شهر و پیدایش شهر
انسان برای اجتناب از پیمودن راه های طولانی شهر را ابداع کرد. در پنج هزار سال تاریخ پیدایش شهر جز صد ساله اخیر؛ انسانها یا پیاده یا با چهار پایان آمد و شد می کردند و با ساخت شهر فعالیتهای متنوع خود را در فضایی محدود متمرکز کردند.
در تمدنهای حاشیه مدیترانه و مصر باستان خیابانهایی منظم و فراخ با نقشی نمایشی پدید آمد که مسیر رسیدن به معابد یاکانونهای قدرت بود. در این شهرها راه تجاری اهمیت نداشت اما خیابانها باید جذب کننده جمعیت زیادی باشند که از روستاهای اطراف برای نمایشهای نظامی یا مراسم مذهبی می آمدند. شهرهای مرکز قدرت یا زیارت؛ شکل شعاعی با مرکزیت کاخ یا معبد یافتند که اطراف آن ؛میدان گاهی وسیع ساخته می شد تا توده های مردم در آن گرد هم آیند ؛ گاه این میدانها در روزهای خاص کارکرد ثانوی می یافتند و به بازار بدل می شدند. خیابانهای فراخ از میدان مرکزی تا حومه شهر ادامه می یافتند
در شهر قدیم که مردم پیاده رفت آمد می کردند، صرفه جویی فضایی اهمیتی در درجه اول داشت و فضاهای تلف شده فقط راه را طولانی می کردند. خیابانها باریک بودند و بسته به جمعیت شهر، خانه های اطراف خیابانها متراکم می شدند. در بسیاری از شهرها پیش آمدگی طبقه فوقانی ساختمانها برای استفاده بیشتر از فضا دیده می شد. خیابانها اغلب کوتاه و باریک بودند.و با پیچ و خم از میان ساختمانها می گذشتند، فضاهایی متنوع به وجود می آوردند
منظر شهری
هنر یک پارچگی بخشیدن بصری و ساختاری به مجموعه ساختمانهاخیابانها و مکانهایی است که محیط شهری را می سازند بنابراین برای ایجاد این یکپارچگی ازاحداث خیابان ها و فضاهایی که از نظر مکانی مشکل آفرین است، یا از ساخت ساختمان هایی که از نظر مصالح و طراحی مناسبتی با محیط موصوف ندارند ، دوری می جوییم .
زندگی در فضای میان ساختمان ها
فعالیتهای بیرون از خانه تحت تاثیر شرایطی مکان و محیطی است که کالبد یکی از عوامل تاثیر گذارنده بر این فعالیت هاست .
این فعالیت ها تنها زمانی رخ می دهد که شرایط محیط بیرونی مطلوب باشد .
اگر محیط بیرونی کیفیتی نازل داشته باشد ، مردم فقط فعالیت های ضروری را انجام می دهند؛ و در جایی که کیفیت فضایی بالاترست علاوه بر اینکه به فعالیت های ضروری
می پردازند تمایل آنها به حضور در محیط کوچه و خیابان بیشتر می شود و بسا که پیاده روی را به عبور سریع با اتومبیل ترجیح دهند.
فضاهای عمومی و گرایشهای معماری
دو تحول اساسی در رابطه میان نظریه های شهر سازی و فعالیت های محیط بیرونی رخ داده است : یکی مربوط به رنسانس و دیگری مربوط به جنبش کار کرد گرایی مدرن.
شهر سازی حرفه ای آن گونه که امروزه می شناسیم در رنسانس ریشه دارد.
حواس پنجگانه ، ارتباطات و تناسبات
آشنایی با حواس انسانی و نحوۀ کار آن ها پیش شرط مهم طراحی در فضای باز است . به طور طبیعی حرکت انسان در امتداد افقی و سرعت 5 کیلومتر در ساعت محدود می شود و حواس انسانی متوجه جلو است. دید افقی انسان میدانی وسیعتر از دید عمومی دارد . اگر کسی به جلو نگاه کند ، با یک نظر می تواند تا نود درجه در راست و چپ خود را ببیند. میدان دید در نگاه به پایین محدود و در نگاه به بالا باز هم محدود تر است .
حس بویایی به شعاع یک متر تا سه متر بوهای ملایم را احساس می کند و فراتر از آن فقط بوهای قویتر محسوس است . حس شنوایی حوزۀ وسیعتری دارد . تا فاصلۀ هفت متر می توان صدای رهگذر دیگر را شنید،
اما حس بینایی از همه قویتر است
هر قدر فاصله کمتر باشد این حس تیزتر می شود . به این ترتیب شهری که تحت سیطرۀ اتومبیل است و شهری که در آن حضور پیاده ها برتری دارد ، ابعاد و تناسبات متفاوتی دارند.
تجمع یا پراکندگی
در تمامی تاریخ اسکان بشر ، خیابان ها و میدان ها عناصری بنیادین بوده اند که در پیرامون شهرها شکل گرفته اند
اکثر مردم خیابان و میدان را جوهر اصلی پدیدۀ شهر می دانند.
این رابطۀ ساده و کاربرد منطقی خیابان و میدان – خیابانی که بر اساس الگویی خطی برای حرکت انسان طراحی شده و میدانی که بر پایۀ توانایی چشم انسان در پیمودن محیط به وجود آمده در سال های اخیر بار دیگر مورد توجه قرار گرفته است .
ساختار شهر
عناصر اصلی شهر
فضایی شهر در طول تاریخ بوده است . عنصر دیگر میدان است .
عناصر اصلی شریان ها ، شبکه اصلی رفت و آمد و مراکز شهری جزو استخوان بندی اصلی شهر به شمار آمده ابنیه بینابین آن ها در زمره پر کننده ها ( Fillers) هستند .
بنابراین خیابان همواره یکی از دو عنصر اساسی ساختار اصلی فضایی شهر در طول تاریخ بوده است . عنصر دیگر میدان است .
شامل 43 اسلاید powerpoint
دانلود پاورپوینت معرفی و تحلیل عناصر معماری و نقش آن در سیما٬بافت ومعماری شهری