تحقیق آماده در مورد واکاوی تحلیل خواجه طوسی از چگونگی استکمال انسان:اشتداد وجودی یا حرکت در اعراض؟

اختصاصی از حامی فایل تحقیق آماده در مورد واکاوی تحلیل خواجه طوسی از چگونگی استکمال انسان:اشتداد وجودی یا حرکت در اعراض؟ دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 عنوان : واکاوی تحلیل خواجه طوسی از چگونگی استکمال انسان:اشتداد وجودی یا حرکت در اعراض؟ 

 فرمت : word - doc - ورد 2003 ( قابل ویرایش و اجرا در کلیه آفیس ها ) 

 تعداد صفحات : 20 صفحه - صفحه آرایی شده آماده چاپ ، صحافی و ارائه 

 فونت های استفاده شده : b titr و  b trafic (دانلود فونت های مورد نیاز) 

 پشتیبانی  :   09393453403 - 24 ساعته پاسخگو شما عزیزان هستیم - محمدی 

فهرست :

چکیده 3
مقدمه 3
1. کیفیت استکمال قبل از تکون نفس ناطقه 5
2. چگونگی استکمال انسان در مسیر سلوک (بعد از تولد): بالذات یا بالعرض؟ 6
2-1. تعریف استکمال و نفی حرکت جوهری 6
2-2. ابعاد استکمال آدمی و کیفیت تحقق وجودی هریک 7
2-3. مراتب استکمال آدمی و اقصی مراتب آن 8
2-4. مراحل سلوک و برنامه عملی استکمال 8
جایگاه دیدگاه خواجه در سنت تفکر اسلامی 9
ملاصدرا 12
دیدگاه در باب کیفیت حرکت و استکمال نفس 12
3-1. طوسی و مسئله حرکت 14
2. طوسی و تفسیر تغیرات جواهر عالم 16
3. ناسازگاری تفسیر طوسی از استکمال نفس و مبانی متافیزیکی وی 17
پی نوشتها 18
مراجع 19

چکیده :

مسئله این جستار، واکاوی تحلیل خواجه از کیفیت حرکت و استکمال نفس (اشتداد وجودی یا حرکت در اعراض) است. دیدگاه خواجه طوسی را می­توان در دو مرحله بررسید: 1. قبل از تکون نفس: بیان خواجه برخلاف کون و فسادِ مشائی، ملتزم اثبات حرکت اشتدادی برای صورت نوعیه نفس است. 2. در طول حیات آدمی: اگرچه طوسی در مواضعی به زعم مشاء، حرکت جوهری نفس را ابطال می­کند، اما در تحلیل سیستمی از آرای وی به­ویژه در بررسی استکمال، تحقق وجودی آن در ابعاد، مراتب و مراحل آن، سرانجام وی، همگام با رأی نوافلاطونیان، اشراقیون و عرفا، ارمغان درخشش در اثبات نوعی اشتداد وجودی برای نفس است. درخشش طوسی به­سبب در دست نداشتن مبانی سازگار در مسئله حرکت و علم­النفس، جلوه­گر نوعی ناسازگاری در نظریه­پردازی اوست که این ناسازگاری با این حقیقت که وی در مراحل آغازین سیر اندیشه حرکت جوهری نفس است، توجیه می­یابد؛ سیری که توسط صدرا به نهایت می­رسد.

مقدمه :

اخلاق­پژوهی خواجه نصیرالدین طوسی در آثار وی با تأکید بر کمال نفس است و نظریه اخلاقی او براساس جهت­گیری و غایت اخلاق، در برخی آثار دوره واپسین زندگی او نظیر اوصاف ­الاشراف، کمال­محور می­باشد. طوسی اگرچه در برخی آثار (نظیر اخلاق ناصری) به سعادت نفس مشیر است، اما تأکید وی بر کمال به­عنوان مقدمه نیل به سعادت درخور توجه است (طوسی، 1387، ص122). در اخلاق کمال­محور با مسئله­ای روبه­رو هستیم که کمالات و فضایل نفس (در دو بعد علم و عمل) در واقع کمال اول­اند و کسب فضایل، به­معنای تحول ذات است، یا از کمالات ثانی بوده و عالم ­شدن و اخلاقی شدن به­معنای تحول در اعراض است، نه اشتداد وجودی؟
قول به اصالت ماهیت، اشتدادناپذیری ماهیات، قول به تشخص افراد به اعراض ایشان (یعنی انتساب تنوع افراد به اعراض و یکسان­انگاری نوع آدمیان)، تقسیم ماهیت به جوهر و عرض و انکار حرکت در جوهر و ... از مبانی­ای است که پذیرش آن می­تواند سبب حاکم شدن نگاه کمال­ ثانی به فضایل اخلاقی باشد و اساساً مسئله کمال اولی یا ثانی بودن، تحول در ذات یا تحول به اعراض طرح نگردد. درحالی­که با مبانی جدید وجودشناختی ملاصدرا، نظیر اصالت وجود، تشکیک وجود و قول به حرکت جوهری، مسئله علاوه بر آنکه زمینه طرح می­یابد، پاسخ متفاوتی نیز خواهد داشت و قول کمال اولی بودن فضایل و تحول در ذات به میان می­آید. اگرچه مبانی حرکت جوهری نفس توسط صدرا مطرح شد، اما نمی­توان تمامی حکمای قبل از وی را لزوماً قائل به کمال ثانی بودن فضایل و نگاه ایشان به اخلاقی شدن را تحول در اعراض دانست؛ بلکه بالاتر از آن، حکمای پیشین می­توانند یاری­گر صدرا در نیل به چنین دیدگاهی محسوب گردند.

