لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 19
پتانسیل اقتصادی ، در گونة اقاقیای استرالیای غربی : محصول ثانویة گیاهی
خلاصه :
رشد گیاهان گسترده و بومی ، در درختهای استرالیای غربی ، منجر به ایجاد مشکلات اساسی در نمک دار شدن کمربند گندم شده و باعث افزایش گنه های زیستی میشود. برای انجام این مراحل، باید برای کشاورزان، درآمد حاصل شود. در میان ، مهم ترین و شایعترین گونه های درختی، در استرالیای غربی، گونة چپر و گونة اقاقیای استرالیای غربی ، منابع phyllodinene دیده میشود. گونة چپر، تولید کنندة اجزای ثانویه می باشد که بعنوان غذا یا منابع غذایی، بکار میروند، در حالیکه سایر گونه ها، دارای کاربردهای صنعتی هستند. پلی ساکاریدهای محلول در آب که بنام صمغ، معروف هستند، اجزای اصله گونة اقاقیا هستند. تقاضای زیادی، برای این محصولات، دیده میشود، زیرا بدلیل نواقص طولانی مدت، موقعیتی دیده میشود که باعث تغییرات زودهنگامی می خواهد شد. صمغ ها، اجزای مهم غذایی هستند و برای کپسول دار کردن اجزای ترکیبی غذایی و دارویی و مواد خطرناکی، نظیر حشره کش ها، آفت کش ها، پاک کننده ها و رنگ ها ، بکار میروند. گرچه انواع مختلفی از صمغ، دیده میشود، اما هیچکدام از این انواع، دارای ویژگیهای فیزیکی صمغ عربی یا صمغ اقاقیا نیستند و منشاء آنها ، از گونه های آفریقایی اقاقیا میباشد. بعضی از گونه های اقاقیای آفریقایی، تولید کنندة صمغ های با کیفیت خوب هستند، اما روشهای جدید تولید صمغ، شخم زنی، استخراج و خالص سازی، قبل از واردشدن به بازار حباتی، باید انجام شود. جوهر مازو یا تانین، در بسیاری از گونه های اقاقیای استرالیایی، دیده میشود. این ترکیبات، برای تولید و صادرات بکار میرود که دارای کیفیت خوبی بوده و تانین های ارزان قیمت، دوباره، باید ساخته شوند. گیاهان غنی از تانین، برای تولید صمغ، مناسب نیستند زیرا وجود تانین، در صمغ ها، باعث کاهش ارزش تولیدات قبلی میشود. با این حال، روشهای جدید ، امکان جدایی صمغ ها و تانین ها را فراهم میکند. تری گلیسیریدها و اسیدهای چرب، اجزای اصله دانه های جیر بوده و در غذاها استفاده می شوند. شخم زنی و برداشت دانه ها، باعث تولید روغنهای خوراک و کیک های پروتئین دار مفید، برای انسان و حیوانات اصله میشوند. سایر ترکیبات چپردار، نظیر زرین، دارای پتانسیل های اقتصادی محدودی هستند. توزیع و ماهیت شیمیایی ساپونین ها، زیاد در بین چپرها، شناخته شده نیستند، اما تعدادی از این ترکیبات، دارای فعالیت های بالقوه مفر، نظیر گلیسیدهای کافی نوسید، فنیل اتیل آمین B ، فلورمات و آمیتواسیدهای بدون پروتئین هستند. وجود این ترکیبات، دارای محدودیت نمیباشد، اما گونه ها ، باید برای جلوگیری از حداقل تولیدات، انتخاب شوند. به چه دلیل ، برداشت چپرها، در کمربند گندمی W,A ، مهم هستند؟
ارزش اولیة این تولیدات، در چپرهای برداشت شده ، باعث ایجاد درآمد شده، اما برداشتهای وسیع گیاهی، باعث حل مشکلات حاصل از نمک دار شدن میشوند. این روش، با استفاده از اجزای اصله گیاه کامل شده و باعث افزایش گونه های زیستی می شود. گرچه تولیدات دارای ارزش متوسط ، نظیر زرین و تانین ، کامل کننده این اهداف نیستند، اما در ترکیب با تولیدات توده ای و فله ای ، نظیر خمیر چوب، ورقة فیبر، صمغ، تانین و رزین، باعث بهبود تصویر اقتصادی W,A می شوند.
