت مستقیم یا غیر مستقیم برای شبکه جریانهای نقدینگی آتی در مورد سازمانهای بدون بازدهی برای ارائه خدمات مورد نیاز ترسیم می کنند.
• یک واحد تجاری مستقل دارائی ها را در رساندن به سود دهی کنترل نماید
• یک معامله یا قرارداد باعث می شود که حق کنترل سودی که در گذشته بدست آمده است به شرکت داده شود.
در مفهوم اصطلاح حسابداری مالی دستیابی به سود هی از لحاظ قانونی امکان پذیر می باشد و برای اینکه یک منبع مالی به عنوان دارایی محسوب شود کنترل این سود هی لازم نیست . مشروط به اینکه واحد اقتصادی مورد نظر بتواند کاربرد آن را توسط ابزار دیگری کنترل نماید.
درک این مطلب که در مفهوم حسابرسی «دارایی«به عنوان ملک محسوب نمی شود بسیار مهم است. در حسابداری مالکیت با اصطلاح «حق مالی«توصیف شده است (اصطلاح مربوط حقوق صاحبان سهام را نگاه کنید). دارایی برابر با حقوق مالی به اضافه بدهی هااست .معادله حسابداری مربوط به دارایی ها ،بدهی هاو حق مالی به صورت زیر است .
حق مالی مالکان+بدهی ها=دارایی ها
این معادله حسابداری ،ساختار ریاضی تراز نامه است.
دارایی ها معمولا در تراز نامه فهرست می شوند و این فهرست یک تراز نامه عادی و رسمی از بدهی است (مقادیر مربوط به محاسبه دارایی در سمت چپ دفتر کل دیده می شود)
در اقتصاد نیز دارایی به هر شکلی است که ثروت را می توان در آن نگهداری کرد .
احتمالا قابل قبول ترین تعریف حسابداری از واژه «دارایی«توسط کمیته استانداردهای حسابداری بین الملل ارائه شده است تعریف زیر نقل تولی از شبکه جهانی IFRSاست:
دارایی منبعی کنترل شده توسط واحد تجاری است که به عنوان نتیجه قراردادهای گذشته و مزایای اقتصادی آتی انتظار می رود همراه واحد تجاری باشد.
دارایی ها به شکلی رسمی کنترل شده و توسط سارمانهای گسترده و از طریق استفاده از ابزارهای تعیین جهت ،مدیریت می شوند. این مدیریت دارایی ها ،خرید توضیح،خدمت رسانی ،اعطای مجوز،مصرف و....را از دو جنبه مربوط به دارائی های فیزیکی و غیر فیزیکی نشان می دهد .
طبقه بندی دارائی ها
دارائی ها ممکن است به روشهای مختلفی طبقه بندی شوند در ترازنامه مالی یک شرکت ،تقسیمات مشخصی توسط اصول حسابداری پذیرفته شده که در هر کشور متفاوت است ،مورد نیاز می باشد .اصول پذیرفته شده حسابداری ، اخیراً توسط موسسه استانداردهای حسابداری و مالی و با توافق کمیسیون بورس و اوراق بهادار منتشر شده است . دولت توسط قوانین مربوط به اوراق بهادار در سال 1933 و 1934 برای تصویب اصول حسابداری که در معاملات مالی عمومی کاربرد دارند ، مجوز دریافت کرده است.
تعریف اساسی از واژه دارایی تحت نظارت اصول پذیرفته شده حسابداری در آمریکا به صورت زیر است:
"دارایی ها مزایای اقتصادی یک واحد اقتصادی خاص هستند و در بهمین دلیل معاملا یا قراردادهایی که در گذشته صورت گرفته اند باید کنترل شوند."
مثال زیر نمونه ایی از طبقه بندی صورت گرفته بر اساس اصول پذیرفته شده حسابداری در آمریکا است:
داراییهای جاری:
داراییهای جاری به صورت نقدی هستند و انتظار می رود که بقیه داراییها در مدت یکسال و یا در یک چرخه اجرایی به دارایی نقدی تبدیل شده ، فروخته یا به مصرف برسند. این داراییها به شکلی مداوم و در مسیر یک کار تجاری در زمان انجام یک فعالیت تجاری عادی تغییر می یابند .
پنج موضوع عمده که مربوط به دارایی های جاری، موجود است :
1: وجه نقد – نقدی ترین نوع دارایی است که شامل ارز ، حساب سپرده و اسناد قابل انتقال می باشد.(مثالهای دیگر عبارتند از: حواله پولی ، چک ، حواله های بانکی).
2 : سرمایه گذاری کوتاه مدت – شامل خرید اوراق بها دار ونگهداری انها برای فروش در اینده ای نزدی ک برای درامد زدایی در مورد تفاوتهای ارزشی کوتاه مدت است ( تجارت اوراق بها دار )
3 : مطالبات – معمولا به عنوان مجمومه ای از اندوخته برای حسابها ی غیر تعاونی است .
4: موجودی مواد و کالا – معامله این گونه دارایی ها ، تجارت عادی یک شرکت است ارزش موجودی گزارش شده درتراز نامه معمولا ارزش متعارف بازاریابها تمام شده ی تاریخی ان است ومهم نیست که کدام یک از انها پائین تر است . این روند با عنوان قانون (( پائین تر از هزینه یا بازار )) شناخته شده است .
5: پیش پرداخت هزینه - اینها هزینه هایی هستند که به صورت نقدی پرداخت می شوند و قبل از اینکه استفاده شده یا مصرف شوند ،به عنوان دارایی ثبت شده اند (یک مثال رایج در مورد این دارایی ،بیمه است).
عبارت " خالص داراییهای جاری" اغلب مورد استفاده قرار می گیرد . و به کل داراییهای جاری که کمتر از کل بدهیهای جاری است اطلاق می گردد.

سرمایه گذاریهای بلند مدت:
اغلب اوقات برای کلمه "دارایی" ها استفاده می شود . سرمایه گذاریهای بلند مدت برای مدت جند سال استفاده می شوند . و در آینده نزدیک به مصرف نمی رسند . این گروه معمولاً از چهار نوع سرمایه گذاری تشکیل شده است:
1- سرمایه گذاری در اوراق بهادار مثل اوراق قرضه ، سهام عادی یا سفته های مدت دار
2- سرمایه گذاری در داراییهای ثابت که در عملکردها استفاده نمی شوند.
3- سرمایه گذاری در وجوهخ خاص ( برای مثال وجوه استهلاکی یا صندوق بازنشستگی )
4- سرمایه گذاری در شرکتهای فرعی یا وابسته
اشکال مختلف بیمه ممکن است به عنوان سرمایه گذاری بلند مدت محسوب گردند.

دارایی ثابت:
این داراییها با عنوان PPE (ملک ، کارخانه ،تجهیزات ) یا داراییهای مشهود مشخص می شوند که برای استفاده مداوم و بلند مدت در سود دهی یک کار تجاری مورد استفاده قرار می گیرند. این گروه ازدارایی ها شامل زمین ، ساختمان ، ماشین آلات،ابزار و منابع نقصان پذیر خاص مثل جنگل و معادن می باشد.این گونه داراییها در مقابل سوددهیهایی که فراتر از حد مورد انتظار برای مطالبه هزینه استهلاک است قرار می گیرند. استهلاک انباشته در تضاد با ترازنامه یا اسناد مالی نشان داده میشوند.
این داراییها با عنوان داراییهای سرمایه ایی در مدیریت حسابداری نام گذاری می شوند.
داراییهای نامشهود:
داراییهای نامشهود ساختار فزیکی ندارند و معمولاً در ارزیابی مشکل ایجاد میکنند. این داراییها شامل حق اختراع،امتیازها،سرقفلی،علائم تجاری،اسامی تجاری،و موارد دیگر می باشد.این داراییها برای هزینه مند شدن در مدت بیش از 5 تا 40 سال مستهلک می شوند. البته سرقفلی از این قاعده مستثنی است.
برخیاز داراییها مثل "وب سایتها" در کشورهای مختلف به اشکال مختلفی عنوان می شوند و ممکن است در گروه داراییهای مشهود یا نامشهود قرار بگیرند.
داراییهای دیگر:
این بخش شامل انواع مختلفی از داراییهاییست که معمولترین آنها عبارتند از:
• پیش پرداخت هزینه های بلند مدت
• داراییهای نامشهود (اگر فقط بخش کوچکی از داراییهای کل را نشان دهند)
• مطالبات بلند مدت
• ملکی که برای فروش نگهداری میشود.