پی نوشت ها :

[1]. نفوس نباتی، حیوانی و انسانی.
[2]. «ک» علاوه بر مفهوم تشبیه و تماثل، به­معنای حرف زائد و تأکیدکننده معنا، سببیت و علیت و استعلا نیز می­آید.
[3]. یرید ذکر القوى التی یختص الإنسان به و الکمالات المذکورة هاهنا - هی الکمالات الثانیة- و هی أفعال هذه القوی.
[4]. بوعلی در برخی مواضع نظیر کتاب المبدأ و المعاد (ابن­سینا، 1363، ص10) و النجاة (همو، 1364، ص687) قائل به اتحاد وجودی عاقل و معقول است. برخی معتقدند نفی اتحاد عاقل و معقول در اشارات به­حسب ماهیت، و اثبات آن در دیگر مواضع به­حسب وجود است (بهشتی، 1385، ص113).
[5]. این رساله به­ظاهر تعریب رساله فرفوریوس در باب اتحاد عاقل و معقول است که ابن­سینا آن را در دست داشته و در اشارات آن را حشف خوانده است (طوسی، 1375، ج3، ص295).
[6]. «فهی مبدء حرکة السّرّ الی العالم القدس»، «فان کانت النّفس مع ذلک متوجّهة الی جناب الحقّ بالفکر صار الانسان بکلّیّته مقبلاً علی الحقّ» و ... .
[7]. الاعسم به گواهی بحرانی و خوانساری می­نویسد: خواجه به نزد وی به دراست صوفیه مشغول بوده است (الاعسم، 1980، ص61).
[8]. نظیر انکار هیولی، اهمیت به علم حضوری و شهودی و تفسیر اشراقی از مسئله علم خدا و مخالفت با رأی شیخ و تفسیر اشراقی از قاعده الواحد، اعتبارات عقلیه، اصالت ماهیت و ... .
[9]. به­سبب مبانی مشترک ارسطو و بوعلی، به­ناچار فلوطین را پیش از ارسطو آورده­ایم.
[10]. ر.ک به: فیرحی و فدائی، «حرکت جوهری از عزیز­الدین نسفی تا صدرالدین شیرازی»، خردنامه صدرا، ش53، پاییز 1387.
[11]. و أنا أسأل الله الإصابة فی البیان و العصمة عن الخطأ و الطغیان و أشترط على نفسی أن لا أتعرض لذکر ما أعتمده فیما أجده مخالفا لما أعتقده فإن التقریر غیر الرد و التفسیر غیر النقد و الله المستعان و علیه التکلان.
[12]. ر.ک به: پلنگی، «مبانی نظریه حرکت جوهری ملاصدرا در فلسفه افلاطون»، خردنامه صدرا، ش20، تابستان 1379؛ پلنگی و اعوانی، «نظریه بهره­مندی در افلاطون و حرکت جوهری»، مدرس، ش9، زمستان1377.
[13]. ملاصدرا در مواضعی چند افلاطون را قائل به حرکت جوهری می­داند (صدرالدین شیرازی، 1383، ج5، ص219-217؛ همو، 1391، ص596)
[14]. به­سبب مبانی مشترک ارسطو و بوعلی، به­ناچار افلوطین پیش از ارسطو آمده است.
[15]. طبیعت، علت فاعلی حرکتی است که در آن واقع می­شود، بالذات و نه بالعرض.

منابع :

