تجربیات مدون در رابطه با رشته زیست شناسی
بررسی مشکلات و راهکار های مربوط به زیست شناسی و همچنین ارائه تجربه مدون راجع به :
فرمت فایل: ورد
تعداد صفحات: 111
مقدمه
در آموزش زیست شناسی چالش جدی قرن حاضر تغییر رویه از الگوهای تدریس منسوخ به الگوهای یادگیری موثر است . تاکید بر یادگیری ( و نه تدریس )بر پایه اصول ساخت گرایی استوار است. این روش دانش آموز محور است و هدفش ارتقا بخشیدن به عمق یادگیری است . مرحله گذار از تدریس زیست شناسی به یادگیری زیست شناسی چندان هم سهل و آسان نخواهد بود , چرا که مستلزم کسب برخی مهارت ها از سوی شاگردان و مربیان است . از جمله مشکلات مهم، آماده کردن فراگیران با ساختارهای جدید آموزشی به منظور ارتقای پردازش و تحلیل اطلاعات زیست شناختی است . دیدگاههای دانش آموز محور با مقاومت شاگردان، دانشجویان، اساتید و مدیران آموزشگاهها و داشکده ها مواجه خواهد شد . در ثانی بدون داشتن محتوای درسی قوی برای دانش زیست شناسی , حتی با آگاهی از الگوهایی مناسب و موثر ، شاگردان یادگیری عمیقی نخواهد داشت . دانشمندان پیشنهاد می کنند که آموزش مبتنی برنیازها و بنیانهای اجتماعی ، در صورتی که در برنامه آموزشی دانش آموزان گنجانده شود ، راهی موثر برای ایجاد انگیزه های لازم در بکار گیری روش های جدید آموزش زیست شناسی است . مسائل و فعالیت های جامعه نگر به شاگردان فرصت می دهد تا تنوع حیاتی پیرامون خود را ثبت کنند و خصوصیات گیاهان ، جانوران و میکروبها را در محیط مدرسه یا خانه مشاهده و اندازه گیری نمایند . ذیلا بخشهایی د رخصوص تغیر رویه از تدریس زیست شناسی به یادگیری زیست شناسی تقدیم می کنم . این مطالب عمدتا ترجمه شده است .
الگوی تدریس (teaching paradigm)
هیچکس نمی داند برای اولین بار در تاریخ، تدریس از چه زمانی شروع شد ،اما احتمال داده می شود کار تدریس به صورتی که ما می شناسیم و غالبا عمل می کنیم ، یعنی سخنرانی یک معلم برای تعداد زیادی دانش آموز ریشه در قرون وسطا دارد . در تاریخ کهن وقتی که کتابها کمیاب می شد در استادان این احساس بوجود می آمد که دانش خود را باید در قالب سخنرانی و خطابه منتشر کنند .( این روش که اکنون در آموزش علوم چندان مورد توجه نیست بنا به اقتضای زمان در همین چند ده سال قبل بهترین و نتیجه بخش ترین روش بوده است و هیچ کس تاریخ را به خاطر اتخاذ این الگوی تدریس ملامت نمی کند ) . اما احتمالا درهمان زمان و یقینا در امروز این باور وجود دارد که گفتن و سخنرانی کردن به تنهایی یک روش سودمند تدریس نیست .دلایل متعدد برای این گفته مطرح می شود ,در این روش اولا شاگرد یک موجود انفعالی محض است ، دانش آموز یک لیوان خالی انگاشته می شود که باید از کوزه دانش استاد پر شود ! دوما با روش خطابه و سخنرانی بویژه دانش زیست شناسی که یک علم بسیار بزرگ و با زیر شاخه های فراوان است به صورت "کوهی از مشکلات" جلوه می کند .پژوهش ها در زیست شناسی نسبت به سایر علوم سریعتر پیشرفت می کنند و اساتید و معلمان تمایل دارند تمام نتایج جدید را همراه با یافته های قبلی در حین تدریس بیان کنند . همین امر کوهی از مشکلات و ترس ناشی از آموزش زیست شناسی را برای فراگیر ایجاد می نماید و آنها احساس می کنند که باید برای فراگرفتن زیست شناسی بر این مشکلات عظیم غلبه یابند . این مشکلات و واهمه ها مشکل سوم را ایجاد می کند : یعنی درک سطحی ازحقیقت زیست شناسی . دانش آموزان ما در موفقیت امتحانات کتبی چیزی در جهان کم ندارند ، اما بدلیل سطحی نگری واینکه صرفا لیوان آنها با دانش استاد پر وحتی لب ریز شده است !موفقیت چندانی در عرصه تحقیقات و پژوهش و به عبارت ساده تر حیطه کاربرد پیدا نمی کنند . پاسخ دانش آموز و دانشجوی امروزی به این کوه مشکل چیست ؟ آنان به جای سعی در فهم و درک درست علوم زیست شناسی ، گرفتار روند مدرک گرایی می شوند : دانشجویان و دانش آموزان ما با هدف کسب معرفت و دانش تحصیل نمی کنند وفقط به پاس کردن دروس می اندیشند . آنها همیشه این نکته را از خود می پرسند که "معلم من مایل است که من چه چیزی را بدانم " تادرست برابر آن انجام وظیفه کنند. برابر این الگو( الگو یا پارادایم تدریس )مدارس و مراکز آموزشی بالاتر مثل دانشگاهها ،درون یک چرخه بد نهاد قفل شده اند : معلمین علوم زیستی ما نه تنها دانش خود را در دانشگاهها می آموزند ، بلکه در همین مراکز علمی می آموزند که دانش زیست شناسی علمی آموخته شدنی است نه یاد گرفتنی. سپس در کلاسهای خودبه همین شیوه ها عمل می کنند . دانش آموزان همین معلمین بعدا با دیدگاه آموزشی لیوان و کوزه(mug and jug education)وارد دانشگاه می شوند و این چرخه بد سگال همینطور ادامه می یابد !
فایل تجربیات مدون در رابطه با رشته زیست شناسی..
