تعداد صفحات: 2 برگ
نوع متن: فارسی
فونت متن: b_zar
سایز: 15
فاصله خطوط: 1.5
مصرف نوشابه و آبمیوه و خطر بروز سنگ کلیه
این فایل در قالب ورد و قابل ویرایش در 120 صفحه می باشد.
فهرست مطالب
عنوان صفحه
تاریخچه نوشابهسازی در جهان: 2
تاریخچه نوشابهسازی در ایران: 4
مشخصات کلی کارخانه زمزم شرق تهران: 6
1-2- دستگاه تخلیهکننده بطری از جعبه (Un Caser) 10
2-2- بطریشور “Bottle Washer” 10
9-2- پرکردن بطریها و بستهبندی: 20
11-2- پرکردن جعبه نوشابه (Case Packer) 22
عنوان صفحه
ویژگیهای آب مصرفی در صنایع نوشابهسازی: 27
انواع موادشیمیایی مصرفی جهت تصفیه آب 41
تهیه شربت اولیه از شکر جامد: 50
روشهای فیلتراسیون شربت اولیه: 51
روش نگهداری و ذخیره عصارة غلیظ نوشابه: 53
ج- واحد گاز دی اکسید کربن CO2 59
دی اکسید کربن و خصوصیات گاز کربنیک در نوشابه 59
عنوان صفحه
تفاوت پر کردن قوطی با پر کردن بطری: 64
1- د- آزمایشهای مربوط به آب: 66
2-د- آزمایش مربوط به عصاره خانه: 68
3-د- آزمایش واحد تولید گاز CO2 : 68
4-د- آزمایشات انجام گرفته روی نوشابه: 69
اندازهگیری قند قبل از هیدرولیز و بعد از هیدرولیز: 74
5-د- اندازهگیری درصد سود کاستیک در بطری شور: 76
6-د- آزمایش بطری خارج شده از بطری شور: 77
8-د- تعیین مقدار بنزوات سدیم برحسب اسید بنزوئیک: 77
هدف از آزمایشهای میکروبی در نوشابهها: 85
شمارش میکروب (توتال کانت) : 86
عنوان صفحه
عوامل مؤثر در استریلیزه نمودن صحیح: 93
استریلیزه نمودن قسمتهای مختلف دستگاه: 94
امور جاری در دست اقدام کارخانه زمزم : 96
مقدمه:
آب قسمت اعظم و مهمی از رژیم غذایی متعادل روزانه به شمار میآید و بدن برای انجام یکسری از فعل و انفعالات و واکنشها به آب نیاز دارد که میتوان هضم و جذب غذا و نهایتاً دفع مواد زائد، تنظیم درجه حرارت بدن جذب اکسیژن در ششها و دفع انیدریک و تغییرات شیمیایی درون عضلات و نرم شدن مفصلها را نام برد.
بدن روزانه به 8 لیوان آب نیاز دارد که مقداری از آن از طریق غذاهای مختلف به بدن میرسد و 5 الی 6 لیوان دیگر برحسب عادات غذایی و به صورتهای مختلف وارد بدن میشود.
نوشیدن شیر بسیار مطلوب است ولی متأسفانه به حد کفایت موجود نبوده است. آب میوه هم به علت گرانی درحد نسبتاً کمی در مقایسه با نوشابههای دیگر مصرف میشود و در برخی از شهرها مانند تبریز، شیراز و مشهد و ... عرقیات که عصارة تقطیر بعضی از گیاهان است رواج دارد. آشامیدنیهای دیگر مانند آب معدنی، قهوه، نسکافه و ... به مقدار کم مصرف میشود.
در کشور آمریکا نسکافه با شیر یا کافیمیت، در انگلیس چای، در فرانسه شراب، در برزیل قهوه و در پاکستان شیر مصرف میشود. اما در 200 سال اخیر در رژیم غذایی مردم دنیا نوشابههای غیرالکلی یا سبک رواج پیدا کرده است که این محصولات غذایی دارای دو خصوصیت عمده میباشند:
1- این محصولات بصورت مایع و برای رفع عطش مصرف میشوند.