در بسیاری از موارد این بخش بسیار کلی و گسترده است زیرا دارای را می توان به 4 گروه بالا طبقه بندی کرد.
ارزش گذاری(مالی):
در امور مالی ، ارزیابی فرایند تخمین ارزش بازاری یک دارایی یا بدهی مالی است. ارزیابی ها را می توان در مورد دارایی ها (برای مثال سرمایه گذاری در اوراق بهادار بازاری مثل برگه های سهام ،حق خرید،موسسه های تجاری یا دارایی های نامشهود مثل:حق اختراع یا علائم تجاری)یا بدهیها (برای مثال اوراق قرضه منتشر شده توسط شرکت )انجام داد.ارزیابی در بسیاری از زمینه ها مثل تحلیل سرمایه گذاری ،بودجه بندی سرمایه،ادغام یا اکتساب مبادلات ،گزارش مالی ،ضوابط مالی برای تعیین بدهیهای مالیاتی و یا در دعاوی قانونی ،بسیار مورد نیاز است.
ارزیابی دارایی:
ارزیابی دارایی های مالی در حالی انجام می شود که ازیک یا چند نوع از موارد زیراستفاده میشود:
1- ارزشیابی نسبی: ارزشی را که براساس قیمتهای بازاری مربوط به داراییهای مشابه است ،تعیین میکند.
2- ارزشیابی قطعی:ارزش مورد نظر را توسط تخمین درامدهای آتی مورد نیاز از بدست آمدن دارایی محاسبه شده برای ارزش فعلی آنها ارزیابی میکند.
3- مدلهار مربوط به قیمت حق خرید:برای انواع مختلفی از داراییهای مالی (برای مثال حواله های پرداختی،اختیارات فروش،اختیارات حق خرید سهام ،اختیار خرید سهام توسط کارمندان ،سرمایه گذاری با اختیارات واگذار شده مثل اوراق قرضه قابل بازخرید)وجود داردو در گروه ارزیابیهای پیچیده قرار میگیرند.معمولی ترین مدلهای مربوط به قیمت حق خرید مدلهای Black-scholes-Merton می باشند.
اصطلاحات معمول برای ارزش بدهی یا دارایی ،ارزش متعارف بازار ،ارزش نسبی وارزش ذاتی می باشد. معنی این اصطلاحات متفاوت از یکدیگر می باشد.رایجترین اصطلاح ارزش متعارف بازار به عنوان قیمت نقدی یک جنس تعریف شده است که میتواند بین یک فروشنده و یک خریدار فروخته شود و هر دوی آنها آگاهی لازم از حقایق مربوط را دارند و هیچ گونه اجباری برای خرید یا فروش ندارندوارزش متعارف در متون مختلفی استفاده شده است و معانی چند گانه ایی دارد.برخی افراد از این اصطلاح برای معنی نمودن یک فرایند مشابه با عنوان ارزش متعارف بازار استفاده میکنند.ارزش متعارف اصطلاحی است که در حسابداری و قانون استفاده می شود.این اصطلاح عموماً برای اصول پذیرفته شده حسابداری و در زمینه گزارش مالی و از لحاظ قانونی در مفاد قانونی مربوط به حقوق سهامداران استفاده می شود. در این گونه موارد ،ارزش متعارف در ادبیات حسابداری و یا حقوقی متفاوت می باشد.
ارزش ذاتی صرفنظر از قیمت موجود در بازار ، ارزش حقیقی دارایی هاست.یک تحلیلگر زمانی ارزش ذاتی سهام را که بیشتر از قیمت بازار است تعیین می کند ،که یک نوع توصیه مربوط به خرید و یا بر عکس آنرا ارائه دهد.تعیین ارزش ذاتی ممکن است تحت تاثیر یک عقیده شخصی قرار بگیرد و در بین تحلیلگران مختلف ، متفاوت باشد.
ارزیابی تجاری:
ارزبی تجاری یا متعارف ممکن است دارای اهداف متفاوتی مثل ادغام یا اکتساب،فروش اوراق بهادار،و علکردهای مالیاتی ارزشمند ،باشد.ارزیابی صحیح از عملکرد شرکتهای خصوصی موجود ،عمدتاً به اعتبار اطلاعات مالی شرکت بستگی دارد.اظهارات مالی یک شرکت عمومی توسط حسابداران عمومی رسمی ،حسابداران رسمی دارای صلاحیت یا حسابداران خبره ، حسابرسی شده و توسط یک ناظر دولتی بازبینی می شود. شرکتهای خصوصی ، دیدگاه دولتی ندارند و اساساً نیازمند بررسی اظهارات مالی خود نیستند. اظهارات مالی یک شرکت خصوصی ،عموماً برای افزایش مالیاتها توسط پایین آوردن سطح درامد مالیاتی و اطلاعات مربوط به امور مالی آماده شده اند و ممکن است صحت آماری نداشته باشند.شرکتهای دولتی به درامدهای بالاتری برای افزایش سهام خود نیاز دارند.اطلاعات مالی نادرست می تواند منجر به قیمت گذاری بالا و یا پایین شود.
در فرایند ابتیاع معمولاً دقت لازم برای تعیین صحت اظهارات عنوان شده فروشنده توسط خریدار صورت می گیرد.
اظهارات مالی ارائه شده ،معمولاً ارزش داراییها در هزینه های آنا را نسبت به ارزشهای بازاری افزوده در تطابق با اصول پذیرفته شده حسابداری ،بیان می کند.
برای مثال ترازنامه می تواند قیمت زمین را در قیمت خرید بجای ارزش افزوده آن نشان دهد . انواع مختلفی از داراییها و بدهیها مثل اوراق بهاداری که برای فروش نگهداری میشوند ،تا حدودی ارزش بازاری خود را نشان می دهند.بنابراین اطلاعات مالی شرکت مفهومی است. این فرایند "تنزل قیمت نسبت به بازار" نام دارد.اما مربوط به تعصب مدیریتی است که بیشتر با ارزشهای افزوده جبران میشود.نمونه بارز از شرکتهایی که مزیت حسابداری "تنزل قیمت نسبت به بازار" را برای پر کردن بخشی از قیمت سهام خود در اخیتار دارند ،شرکت "انرون"است.
روشهای ارزیابی تجاری:
روشهای جریان نقدینگی تنزیل شده:
یک روش برای تعیین ارزش جاری یک شرکت ،استفاده از جریانهای نقدینگی آتی به صورت تعدیل شده برای زمان ارزش گذاری است.مجموعه جریان نقدینگی از خریانهای نقدی ساخته شده است ، نه پیش از دورهء زمانی پیش بینی شده ، و این فرایند ،ارزش پیوسته ای را که جریان نقدینگی را پس از دوره پیش بینی نشان می دهد ،ارائه می دهد.
روشهای چند گانه:
یک روش برای ارزش جاری یک شرکت ، کاربرد یک نمونه از سیستمهای موجود بین گروههای هم مرتبهء قابل مقایسه است. نسبت خاصی که استفاده شده است به هدف ارزیابی بستگی دارد.این ارزیابی می تواند برای تخمین ارزش
برای تخمین ارزش عملکرد تجاری یا ارزش مربوط به حقوق صاحبان سهام تجاری طراحی شود . زمانی که ارزش عملکردی محاسبه می شود ، رایج ترین نسبت استفاده شده ، معیار چند گانه EBITDA است که در آن نسبت EBITDA (سود قبل از کسر بهره و مالیات و استهلاک ) به ارزش واحد تجاری می باشد ( ارزش حقوق صاحبان سهام به ارزش بدهی ) قیمت درآمدهای مربوط به برگهای سهام در یک صنعت مشابه است که این قیمت برابر با نسبت قیمت سهام به در آمدها برای هر سهم متعلق به یک شرکت دولتی است استفاده از نسبت قیمت درآمدها باعث افزایش اعتماد پذیری می شود ، اما هنوز لازم است که این نسبت برای شرایط جاری بازار تصحیح شود .
کاربرد
در امور مالی ، تحلیل ارزیابی به عوامل مختلف از جمله ارزیابی مالیاتی ، مقاصد و دارایی ها ، تحلیل تجاری ، حسابرسی و حسابداری اساسی نیازمند است . از آنجا که ارزش اشیاء با گذشت زمان دچار نوسان می شود ارزیابی ها در یک تاریخ مشخص برای مثال در انتهای سال یا در یک چهارم سال مالی محاسبه می شوند ممکن است به شکلی متناوب
تخمینی از ارزش دارائی ها و بدهی ها با هدف مدیریت بر اوراق بها و ریسک پذیری مالی مربوطه باشد . (برای مثال در شرکتهای بزرگ که شامل بانکهای سرمایه داری و کارگذاری سهام است .
برخی از ترازنامه های مالی نسبت به بقیه ترازنامه ها ارزشمند تر هستند . معمولا برگه های سهام و اوراق قرضه تجاری ، قیمتهایی دارند که به شکلی متناوب و بصورت داوطلبانه اعلام و در دسترس عموم قرار گرفته اند . سایر دارایی ها ، کار ارزشیابی را با مشکل مواجه می کنند . برای مثال شرکت های خصوصی که هیچ نوع قیمت اعلام نشده ای ندارند . به علاوه ابزارهای مالی دارای قیمت هایی هستند که بسته به نوع مدل تئوری آن در ارزیابی مشکل ایجاد می کنند . برای مثال عملکرد های جاری اساسا ارزشمند هستند و از مدل Black – Sholes استفاده می کنند . در حالی که بدهی ها مربوط به شرکتهای بیمه یا تعیین ارزش شده اند و از تئوری ارزش متعارف استفاده می کنند . دارائی های تجاری نامشهود مثل سرقفلی و دارایی های فکری ، برای طیفی گسترده از تفاسیر ارزشی نامحدود هستند .
برای افرادی که در زمینه امور مالی حرفه ای هستند ، ارائه تخمین های فردی از ارزیابی های مربوط به بدهی ها یا دارایی هایی که در آن ذینفع هستند ، امکان پذیر و قانونی است . محاسبات آنها ، گونه های مختلفی دارد . از جمله تجزیه و تحلیل عملکرد شرکتهایی که بر روی قیمت دفتری ، قیمت در آمدی قسمت جریان نقدینگی و محاسبات مربوط به ارزش رایج ، تحلیل اوراق قرضه که بر روی درجه بندی اعتبارات ، ارزیابی خطر ریسک پذیری در ناتوانی در پرداخت بدهی ، بازده اضافی دارایی داری ریسک و سطح نرخ بهره های حقیقی تمرکز دارد . همه این شیوه ها ممکن است به قصد ارائه مقدار تخمینی باشد که مربوط به ارزشی است که در ایجاد و اعتبار با مشارکت متداول یا قیمتهای اوراق قرضه برای آن رقابت می شود و این مقدار تخمینی ممکن است در خرید یا فروشی که توسط شرکانی بازاری انجام می شود ، نتیجه ای داشته و یا نداشته باشد . وقتی که ارزیابی با هدف اکتساب یا ترکیب تجارتهای خاص اطلاعات مالی دقیق تری را در دسترس قرار می دهد ، معمولا در تکامل یک توافق غیر آشکار صورت می گیرد .
اشاره به این مطلب که ارزیابی بیشتر یک هنر است تا علم ، بسیار مهم است زیرا به قضاوتی دقیق نیازمند است .
1- ویژگیها و موقعیتهای مختلفی وجود دارد که شما در آن دارایی را ارزیابی می کند (برای مثال زمانی که شرکت در معرض خطر جدی مالی قرار می گیرد ، اهداف مالیاتی ، ادغام و اکتساب امور مالی ، ارائه گزارش فصلی ) در عوض این شرایط به شیوه ها یا تفاسیر متفاوتی از همان شیوه مشابه در زمان مقتضی نیاز دارد .
2- همه شیوه ها و مدلها به محدودیت های خاص خود را دارند (برای مثال محدودیت های مربوط به ریاضیات ، پیچیده بودن ، سادگی و قابل قیاس بودن ) و می توانند بطور گسترده مورد نقد و بررسی قرار گیرند . به عنوان یک قانون کلی زمانی که شما از یک روش ارزیابی مشابه به عنوان شریک که با او مبادله می کنید بهره بگیرید ، گونه های مختلف ارزیابی بیشتر استفاده می شوند . این روش عمدتا در صنعت و با هدف خاصی است می شود :
3. کیفیت برخی از اطلاعات وارده ممکن است بسیار گسترده باشد .
4- در همه مدلهای ارزشیابی فرضیاتی وجود دارند که می بایست ارائه شوند و کارها ممکن است در مسیری که شما انتظار دارید انجام نگیرد بهترین راه برای شما این است که قادر باشید فرضیات خود را توضیح داده و از آنها دفاع کنید .
وقتی که ارزیابی صورت گرفت ، تمامی فرضیات بخصوص متن ارائه شده می بایست به روشنی بیان شوند برای مثال ارزیابی یک فعالیت مستمر بر اساس یک فرضیه خارج از قوانین تجاری است . زیرا با این روش تنها ارزش اقساط باقی می ماند .
ارزیابی پروژه های کوچک
در امور جزئی ارزیابی فرایند تعیین ارزش یا ثروت متعلق به یک مالکیت جزئی است .
ارزیابی های حزئی بعضی مواقع برای ipos عقاید نسبی طرح دعوای قانونی قانونی ، ادغام و ترکیب و موضوعات مربوط به سهام مورد نیاز هستند .
در ارزیابی یک پروژه یا دارایی کوچک ارزش متعارف بازار ، معیار استاندارد ارزشی است که استفاده شده است . استانداردهای بخش CIxval یک معیار استاندارد شناخته شده برای ارزیابی پروژه های کوچک است و توسط بازار مبادله سهام در تورنتو تعیین شده اند . این معیارهای استاندارد ، با رهبری افرادی مثل اسپین و رسکو استفاده از روش هزینه روش بازار و روش در آمدی را وابسته به مرحله توسعه مالکیت تا پروژه های کوچک مورد تاکید قرار می دهد .
مدلهای قیمت گذاری دارایی
مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای
تئوری قیمت گذاری آربیتراژ (Apt)
Black –Scholes (برای حق خرید )
مدل قیمت گذاری دارائی سرمایه ای
مختصات بازار اوراق بهادار در یک نمودار دیده می شود و رابطه بین متغییر بتا و نرخ بازده دارایی مورد انتظار را توصیف می کند .
برآورد مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه و مختصات بازار اوراق بهادار در مدت سه سال گذشته و برای اطلاعات ماهیان در مورد میانگین صنعتی داو جونز ارائه شده است .
مدل قیمت گذاری دارائی سرمایه ای (CAPX )
در امور مالی برای تعیین نرخ تئوری بازده از دارایی استفاده شده است . ( بنابراین اگر بتوانیم جریانهای نقدیندگی مورد انتظار را تخمین بزنیم ، قیمت مورد نظر نیز تعیین می شود ) این امر در صورتی امکان پذیر است که دارایی به اوراق بهادار متنوع پذیر اضافه شده باشد و ریسک غیر تنوع پذیر دارائی ها را ایجاد کند . فرمول CAPM ، حساسیت دارایی ها به به ریسک تنوع ناپذیر مورد توجه قرار می دهد ( این نوع ریسک ، ریسک غیر سیستماتیک یا ریسک بازار نیز نامیده می شود ) . در برخی از موارد به عنوان متغییر بتا (B) در صنعت پولی و همچنین به عنوان بازده مورد انتظار بازار و بازده مورد انتظار مربوط به دارائی تئوریکی که دارایی ریسک پذیری آزاد است شناخته می شود .
مدل ارائه شده توسط جک تریون ویلیام شارب ، جان لینتر و جن موسین به شکلی مستقل بر اساس طرح اولیه هری کار کوتیز در مورد تئوری تنوع اوراق بهادار ساخته شده است . شارپ برای مشارکت خود در زمینه اقتصاد مالی جایزه نوبل را دریافت کرد .
فرمول
مدل قمیت گذاری دارایی سرمایه ( CAPM) مدلی است که برای اوراق بهادار فردی یا مجموعه اوراق بهادار استفاده می شود . برای ارتباط مناسب اوراق بهادار فردی از نمودار بورس اوراق بهادار استفاده می کنیم و رابطه آن با بازده مورد انتظار چگونه سهام ردی را در رابطه با ریسک پذیری اوراق بهادار ، قیمت گذاری می کند . نموار بورس اوراق بهادار به ما کمک می کند تا نسبت پاداش به ریسک پذیری را برای هر نوع اوراق بهادار در رابطه با بازارهای کلی را محاسبه کنیم . بنابراین زمانی که نرخ بهره مورد انتظار برای هر نوع اوراق بهادار توسط ضریب بتا کاهش پیدا کرده است نسبت اعطای پاداش به ریسک برای هر سهام فردی در بازار برابر با نسبت اعطای پاداش به ریسک بازار است بنابراین :
نسبت اعطای پاداش به ریسک در اوراق سهامی بازار = نسبت اعطای پاداش به ریسک در اوراق سهامی شخصی

