ارگونومیک علم طراحی سازگار محیط و محصولات با کاربران است. لغت ارگونومیک از لغات یونانی «ارگون» به معنای «کار» و «نوموس» به معنای «قانون» گرفته شده است و اصطلاحا به معنی انطباق کار برای افراد، از طریق طراحی وظیفه و روش ها و نیز انطباق افراد با کار از طریق استفاده مناسب از چیدن روش های صحیح می باشد. باید توجه داشت که آنچه برای یک نفر مناسب است می تواند برای دیگری مناسب نباشد. بنابراین روش های مجزا باید مدنظر قرار گیرند. ارگونومیک در نظر اول ممکن است آگاهی و علم جلوگیری از صدمات و ناراحتی های پیش بینی نشده معنی شود در حالی که موضوع اصلی آن پیش از بررسی وقوع ضایعه ای، تقویت راحتی و روانی عملکرد است. فراموش نباید کرد که انسان ها دارای محدودیت هستند و برای اینکه بتوان با وجود محدویت ها فعالیت مناسبی داشت، شرایط محیط باید به گونه ای مناسب طراحی گردد.
اهداف شناخت ارگونومیک را می توان به شرح زیر طبقه بندی کرد:
1- برخورداری از تندرستی
2- تقویت توانایی های بدن
3- بالا بردن راندمان فعالیت
4- رهایی از عوارضی همچون استرس، چاقی، چشم درد، درد پشت و درد گردن و یا بیماری هایی که از صدمات کشش متمادی به وجود می آیند.
5- یافتن روش هایی برای درست انجام دادن کارهای تکراری و یا سنگین.
کلیات:
ارگونومیک بخشی از علوم انسانی را در برمی گیرد که در آن از انطباق وظایف، سیستم ها،محصولات و محیط ها با توانایی هایی فیزیکی و فکری و محدودیت های انسان ها بحث می شود.
طی 20 سال گذشته صدمات ارگونومیکی به عنوان شاخص بزرگی در سلامت محل کار شناخته شده است. یک دوم تمامی صدمات و بیماری های شغلی ناشی از فعالیت سنگین و یا حرکت متمادی است. مطالعات نشان می دهد که با در نظر گرفتن مسائل ارگونومیک می توان از صدمات ناشی از فعالیت و هزینه های بسیار زیاد مرتبط بر آن کاست.
روش های نظام بندی در جهت تشخیص و رفع ضایعات ارگونومیکی وجود دارد که شرکت ها چه بزرگ و چه کوچک در زمان بروز مشکل به ویژه در محل کار از آن بهره گرفته و به آن عمل می کنند. عبارت «اختلالات عضلانی اسکلتی(MSD)» به شرایطی اطلاق می شود که اعصاب، تاندون ها، عضلات و ساختارهای نگهدارنده بدن تحت تأثیر قرار گیرد و این اختلالات ناشی از فعالیت زمانی اتفاق می افتد که عدم تطابق بین ضروریات فیزیکی محیط و توانائی های فیزیکی بدن انسان وجود داشته باشد. حرکت های تکراری و کشش و رانش، بیش از 100 نوع ناراحتی در بدن ایجاد می کند و ناراحتی هایی چون پشت درد، کشش تاندون های مچ و سندم تونل کارپال تنها تعداد معدودی از صدمات رایج فعالیت در عصر مدرن است که می توان با ملاحظات مناسب ارگونومیک از آن جلوگیری کرد.
در اداراتی که از موارد و مسائل ارگونومیک تبعیت می کنند، دستورالعمل های ارگونومیکی مخصوص محل کار برای طراحی محیط کاری ارگونومیکی به کار گرفته می شوند. صندلی های ارگونومیک که کاملا قابل تنظیم باشد برای هر کارمند تهیه می شوند و جاپائی های ارگونومیک مناسب در صورت لزوم وجود خواهند داشت. از طرف دیگر نورپردازی به گونه ای است که لامپ های موجود باعث خیرگی مستقیم و یا غیرمستقیم چشم کارمندان نمی گردد. صفحه نمایش ها و
نگه دارنده های اسناد بگونه ای طراحی می شوند که کارکنان خط مستقیمی برای میدان دید خود داشته باشند. موس های ارگونومیکی، کیبوردهای ارگونومیکی، لوازم اداری ارگونومیکی و کاملا قابل تنظیم، کارمندان را در خط وضعیت طبیعی قرار داده و در نتیجه صدمات کاری (عضلانی اسکلتی) ناشی از عدم لحاظ موارد ارگونومیک را از بین می برند.
