تحقیق درمورد هپاتیت B 21 ص

اختصاصی از حامی فایل تحقیق درمورد هپاتیت B 21 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

هپاتیت B

علایم و تشخیص بیماری هپاتیت B

با توجه به این که در اغلب موارد این بیماری از مادران آلوده به نوزادان منتقل می‌شود، تا سال‌ها علامتی بروز نمی‌کند. در برخی موارد به دنبال هپاتیت حاد ویروسی، فرد به صورت یک فرد ناقل در می‌آید. در این افراد به دنبال علایم هپاتیت از جمله بی‌اشتهایی، ضعف، بی‌حالی، پررنگی ادرار و زردی؛ سیستم ایمنی بدن نمی‌تواند آنتی ژن هپاتیت B را از بین ببرد و بعد از 6 ماه، با وجود بهبودی ظاهری فرد آلوده باقی می‌ماند. خوشبختانه تنها 10 درصد افراد مبتلا به هپاتیت حاد ویروسی دچار هپاتیت مزمن می‌شوند و ناقل هپاتیت باقی می‌مانند. ولی متأسفانه در صورت انتقال عفونت از مادر به نوزاد، در اغلب موارد حالت ناقل پابرجا خواهد ماند و نوزادان آلوده امروزه، خود آلوده کننده جامعه خواهند بود.

تشخیص بیماری هپاتیت B

براساس اکثر گزارش‌های علمی، بسیاری از کسانی که به ویروس هپاتیت‌ B آلوده می‌شوند، از بیماری خود آگاهی ندارند و سال‌ها پس از ابتلا، از وجود این بیماری مطلع می‌شوند. راه تشخیص این بیماری اندازه‌گیری آنتی ژن سطحی این ویروس یعنی HBS AG است. اگر در فردی آزمایش HBS AG مثبت شود، نشان می دهد که آلوده به ویروس هپاتیت B است یعنی در بدن وی ویروس هپاتیت B وجود دارد. آنچه این آزمایش را معنی‌دار می‌کند، حال عمومی بیمار، وضعیت کبد (اندازه آن و نتایج آزمایش‌های مخصوص کبد) و چند آزمایش دیگر در مورد فعالیت ویروس در بدن است. در بسیاری از موارد به دنبال کشف یک مورد HBS AG مثبت، سایر افراد خانواده آزمایش شده و موارد مثبت بدون علامت شناسایی می‌شوند.

بهتر است ناقلین هپاتیت به صورت دوره‌ای (3 تا 6 ماه) از نظر عملکرد کبد بررسی شوند تا در صورت تبدیل شدن به هپاتیت مزمن، تشخیص و درمان سریع‌تر صورت گیرد و از تخریب بیشتر کبد جلوگیری شود.

مهم‌ترین مسئله در ارتباط با ناقلین هپاتیت B

این بیماران هیچ گونه علامت، نشانه و ناراحتی ندارند، ولی در خونشان ویروس وجود دارد. مهم‌ترین مسئله در مورد این گروه از افراد، مراجعه به پزشک هر 6 ماه یک بار و بررسی آزمایشگاهی جهت تعیین وضعیت کبدی است. این امر جنبه حیاتی دارد و با انجام آن می‌توان به فعال شدن بیماری در مراحل اولیه پی برد.

عاقبت ناقلین هپاتیت B

در اکثر موارد، شواهدی دال بر تخریب و التهاب سلول‌های کبدی دیده نمی‌شود. در واقع یک سازش و همزیستی بین ویروس‌ها و سیستم دفاعی بدن به وجود می آید. این سازگاری ممکن است تا سالیان سال باقی بماند و بیمار مشکل کبدی پیدا نکند و ویروس همچنان در حالت نهفته تا آخر عمر باقی بماند. از هر 100 نفری که به این حالت مبتلا هستند، سالیانه 1 تا 2نفر ویروس را از بدن خود پاک کرده و آزمایش HB S AG آنها منفی می‌شود. تعداد بسیار کمی از این افراد در عرض چند سال، دچار عود بیماری شده و به اصطلاح فعالیت ویروس در بدن آنها مجدداً از سر گرفته می‌شود. به همین دلیل است که به حاملین هپاتیت B توصیه می‌شود تا برای معاینه و انجام آزمایش‌های کبدی و بررسی وضعیت‌شان هر 6 ماه یک بار به پزشک معالج خود مراجعه کنند.

