توسعه بهره‌برداری اقتصادی از بیوتکنولوژی، نیازمند ایجاد یک سیستم مدیریتی متناسب با اقتصاد نوین محصولات بیولوژیکی می‌باشد. کشورهای در حال توسعه جهت شرکت در این اقتصاد نوین، حداقل بایستی پنج نکتة کلیدی زیر را در سیستم‌های مدیریتی خود در نظر گیرند:
1- دسترسی به بازار
2- اتحادهای بین‌المللی بیوتکنولوژی
3- نظام‌های مالکیت فکری
4- مدیریت منافع و خطرات
5- نظام‌های مؤثر کنترل
1-دسترسی به بازار
یکی از بزرگترین گام‌ها در ورود به تجارت جهانی، "دسترسی به بازار" می‌باشد. اگرچه به دنبال گفتگوهای پنجاه سال اخیر، آزادسازی تجاری تا حدود زیادی افزایش یافته است، ولی هنوز موانع زیادی در مقابل تجارت محصولات بیوتکنولوژی، به ویژه برای کشورهای جهان سوم، وجود دارد. تعرفه‌های بالا و نیاز به استانداردهای قابل‌قبول از جملة مهمترین این موانع محسوب می‌شوند. محصولات کشاورزی و صنعتی که به کشورهای صنعتی صادر می‌شوند، از میزان زیاد تعرفه‌ها رنج می‌برند. دراین میان، اتحادیة اروپا و ژاپن دارای بالاترین تعداد محصولات کشاورزی با تعرفة بالا می‌باشند. به طور کلی تعرفه‌های بالا و تعدیل قیمت‌ها، تمایل برای فروش محصولات نهایی فرآوری شده توسط کشورهای در حال توسعه را کم می‌کند و به این ترتیب امکان رشد و تجمع مهارت‌ها در این کشورها کم می‌شود.
از آنجایی‌که کشورهای پیشرفته، یارانه‌های بالایی به بخش کشاورزی و محصولات صادراتی اختصاص می‌دهند، توانسته‌اند در بازار تجارت جهانی، بسیاری از کشورهای در حال توسعه را به حاشیه برانند. همچنین به دلیل عدم وجود بازارهای آزاد، کشورهای در حال توسعه تمایل زیادی برای سرمایه‌گذاری در زمینة صادرات محصولات فرآوری‌شده حاصل از مواد خام خود را ندارند.
مشکل دیگر صادرکنندگان این است که می‌بایست محصولات خود را به سطح استانداردهای کشورهای واردکننده برسانند که این یک عامل مهم در تجارت بین‌الملل می‌باشد. در بیشتر موارد، استانداردهای داخلی کشورهای صادرکننده، با استانداردهای بازارهای صادرات متفاوت است؛ لذا این کشورها برای رساندن محصولات خود در سطح استانداردهای موردنیاز بازار و مصرف‌کنندگان، هزینه‌های زیادی را متحمل می‌شوند. بسیاری از کشورهای در حال توسعه، اغلب فاقد امکانات و نیروی متخصص کافی برای رساندن تولیدات خود به سطح استانداردهای مطلوب واردکنندگان هستند. این در حالی است که کشورهای در حال توسعه، حتی محصولاتی را وارد می‌کنند که در کشورهای پیشرفته ممنوع شده‌اند؛ ولی کشورهای پیشرفته محدودیت‌های زیادی برای ورود محصولات تولیدشده در کشورهای درحال‌توسعه قایل هستند.
این نوع محدودیت‌ها و دیگر مکانیسم‌های بازدارنده، محدودیت بزرگی در زمینه ورود به بازار بیوتکنولوژی محسوب می‌شوند. بنابراین نیاز است که کشورهای درحال توسعه در جهت برطرف کردن این موانع و پیشبرد استفادة گسترده از بیوتکنولوژی، گام بردارند و تلاش خاصی برای ایجاد فرصت‌های تجاری بهتر انجام دهند. این تلاش بایستی بر مبنای معیارهایی باشد که بتواند موانع و سدهای معرفی و صادرات فرآورده‌های بیولوژیک تولیدشده در کشورهای در حال توسعه را از پیش رو بردارد. بدون‌شک، این معیارها بایستی به‌عنوان استراتژی‌های دارای اولویت، در اقتصاد زیستی (Bioeconomy) نوین که در حال تکوین است، مدنظر قرار گیرند.
250- پروژه و تحقیق آماده: بررسی استراتژی های ورود به بازارهای جهانی و نقش صادرات در جهانی شدن - 18 صفحه فایل ورد - word