نسبت اعطای پاداش به ریسک بازار همان بازده اضافی دارایی ریسک بازار است . با مرتب کردن معادله بالا و حل آن به ازای متغییر E(Ri) می تواند مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای را بدست آوریم .
E(Ri)=Rf+Bim(E(Rm)-Rf) در حالیکه E(Ri) بازده مورد انتظار دارایی سرمایه Rf نسبت بهره بدون ریسک . Bim (ضریب بتا) حساسیت بازده دارایی به بازده بازار و همچنین بازده مورد انتظار باز و E(Rm)-Rf بعضی اوقات به عنوان صرف سهام بازار یا بازده اضافی دارای ریسک شناخته شده است (تفاوت میان نرخ مورد انتظار بازار درباره بازده و نرخ بازده بدون ریسک ) نکته 1: نرخ بازده مورد انتظار بازار معمولا با توجه به میانگین ریاضی بازده های قبلی در مجموعه اوراق بهادار بازار اندازه گیری می شود . نکته 2: نرخ بازده بدون ریسک برای تعیین مقدار بازده اضافی دارایی دارای ریسک معمولا میانگین ریاضی نرخ بازده بدون ریسک است و شامل نرخ بازده بدون ریسک جاری نمی شود .
برای اشتقاق کامل تئوری اوراق بهادار پیشرفته را مشاهده کنید .
قیمت گذاری دارائی
در ابتدا بازده مورد انتظار را که با متغییر ECRi نشان می دهد با استفاده از قانون CAPM مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه محاسبه می کنند . جریانهای نقدی آتی متعلق به دارایی را می توان برای ارزش کنونی آنها محاسبه کرده در حالی که از نسبت (ECRi) برای تعیین قیمت صحیح دارایی استفاده می شود .
بنابراین از لحاظ تئوری دارایی زمانی بطور صحیح قیمت گذاری می شود که قیمت عینی آن مشابه ارزش محاسبه شده آن باشد . برای اینکار از نوعی نرخ محاسبه استفاده می شود که از مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه (CAPX) مشتق شده است . اگر قیمت عینی از ارزیابی بیشتر باشد دارایی بیش از حد معمول قیمت گذاری شده است . (و اگر قیمت عینی از ارزیابی بی مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه کمتر باشد دارایی پایین تر از حد معمول قیمت گذاری شده است )
از سوی دیگر یک فرد می تواند برای نرخ تنزیل در مورد قیمت عینی داده شده توسط شیوه ارزیابی خاص راه حلی پیدا کند و نرخ تنزیل را با شیوه قیمت گذاری دارایی سرمایه مقایسه کند . اگر نرخ تنزیل پائین تراز نرخ قیمت گذاری دارایی سرمایه باشد ، دارایی بیشتر از حد معمول قیمت گذاری شده است ( و برای نرخ تنزیل پائین ، پائین تر از حد معمول قیمت گذاری شده است )
بازده لازم دارایی خاص
شیوه قیمت گذاری دارایی سرمایه بازده لازم در مورد دارایی مناسب و یا نرخ تنزیل نرخی که بر اساس آن جریانهای نقدی آتی توسط دارایی تولید شده می بایست کاهش پیدا کند مشروط بر اینکه دارائی های نسبی بدون ریسک پذیری باشند را تغییر می دهد . اگر معیار ریسک سیستماتیک سهام بیشتر از یک باشد ، دلالت بر این دارد که میانگین ریسک پذیری نیز بیشتر از یک است و اگر معیار ریسک سیستماتیک سهام کمتر از یک باشد دلالت بر پایین تر بودن میانگین ریسک پذیری دارد . بنابراین یک سهام ریسک پذیر معیار ریسک سیستماتیک بالاتری خواهد داشت و به میزان بالاتری کاهش پیدا می کنند . برگه های سهامی که حساسیت کمتری دارند معیار ریسک سیستماتیک پایین تری خواهند داشت و به میزان کمتری کاهش پیدا می کنند . شیوه قیمت گذاری دارائی سرمایه در تطابق با سرمایه گذاران توانمند ، به بازده بالاتری برای حفظ دارایی با خطر ریسک پذیری بالا نیاز دارد .
از آنجا که معیار ریسک سیستماتیک حساس بودن دارائی های خاص را به ریسک تنوع ناپذیر مثل : ریسک مربوط به بازار (سیستماتیک ) و بازار به عنوان یک منبع کل را نشان نمی دهد ، بنا به تعریف ارائه شده معیار ریسک سیستماتیک آن برابر با یک است . شاخص های سهام بصورت مداوم به عنوان وکالتنامه های محلی بازار استفاده شده اند و در اینگونه مواد معیار ریسک سیستماتیک آنها برابر با یک است . بنابراین در مجموعه اوراق بهادار از یک سرمایه گذار انتظار می رود که همسوی بازار عمل کند .
ریسک پذیری و تنوع
ریسک پذیری مربوط به مجموعه اوراق بهادار ریسک سیستماتیک و ریسک خاص را که به عنوان ریسک مربوط به طرز فکر مشخصی نیز شناخته شده است در بر می گیرد . ریسک پذیری سیستماتیک به ریسک عمومی در مورد همه اوراق بهادار اشاره می کند . ریسک خاص نوعی از ریسک پذیری است که مربوط به دارائی های فردی است . ریسک پذیری خاص ممکن است به سطوح کوچکتری تغییر یابد و این کار با ارائه تعداد بیشتری از دارائی ها در مجموعه اوراق بهادار صورت می گیرد . (میانگین نهایی مربوط به ریسک های خاص ) در صورتی که ریسک سیستماتیک نمی تواند به این سطوح کوچکتر تبدیل شود .
با توجه به شرایط بازار یک مجموعه از اوراق بهادار که تقریبا شامل 30 یا 40 برگه سهام است در بازارهای پیشرفته مثل بازار انگلستان و آمریکا ایجاد خواهد شد . (بیشتر به علت تغییرات دارایی بالاتر در بازارهای پیشرفته ارائه می شود . )
یک سرمایه گذار با کفایت ، نباید هیچ گونه ریسک تنوع پذیر را بکار گیرد . همانگونه که فقط ریسک های تنوع ناپذیر در حوزه تعریف شده این شیوه قرار گرفته اند . بنابراین بازده لازم برای یک دارایی بازده ای است که برای ریسک ایجاد شده جبران می شود و می بایست در مجموعه اوراق بهادار به عدم ریسک پذیری آن مربوط شود . برای مثال مشارکت دارایی در عدم ریسک پذیری اوراق بهادار کل همانگونه به عدم ریسک پذیری انفرادی آن تحمیل شده است .در متن مربوط به روش قیمت گذاری دارایی سرمایه ریسک پذیری اوراق بهادار توسط واریانس بالاتر نشان داده شده است . برای مثال قابلیت پیش بینی ریسک پذیری پایین تر را نشان داده است . به عبارت دیگر معیار ریسک سیستماتیک برای مجموعه اوراق بهادار عاملی تعیین کننده در ارائه افشاگر سیستماتیک داده شده توسط سرمایه گذار است .
شیوه قیمت گذاری دارایی سرمایه فرض می کند ه نمودار ریسک بازده متعلق به یک مجموعه اوراق بهادار می تواند بهینه باشد . مجموعه اوراق بهادار بهینه پایین ترین سطح ممکن ریسک پذیری را برای سطح بازدهی آن نشان می دهد . به علاوه از آنجا که هر نوع دارایی مازاد در مجموعه اوراق بهادار ، بیشتر از تنوع آن مجموعه ایجاد می شود پس بنابراین مجموعه اوراق بهادار بهینه می بایست هر نوع دارایی را با هر نوع ارزش موزون برای رسیدن به نقطه بالای منحنی شامل شود . (فرض کنید که هر دارایی به شکلی نا محدود قابل تقسیم است ) تمامی این اوراق بهادار بهینه برای هر سطحی از بازده مرز کارایی را در بر می گیرد .
از آنجا که ریسک پذیری غیر سیستماتیک دارای تنوع است ، ریسک کل متعلق به یک مجموعه از اوراق بهادار می تواند به عنوان معیار ریسک سیستماتیک در نظر گرفته شود .
مجموعه اوراق بهادار بازار
یک سرمایه گذار ممکن است برای سرمایه گذاری بخشی از ثروت خود در مجموعه از اوراق بهادار که متعلق به دارائی های ریسک پذیر است راهی را انتخاب کند و با باقیمانده آن که به صورت نقدی است ، منافعی را در نرخ بدون ریسک بدست آورد . (یا ممکن است برای تامین وجه خرید خود از دارائیهای ریسک پذیر در مواردی که موازنه نقدی منفی وجود دارد ، پول قرض کند ) در اینجا نرخ دارائیهای ریسک پذیر به دارایی بدون ریسک بازده کل را تعیین می کند . این رابطه کاملا خطی است . بنابراین رسیدن به یک بازده خاص از یکی از دو راه زیر امکان پذیر است .
1- با بررسی همه ثروتهای یک فرد در مجموعه اوراق بهادار ریسک پذیر .
2- با سرمایه گذاری یک بخش از دارایی در مجموعه اوراق بهادار ریسک پذیر و بقیه سرمایه گذاری بصورت نقدی (قرض گرفته شده و یا سرمایه گذاری شود )
لیکن برای یک سطح داده شده از بازده تنها یکی از مجموعه های اوراق بهادار بصورت بهینه خواهد بود . (در مفهوم پایین ترین ریسک پذیری ) از آنجا که دارایی بدون ریسک بر طبق تعریف ارائه شده با هر نوع دارایی دیگری نامرتبط است گزینه شماره 2 واریانس پایین تری دارد و بنابراین از بین دو انتخاب دارای کارایی بیشتری است .
این رابطه برای اوراق بهادار در راستای مرز کارایی استفاده می شود : یک بازده بالاتر از مجموعه اوراق بهادار به اضافه مقدار نقدینگی نسبت به مجموعه اوراق بهاداری که به تنهایی و برای سطح پایین تری از بازده بکار می رود کارایی بیشتری دارد .برای یک نرخ بدون ریسک تنها یک مجموعه از اوراق بهادار بهینه وجود که می تواند برای دستیابی به پایین ترین سطح ریسک پذیری در مورد هر نوع بهره ممکن به مقدار نقدینگی نزدیک شود . این مجموعه ، مجموعه اوراق بهادار بازاری است .
فرضیات مربوط به شیوه قیمت گذاری دارایی سرمایه (CAPM)
همه سرمایه گذاران انتظارات معقولی دارند .
هیچ نوع فرصت خرید و فروشی وجود ندارد .
بازده ها بصورت نرمال توزیع شده اند .
کیفیت دارایی ها ثابت است .
بازارهای سرمایه کاملا کار آمد هستند .
بخش های تولیدی و مالی جدا شده اند .
بنابراین طرحهای تولیدی ثابت هستند .
نرخهای بدون ریسک به همراه با توانایی قرض گیری نامحدود و دارایی جهانی وجود دارد .
هیچ تورم و تغییری در نرخ بهره های موجود ، وجود ندارد .
اطلاعات کامل است و بنابراین همه سرمایه گذاران انتظارات مشابهی درباره بازده اوراق سهامی در مدت زمان ارائه شده دارند .
معایب شیوه قیمت گذاری دارایی سرمایه (CAPM)
• این شیوه فرض می کند که بازده های دارایی توزیع نرمال متغیرهای دارایی هستند . لیکن بطور مکرر دیده شده است که بازده ها در بخش حقوق صاحبان سهام و بازارهای دیگر بصورت عادی توزیع نشده اند . در نتیجه چرخشهای بزرگی (3 تا 6 درجه انحراف معیار از میانگین ) رخ می دهد که بطور مکرر بیشتر از فرض توزیع نرمال است که قبلا انتظار آن می رفت .
• این شیوه فرض می کند که واریانس بازده ها مقیاس اندازه گیری مناسب ریسک است این مطلب ممکن است با استفاده از فرضیه بازده های توزیع شده به صورت نرمال تایید شود . اما برای توزیع های مربوط به بازده کل مقیاس دیگر اندازه گیری ریسک احتمالا برتری سرمایه گذاران را به شکلی مناسب تر منعکس خواهد کرد .
• این شیوه برای توضیح تغییر در بازده سهام مناسب نیست . بررسی های تجربی نشان می دهد که سهام مربوط به معیار ریسک سیستماتیک پایین ممکن است بازده های بالاتری نسبت به شیوه پیش بینی شده داشته باشد . پاره ای از اطلاعات برای نشان داده این تاثیر در کنفرانس سال 1969 نیویورک و در مقاله منشیربلک ، میکائیل جنسن و میون اسکلز ارائه شده است . خواه این واقعیت منطقی است (که فرضیه های کارایی بازار تایید و شیوه قیمت گذاری دارایی سرمایه را نقض می کند ) و خواه غیر منطقی است . (که در این صورت شیوه قیمت گذاری دارایی سرمایه را تایید و فرضیه بازارهای کار آمد را نقض می کند ) یقینا این امکان خرید و فروش یک راهکار را برای شکست قاطع بازار تغییر می دهد .