بهتر است ناقلین هپاتیت به صورت دوره‌ای (3 تا 6 ماه) از نظر عملکرد کبد بررسی شوند تا در صورت تبدیل شدن به هپاتیت مزمن، تشخیص و درمان سریع‌تر صورت گیرد و از تخریب بیشتر کبد جلوگیری شود.

آیا امکان ابتلای ناقلین هپاتیت B به سیروز وجود دارد؟

در تعداد کمی از این بیماران که اختلال در کار کبد به صورت پیشرونده است، این احتمال وجود دارد. خوشبختانه امروزه با عرضه داروهای جدید امکان جلوگیری و یا به تأخیر انداختن این روند وجود دارد.

تزریق واکسن ضد ویروس هپایتت B به صورت سه دوز با فواصل صفر، یک‌ماه و 6 ماه می‌تواند بیش از 95 درصد، مانع از ابتلا به این بیماری شود.

هپاتیت مزمن B

در تعدادی از افراد مبتلا به هپاتیت B ،ویروس به صورت فعال سبب التهاب کبد می‌شود. آنزیم‌های کبدی (ALT, AST) در خون این افراد افزایش می‌یابد. این افراد نیاز به تشخیص شدت التهاب در کبد و فعالیت ویروس در خون و احیاناً درمان دارند. برای تشخیص فعال بودن بیماری و پیگیری بیماران بعد از شروع درمان لازم است آزمایشات اندازه‌گیری سطح میزان ویروس در خون (اصطلاحا

بیماریهای التهابی روده

اختصاصی از حامی فایل بیماریهای التهابی روده دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 7

بیماریهای التهابی روده I B D

کرون و کولیت اولسروزعلائم شبیه به یکدیگر دارند . و مراقبتهای پرستاری آنان مشابه هم می باشند . بنابراین اینها به همراه هم توضیح داده می شوند .

محل معمول درگیری : قسمت چپ کولون ورکتوم

انتشار و درگیری: نواحی مخاط درگیر است

التهاب: بیشتر مخاط درگیر است

نمای مخاط: زخمی

حالت مدفوع : وجود خون ، بدون چربی ، گاهی اوقات مدفوع آبکی.

درد شکمی : ممکن است به صورت خفیف باشد .

توده شکمی : وجود ندارد

عوارض: مگاکولون- توکسیک- هموروئید- خونریزی – پسودوپولیپ.

یافته های خروج روده ای : آنمی اریتما نودوزم- پیودرماگانگرنوزا- آرتریت ، بیماریهای کبدی ، ایریت کونژوکتیویت استوماتیت – ترومبوفلبیت .

دلیل عمل جراحی: پانسح ضعیف به درمانهای طبی

نتیجه جراحی : وجود عوارض درمان قطعی

اپیومیو لوژی - اتیولوژی

بیماریهای التهابی روده در تمام دنیا یافت می شوند . و شیوع آن در کشورهای غربی و ایالات متحده بیشتر است . اغلب اولین بار در بالغین بین سنین 15تا 20 سال دیده می شود .

علت بیماریها ی التهابی روده مشخص نیست ولی ژنتیک و فاکتورهای محیطی هر دو تأثیر دارند . یک عفونت با منشاء سود و مونائی یا یک ویروس آرام Slowvirus مشخص شده اند . البته ممکن است آنها بیشتر ثانویه باشند تا آنکه به عنوان عامل مولد بیماری مطرح شوند . وضعیت ایمنی هم ممکن است یک عامل باشد . اثر عوامل روانی هم در عود و تشدید بیماری مشخص نشده است .