مقدمه
تنوع سبزی کاری ، باعث ایجاد تأثیر فراوان، در محیط برونی بازدید شده، توسط افراد استرالیای غربی شده و نوع حس منحصر به فرد ناشی از زمین شناسی و باروری خاک و مسطح بودن زمین را ایجاد می کند. گرچه این روش رشد و نمو گیاهی سخت یا غیر معمول و همیشگی SCLEROPHYLLOUS ، در بسیاری از مناطق جنوبی غربی W,A ، معمول میباشد، اما تبدیل به روش کشاورزی ، در گیاهان سالانه شده است (غلات ، علوفه). با ایجاد روشهای جبران کنندة نواقص غذایی خاک، در طول قرن گذشته ، این منطقه ، تبدیل به یک منطقة غنی کشاورزی شده است. با این حال، این تغییر ، بدون مشکل نمیباشد، با مسطح شدن ریتن و نفوذ پذیری خاک، گیاهان بومی ریشه دار، توانایی جذب باران را دارند، زیرا این مواد، در زمستان ، در خاکهای عمیق، ذخیره شده و در تابستان، استخراج میشوند. این روش، باعث شناختن مسیر نمک شد که به هنگام بارش باران، ایجاد میشد و باعث ذخیره هزاران مادة نمکی میشود. با تبدیل شدن به کشاورزی سالیانة زمستانی، ظرفیت استخراج تابستانی آب تصفیه شده، از بین رفت و باعث ذخیرة نمک حاصل از آبهای زیرزمینی و حرکت دار شد. زمانیکه نمکهای زیرزمینی، از سطح زمین، عبور می کردند، بخصوص در دره های عمیق، آب نمک دار، باعث تجزیة زمین و جریانهای ب میشد 10درصد از زمین های قابل کشت، توسط نمک از بین رفتند و چنین طرح ریزی شد که این مقدار، در دهه های بعدی ، تا 30درصد ، بالا میرود. بسیاری از راه حل های مربوط به از بین بردن نمک، پیشنهاد شده است. یک روش عملی، کاشت دوبارة درختان و بوته ها، برای ایجاد آب خالص و متعادل میباشد. جایگزینی درختان، در موقعیت های استراتژیک، جاییکه سطح جریان زمینی آب، مختل میشود، برای ایجاد موفقیت ، در این روش، حیاتی است. بدلیل اینکه درختان، باید تا تعداد زیادی کاشته شوند، جایگزین کنندة مناطق وسیعی از کشاورزی سالانه بوده و این امر، باعث کاهش تولیدات می شود. علاوه بر این ، هزینة پیوند درختان ، بسیار مهم است . اگر چنین برنامه ای، ایجاد شود، این مشکلات ، حل می شوند. یک روش منطقی، برای کشاورزان ، بازگشت به دورة مناسب حالی، در کاشت درختان بوته ها میباشد. بسیاری از عوامل، تحقیق مناسب، برای ایفت گونه های درختی را پیچیده تر می کنند. تجارب گذشتة مربوط به دانه های خارجی و حتی دانه های کشت شده ، در استرالیای شرقی، نشان می دهد که ارائه گستردة این گیاهان، منع شده می باشد. بدلیل اینکه این محصولات، با موقعیت های محلی، سازگاری دارند، درختان و بوته های بومی غرب استرالیا، بهتر رشد می کنند. با این حال، تعداد کمی از گیاهان بومی ، شامل گندم های غربی – جنوبی استرالیا و منطقه چرای گوسفندان ، دارای درختان جنگلی، quandong (گونة santalum) هستند و تولید کنندة میوه ها، دانه ها یا سایر تولیدات مفید مصرفی نیستند. محصولات بدست آمده، برای تعیینن هزینة کشت، نگهداری و انتقال مواد به سایر مناطق ، باید دارای ارزش خاصی باشند.
چنین به نظر می رسد که سیستم تولیدی کم هزینه، با مقدار وسیع، باعث مفید شدن تمام قسمتهای درخت و بوته شده و باعث ایجاد تولیدات مختلف نیز
تحقیق درمورد پتانسیل اقتصادی ، در گونة اقاقیای استرالیای