مهندسی ارگونومیک، شغلی است که با بررسی تغییرات فیزیکی، اختلالات عضلانی اسکلتی را کاهش می دهد.
ارگونومیک شاخه ای از علم است که با درک اصولی از تعامل بین انسان و عناصر دیگر سیستم، روش های عملی مناسب را در فرضیه های متفاوت بررسی می کند و به عنوان مهندسی عوامل انسانی برای سلامتی و بهبود شریط انسان راه حل ارائه می دهد.
قالب کاری متمرکز بر کاربر:
ارگونومیک روشی خاص برای تفکر درباره افراد در کار یا زندگی است که افراد (کاربران) را در مرکز توجه قرار می دهد. همچنین روابط بین کاربر، فعالیت کاربر و محیط اطراف وی را مورد بررسی قرار می دهد. محیط اطراف نیز شامل ابزار مورد استفاده، ویژگی های فیزیکی محیط و مفاهیم اجتماعی است. اگر تمامی این روابط را درک کنیم آنگاه می توانیم راهی را برای بهبود سازگاری بین افراد و عناصر مختلف بیابیم. نمودار زیر به شما کمک می کند تا به این تعاملات به صورت نظام مند نگاه کنید:
در نمودار مقابل، پنج عنصر توسط حلقه هایی از یکدیگر جدا شده اند، هر حلقه یک حوزه از تعامل با کاربران را نمایش می دهد. هر حلقه می تواند یک واسط کاربر نیز محسوب شود. در ادامه این مقاله هر یک از این پنج عنصر یعنی:
1- کاربر
2- واسط کاربر- ابزار
3- واسط کاربر- فضای کاربر
4- واسط کاربر- محیط
5- واسط کاربر- سازمان
و منافع ناشی از لحاظ کردن ارگونومیک مورد بررسی قرار می گیرد.
کاربر:
برای اینکه طراحی محیط و ابزار و سایر عوامل با مرکزیت کاربر صورت بپذیرد. ابتدا می باید ویژگی های فردی و احتیاجات سایر افراد جهت لحاظ کردن موارد ارگونومیکی مشخص گردد. به عنوان مثال طراح یک ماشین نه تنها باید راننده را در نظر بگیرد بلکه باید مسافران ماشین و افرادی که ماشین را سرویس و تعمیر خواهند کرد را نیز مدنظر قرار دهد. همچنین باید توجه داشت که افراد هر گروه می توانند کاملا متفاوت باشند. این تفاوت ها را می توان از لحاظ ویژگی های فیزیکی (سایز بدن، قد) ویژگی های فیزیولوژیکی (زمان عکس العمل، حافظه، مهارت) و غیره مورد بررسی قرار داد. بدین ترتیب وقتی ابزار و محل کار طراحی یا اصلاح می گردد، تفاوت های فردی باید مورد توجه قرار گیرد.
واسط کاربر- ابزار:
این بخش شامل کلیه روابط بین کاربر و ابزاری می گردد که برای انجام یک کار استفاده می شود. چه این کار پرواز یک هواپیما باشد یا عمل ساده مسواک زدن. برای اینکه یک کار به صورتی مفید انجام شود، سه مرحله چرخه این بخش را کامل می کند. اول کاربران باید اطلاعات را از سیستم بگونه ای دریافت کنند که بتوانند آن را فهمیده و ادارک کنند. (مرحله دریافت اطلاعات) پس از فهم اطلاعات به یک تصمیم گیری مناسب دست یابند (مرحله تصمیم) و برای تکمیل چرخه، کابر باید قادر به انجام فعالیت یا عمل مناسب باشد (مرحله عملی). این فرآیند معمولا درتمامی انواع فعالیت ها رخ می دهد.
رگونومی و کاربرد آن ارگونومی یا همان مهندسی فاکتورهای انسانی، علمی ترکیبی است که سعی دارد ابزارها، دستگاه ها، محیط کار و مشاغل را با توجه به توانایی هایی جسمی – فکری و محدودیت ها و علائق انسانها، طراحی نماید. این علم با هدف افزایش بهره وری، با عنایت بر سلامتی، ایمنی و رفاه انسان در محیط، شکل گرفته است. همچنین این علم در تلاش است بجای متناسب سازی انسان با محیط، محیط را با انسان متناسب سازد. در این راستا، سازمان بین المللی کار ، واژة ارگونومی را به معنای متناسب کردن کار و شغل برای انسان تعریف کرده است.