پاتولوژی :

کولیت اوسروز به طور اولیه قسمت انتهائی کولون ورکتوم را درگیر کرده و نواحی درگیر به صورت ممتد می باشند . مخاط زخمی هستند و خونریزی میکنند.

در مراحل ابتدایی کولیت اولسروز ، فقط رکتوم یا رکتو سیگموئید درگیر می شود مخاط رکتوم نقاط خونریزی دهنده زیادی را دارند . با پیشرفت بیماری ضایعات به سمت بالا صعود کرده و مخاط روده ارماتو و ضخیم می شوند . نقاط خونریزی دهنده بزرگ شده و زخمی می گردند . زخمها ممکن است خونریزی کرده یا سوراخ شوند . مخاط ارماتو می تواند دچار تغییراتی شده و به صورت سودپولیپ خود را نشان دهند که احتمال سرطانی شدن آن وجود دارد . پروسه های بهبودی واسکار ایجاد شده ممکن است سبب شود که روده قابلیت ارتجاع و جذب طبیعی را گرفته و کولون ضخیم ، سفت و شبیه نی می شود .

بافت اسکار ممکن است جلوی جذب طبیعی غذارا گرفته و ضخیم شدن روده باعث انسداد آن گردد. غدد لنفاوی مزانتریک بزرگ و سفت می شوند .

تظاهرات بالینی علائم و نشانه ها

بیماری های التهابی روده با دوره های تعود و خاموشی مشخص می شوند . اسهال یک علامت واضح می باشد . در کولیت اولسروز ممکن است 15تا 20 بار مدفوع آبکی در روز دیده شود که حاوی چرک ، خون و موکوس می باشند . کرامپ شکمی ممکن است قبل از حرکات روده دیده شود . وقتی اسهال تشکیل شد . احساس فوریت در دفع کاهش می یابد و باعث دفع مختصر غیر ارادی آن میشود . در اسهال های شدید ممکن است از دست دادن شدید یونهای سدیم و پتاسیم و بیکر نبات و کلسیم مشاهده شود.

تظاهرات خارج روده ای :

بیماریهای التهابی روده می توانند علائم زیر را به همراه داشته باشد .

عمل طبیعی پاتولوژی

کیموس بصورت مایع وارد روده در کولیت های اولسروز زخمهای

بزرگ شده و در کولون آب آن خونریزی دهنده قسمتهای

جذب می شود . خون یک یافته انتهائی کولون با جذب آب

طبیعی در مدفوع نمی باشد تداخل کرده و مدفوع مایعی باقی میماند

کولیت اولسروز مدفوع های مکررآبکی ، مدفوع خونی با بیماری شدید .

مواد غذائی در روده در کولیت اولسروز ،از دست دادن مایع

کوچک جذب می شوند . و خون همراه با اسهال بی اشتهایی –

کاهش وزن – کم خونی .

کیموس آزادانه در داخل گاهی اوقات یک ناراحتی مختصر شکم

روده حرکت می کند .

پوست و پرده های مخاطی

الف) پیودرما گانگرونوزا : نواحی در دناک ، نکروز شده و سفت شده ای که توسط پوست برهنه پوشیده شده و در پاها دیده می شوند .

ب) ارتیما نودوزم : نودولهای درد ناک در قسمت قدامی پاها ، در زنها شایعتر است .