- آملی، سید حیدر، جامع ­الاسرار و منبع ­الانوار، تصحیح هنری کربن و عثمان یحیی، تهران: انتشارات علمی- فرهنگی، 1384.
- ابراهیمی دینانی، غلامحسین، سخن ابن­سینا و بیان بهمنیار، تهران: مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، 1392.
- ــــــــــــــ ، نصیرالدین طوسی، فیلسوف گفتگو، چ3، تهران: هرمس، 1389.
- ابن­سینا، حسین بن عبدالله، الشفاء (الطبیعیات)، تحقیق سعید زاید، قم: مکتبة آیةالله المرعشى، 1404ب.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، المبدأ و المعاد، به اهتمام عبدالله نورانی، تهران: مؤسسه مطالعات اسلامی، 1363.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، النجاة (الالهیات، الطبیعیات)، ویرایش محمدتقی دانش­پژوه، چ2، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1364.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، الشفاء (الالهیات)، به تحقیق سعید زاید، قم: مکتبة آیةالله المرعشى، 1404الف.
- ـــــــــــــــــــــــــ ، رسائل ابن­سینا، قم: بیدار، 1400ق.
- ابن­عربی، محی­الدین، فصوص ­الحکم، چ2، تهران: الزهراء، 1370.
- ارسطاطالیس، اخلاق نیکوماخس، ترجمه سید ابوالقاسم پورحسینی، ج1و2، چ2، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1381.
- ارسطو، الطبیعه، ترجمه اسحق بن حنین، تحقیق عبدالرحمن بدوی، قاهره: بی­نا، 1384.
- ـــــ ، درباره نفس، ترجمه علیمراد داودی، چ5، تهران: حکمت، 1389.
- اصفهانی، ملااسماعیل، حاشیه بر الحکمة المتعالیه، ج8، بیروت: دار احیاء التراث العربی، بی­تا.
- الاعسم، عبدالامیر، الفیلسوف نصیرالدین الطوسی، مؤسس المنهج الفلسفی فی علم الکلام الاسلامی، چ2، بیروت: دار الاندلس، 1980م.
- افلاطون، مجموعه آثار افلاطون، ترجمه محمدحسین لطفی، تهران: خوارزمی، 1380.
- ـــــــ ، اثولوجیا، تحقیق عبدالرحمن بدوی، قم: بیدار، 1413ق.
- ـــــــ ، تاسوعات افلوطین، تعریب از دکتر فرید جبر و مراجعه و تصحیح از دکتر جیرار جهامى و سمیح دغی، بیروت: مکتبة لبنان ناشرون، 1997م.
- بدوی، عبدالرحمن، افلوطین عند العرب، کویت: وکالة المطبوعات، 1377ق.
- بهشتی، احمد، «همراه با استاد در نخستین جرقه­های حرکت جوهری»، مقالات و بررسی­ها، دفتر 74، زمستان 1382ب.
- ـــــــــــــ ، صنع و ابداع، شرح نمط 5 از کتاب «الاشارات و التنبیهات»، چ3، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1385.
- ـــــــــــــ ، غایات و مبادی، شرح نمط ششم از کتاب «الاشارات و التنبیهات»، قم: بوستان کتاب، 1382الف.
- جوادی آملی، عبدالله، تحریر تمهید القواعد، تهران: الزهرا، 1372.
- رازی، فخرالدین محمد، المباحث المشرقیه، تحقیق محمد المعتصم بالله البغدادی، ج1، چ2، بیروت: دار الکتب العربی، 1401ق.
- سهروردی، شیخ شهاب­الدین، مجموعه مصنفات شیخ اشراق، تحقیق هنری کربن، سید حسین نصر و نجفقلی حبیبی، 4جلد، چ2، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی، 1375.
- صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، الحکمه المتعالیه فی الاسفار الاربعه، ج8، تصحیح، تحقیق و مقدمه مقصود محمدی، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا، 1383.
- ــــــــــــــــــــــــــ ، مفاتیح الغیب (در ضمن شرح الاصول الکافی)، تهران: المکتبة المحمودی، چاپ سنگی، 1391ق.
- طوسی، نصیرالدین، اخلاق ناصری، به تصحیح و تنقیح مجتبی مینوی و علیرضا حیدری، چ6، تهران: خوارزمی، 1387.
- ـــــــــــــــــ ، اوصاف الاشراف، به تصحیح و تنقیح نجیب مایل هروی، مشهد: انتشارات امام، 1361.
- ـــــــــــــــــ ، بقاء روح پس از مرگ، شرح شیخ ابوعبدالله زنجانی، ترجمه زین­الدین کیانی­نژاد، چ3، تهران: شرکت سهامی انتشار، 1376.
- ـــــــــــــــــ ، تجرید الاعتقاد، به تحقیق محمدجواد حسینى جلالى‏، قم: دفتر تبلیغات اسلامى، 1407ق.
- ـــــــــــــــــ ، تلخیص المحصل معروف به نقد المحصل به انضمام رسائل و فوائد کلامی، چ2، بیروت: دار الاضواء، 1405ق.
- ـــــــــــــــــ ، شرح الاشارات و التنبیهات، قم: نشر البلاغه، 1375.
- کاپلستون، فردریک، تاریخ فلسفه، ترجمه سید جلال­الدین مجتبوی، ج1، چ4، تهران: سروش و انتشارات علمی و فرهنگی، 1380.
- مصطفوی، سید حسن، شرح اشارت و تنبیهات، نمط سوم؛ درباره نفس، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق(ع)، 1387.
- مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج 11، چ3، تهران: صدرا، 1385.
- مؤمنی، ناصر، «تبیین سیر تدریجی نظریه­های حرکت نفس از آغاز تا دگرگونی جوهری آن»، مجله تاریخ فلسفه، سال دوم، شماره3، 1390.

منابع از کتب معتبر علمی می باشد.

لینک دانلود را پس از پرداخت دریافت می کنید .

پرداخت توسط کلیه کارت های عضو شتاب امکان پذیر است .