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   36 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

پایان نامه : رابطه بین بازده سهام و نرخ رشد دارایی های ثابت در بازه های زمانی مختلف با استفاده از تبدیل موجک -1391

اختصاصی از حامی فایل پایان نامه : رابطه بین بازده سهام و نرخ رشد دارایی های ثابت در بازه های زمانی مختلف با استفاده از تبدیل موجک -1391 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

چکیده : سرمایه گذارانی که قصد سرمایه گذاری در سهام عادی را دارند در هنگام سرمایه گذاری باید بررسی های وسیعی را انجام دهند چرا که آنها وجه نقد را به سهام عادی تبدیل می نمایند .در واقع چنانچه آنها بدون توجه به دسته ای از عوامل اقدام به سرمایه گذاری نمایند نتایج مطلوبی از سرمایه گذاری عاید آنها نخواهد شد. اصلی ترین عامل که سرمایه گذاران در تصمیم گیری های خود مورد توجه قرار می دهند نرخ بازده است به عبارت دیگر هدف اصلی سرمایه گذاران از سرمایه گذاری کسب سود است. تحقیق حاضر به منظور فراهم آوردن اطلاعاتی در رابطه با تاثیر سرمایه گذاری در دارایی های ثابت بر عملکرد مالی شرکتها که از طریق نرخ بازده سهام در مقاطع زمانی کوتاه مدت (سه ماهه و شش ماهه) و بلند مدت (سالیانه) اندازه گیری می شود صورت گرفته است. بررسی وضعیت سرمایه گذاری در دارایی های ثابت از نظر میزان تاثیر ان بر منابع مالی در دسترس برای توزیع میان مالکان و بستانکاران شرکت از اهمیت ویژه ای برخوردار است در این تحقیق رابطه بین نرخ رشد در دارایی های ثابت و بازده سهام با استفاده از تبدیل موجک در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفت .به همین منظور تعداد 86 شرکت به عنوان نمونه از سال 1383 تا پایان سال 1390 انتخاب شد. این پژوهش به دلیل ماهیت موضوع از نوع تحقیق های همبستگی می باشد که زیر مجموعه تحقیق توصیفی می باشد و با استفاده از موجک دابیشز در چهار سطح واشکافی شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که رابطه منفی در بازه شش ماهه و رابطه مثبت در بازه سه ماهه و سالانه بین نرخ رشد دارایی های ثابت با بازده سهام وجود دارد

پایان نامه : مقایسه مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای (CAPM) با نظریه قیمت گذاری آربیتراژ (APT) در بورس اوراق بهادار تهران

اختصاصی از حامی فایل پایان نامه : مقایسه مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای (CAPM) با نظریه قیمت گذاری آربیتراژ (APT) در بورس اوراق بهادار تهران دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

چکیده : قیمت گذاری دارایی سرمایه ای (CAPM) با نظریه قیمت گذاری آربیتراژ (APT) در بورس اوراق بهادار از جمله مباحث مهمی است که مدتهاست نظر اقتصادانان مالی را به خود معطوف کرده و از نظر سرمایه ذاران نیز یک مبحث تأثیرگذار بر فرآیند تصمیم گیری آن ها تلقی می شود، شناخت مکانیزم ایجاد بازده و رابطه ریسک و بازده در بورس اوراق بهادار است.از جمله الگوهای شناخته شده برای تعیین فرآیند ایجاد بازده، الگوی قیمت گذاری دارایی سرمایه ای (CAPM) می باشد. در پاسخ به انتقاداتی که به این مدل وارد شد، استتفان راس در سال 1976میلادی نظریه ی قیمت گذاری آربیتراژ(APT) را با مفروضات کمتر مطرح کرد. بر خلاف مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه‌ای(CAPM) که در آن، یک عامل ریسک در نظر گرفته می‌شود، نظریه قیمت گذاری آربیتراژ، یک نمونه چند عاملی است. برای تعیین عوامل ریسک در این مدل می توان از روش تحلیل عاملی و یا روش بکارگیری متغیرهای اقتصادی بهره گرفت. با توجه به نقاط ضعف روش تحلیل عاملی، این پژوهش با استفاده از متغیرهای کلان اقتصادی و اطلاعات فصلی 74 شرکت بورسی، در دوره زمانی سه ماهه ی چهارم سال1379 تاپایان سه ماهه ی سوم سال 1389 به مدت10 سال انجام شد. متغییرهای در نظر گرفته شده علاوه بر بازدهی بازار، چهار متغیر کلان اقتصادی شامل: تورم، نقدینگی، درآمد نفتی و نرخ ارز می باشند که باتوجه به تحقیقات و شرایط اقتصادی ایران احتمال بیشتری می رفت، بر بازدهی سهام مؤثر باشند. لازم به ذکر می باشد، علاوه بر آزمون های فوق در سطح کل نمونه آماری(74شرکت)، سه صنعت خودرو، ماشین آلات و تجهیزات و دارو که بیشترین تعداد را، در نمونه دارا می‌باشند، به منظور کنترل اثر ناهمگونی شرکتهای نمونه و تعلق آنها به صنایع مختلف، انتخاب شده‌اند.یافته¬های پژوهش نشان داد که در مدلCAPM؛ بازدهی بدون ریسک(Rf)، در سطح کل نمونه آماری و در سطح صنایع مذکور، مثبت ولی پاداش ریسک(ß) معنی¬دار نمی¬باشد. بنابراین؛ می¬توان نتیجه گرفت که مدل CAPM تایید نمی شود. در نظریه APT، به استثنا بازدهی بازار(RM) در سطح کل نمونه آماری و بازدهی بازار(RM) و عامل نرخ ارز(EX) در سطح صنعت خودرو، هیچ کدام از متغیرهای اقتصادی دیگر معنی دار نیستند. از آنجایی که بیشترین ضریب تعیین(R2) محاسبه شده مربوط به صنعت خودرو و برابر 2 درصد می باشد، می توان نتیجه گرفت که نظریه قیمت گذاری آربیتراژ(APT) در بورس اوراق بهادار تهران قابل تایید نمی باشد. در نهایت، با توجه به ضریب تعیین (R2)، می توان نتیجه گرفت که در این تحقیق اگرچه نظریه قیمت گذاری آربیتراژ (APT) نیز تایید نشده است، ولی بر مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (CAPM) ارجحیت دارد.