این علم برای طراحی و ساخت ابزار و سیستم های تولیدی از ساده تا پیچیده و بغرنج، حل مشکلات مربوط به تکنولوژی نوین، و حتی ابزار و وسائل زندگی روزمره، کاربرد دارد. امروزه، از طراحی یک ابزار ساده نظیر انبردستی ساده ( از نظر نوع جنس، مصالح بکار رفته، اندازة دسته، نوع و ترکیب پلاستیکی دسته آن و … ) و یا یک خودکار ( از نظر قطر، اندازه، رنگ و … ) گرفته تا طراحی یک سیستم تولیدی کامل، از ارگونومی استفاده میشود. عمدتا زمینه هایی که ارگونومی در آنها مطالعه و اقدام میکند، عبارتند از : طراحی ابزار، وسائل، ماشین ها و تاسیسات به طرز صحیح و مطلوب، طراحی روش انجام کار با توجه به بهترین نحوه اجراء و متناسب با سیستم عضلانی و ساختمان فیزیکی بدن انسان و با هماهنگی روانی میان افراد و محیط کار و ابزار کار، وضعیت صحیح قرار گرفتن بدن و حرکات انسان حین انجام کار، شرایط فیزیکی مناسب در محیط کار ( با توجه به عواملی از قبیل : دما ، رطوبت ، جریان هوا ، ارتعاشات ، سر و صدا ، نور و روشنایی ، گرد و غبار ، تشعشعات و آلودگی های -مختلف.
اسکات Squat و استوپ Stoop در حمل دستی بار
یکی از معضلات بهداشتی که از دیدگاه اصول ارگونومی قابل بررسی است حمل دستی بار می باشد. در اکثر صنایع کشور و حتی در امور غیرشغلی به دفعات زیاد جابجایی دستی کالا و بلند کردن بار ـ (Manual lifing) ـ اتفاق می افتد و این امر یکی از دلایل مهم برای بروز کمردرد می باشد از این رو عدم توجه به این مهم نه تنها از نظر سلامت و ایمنی شغلی کارگران باعث بروز مشکلات جسمانی می شود بلکه از دیدگاه اقتصادی نیز به بروز خسارت های مالی منجر می گردد. به گزارش سازمان نایوش (NIOSH) در آمریکا (1981) بیشتر از 60% مشکلات ستون فقرات مربوط به کمر درد (LBP) می باشد و سالانه حدود نیم میلیون کارگر در آمریکا به درجات مختلف به اینگونه صدمات مبتلا می شوند. این گزارش حاکی از این حقیقت است که در حدود 60% غرامت های ناشی از صدمات جسمانی در بلند کردن دستی بار و حدود 20% در هل دادن و کشیدن بار اتفاق می افتد. کمیسیون ایمنی و بهداشت انگلستان گزارش کرده است که بیش از 25% حوادث مربوط به جابجایی دستی کالا بوده است.
به طور کلی دو حالت متمایز برای بلند کردن بار به صورت دستی ممکن است اتفاق افتد.
الف) حالت اسکات (Leg Lift, Squat)
ب) حالت استوپ (Back Lift, Stoop)
حمل بار به صورت اسکات Squat
حمل بار در وضعیت استوپ Stoop
حالت اسکات، حالتی است که طی آن ستون فقرات کاملا به صورت کشیده و مستقیم نگه داشته می شود، زانو ها خم شده و بار با دست هابه صورت محکم گرفته می شود و سپس با نیروی عضلات پا، بار به طرف بالا هدایت می شود. در این روش نیرو های وارده بر ستون فقرات در حد قابل ملاحظه ای کنترل می شوند.
حالت استوپ، حالتی است که طی آن ستون فقرات خم شده و پاها مستقیم هستند در واقع بلند کردن بار به این روش باعث می شود که نیروهای زیادی بر دیسک های بین مهره ای اعمال شوند حالت اول حالتی ایمن و حالت دوم، شرایط غیر ایمن دارد.