ج) استوماتیت

2- چشم - کونژکتیویت و ایریت

3- مفاصل - آرتریت مفصل بزرگ خفیف غیر دفرمان

اسپوند یلیت آنکیلوزان

ساکرو ایلئیت : درد خفیف ساکروایلیک

4- کبد وکیسه صفرا تغییرات چربی کبد - پری کولا نژیک و هپاتیت- سنگ کیسه صفرا- سیروز

5- کلیه

الف) سنگ کلیه گوشت

ب) فیستول به دستگاه ادراری

دانلودتحقیق درباره ی انتقال هپاتیت B

اختصاصی از حامی فایل دانلودتحقیق درباره ی انتقال هپاتیت B دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 2

انتقال هپاتیت B  بوسیله ناخنگیر، قیچی و تیغ آلوده

هپاتیت ، یک بیماری عفونی ویروسی کبدی است که انواع مختلفی از جمله نوعA  ،B وC  دارد که نوع A بیشتر از راه خوراکی و عمدتا از طریق سبزیها و میوه های ضدعفونی نشده و آب آلوده انتقال می یابد همچنین نوع بی وسی عمدتا از طریق خون و فرآورده های خونی ، وسایل دندانپزشکی ، تزریق خون آلوده و سرنگهای مشترک و طریق جنسی مشکوک منتقل می شود.

از میان 5 نوع هپاتیت های ویروسی ، هپاتیت های  Aو B وC   موجب بیماری مزمن کبدی می شود.

هپاتیت A: دوره کمون بیماری 15 تا45 روز بوده و انتشار بیماری عمدتا از طریق مدفوعی دهانی است. این بیماری ، بیشتر در کودکان و با ازدحام جمعیت ، فقر و پایین بودن سطح بهداشت محیط و بهداشت فردی شیوع بیشتری پیدا می کند. بیماری در کودکان معمولا بدون عارضه جدی بهبود می یابد.

هپاتیت  B: دوره کمون بیماری 50 تا180 روز است.بیماری از3 طریق : برقراری تماس جنسی با فرد آلوده ، استفاده از خون و فرآورده های خونی آلوده و ابزار آلوده به خون همانند ناخنگیر، قیچی و تیغ آلوده ، از مادر آلوده به کودک قبل و حین زایمان و پس از تولد، به شخص سالم سرایت می کند. 

هپاتیت C در تعدادی از افراد به صورت هپاتیت مزمن C در می آید که این شکل بیماری موجب دوام و انتشار بیشتر بیماری در جامعه می شود هشتاد تا نود درصد کودکانی که در موقع تولد آلوده می شوند، به هپاتیت مزمن C مبتلا می شوند و به همین دلیل واکسیناسیون کودکان در بدو تولد بتدریج می تواند موجب کاهش میزان عفونت بیماری شود.

هپاتیت B عامل اصلی سیروز کبدی و سرطان سلولهای کبدی است.

هپاتیت "C" : آمریکا از5 میلیون بیمار مبتلا به هپاتیت های ویروسی مزمن ، یک میلیون به ویروس هپاتیت "B" و4 میلیون به ویروس"C" مبتلا شده اند.دوره کمون بیماری 60 300 تا روز است. بیماری از راههای خون ، فرآورده های خونی آلوده ، تزریقات و ابزار آلوده و همچنین از مادر به جنین سرایت می کند. هپاتیت "C"  یک مشکل جهانی است.این بیماری ، بیشتر در میان معتادان تزریقی شایع است ؛ به طوری که حدس می زنند50 درصد موارد، این گونه باشد.هپاتیت "D" :عامل هپاتیت "D" یا دلتا که به همراه هپاتیت ویروسی "B" ایجاد عفونت می کند، دوره کمون و راه سرایت و طول مدت بیماری مانند هپاتیت ویروسی "B" است.  

هپاتیت "E" : نتقال بیماری از راه مدفوعی دهانی است.