2- محصولاتی هستند که گذشته از قند موجود در آن که ارزش کالریزایی دارد، معمولاً ارزش غذایی دیگری ندارند.
اصطلاح نوشابه حدود 30 سال است که در زبان فارسی رواج پیدا کرده است. نوشابهها جزء نوشیدنیها به حساب میآیند تفاوت نوشیدنیها با آشامیدنیها این است که آشامیدنیها گذشته از جنبه فرحبخش بودن نیاز بدن را تأمین میکنند اما در مورد نوشیدنیها هیچ کوششی جهت اثبات مغذی بودن آنها انجام نمیشود.
فرهنگ مصرف نوشابه در بین مردم ایران و در غذای روزمره به غلط یا صحیح بسیار جا افتاده است و روز به روز بیشتر میشود و به همین دلیل کارخانههای تولیدکننده تمامی توان خود را در افزایش راندمان تولید به کار میبرند و زمانی که کمیت افزایش یابد، کیفیت فدای کمیت شده و تا زمانی که کیفیت محصولات داخلی در سطح جهانی نباشد نمیتوان از واردات نوشابههای خارجی جلوگیری کرد که این امر مستلزم سرمایهگذاری و ارتقاء سطح علمی و گسترش خطوط تولید است.
به همین منظور کیفیت نوشابهها باید به طور کامل مورد بررسی قرار گیرد و امکان تولید نوشابههایی با استفاده از امکانات داخلی و استفاده از مواد سنتی بهخصوص عرقیات سنتی مورد توجه قرار گیرد.
تاریخچه نوشابهسازی در جهان:
از زمانی که بشرعلاوه بر مصرف آب نوشیدنی توانست موادی چون طعمدهندهها و شیرینکنندهها را به آب اضافه کند تاریخ نوشابهسازی شکل گرفت، گرچه تاریخ دقیق پیدایش آن به درستی مشخص نیست ولی تصور بر آن است که ابتدا در خاورمیانه و بویژه در نواحی جنوبی ایران و در خوزستان روشهایی برای حرارت دادن نیشکر و تهیه کارامل ابداع کرده بودند با رقیق کردن آن، شربتهایی تهیه میکردند که بیشتر جنبة درمانی داشت که این به 2500 سال پیش برمیگردد. شاید بتوان گفت که نیشکر سوخته و یا کارامل رقیق شده جزء اولین نوشابههایی باشد که حاوی طعم کارامل و شکر است. بعدها که مصرف شیرینکنندهها متداول گشت، طعمدهندههایی نظیر، لیمو، آلبالو، زرشک، آلو، انجیر و بسیاری از عرقیات نظیر، نعناع، آویشن، بهارنارنج و ... بهطور طبیعی در نوشیدنیهای مصرفی در ایران مورد مصرف قرار گرفت، اما متأسفانه تکنیک استفاده از عرقیات و استخراج اسانس در حقیقت امولسیون طعمدهنده در آب تا امروز در ایران پیشرفتی نداشته است واز این رو تهیه شربتها و نوشابهها در کشورهایی نظیر ایران، مصر، هندوستان متوقف و دامنة توسعه آن به اروپا و آمریکا کشیده شد.
استفاده از گاز کربنیک در آبهای معدنی و تلاش برای تهیه مصنوعی که در ابتدا از طریق اسیدکردن بیکربنات سدیم و ی کربنات سدیم صورت میگرفت که البته امروزه روشی منسوخ شده است و نام نوشابههای سودا هم به همین دلیل به آنها اطلاق میگردد، به قرن شانزده میلادی در اروپا برمیگردد که شروعی برای گسترش نوشابهسازی در دنیا محسوب میشود. با وجود آنکه آشامیدنیهای حاوی گازکربنیک مانند، آب معدنیها، آب چشمهها قرنها مورد استفاده بوده است ولی گسترش واقعی آن عملاً از سال 1865 شروع شده است.
تاریخ پیدایش نوشابه در کشور آمریکا به زمانی برمیگردد که دانشمندان آمریکایی مانند Rush در فیلادلفیا به مطالعه بر روی آبهای معدنی و شیمی آبها علاقه نشان دادند. در آبتدای قرن هفدهم بخاری که به صورت حباب از آبهای معدنی خارج میگردید با نام گاز یا حباب محبوس شناخته شد.