گزارش کاراموزی حسابداری در اداره دارایی

اختصاصی از حامی فایل گزارش کاراموزی حسابداری در اداره دارایی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

گزارش کاراموزی حسابداری  اداره دارایی ، ورد 52صفحه

فصل اول :

آشنایی با مکان کار آموزی :

اینجانب دوره کار آموزی خود را در اداره دارایی شهرستان خمین گذرانده ام . این اداره در سال 1335 شمسی تاسیس شده است. در اوایل کار تعداد کارمند آن 3 الی 4 نفر بوده است. در حال حاظر تعداد کارمندان اداره دارایی شهرستان خمین به مرز 25 نفر رسیده است . این اداره در زمینی به مساحت 280 متر مربع واقع در خیابان مطهری نرسیده به تقاطع خیابان تهران بنا شده است.

فصل دوم :

بخشهای مرتبط با رشته علمی کارآموز

تعریف حقوق و دستمزد:

حقوق و دستمزد اولیه در مفهوم خدمات عمومی به مضابی اولین حقوق و دسمزدی است که با تخصیص مستخدم در یکی از جداول رشته های خدمات شغلی به او پرداخت می گردد باید توجه داشت که مشمول حقوق و دستمزد اولیه فقط بر مبنای اخذ یکی از مدارک تحصیلی صورت نمی گیرد بلکه پرداخت آن به افراد استخدام در خدمات کشوری بر مبنای تخصیصی آنان در یکی از رشته های شغلی و دارا بودن حداقل مدرک تحصیلی در ارتباط با شغل مورد تصدی نیز صورت می گیرد.

به این ترتیب، حقوق و دستمزد اولیه در چهارچوب قانون حقوق و دستمزد در برگیرنده مفهوم وسیعتری است. هدف از مطالعه و بررسی میزان حقوق و کسب اطلاعات و حقایق اساسی درباره میزان پرداختهای هر یک از مشاغل است.

حقوق و مزایای رسمی دولتی

نگاهی آماری بر وضعیت مستخدمین دولت

لزوم هماهنگی سازمان ها در زمینه حقوق و دستمزد با شورای مربوط:

انواع مستخدمین دولت:

الف- مستخدم رسمی:

مستخدمین رسمی آزمایشی و مستخدمین قطعی:

ب: مستخدم پیمانی

حقوق و مزایای مستخدمین پیمانی:

مفهوم طبقه بندی مشاغل:

حقوق و مزایای مستخدمین رسمی دولت

تنظیم حقوق ماهانه براساس جدول و ضریب حقوق

افزایش سالانه حقوق

انبار و اهمیت انبارداری:

اهداف و وظایف انبارداری :

انواع انبارها در بیمارستان ها:

مراحل تهیه و تدارک دارو در بیمارستانها:

کالا و لوازم مصرفی :

وظایف انبار:

وظایف مدیر انبارها :

وظایف رئیس یا مقداری انبار:

انتظارات مدیریت از سیستم کنترل انبارها:

رسید و صدور مواد انبار :

کنترل عملیات مالی و انبارداری باموجودی واقعی:

محاسن عمده روش ثبت دارایی موجودیها بدین قرار است

هزینه های انبار:

با توجه به نکات یاد شده هزینه ی ذخیره انبارداری می توان بردو نوع تقسیم نمود:

هزینه سفارش

هزینه نگهداری

هزینه سفارش :

ورود کالا به انبار:

خروج کالا از انبار:

مفهوم هزینه‌یابی هدف

مراحل فرایند هزینه‌یابی هدف

استقرار هزینه‌های هدف

دستیابی به هزینه‌های هدف

محاسبه تفاوت هزینه‌های مجاز و هزینه‌های جاری،

چرخه عمر محصول

زنجیره ارزش

هزینه‌یابی هدف در مقایسه با روش سنتی مدیریت هزینه

مبانی نظری هزینه‌یابی هدف

فصل سوم :

آزمون آموخته ها و نتایج و پیشنهادات

دانلود مقاله تحلیل مقایسه ای بین مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای

اختصاصی از حامی فایل دانلود مقاله تحلیل مقایسه ای بین مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

چکیده
از دیرباز قیمت گذاری دارایی های مالی با چالش ها و فراز و نشیب های زیادی رو به رو بوده است. چرا که دانشمندان عوامل متعدّد اثرگذاری را بر روی قیمت و بازده اوراق بهادار شناسایی و به اثبات رسانده اند. ریسک و حرکت افتان و خیزان بازار از جمله عواملی است که ارتباط بسیار تنگاتنگی با قیمت گذاری و بازده اوراق بهادار دارد. لذا این تحقیق با عنوان تحلیل مقایسه ای بین مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (C-CAPM) و مدل شرطی قیمت گذاری داریی های سرمایه ای کاهشی (CD-CAPM) به دنبال ارائه و تحلیل این مطلب است که کدام یک از مدل های فوق، بهتر می تواند رابطه ریسک و بازده واقعی را تبیین کنند. جامعه مطالعاتی پژوهش حاضر بازار سرمایه ایران می باشد که در محدودۀ زمانی سال های 1380 تا 1386 مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنین برای آزمون فرضیه ها، متغیرهای تحقیق به صورت ماهانه محاسبه و مورد آزمون قرار گرفته شده است. این تحقیق از دیدگاه روش و ماهیت، از نوع تحقیق های همبستگی به حساب می آید و با توجه به موضوع و فرضیه های تدوین شده؛ جهت انجام آزمون فرضیه های آماری از ضریب همبستگی پیرسون، ضریب تعیین، تحلیل واریانس و رگرسیون خطی استفاده شده است.
نتایج تحقیق نشان دهنده این واقعیت است که در مدل CD-CAPM، 53 درصد تغییرات بازده واقعی ناشی از بتای تعدیلی (کاهشی) است و در مقایسه با مدل C-CAPM که بتای سنتی آن فقط تا میزان 26 درصد از تغییرات بازده واقعی را تبیین می کند، در حد بالایی است. ماحصل یافته های فوق گویای این مطلب اند که مدل CD-CAPM در بورس اوراق بهادار تهران و در محدودۀ زمانی سال های 1380 تا 1386توانسته است، نسبت به مدل C-CAPM رابطه ریسک و بازده واقعی را به بهترین نحو تبیین کند.
واژگان کلیدی: CD-CAPM, C-CAPM ، ریسک سیستماتیک و بازده واقعی.