دانلودتحقیق درمورد هپاتیت B 21 ص

اختصاصی از حامی فایل دانلودتحقیق درمورد هپاتیت B 21 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 22

هپاتیت B

علایم و تشخیص بیماری هپاتیت B

با توجه به این که در اغلب موارد این بیماری از مادران آلوده به نوزادان منتقل می‌شود، تا سال‌ها علامتی بروز نمی‌کند. در برخی موارد به دنبال هپاتیت حاد ویروسی، فرد به صورت یک فرد ناقل در می‌آید. در این افراد به دنبال علایم هپاتیت از جمله بی‌اشتهایی، ضعف، بی‌حالی، پررنگی ادرار و زردی؛ سیستم ایمنی بدن نمی‌تواند آنتی ژن هپاتیت B را از بین ببرد و بعد از 6 ماه، با وجود بهبودی ظاهری فرد آلوده باقی می‌ماند. خوشبختانه تنها 10 درصد افراد مبتلا به هپاتیت حاد ویروسی دچار هپاتیت مزمن می‌شوند و ناقل هپاتیت باقی می‌مانند. ولی متأسفانه در صورت انتقال عفونت از مادر به نوزاد، در اغلب موارد حالت ناقل پابرجا خواهد ماند و نوزادان آلوده امروزه، خود آلوده کننده جامعه خواهند بود.

تشخیص بیماری هپاتیت B

براساس اکثر گزارش‌های علمی، بسیاری از کسانی که به ویروس هپاتیت‌ B آلوده می‌شوند، از بیماری خود آگاهی ندارند و سال‌ها پس از ابتلا، از وجود این بیماری مطلع می‌شوند. راه تشخیص این بیماری اندازه‌گیری آنتی ژن سطحی این ویروس یعنی HBS AG است. اگر در فردی آزمایش HBS AG مثبت شود، نشان می دهد که آلوده به ویروس هپاتیت B است یعنی در بدن وی ویروس هپاتیت B وجود دارد. آنچه این آزمایش را معنی‌دار می‌کند، حال عمومی بیمار، وضعیت کبد (اندازه آن و نتایج آزمایش‌های مخصوص کبد) و چند آزمایش دیگر در مورد فعالیت ویروس در بدن است. در بسیاری از موارد به دنبال کشف یک مورد HBS AG مثبت، سایر افراد خانواده آزمایش شده و موارد مثبت بدون علامت شناسایی می‌شوند.

بهتر است ناقلین هپاتیت به صورت دوره‌ای (3 تا 6 ماه) از نظر عملکرد کبد بررسی شوند تا در صورت تبدیل شدن به هپاتیت مزمن، تشخیص و درمان سریع‌تر صورت گیرد و از تخریب بیشتر کبد جلوگیری شود.

مهم‌ترین مسئله در ارتباط با ناقلین هپاتیت B

این بیماران هیچ گونه علامت، نشانه و ناراحتی ندارند، ولی در خونشان ویروس وجود دارد. مهم‌ترین مسئله در مورد این گروه از افراد، مراجعه به پزشک هر 6 ماه یک بار و بررسی آزمایشگاهی جهت تعیین وضعیت کبدی است. این امر جنبه حیاتی دارد و با انجام آن می‌توان به فعال شدن بیماری در مراحل اولیه پی برد.

عاقبت ناقلین هپاتیت B

در اکثر موارد، شواهدی دال بر تخریب و التهاب سلول‌های کبدی دیده نمی‌شود. در واقع یک سازش و همزیستی بین ویروس‌ها و سیستم دفاعی بدن به وجود می آید. این سازگاری ممکن است تا سالیان سال باقی بماند و بیمار مشکل کبدی پیدا نکند و ویروس همچنان در حالت نهفته تا آخر عمر باقی بماند. از هر 100 نفری که به این حالت مبتلا هستند، سالیانه 1 تا 2نفر ویروس را از بدن خود پاک کرده و آزمایش HB S AG آنها منفی می‌شود. تعداد بسیار کمی از این افراد در عرض چند سال، دچار عود بیماری شده و به اصطلاح فعالیت ویروس در بدن آنها مجدداً از سر گرفته می‌شود. به همین دلیل است که به حاملین هپاتیت B توصیه می‌شود تا برای معاینه و انجام آزمایش‌های کبدی و بررسی وضعیت‌شان هر 6 ماه یک بار به پزشک معالج خود مراجعه کنند.