تهیه و تولید نوشابههای غیرالکلی گازدار به صورت بهداشتی و در بستهبندی مطمئن نخستین بار توسط جان پمبرتون در شهر آتلانیا در سال 1886 جامه عمل پوشید و با نام کوکاکولا و فروش روزانه 6 بطری وارد بازار شد که امروزه با گذشت بیش از 100 سال نوشابهها در انواع مختلف و چندصد میلیون بطری فروش روزانه در سراسر جهان عرضه میشود. در اواخر قرن نوزدهم یک داروساز به نام Brodham در شمال کارولینا نوشابهای ساخت و نام تجارتی پپسیکولا را برای نوشابه خود انتخاب نمود. در سال 1910 آقای برادهام پپسیکولا را به 280 تولیدکننده عرضه کرد و بعد از سال 1930 به توزیع فروش بینالمللی پپسیکولا همچون کوکاکولا افزایش یافت که بعدها به منظور جلب مشتری، پپسیکولای رژیمی (Diet) را به بازار عرضه کرد.
با پیشرفت تکنولوژی مصرف نوشابههای گازدار افزایش پیدا کرد و به علت عرضه راههای جدید به حد قابل ملاحظهای رسید. تولیدکنندگان از هرگونه طعمهای امکانپذیر مختلف برحسب ذائقه عموم استفاده نمودند که این تنوع یکی از دلایل عمومیت پیدا کردن مصرف نوشابه به عنوان یک فرآورده نیروبخش گردید و از دلایل دیگر آن در دسترس بودن و چگونگی به سهولت یافت شدن آنها میباشد، امروزه علاوه بر نوشابههای رژیمی، تولید نوشابههای ایزوتونیک یا ورزشی بازار مناسب دیگری برای نوشابهها به شمار می آیند.
چکیده پایان نامه (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده) : هدف این تحقیق بررسی اثرات مصرف نوشیدنی¬های انرژی زای ردبول و هایپ بر برخی شاخص های توان بی هوازی و هوازی و سطوح لاکتات خون دانشجویان پسر ورزشکار، در حین انجام آزمون رست و بروس بود. بدین منظور از بین دانشجویان واجد شرایط داوطلب 30 نفر با میانگین سنی 33/22 سال، قد 26/181 سانتی متر و وزن 57/76 کیلوگرم، به طور تصادفی انتخاب شدند. این تحقیق در طی دو جلسه جداگانه و با فاصله 4 روز از همدیگر انجام شد. در جلسه اول آزمودنی ها پس از صرف صبحانه استاندارد در آزمون رست و بروس شرکت کردند و سطوح لاکتات خون آنها در سه مرحله شامل :(1) قبل از شروع آزمون، (2) پس از پایان آزمون و (3) شش دقیقه پس از پایان آزمون، توسط دستگاه لاکتومتر و با استفاده از نمونه خونی انگشت وسط دست غیر برتر، اندازه گیری و ثبت شد. در جلسه پس آزمون، آزمودنی ها بر اساس شاخص خستگی محاسبه شده در جلسه اول، به طور تصادفی منظم، به سه گروه نوشیدنی دارونما، ردبول و هایپ تقسیم شدند و هر کدام از گروه ها، بلافاصله پس از صرف صبحانه استاندارد، به فاصله 40 دقیقه قبل از آغاز آزمون رست و بروس، 6 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن خود دریافت کرد. نتایج تحقیق نشان داد که در گروهی که نوشابه ردبول مصرف کرده بودند، توان حداقل به مقدار 01/11 درصد و توان میانگین 85/9 درصد در آزمون بی هوازی و حداکثر توان هوازی به مقدار 13/8 درصد افزایش یافت و سطوح لاکتات خون اندازه گیری شده به فاصله 2 دقیقه پس از پایان آزمون رست به مقدار 63/3 درصد و زمان واماندگی به مقدار 21/5 درصد در پایان آزمون بروس دچار کاهش شد . نتیجه گیری کلی : مصرف یک وعده استاندارد از نوشیدنی ردبول ، می تواند اثر مثبتی بر بهبود عملکرد و کاهش میزان فشار درک شده و همچنین یک اثر گذرا بر کاهش سطوح لاکتات خون در حین انجام فعالیتهای بی هوازی و نیز در فعالیتهای هوازی اثر مثبت بر حداکثر و زمان واماندگی داشت . واژه های کلیدی : نوشیدنی انرژی زا ، عملکرد هوازی و بی هوازی ، لاکتات خون ، دانشجویان پسر ورزشکار