لازم به توضیح است که از دیدگاه اصول مهندسی انسانی روش های جدیدی که بر پایه طراحی ایستگاه کار استوار است تعیین شده است که با اجرای آن لازم نیست خم شدن زانوها و نشستن در حین برداشتن دستی بار اتفاق افتد. در حقیقت با عنایت به مطالعات ارگونومیک محیط کار و به کمک جدیدترین معادله حمل دستی بار، ایستگاه کار به گونه ای طراحی می شود که هیچ یک از حالات ذکر شده اتفاق نمی افتد و کارگر قادر خواهد بود با بهره وری بالاتر و تحمل تنش های عضلانی کمتر، حمل دستی بار را انجام دهد.
منبع: اصول ارگونومی در طراحی سیستم‌های حمل دستی کالا - صادق نائینی
ارگونومی لپ تاپ Laptop Ergonomics
امروزه کامپیوترهای laptop بخش جدا نشدنی از زندگی و کار بسیاری از مردم شده است. با افزایش و بهبود امکانات کاری استفاده از این نوع کامپیوتر ها هم بالا گرفته است.
لپ تاپ ها به دلیل ماهیت شان مشکلات جدیدی برای کاربران ایجاد می نمایند که از همه مهم تر افزایش دردهای اسکلتی عضلانی در اندام های فوقانی است. نخستین کامپیوتر های laptop برای استفاده کوتاه مدت و پرتابل طراحی و ساخته شدند، ولی می بینیم امروزه کاربرد آنها عوض شده، سرعت و ظرفیت ذخیره آنها بالا رفته و در یک کلام محبوبیت آنها منجر شده تا افراد هر چه بیشتر این نوع کامپیوتر را جایگزین کامپیوترهای معمولی یا desktop نمایند. در واقع نو که آمد به بازار کهنه شود دل آزار!
کامپیوتر laptop برخلاف مدل های desktop از نظر محل استفاده هیچ محدودیتی ندارند. تقریبا همه جا و با هر هدفی قابل استفاده اند. جدابیت کمی نیست وقتی بتوانید با خیال راحت برنامه تفریحی بعد از ظهرتان را طراحی کنید، در جلسه ای نشسته یادداشت بردارید، نظراتتان را به دیگران عرضه نمائید، گزارش کارتان را ارائه کنید، به صفحات وب سری بزنید، بنویسید، مطالعه کنید و حتی مسابقه ورزشی و فیلم با آن تماشا کنید.
محبوبیت دیگری که laptop دارد انعطاف پذیری و قابلیت انطباق آن در بیشتر مکان هاست. بدین معنا که کاربر هنگام کار با آن می تواند درهروضعیتی که دلش میخواهد قرارگیرد؛ بنشیند، بخوابد حتی راه برود!
اگر laptop تا این اندازه عالی است پس چه ایراداتی دارد؟ کمی صبر کنید! حتی سازندگان laptop هم مشکلات ارگونومیکی آن را تائید می کنند.
چهار علت اصلی برای بروز مشکلات ارگونومیکی در زمان کار با laptop وجود دارد که سه تای آن را در این شکل می بینید:
وضعیت A:
در این وضعیت می بینید که laptop با فاصله و ارتفاع زیاد از بدن کاربر وحد دسترسی بازوهای او قرار گرفته به طوری که کاربر مجبور است برای کار با آن کشش بیش از حدی به بازوانش وارد نماید. درنتیجه شانه ها، گردن، پشت، بازوها و دست های او به شدت دردناک می شوند.
وضعیت B:
کاربر در این حالت laptop را در حد فاصل ران و سینه (روی زانوها) قرارداده در این حالت بازوها در وضعیت مطلوبی هستند و هیچ فشار اضافی به آنها وارد نمی شود اما نگاه کنید به سر کاربر که به پائین خم شده ! این وضعیت باعث انقباض و درنتیجه دردناک شدن عضلات پشت، گردن، شانه ها و سینه می گردد.
وضعیت C:
همان طور که می بینید، laptop روی سطح یک میز استاندارد قرار گرفته که برای کار با کامپیوتر desktop طراحی شده است. سطح این میز خیلی پائین است و به علت فاصله کم کاربرتا laptop نگاه کردن به صفحه نمایشگر به راحتی امکان پذیر نیست.
توجه کنید که در این حالت، دست ها از آرنج بالاتر بوده و مچ به لبه میز تکیه دارد. همچنین کمر توسط پشتی صندلی حمایت نمی شود. این وضعیت ریسک آسیب به گردن، پشت، آرنج و مچ را افزایش می دهد.
کاربران laptop هنگام کار تقریبا یکی از این سه وضعیت بدنی را خواهند داشت. مدت زمانی که درهر یک از این حالت های نامناسب و دردناک سپری شود، احتمال بروز دردهای مزمن را در آینده تقویت می نماید.