بهتر است ناقلین هپاتیت به صورت دوره‌ای (3 تا 6 ماه) از نظر عملکرد کبد بررسی شوند تا در صورت تبدیل شدن به هپاتیت مزمن، تشخیص و درمان سریع‌تر صورت گیرد و از تخریب بیشتر کبد جلوگیری شود.

آیا امکان ابتلای ناقلین هپاتیت B به سیروز وجود دارد؟

در تعداد کمی از این بیماران که اختلال در کار کبد به صورت پیشرونده است، این احتمال وجود دارد. خوشبختانه امروزه با عرضه داروهای جدید امکان جلوگیری و یا به تأخیر انداختن این روند وجود دارد.

تزریق واکسن ضد ویروس هپایتت B به صورت سه دوز با فواصل صفر، یک‌ماه و 6 ماه می‌تواند بیش از 95 درصد، مانع از ابتلا به این بیماری شود.

هپاتیت مزمن B

در تعدادی از افراد مبتلا به هپاتیت B ،ویروس به صورت فعال سبب التهاب کبد می‌شود. آنزیم‌های کبدی (ALT, AST) در خون این افراد افزایش می‌یابد. این افراد نیاز به تشخیص شدت التهاب در کبد و

دانلودتحقیق درمورد هپاتیت Bچیست

اختصاصی از حامی فایل دانلودتحقیق درمورد هپاتیت Bچیست دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 4

هپاتیت B چیست ؟

تهیه کننده:عباس مرادی

دبیر:آقای داودی

کبد عضوی است که در بسیاری از فعالیتهای حیاتی بدن ، مانند مقابله با عفونت ها ، متوقف کردن خونریزی، پاک کردن خون از سموم و داروها ، و ذخیره انرژی در بدن نقش دارد .هپاتیت یک بیماری است که کبد را متورم کرده و فعالیتهای آن را مختل میسازد . این بیماری به علتهای مختلفی ایجاد میشود . یکی از این علتها آلودگی به ویروس هپاتیت B است.  

نشانه های هپاتیت B

آ لودگی به ویروس هپاتیت B به سه حالت متفاوت ممکن است دیده شود. هپاتیت حاد:در این حالت بیمار پس از یک دوره مقدماتی با نشانه های مانند تب ، سرما خوردگی، تهوع ، استفراغ ، و درد شکم دچار زردی می شوند.اولین عضوی که زردی در آن مشاهده می شود. سفیدی چشم ها است . بطور معمول خود به خود بهبود می یابد . و پس از شش ماه خون از ویروس پاک می شود. و فقط 10% -5% بیماران بالغ ممکن است آلودگی مزمن شود.  

هپاتیت مزمن :

در این حالت ، نشانه ها بسیار غیر اختصاصی است . شایعترین نشانه هپاتیت مزمن ، ضعف و خستگی طولانی است . گاهی ممکن است زردی خفیف یا خارش وجود داشته باشد . با پیشرفت بیماری ممکن است نارسایی کبد بروز کند . این افراد باید تحت نظر پزشک قرار گیرند . و در صورت نیاز ، دارو درمانی شوند.