مقدمه
بورس اوراق بهادار به عنوان نماد بازار سرمایه ایران، تأثیر پذیری زیادی از تغییر چرخه های اقتصادی دارد. مدیران سرمایه گذاری، مدیران پرتفوی و سایر اشخاص حقیقی و حقوقی که در این بازار به معاملات سهام و سایر دارایی های مالی می پردازند، برای حفظ و افزایش ارزش سبد سرمایه گذاری های خود نیاز به بررسی عوامل مختلف مؤثر بر بازده پرتفوی دارایی های مالی خود تحت شرایط مختلف اقتصادی دارند.
یکی از عواملی که تأثیر زیادی بر بازده دارایی های مالی دارد، ریسک است و تمامی سرمایه گذاران باید به سنجش میزان حساسیت پرتفوی دارایی های مالی خود نسبت به ریسک بپردازند. آن ها جهت بهینه سازی پرتفوی دارایی های مالی خود متناسب با سطح ریسک همواره در جستجوی شناسایی عوامل تأثیر گذار بر بازده و روش اندازه گیری و کنترل آن عوامل هستند (تهرانی،1383، 41).
در فعالیت های اقتصادی سرمایه گذار به تناسب ریسکی که متحمّل می گردد، بازده دریافت می کند. این اصل در مبانی نظری مدیریت مالی تحت عنوان "مصالحه ریسک و بازده" خوانده می شود. مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای از جمله مدل هایی است که در محاسبه ضریب بتا (عامل ریسک سیستماتیک) سودمند است. این مدل حاصل شکل گیری و توسعه بازار مالی است که اولین بار توسط مارکوویتز با عنوان نظریه پرتفوی بنیان نهاده شد. مدل CAPM از جمله مدل هایی است که در محاسبه ضریب بتا سودمند است. در این مدل فرض بر این است که شرایط بازار متقارن است. بنابراین سنجش میزان ریسک، در ارزیابی سرمایه گذاری ضرورت می یابد، لیکن بروز شرایط بازار نا متقارن می تواند ضمن تأثیر بر صرف ریسک، نرخ بازده مورد انتظار دارایی را نیز تحت تأثیر قرار دهد (رهنمای رودپشتی و زنجیردار،1387، 3).
لذا معرفی مدل های تعدیل شده در این بازار ها تحت عنوان C-CAPM ، CD-CAPM می تواند برای تبیین بهتر رابطه بین ریسک و بازده، مورد استفاده قرار گیرد.
بیان مسئله
در اقتصاد رو به رشد حال حاضر مدیران سرمایه گذار و مدیران پرتفوی، همواره به دنبال گزینه های مناسب سرمایه گذاری هستند تا بتوانند هم سود مورد نظر را کسب کنند و هم در بلند مدت ثروت خود را افزایش دهند. بازار های مالی یکی از محافلی هستند که می توانند انگیزه سرمایه گذاری را برای سرمایه گذاران متجلی سازند. در حال حاضر بورس اوراق بهادار کشورمان این مهم را به عهده گرفته است. مدیران سرمایه گذاری و مدیران پرتفوی به دنبال انتخاب و گزینش اوراق بها داری هستند که بیشترین سود دهی را داشته باشد. همچنین سرمایه گذاری اگر به صورت نگهداشت مجموعه ای از اوراق بهادار مختلف و متنوع (پرتفوی) باشد، ریسک و خطر به همراه خواهد داشت. به عبارت دیگر انتخاب سبد سهام بدون در نظر گرفتن عوامل تأثیر گذار بر بازدهی، دارای ریسک می باشد. نکته ای که باید بدان اشاره نمود، این است که در عمل سرمایه گذاران چندان به متغیر ریسک در کنار بازدهی توجهی نمی کنند و یا به عبارتی دیگربه ریسک تحت عنوان یک معیار مهم برای سرمایه گذارای بها نمی دهند. در واقع آن چیزی که بازدهی یک شرکت را تحت تأثیر قرار می دهد، در حالت کلی وضعیت درون سازمانی و برون سازمانی است، به عنوان مثال ریسک تجاری، ریسک صنعت، ریسک بازار و... . پس اگر سرمایه گذار این عوامل را در ارتباط با بازدهی مد نظر قرار دهد، قطعاً به نتایج مطلوبی خواهد رسید. CAPM از جمله مدل هایی است که در محاسبه ریسک مفید است که توسط شارپ (1964)، لینتر (1965) و بلک (1977) در حوزه علوم اقتصادی ظاهر شد و تاکنون از پر کاربرد ترین مدل هایی است که در حوزۀ سرمایه گذاری و مالی مورد استفاده قرار می گیرد (گراهام و هاروی،2001، 243-187) . در این تحقیق اهتمام بر این است رابطه ریسک و بازدهی را بهتر تبیین کنیم.بنابراین سوالات زیر مطرح می شود:
1. کدام یک از مدل های فوق رابطه ریسک و بازده واقعی را با دقت و قدرت بیشتری بیان می کند؟
2. ضریب بتا ( β ) و بتای تعدیلی (dβ ) کدام یک بهتر می توانند بازده واقعی را دقیق تر تخمین بزنند ؟
3. کدام یک از مدل های C-CAPM و CD-CAPM قدرت تخمین بیشتری در ارتباط با بازده واقعی را دارا می باشند؟
ضرورت و اهمیت تحقیق
اهمیت موضوع را می توان حرکت رو به آرام تهدید هایی دانست که در صورت عدم وجود یک معیار صحیح و مناسب تعیین نرخ بازده مورد انتظار به وجود می آید. اگر در بورس اوراق بهادار تهران معیاری جهت تعیین قیمت پذیرش ریسک بیشتر وجود نداشته باشد و سهام شرکت های دارای ریسک بیشتر همانند سهام شرکت های با ریسک پایین قیمت گذاری شود، بازده تحقق یافته سرمایه گذاران متناسب با سطح پذیرش ریسک نخواهد بود.
ضمن آنکه در شرایط برآورد نرخ بازده مورد انتظار و تبیین مدل CAPM عامل ریسک سیستماتیک بازار سود برده و برای محاسبه ضریب همبستگی، از بازده های مثبت و منفی و شاخص بازار نسبت به میانگین دوره زمانی استفاده به عمل می آید، در نتیجه قسمت مثبت تفاوت ها نسبت به میانگین، تفاوت های منفی را تعدیل نموده و لذا ریسک سیستماتیک که عامل مهم برآورد نرخ بازده مورد انتظار است، به نحو مناسبی برآورد نگردیده و بسیاری از سرمایه گذاران توان کسب بازدهی متناسب با ریسک را نخواهد داشت و بازده تحقق یافته با انتظارات سرمایه گذاران متفاوت خواهد بود. عدم توجه به رابطه بین ریسک و بازده مورد توقع سرمایه گذاران به عدم کارایی بازار کمک می کند و باعث می شود بازار سرمایه ایران، همواره غیر کارا و خارج از حالت تعادل باقی بماند. این عدم انطباق موجب خروج سرمایه ها از این بازار جوان و یا جلوگیری از ورود سرمایه های جدید به آن خواهد شد، لذا وجود یک مدل که بتواند معیارهای ریسک و بازدهی را در تعیین ارزش سهام پوشش دهد و به حرکت بورس اوراق بهادار تهران در جهت کارآمدی بیشتر کمک نماید، ضروری به نظرمی رسد(عباسیان و دیگران،1384، 85- 71).
بنابراین، در مدل های جدید پیشنهادی هم از تفاوت های منفی و هم از تفاوت های مثبت جهت تخمین ریسک سیستماتیک بازار استفاده می شود، تا از این طریق بسیاری از مشکلات تشریح شده در بالا مرتفع گردد. اهمیت این پژوهش را می توان چنین بیان نمود که این ضرورت احساس می شود که به مدلی دست پیدا کنیم تا بتواند از نظر کیفی تأثیر ریسک بر بازده واقعی را به نحو مطلوبی تبیین نماید و بتواند تصویری روشن از وضعیت بورس اوراق بهادار تهران ارائه نماید. همچنین وجود رابطه خطی بین ریسک سیستماتیک و بازده را در شرایط نا متقارن اثبات نماید.
پیشینه تحقیق
تعیین قیمت و ارزیابی اوراق بهادار فرایند بسیار حساس و در عین حال پیچیده ای است، لذا از دیر باز تکنیک ها و مدل های مختلفی جهت تبیین فرایند قیمت گذاری ارائه شده است. اساس توسعه مدل قیمت گذاری دارایی توسط مارکوویتز(1952) و توبین (1958) بنا نهاده شده است. مدل CAPM از جمله مدل هایی است که در محاسبه ضریب بتا سودمند است. در این مدل فرض بر این است که شرایط بازار متقارن است. بنابراین سنجش میزان ریسک، در ارزیابی سرمایه گذاری ضرورت می یابد، لیکن بروز شرایط بازار نا متقارن می تواند ضمن تأثیر بر صرف ریسک، نرخ بازده مورد انتظار دارایی را نیز تحت تأثیر قرار دهد.
از طرفی ویلیام شارپ (1964)، بلاک (1977) ، ترینور (1961) و لینتر (1965) مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای کاهشی را بیان کردند که به عامل ریسک و رابطه بین ریسک و بازده مورد انتظار و ارائه یک مدل مناسب جهت نمایش رابطه ریسک و بازده توجه می نمود. در عین حال با تکوین مدل مذکور ایرادات فراوانی به آن وارد گردید و موجب شد، تعداد زیادی از دانشمندان مدیریت و اقتصاد در جهت بسط و توسعه مدل مذکور اقدام نمایند. این مدل این امکان را می دهد تا با در نظر گرفتن نوسانات منفی بازده دارایی و شاخص بازار نسبت به میانگین دوره (شرایط نا متقارن)، امکان تعیین دقیق ریسک بازار و در نهایت نرخ بازده مورد انتظار فراهم آید. استرادا در سال 2002 مدلی را با عنوان مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای تعدیلی ابداع نموده که می تواند در شرایط بازار نا متقارن برآورد مناسبی از بازده مورد انتظار ارائه دهد. وی اظهار داشت که در شرایط نا متقارن بازار، CAPMتا حدود 38 درصد و D-CAPM، 55 درصد برآورد مناسبی از بازده مورد انتظار ارائه می دهند. استرادا آشکار نمود که سنجش های ریسک تعدیلی بر سنجش های ریسک استاندارد در شرح تغییر پذیری سطح متقاطع بازده‌ها در بازارهای نوظهور برتری دارد (استرادا،2002، 1) .
در دهۀ 1970 هنگامی که مدل های قیمت گذاری دارایی متعادل با ریسک منفی مطرح شد، عملاً مفهوم ریسک منفی (کاهشی) مورد توجه صاحب نظران مالی قرار گرفت.
مائو (1970) استدلال های قوی ای مبنی بر اینکه سرمایه گذاران تنها به ریسک کاهشی(منفی) توجه دارند و این که معیار نیم واریانس باید مورد توجه قرار بگیرد، ارائه نمود.
باوا (1975) و فیشبورن (1977) به توسعه معیارهای ریسک کاهشی پرداختند و معیار ریسکی تحت عنوان (LPM) را مطرح نمودند.
لیزنبرگ (1977) و هارلو و رائو (1989) مدل های شبه CAPM را بر اساس معیارهای ریسک کاهشی مطرح کردند.
از طرفی هوگان و وارن (1974) مدل شبه واریانس (MSB) را ارائه کردند. که معیار حساسیت دارایی(بتا) در مقابل نوسانات بازار قرار می گرفت، این معیار اندازه گیری جدید، بتای کاهشی نام گرفت.
کراس و لیزنبرگر (1976)،این ارتباط را به عنوان آزمون CAPM با عامل چولگی آزمون کردند و دریافتند که سرمایه گذاران برای چولگی مثبت انتظار پاداش دارند (کراس و لیزنبرگر،1376، 1096-1085) .
پنتیگل، ساندرام و ماتور (1995) رابطه بین ریسک و بازده را در شرایط مختلف رونق و رکود بازار بررسی نمودند و اعتقاد داشتند که ارزیابی رابطه بین بتا و بازده، نیاز به تعدیل دارد و تاکنون در آزمون های سنتی CAPM به جای بازده مورد انتظار از بازده واقعی استفاده شده است، در حالی که طبق مفروضات مدل CAPM باید رابطه بازده مورد انتظار با بتا مورد بررسی قرار گیرد. لذا آن ها نوعی رابطه شرطی بین بازده و بتا را توسعه دادند که در آن رابطه بتا با بازده وابسته به مثبت یا منفی بودن بازده اضافی (صرف ریسک) بازار بود ( پنتیگل ودیگران، 1995، 116-101 ) . پدرسون و هوآنگ (2003) در بررسی شرکت های انگلیسی نشان دادند که بتای کاهشی در بازار نامتقارن در مقایسه با بتای CAPM تخمین مناسب تری از نرخ بازده مورد انتظار ارائه می کند. پولاک و نیلانا (2003) در زمینه ریسک کاهشی و بکارگیری شیوه نیم واریانس تحقیقاتی انجام دادند و با تشکیل یک پرتفوی متشکل از 4 سهام و یک برگه اختیار معادله ، رویکرد سنتی میانگین- واریانس مارکوویتزی را با رویکرد میانگین- نیم واریانس مقایسه کردند. به نظر آن ها واریانس بازده، معیار سئوال برانگیز و محدودی برای سنجش ریسک می باشد. مخصوصاً آن که از این شیوه در ابزار مشتقه استفاده شود (پولاک و نیلانا، 2003، 2) .
پست و ون (2004) اظهار می دارند که محدودیت شناخته شده میانگین- واریانس CAPM ، این است که واریانس یک معیار اندازه گیری سئوال برانگیز احتمال ریسک سرمایه گذار می باشد. زمانی که عموم سرمایه گذاران از انحراف پایین تر از میانگین گریزانند و به انحرافات بالاتر از میانگین علاقه مندند، این اندازه گیری در مورد تغییر پذیری مثبت(رو به بالا) و تغییر پذیری منفی(رو به پایین) یک شکل عمل خواهد کرد و این یک دلیل قوی برای جا به جا نمودن واریانس، با معیار اندازه گیری ریسک کاهشی می باشد (پست و ون،2004) .
کمبل (2001) در مورد بتای شرطی چنین بیان می کند که بتای منفی برای دوره هایی که بازده متوسط بازار منفی و زیر متوسط بازده بازار است، مورد محاسبه قرار می گیرد و بتای مثبت موقعی که بتای بازار برای دوره هایی که بازده متوسط بازار مثبت است، مورد محاسبه قرار می گیرد. البته بتا بسیار از حرکت فرّار بازار تأثیر می پذیرد. فرّار بودن بازار در دوره هایی که بازار منفی است یا در حالت رکود به سر می برد بیش تر می شود.
اندرو وانگ و یوهانگ زینگ (2002) اعتقاد دارند که رابطه ای معکوس بین ریسک و بازده با ابزارهای دیگری علاوه بر بتای شرطی نیز مورد سنجش قرار می گیرد. مهم ترین این عوامل ضریب همبستگی است. اگر ضریب همبستگی را به عنوان یک معیار سنجش حرکت بازده سهام در ارتباط با یک دیگر در نظر بگیریم متوجه خواهیم شد سهامی که همبستگی منفی با یکدیگر دارند، نسبت به سهامی که همبستگی مثبت با هم دارند بازده مورد انتظار بیشتری دارند.
رهنمای رودپشتی و زنجیردار(1387) نیز در تحقیق خود که به بررسی تبیین ضریب حساسیت با استفاده از مدل CAPM وD-CAPM می پردازد به این نتیجه رسیدند که، D-CAPM تبیین دقیق تری نسبت به CAPM از رابطه بین بازده مورد انتظار و بازده بازار ارائه می دهد. همچنین بین بتای تعدیلی و بتا تفاوت معناداری وجود دارد و بازده مورد انتظار دو مدل از تفاوت معناداری برخوردارند و نهایتاَ اینکه استفاده از D-CAPM نسبت به CAPM در بازار، جهت ارزشیابی دارایی های مالی، به دلیل آنکه از توان بهتری برخوردار است، مناسب تر است(رهنمای رودپشتی و زنجیردار،1387، 2).
سیلویا پول و گرنجر(1991) در تحقیقی که در دورۀ زمانی 1991 الی 1999 بر روی شاخص S&P500 و داوجونز انجام دادند، شرایط مختلف بازار را در نظر گرفته و مدل CAPM شرطی را مورد استفاده قرار دادند. هدف از انجام تحقیق بررسی تأثیر نامتقارن شرایط مختلف بازار بر روی بتا بود و به این نتیجه رسیدند که با توجه به تأثیر اخبار خوب و بد بر روی بازار، بتای پرتفوی ها تحت شرایط مختلف ثابت می ماند.
تبیین مدل تحلیلی C-CAPM و CD-CAPM
- مدل C-CAPM
Ri = Rf + [Rm – Rf]1 β .D + [Rm – Rf]2 β .(1-D) + ei
Ri : بازده مورد انتظار دارایی i ، Rf : نرخ بازده بدون ریسک، [Rm –Rf ]1 : صرف ریسک مثبت، [Rm –Rf ]2 :صرف ریسک منفی، iβ : بتای سنتی(ضریب حساسیت) دارایی i ، D : متغیر کمکی برای تعیین کردن صرف ریسک .
اگر باشد آنگاه یعنی در حالت صرف ریسک منفی هستیم. بنابراین عمل خواهد شد و طرف دیگر معادله رگرسیون غیر فعّال می گردد.
اگر باشد آنگاه یعنی در حالت صرف ریسک مثبت هستیم. بنابراین عمل خواهد شد و طرف دیگر معادله رگرسیون غیر فعّال می گردد.
- مدل CD-CAPM
Ri = Rf + [Rm – Rf]1 βd .D + [Rm – Rf]2 βd .(1-D) + e
که در آن :
Ri: بازده مورد انتظار دارایی i ، Rf: نرخ بازده بدون ریسک، [Rm –Rf ]1 : صرف ریسک مثبت، [Rm –Rf ]2 : صرف ریسک منفی، diβ : بتای تعدیلی(ضریب حساسیت) دارایی i .
متغیر های تحقیق و شیوه اندازه گیری آن ها
بازده بدون ریسک
بازده بدون ریسک، عبارتند از، متوسط نرخ بازدهی است که سرمایه گذاران بدون تحمل ریسک انتظار کسب آن را دارند. اوراق بها داری را که دارای هیچ گونه ریسک سیستماتیک نمی باشد، اوراق بهادار بدون ریسک می نامند. ضریب بتای این گونه اوراق صفر است. بهترین نمونه اوراق بهادار بدون ریسک، اوراق خزانه هستند (نوو،1383 ،195).
با توجه به ویژگی های اوراق مشارکت در ایران که شامل تضمین پرداخت اصل و سود مشارکت از سوی دولت، بانک مرکزی و سایر بانک ها و نیز باز خرید اوراق به مبلغ اسمی قبل از سررسید می باشد، سود علی الحساب اعلام شده از سال 1380 تا 2/4/1384 با نرخ 17 درصد و پس از آن تاریخ بنا به اعلام تغییر نرخ از سوی بانک مرکزی از 17 درصد به 5/15 درصد به عنوان نرخ بازده بدون ریسک تا پایان دوره زمانی تحقیق در نظر گرفته شد. نرخ بازده بدون ریسک نیز بر مبنای نگاره شماره (1) بکار برده می شود.البته این نرخ ها سالیانه می باشند که در این تحقیق با توجه به این که کلیه متغیر ها ماهیانه محاسبه شده اند، نرخ بازده بدون ریسک نیز بر 12 تقسیم می شود تا این نرخ به صورت ماهیانه مورد استفاده قرار گیرد.
بازده ماهانه سهام
بازده سهام نیز از رابطۀ ذیل بدست می آید :