در محیط هایی که در آنجا از laptop استفاده می شود، شرایطی وجود دارد که باعث افزایش مشکلات شما می شود. ازجمله:
- مکان های استفاده به گونه ای است که وضعیت نشستن به ندرت می تواند عوض شود. مانند حالت نشسته روی مبلمان خانه و اتاق هتل ها، صندلی های قطار، اتومبیل یا هواپیما.
- شرایط نور و روشنائی در اغلب اماکن برای laptop تنظیم نشده است. بنابراین درخشندگی به اضافه زاویه دید نامناسب و عدم امکان تنظیم صفحه نمایش اغلب منجر می شود به قرار گرفتن در یک وضعیت دردناک می شود.
- صفحه نمایش LCD زاویه دید محدودی دارد و برای استفاده مشترک و چند نفری در یک زمان واز زوایای متعدد به سختی قابل تنظیم است.
- صفحه کلید کوچک با وسعت محدود و اشاره گری که به عنوان موس در laptop استفاده می شود نیز می تواند باعث بروز ناراحتی در کاربر شود.
- استفاده از اشاره گر گوی شکل eraser head اغلب باعث می شود کاربر فشار زیاد و غیر ضروری به انگشتان و بازوها وارد کند.
و اما چهارمین علتی که سبب می شود laptop را متهم سازیم، ایجاد آسیب های ناشی از فشارهای تکراری است.
از آنجائیکه laptop تقریبا همه جا با کاربر است و مورد استفاده قرار می گیرد، بدیهی است که کاربر مدت زمان بیشتری نسبت به نوع desktop در حال استفاده از آن باشد. اگر شما روزانه مدت زمان نسبتا زیادی را با laptop کار می کنید، یک پیشنهاد جالب برایتان داریم:
Laptop خود را دو منظوره کنید. چه طور؟
- یک کابل Splitter (به قیمت تقریبی 7 دلار) و یا یک سوئیچ USB (حداقل 10 دلار) تهیه و در سیستم خود نصب نمائید. چه فایده ای دارد؟ با این تجهیزات اضافی شما می توانید با موس یا صفحه کلید اضافی و در ارتفاعی مناسب و به راحتی کار کنید.
- با این روش laptop شما دو منظوره خواهد بود هم ثابت و هم پرتابل. می توانید هر زمان که بخواهید یک سری متعلقات اضافی را فقط با یک کابل به آن مرتبط کنید و کارتان را راه بیندازید: مثل صفحه نمایش، صفحه کلید و موس.
- با این روش بی آنکه به چشمتان فشار آید یا دچار گردن و انواع دردهای بالا تنه و پشت شوید به راحتی با laptop محبوبتان کارمی کنید.
- با این روش دیگر نیازی به چند کابل و اتصالات مختلط برای هر وسیله نیست و دیگر درد سر نصب برنامه های متعدد برروی چند کامپیوتر و نقل و انتقال اطلاعات بین آنها را نخواهید داشت.
- به غیر از اینها شما هروقت که بخواهید می توانید به راحتی محل کارتان را از یک نقطه به نقطه دیگر منتقل کنید.
- هرچند که کامپیوترهای laptop با توجه به راحتی کاربران تغییر حاصل نکرده اند، ولی لوازمی ساخته شده اند که استفاده از آنها تنش و فشار به کاربر در برخی شرایط کمتر می کند.
منابع:
1. Griffin، Timothy، "The Adaptive Laptop". October، 2001. Timothy Griffin، Industrial Design Program، The University of Calgary.
2. Kupper، Ansgar (2000) "Seating and the Virtual Office"
ارگونومی صندلی و مبلمان
با توجه به اینکه صندلی و مبلمان یکی از اساسی ترین وسایل مورد استفاده روزمره اند، بررسی ویژگی های ارگونومیک یک صندلی مناسب ضروری است تا با کمک آن بتوان بهترین و کم عارضه ترین صندلی یا مبلمان را برای محیط کارو زندگی خود انتخاب نمود؛ چرا که عوارض بسیاری مانند دردهای ستون مهره ها، گردن، شانه ها، بازوها و حتی خواب رفتگی عضلات و... در صورت استفاده از صندلی نامناسب به وجود می آیند.