   علل‌ : هپاتیت‌ A و E : ویروس‌ معمولاً از راه‌ آب‌ یا غذا وارد بدن‌ می‌شود، خصوصاً صدف‌ خام‌ که‌ توسط‌ فاضلاب‌ آلوده‌ شده‌ باشد. هپاتیت‌ B : معمولاً از راه‌ آمیزشی‌، تزریق‌ خون‌، و تزریق‌ یا سرنگ‌ آلوده‌ انتقال‌ می‌یابد. مادری‌ که‌ هپاتیت‌ B دارد ممکن‌ است‌ عفونت‌ را به‌ نوازش‌ انتقال‌ دهد. بعضی‌ از موارد هم‌ بدون‌ دلیل‌ مشخص‌ و راه‌ شناخته‌ شده‌ای‌ برای‌ انتقال‌ عفونت‌ رخ‌ داده‌اند. هپاتیت‌ C : معمولاً از راه‌ تزریق‌ موادمخدر داخل‌ رگ‌، تزریق‌ خون‌ و سایر انواع‌ مواجهه‌ با خون‌ یا محصولات‌ خونی‌ آلوده‌ انتقال‌ می‌یابد. البته‌ در 40% از موارد، راه‌ انتقال‌ معلوم‌ نیست‌. هپاتیت‌ D : به‌طور جداگانه‌ از هپاتیت‌ B نمی‌تواند رخ‌ دهد. هپاتیت‌ G : الگوی‌ انتقال‌ مشابهی‌ مثل‌ هپاتیت‌ C دارد؛ معمولاً از راه‌ خون‌ انتقال‌ می‌یابد.

آلودگی بدون علامت :

در این حالت ، فرد بدون هیچگونه نشانه بالینی و یا آزمایشگاهی بیماری کبدیس ویروس هپاتیت را در خون خود دارد .و می تواند آن را به سایرین انتقال دهد .آین افراد به درمان دارویی نیاز ندارند ، ولی خطر ابتلا به حالت مزمن هپاتیت در آنان زیاد است  و باید هر 6 ماه یکبار توسط پزشک بررسی شوند.  

بیشترین موارد آلودگی به هپاتیت B بدون نشانه ، است بنابراین بهترین روش تشخیص بیماری ، آزمایش خون از نظر وجود ویروس هپاتیت B است

راه های انتقال هپاتیت B

آلودگی به هپاتیت B بطور عمده در نتیجه تماس با خون و ترشحات جنسی آلوده ، به روشهای زیر صورت می گیرد:تولد از مادر آلوده به هپاتیت B،تماس جنسی حفاظت نشده با افراد آلوده ،استفاده مشترک از ابزار آلوده تیز و برنده نظیر سوزن و سرنگ ، تیغ اصلاح و مسواک.تزریق مکرر خون یا فرآورده های آلوده ( امروزه کنترل خون های اهدایی ، احتمال آلودگی از این طریق را بسیاراندک نموده است )  .دیالیز با وسایل آلوده و پیوند اعضای آلوده ،خالکوبی ، حجامت ، سوراخ کردن گوش ، خدمات پزشکی و دندانپزشکی در محل های نامطمئن و آلوده یا هر اقدامی که منجر به سوراخ شدن پوست با وسایل آلوده و غیر استریل شود .   

هپاتیت B از طریق دست دادن ، در آغوش گرفتن ،بوسیدن و نشستن در کنار فرد آلوده وسایر تماسهای معمول منتقل نمی شود و حضور افراد آلوده در محیط های کار و اجتماع بلا مانع است .

پیشگیری‌

از خطرات‌ ذکر شده‌ در بالا دوری‌ کنید. اگر با فرد هپاتیتی‌ در تماس‌ بوده‌اید، با پزشک‌ خود در رابطه‌ با تزریق‌ گاما گلوبولین‌ برای‌ پیشگیری‌ یا کاهش‌ خطر هپاتیت‌ مشورت‌ کنید. اگر در زمره‌ افرادی‌ هستید که‌ خطر هپاتیت‌ آنها را تهدید می‌کند، مثل‌ کارکنان‌ بیمارستان‌ها، دندانپزشکان‌ و غیره‌، واکسن‌ هپاتیت‌ A و B را دریافت‌ کنید. واکسن‌ سایر انواع‌ هپاتیت‌ ویروسی‌ در دست‌ بررسی‌ است‌. گاهی‌ ممکن‌ است‌ ایمونوگلوبولین‌ نیز لازم‌ شود. واکسیناسیون‌ هپاتیت‌ B برای‌ همه‌ نوزادان‌ و شیرخواران‌