که در آن :
: درصد افزایش سرمایه، P0: قیمت اول دوره، DPs: سود تقسیم شده بین سهامداران، P1: قیمت آخر دوره.
نرخ بازده ماهانه بازار
نرخ بازده بازار نیز از رابطه زیر بدست می آید:
که در آن :
: قیمت آخرسال شاخص بازار، : قیمت اول سال شاخص بازار، Rm: نرخ بازده سالیانه بازار.

بتای سنتی
تأثیر یک سهام خاص بر مخاطره کلی یک مجموعه سهام متنوع را با بتای سهام مزبور اندازه گیری می کنند. هر چه بتای سهام بزرگتر باشد، سهام میزان تأثیر پذیری اش از بازار و نوسانات آن بیشتر است(تقوی،1376،87).



بتای تعدیلی
ضریب حساسیت یا بتای کاهشی از طریق رابطه زیر محاسبه می گردد:

که در آن :
Scov(Ri,Rm) : شبه کواریانس بین بازده سهام شرکت و بازده بازار،
Svar(Rm) : شبه واریانس بازار (نیکو مرام و دیگران،1385،316).
کواریانس دارایی i نسبت به پرتفوی بازار در چارچوب ریسک منفی و همچنین شبه واریانس مربوط نیز به صورت ذیل بیان می شود (استرادا،2007، 185-169) .


با توجه به مطالب فوق می توان ضریب همبستگی بین دارایی i و بازده بازار را در رابطۀ زیر محاسبه نمود:

