چکیده:
هدف این پژوهش شناسایی رابطه ابعاد کمال‌گرایی مادران با خوش‌بینی و خودکارآمدی دختران در یک نمونه دانش‌آموزی بود. روش پژوهش توصیفی و همبستگی و آزمودنیها شامل 350 دانشآموز دختر مشغول به تحصیل شهر کرج در سال 89-88 و مادران آن‌ها بود که به روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از مقیاس خوش‌بینی جهتگیری زندگی شییر و همکاران (1994) و خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران (1982) برای دختران و مقیاس کمال‌گرایی مثبت و منفی تری‌شورت و همکاران (1995) برای مادران آن‌ها استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های تحلیل رگرسیون و همبستگی استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که کمال‌گرایی مثبت با خودکارآمدی و خوش‌بینی همبستگی مثبت و کمال‌گرایی منفی با خودکارآمدی و خوش‌بینی همبستگی منفی دارد. بنابراین، کمال‌گرایی مثبت، انتظاراتی عقلانی و واقعگرایانه مطابق با امکانات و محدودیتها در فرد ایجاد میکند و به وسیله تقویت خود و افزایش عزّت نفس، خودکارآمدی، یکی از مؤلّفه‌های عزّت نفس را افزایش می‌دهد. بالا رفتن خودکارآمدی کاهش افسردگی و افزایش خوش‌بینی را در پی دارد. و بالعکس کمال‌گرایی منفی، از طریق تضعیف عزّت نفس و اعتماد به خود و ویژگیهایی مانند انتظارات غیر واقع‌بینانه، فقدان پذیرش محدودیتهای شخصی و انعطاف‌ناپذیری و ناخرسندی از عملکرد شخصی، تأثیری منفی بر خودکارآمدی و خوش‌بینی دارد. نتایج و پیامدهای پژوهش در این مقاله به طور کامل تشریح و تبیین شده است.
رابطه بین کمال‌گرایی مادران با خودکارآمدی و خوش‌بینی در دختران 28صفحه