نوشابه، نوعی نوشیدنی شیرین گازکربنیک دار است که به عنوان نوعی نوشیدنی خنک و معمولاً برای برطرف نمودن تشنگی و یا به همراه غذا، مورد استفاده قرار می گیرد. اغلب نوشابه ها حاوی کافئین هستند. در برخی مناطق به دلیل گاز موجود در نوشابه مثل کالیفرنیا و فلوریدا، به آن سودا (بی کربنات دو سود) می گویند. در اکثر مناطق کانادا، به نوشابه پاپ می گویند. معمولاً پاپ، نوشابه ایست که درون بطری قرار دارد؛ در حالی که سودا درون قوطی می باشد. البته در بیشتر نقاط دنیا به این نوع نوشیدنی، همان نوشابه می گویند. برای طعم دادن به نوشابه از وانیل، دارچین، کارامل و همچنین اسانس انواع مرکبات، مخصوصاً پرتقال و لیمو ترش استفاده می کنند. از آنجا که بخش اعظم نوشابه آب بوده و سایر مواد افزودنی، بخش ناچیزی دارند، این نوشیدنی را نوشابه نام نهاده اند. نوشابه ها اغلب کافئین دار هستند. البته انواعی از آن بدون کافئین هم تهیه می شوند. نوشابه ها را با شیره ی ذرت یا شکر شیرین می کنند. برای تهیه ی نوشابه های رژیمی، از مواد شیرین کننده مصنوعی همچون ساخارین استفاده می کنند که این مواد، اگرچه مزه شیرینی ایجاد می کنند، اما کالری یا مواد مغذی ندارند و سبب چاقی هم نمی شوند.
فهرست :
مقدمه
نوشابه عامل کوتاهی قد
مضرات نوشابه های گازدار
نوشابه، دوستی خطرناک
تقویت حافظه با نوشابه گازدار
خطرات نوشیدن نوشابههای گازدار
تأثیر نوشابههای گازدار در موارد مختلف
گاز نوشابهها
وقتی یک نوشابه میخورید، چه اتفاقی میافتد؟
شرح مختصر : نوشابه، نوعی نوشیدنی شیرین گازکربنیک دار است که به عنوان نوعی نوشیدنی خنک و معمولاً برای برطرف نمودن تشنگی و یا به همراه غذا، مورد استفاده قرار می گیرد. اغلب نوشابه ها حاوی کافئین هستند. در برخی مناطق به دلیل گاز موجود در نوشابه مثل کالیفرنیا و فلوریدا، به آن سودا (بی کربنات دو سود) می گویند. در اکثر مناطق کانادا، به نوشابه پاپ می گویند. معمولاً پاپ، نوشابه ایست که درون بطری قرار دارد؛ در حالی که سودا درون قوطی می باشد. البته در بیشتر نقاط دنیا به این نوع نوشیدنی، همان نوشابه می گویند. برای طعم دادن به نوشابه از وانیل، دارچین، کارامل و همچنین اسانس انواع مرکبات، مخصوصاً پرتقال و لیمو ترش استفاده می کنند. از آنجا که بخش اعظم نوشابه آب بوده و سایر مواد افزودنی، بخش ناچیزی دارند، این نوشیدنی را نوشابه نام نهاده اند. نوشابه ها اغلب کافئین دار هستند. البته انواعی از آن بدون کافئین هم تهیه می شوند. نوشابه ها را با شیره ی ذرت یا شکر شیرین می کنند. برای تهیه ی نوشابه های رژیمی، از مواد شیرین کننده مصنوعی همچون ساخارین استفاده می کنند که این مواد، اگرچه مزه شیرینی ایجاد می کنند، اما کالری یا مواد مغذی ندارند و سبب چاقی هم نمی شوند.