بسته به اینکه در چه مکانی و برای انجام چه کاری از صندلی استفاده می شود خصوصیات مناسب برای آن نیز تغییر می کند. چنان که صندلی ای که برای یک کار دقیق (مثلاً در یک کارخانه برای انجام لحیم کاری قطعات الکتریکی) مناسب است، برای کاری (مانند صرف غذا در منزل) که نیاز به دقت بالایی ندارد مناسب نمی باشد.
اما به طور کل و بدون در نظر گرفتن کاربرد خاص یک صندلی (که حالت های زیادی می تواند داشته باشد)، صندلی مناسب دارای ویژگی هایی است که در زیر آنها را مرور می کنیم:
پشتی مناسب:
از آنجا که هنگام نشستن فشار جانبی زیادی برستون مهره ها وارد می شود، باید با استفاده از یک صندلی با پشتی مناسب این فشار را کاهش داد. پشتی صندلی هرگز نباید کاملاً صاف و به صورت 90 درجه به کفی آن متصل شده باشد، بلکه باید با کفی زاویه ای مناسب بسازد. در این مورد بهترین زاویه برای انجام کارهای روزمره 105-115 درجه است، یعنی زمانی که روی صندلی می نشینید با زاویه کمی به طرف عقب متمایل باشید.
نکته دیگر وجود قوس مناسب بر روی پشتی است.این قوس باید حدوداً 10 تا 15 سانتی متر از کفی صندلی فاصله داشته و انحنای ستون مهره ها را به طور کامل پوشش دهد. اگر پشتی صندلی فاقد این خصوصیت باشد باعث ایجاد دردهای عضلانی و یا فشار بیش از حد بر روی مهره های کمری می شود.
کفی مناسب:
کفی صندلی باید از جنسی نرم بوده و دارای حداقل 2 سانتی متر اسفنج، فوم و یا مواد تزریقی باشد تا درهنگام نشستن حدود 5/1 سانتی متر فرورفته و وزن بدن به راحتی بر روی آن پخش شود. چرا که در غیر این صورت درد در ناحیه لگن و کمر، همچنین احساس خواب رفتگی اندام تحتانی به علت تنگ شدن عروق خونی، شما را آزار خواهد داد.
قسمت جلوی کفی نیز باید اندکی به طرف بالا متمایل باشد تا در هنگام نشستن بر روی آن، صندلی کاملاً شما را در بر بگیرد و شما احساس نکنید که به طرف جلو سُر می خورید. بهتر است لبه صندلی که زیر زانوان قرار می گیرد، فرم یا جنس نرمی داشته باشد تا پس از مدتی در آن ناحیه احساس ناراحتی نکنید. همچنین پهنای سطح نشستن گاه باید به اندازه ای باشد که بخشی از بدن از آن بیرون نزند.
طول قسمت کفی که اندام تحتانی بر روی آن قرار می گیرند نباید آنقدر زیاد باشد که شما مجبور باشید برای رسیدن به پشتی و تکیه دادن به آن بیش از حد عقب بروید چون در این حالت علاوه بر احساس بی تعادلی، ساق پای شما به جای زیر زانوانتان روی لبه کفی قرار گرفته، پا و کمر شما دچار درد می شود.
ارتفاع مناسب:
بهترین حالت برای یک صندلی آن است که اندازه و زاویه تمامی قسمت های آن مانند، پشتی، دسته، کفی،ارتفاع از زمین و... برای افراد مختلف و مطابق فعالیت آنها قابل تنظیم باشد؛ اما از این نوع صندلی ها بیشتر برای انجام کارهای اداری استفاده می شود تا در منازل.
ارتفاع مناسب برای یک صندلی غیر قابل تنظیم آن حدی است که به هنگام نشستن بر روی آن کف پاها به طور کامل بر روی زمین قرار بگیرد و به هیچ عنوان پاها از صندلی آویزان نمانند چون در این وضعیت، باز هم حالت بی تعادلی به شما دست داده و احساس خواب رفتگی و یا درد در ناحیه پا بروز می کند. دقت کنید که اگر ارتفاع یک صندلی از حالت عادی بیشتر بود (مانند صندلی های پیشخوان آشپزخانه) می بایستی جایی برای قرار دادن پا در ارتفاع مناسب برای آن درنظر گرفته شده باشد.
معمولاً صندلی ها و یا مبل های راحتی ارتفاع کمتری داشته و به حالت لمیده نزدیکتر اند.
فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد
تعداد صفحات این مقاله 34 صفحه
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
دانلود مقاله اهداف علم ارگونومی