فرضیه های تحقیق
در ادامه تحقیق برای پاسخ به سئوال های تحقیق که برگرفته شده از چارچوب نظری تحقیق است، اقدام به تدوین فرضیه های زیر گردید:
فرضیه اول مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (C-CAPM) توانایی تبیین رابطه ریسک و بازده واقعی را در بازار سرمایه ایران دارد.
وضعیت اول فرضیه اول مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (C-CAPM) توانایی تبیین رابطه ریسک و بازده واقعی را در شرایط صرف ریسک منفی در بازار سرمایه ایران دارد.
وضعیت دوم فرضیه اول مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (C-CAPM) توانایی تبیین رابطه ریسک و بازده واقعی را در شرایط صرف ریسک مثبت در بازار سرمایه ایران دارد.
فرضیه دوم مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای کاهشی (CD-CAPM) توانایی تبیین رابطه ریسک و بازده واقعی را در بازار سرمایه ایران دارد.
وضعیت اول فرضیه دوم مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای کاهشی (CD-CAPM) توانایی تبیین رابطه ریسک و بازده واقعی را در شرایط صرف ریسک منفی در بازار سرمایه ایران دارد.
وضعیت دوم فرضیه دوم مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای کاهشی (CD-CAPM) توانایی تبیین رابطه ریسک و بازده واقعی را در شرایط صرف ریسک مثبت در بازار سرمایه ایران دارد.
فرضیه سوم مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای کاهشی (CD-CAPM) در مقایسه با مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای (C-CAPM) توان تبیین بالاتری برای ارائه رابطه ریسک و بازده واقعی را در بازار سرمایه ایران دارد.
روش تحقیق
روش مورد استفاده در تحقیق جهت آزمون فرضیه ها بر پایه استقلال قیاسی استوار است که از تحلیل مطالب نظری و تجربی ناشی می شود. تحقیق حاضر همچنین از نوع تحقیقات گذشته نگر است. چنانچه داده های گرد آوری شده در رابطه با رویدادهایی باشند که در گذشته رخ داده است، طرح تحقیق گذشته نگر تلقی می گردد(سرمد و همکاران،1381،170). تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی است. هدف تحقیق کاربردی، توسعه دانش کاربردی در یک زمینه خاص است. هم چنین تحقیق حاضر، از نظر روش و ماهیت از نوع تحقیق های همبستگی است. در این تحقیق هدف، تعیین میزان هماهنگی تغییرات متغیرهاست. برای این منظور بر حسب مقیاس های اندازه گیری متغیر ها، شاخص های مناسبی اختیار می شود(همان منبع،172). بدین منظور ابتدا بتا و بتای تعدیلی مربوط به مدل های C-CAPMوCD-CAPM و صرف ریسک مثبت و منفی بازار نیز با عنایت به داده های جمع آوری شده محاسبه و سپس با بازده واقعی مورد آزمون قرار می گیرد.
روش گردآوری اطلاعات
برای جمع آوری داده های مورد نیاز آزمون فرضیه ها و همچنین مبانی نظری پژوهش، از روش کتابخانه ای استفاده شده است. صورت های مالی، یادداشت های همراه و گزارش های مالی شرکت های مورد مطالعه که توسط سازمان بورس اوراق بهادار منتشر گردیده است، به عنوان ابزار تحقیق معرفی می گردد که این موارد در آرشیو این سازمان موجود می باشد و همچنین از نرم افزار ره آورد نوین محصول شرکت پارس پرتفولیو جهت استخراج داده های تحقیق استفاده گردیده است. لازم به ذکر است که داده ها و اطلاعات از نوع داده های ثانویه اند که تحقیقاً دارای اعتبار و روایی مناسب می باشد.
جامعه مطالعاتی تحقیق
بارتلی و پیر (2004) تحقیقات متعددی در مورد دست یابی به بهترین دورۀ زمانی برآورد بازده مورد انتظار انجام دادند. آن ها به این نتیجه رسیدند که استفاده از بازده های ماهیانه یک دورۀ زمانی 5 ساله بهترین قالب زمانی در زمینه چنین تحقیقاتی است( بارتلی و پیر،2004) .
با توجه به تحقیقات فوق و برای دقت و اعتبار بیشتر نتایج تحقیق پیش رو دورۀ زمانی 7 ساله که از ابتدای سال 1380 تا پایان سال 1386 است، به عنوان دورۀ زمانی تحقیق انتخاب شد.
جامعه مطالعاتی تحقیق شامل کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دورۀ زمانی سال های1380 تا 1386 ، با در نظر گرفتن ویژگی های زیر می باشد:
1. در بازۀ زمانی سال های 1380 تا 1386، سهام شرکت در بورس اوراق بهادار مورد معادله قرار گرفته باشد.
2. پایان سال مالی شرکت 29 اسفند ماه باشد.
3. روز های معاملاتی شرکت در هر سال مالی حداقل 80 روز باشد.
4. جزء شرکت های واسطه گری مالی و سرمایه گذاری(هلدینگ) نباشد.
از آن رو بین کل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، تعداد 162 شرکت پایان سال مالی آن ها 29 اسفند ماه بود.
در ادامه از بین شرکت هایی که پایان سال مالی آن ها 29 اسفند ماه بود، شرکت هایی که وقفه های معاملاتی بیش از 6 ماه داشتند از جامعه مطالعاتی حذف و همچنین تعداد 13 شرکت سرمایه گذاری نیز به دلیل آنکه نحوه تقسیم سود و ساختار سرمایه شان، نسبت به سایر شرکت ها متفاوت است و دارای اهرم مالی بالایی هستند و ممکن است نتایج تحقیق را خدشه دار کنند؛ از جامعه مطالعاتی تحقیق حذف شدند. در نهایت 77 شرکت به عنوان جامعه مطالعاتی تحقیق انتخاب گردید.
روش تجزیه و تحلیل داده ها
در این تحقیق با توجه به جامعه مطالعاتی نسبت به گردآوری داده های خام تحقیق اقدام شده است. بدین منظور ابتدا قیمت روزانه سهام شرکت ها استخراج شد و بر مبنای تغییرات قیمتی و عایدات سهام مزبور بازدهی ماهیانه (Ri) سهام هر یک از شرکت ها محاسبه گردیده است. در مورد محاسبه بازدهی ماهیانه بازار(Rm) با استفاده از شاخص کل بازار اوراق بهادار تهران نیز همین محاسبات صورت گرفت. پس از محاسبه این دو متغیر به عنوان دو متغیر مستقل، متغیر بتای سنتی و بتای کاهشی نیز محاسبه گردید.
یکی دیگر از متغیرهای تحقیق نیز که از اهمیت بسزایی برخوردار است، صرف ریسک (Rm-Rf) است که هر گاه نرخ بازده بازار بیشتر از نرخ بازده بدون ریسک باشد، صرف ریسک را مثبت (بازار رو به بالا) و هنگامی که نرخ بازده بدون ریسک بیشتر از نرخ بازده بازار باشد، صرف ریسک را منفی (بازار رو به پایین) گویند.
با عنایت به این که تحقیق از دیدگاه روش و ماهیت، از نوع تحقیقات همبستگی به حساب می آید و با توجه به موضوع تحقیق و فرضیه های موجود، جهت انجام آزمون های آماری از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون و تحلیل واریانس (ANOVA) کمک گرفته شده است. خط رگرسیون جامعه به صورت y =  + β x معرفی گردیده است که اگر فرض 0= β تایید شود نشان دهنده این مطلب است که بین دو متغیر x و y رابطه وجود ندارد. با استفاده از تحلیل واریانس نیز می توان وجود رابطه خطی بین x و y را آزمون نمود.
نگاره شماره (1) : مقایسه دو مدل C-CAPM و CD-CAPM در تبیین رابطه ریسک و بازدهی واقعی ماهانه
مؤلفه های آماری

متغیر های تحقیق ضریب همبستگی پیرسون ضریب تعیین ضریب تعیین تعدیل شده دوربین- واتسون آماره F آماره t تعداد سطح خطا سطح معنی داری نتیجه آزمون
بتای سنتی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک مثبت (C-CAPM) 0.506 0.257 0.256 1.917 915.1 30.25 2654 0.01 0.000 تایید فرضیه
بتای سنتی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک منفی (C-CAPM) 0.531 0.282 0.281 1.985 1219 34.92 3111 0.01 0.000 تایید فرضیه
بتای کاهشی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک مثبت (CD-CAPM) 0.725 0.526 0.525 1.985 2844 53.33 2569 0.01 0.000 تایید فرضیه
بتای کاهشی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک منفی (CD-CAPM) 0.721 0.520 0.520 1.952 3325 57.66 3068 0.01 0.000 تایید فرضیه
تجزیه و تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها
آزمون وضعیت اول فرضیه اول
مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای(C-CAPM) توانایی تبیین رابطه ریسک و بازده واقعی را در شرایط صرف ریسک منفی در بازار سرمایه ایران دارد.
طبق نگاره شماره (1) ضریب همبستگی پیرسون بین دو متغیر بتای سنتی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک منفی برابر0.53 است. این عدد در سطح خطای 1% رابطه معنی داری را بین دو متغیر بتای سنتی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک منفی نشان می دهد. همچنین ضریب تعیین محاسبه شده نیز عدد 0.28 را نشان می دهد، که برازش نسبتاً مناسبی از تغییرات متغیر نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک منفی توسط متغیر بتای سنتی ماهانه ارائه می کند.
یکی از مفروضات رگرسیون استقلال خطاها ست. آماره دوربین- واتسون به منظور بررسی استقلال خطاها از یکدیگر استفاده می شود که اگر مقدار آماره دوربین- واتسون در فاصله 5/1 و 5/2 داشته باشد فرض همبستگی بین خطاها رد می شود و می توان از رگرسیون استفاده کرد. مقدار آماره دوربین- واتسون 1.985 می باشد و این عدد نشان می دهد که خطاها از یکدیگر مستقل هستند و بین خطاها خود همبستگی وجود ندارد و فرض همبستگی بین خطاها رد می شود و می توان از رگرسیون استفاده کرد.
نمودار شماره (1) علاوه بر پراکندگی، معادله رگرسیون خطی ساده و ضریب تعیین دو متغیر بتای سنتی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک منفی را نشان می دهد. این نتایج منطبق بر نتایج حاصل از روش رگرسیون خطی ساده است.
آزمون وضعیت دوم فرضیه اول
مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای(C-CAPM) توانایی تبیین رابطه ریسک و بازده واقعی را در شرایط صرف ریسک مثبت در بازار سرمایه ایران دارد.
طبق نگاره شماره (1) ضریب همبستگی پیرسون بین دو متغیر بتای سنتی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک مثبت برابر0.50 است. این عدد در سطح خطای 1% رابطه معنی داری را بین دو متغیر بتای سنتی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک مثبت نشان می دهد. همچنین ضریب تعیین محاسبه شده نیز مقدار 0.26 را نشان می دهد، که برازش نسبتاً مناسبی از تغییرات متغیر نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک مثبت توسط متغیر بتای سنتی ماهانه ارائه می کند. مقدار آماره دوربین- واتسون 1.917می باشد و این عدد نشان می دهد که خطاها از یکدیگر مستقل هستند و می توان از رگرسیون استفاده کرد.
نمودار شماره (2) پراکندگی و معادله رگرسیون خطی ساده و ضریب تعیین دو متغیر بتای سنتی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک مثبت را نشان می دهد.
آزمون وضعیت اول فرضیه دوم
مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای کاهشی(CD-CAPM) توانایی تبیین رابطه ریسک و بازده واقعی را در شرایط صرف ریسک منفی در بازار سرمایه ایران دارد.
بر اساس نگاره شماره (1) ضریب همبستگی پیرسون بین دو متغیر بتای کاهشی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک منفی برابر0.52 است. با توجه به ضریب همبستگی پیرسون و سطح معنی داری بیان شده در سطح خطای 1% رابطه معنی دار و در حد بالایی را بین دو متغیر بتای کاهشی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک منفی نشان می دهد. مقدار آماره دوربین- واتسون نیز 1.952 می باشد و این عدد نشان می دهد که خطاها از یکدیگر مستقل هستند و می توان از رگرسیون استفاده کرد.
نمودار شماره (3) علاوه بر پراکندگی، معادله رگرسیون خطی ساده و ضریب تعیین دو متغیر بتای کاهشی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک مثبت را نشان می دهد.
آزمون وضعیت دوم فرضیه دوم
مدل شرطی قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای کاهشی(CD-CAPM) توانایی تبیین رابطه ریسک و بازده واقعی را در شرایط صرف ریسک مثبت در بازار سرمایه ایران دارد.
با مشاهده نگاره شماره (1) ضریب همبستگی پیرسون بین دو متغیر بتای کاهشی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک مثبت برابر0.725 است. این عدد در سطح خطای 1% رابطه معنی داری را بین دو متغیر بتای کاهشی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک مثبت نشان می دهد. همچنین ضریب تعیین محاسبه شده نیز عدد 0.525 را نشان می دهد که این مقدار در حد بالایی می باشد و برازش مناسبی از تغییرات متغیر وابسته را در شرایط صرف ریسک مثبت توسط متغیر بتای کاهشی ماهانه ارائه می دهد. مقدار آماره دوربین- واتسون نیز مقدار 1.985می باشد و این عدد نشان می دهد بین خطاها خود همبستگی وجود ندارد و می توان از رگرسیون استفاده کرد.

نمودار شماره (4) علاوه بر پراکندگی، معادله رگرسیون خطی ساده و ضریب تعیین دو متغیر بتای کاهشی ماهانه و نرخ بازده واقعی ماهانه در شرایط صرف ریسک مثبت را نشان می دهد. این نتایج منطبق بر نتایج حاصل از روش رگرسیون خطی ساده است.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  21  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید