لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
گیاه کرفس
/
شرح گیاه
گیاهی است دو ساله یعنی در سال اول برگ تولید می کند و در سال دوم ساقه هوایی گل دهنده ظاهر می شود و بذر می دهد. این گیاه در برخی شرایط مانند گیاهان یکساله در سال اول تولید گل و بذر می نماید گلهای کرفس کوچک و سفید رنگ اند که بصورت چتر مرکب ظاهر می شود و در انتهای ساقه گل دهنده به ارتفاع 60 تا 90 سانتی متر قرار می گیرد. این گیاه دارای ریشه قائمی به طول 6 تا 7 سانتی متر و به قطر 5/1 سانتی متر است از اطراف این ریشه ریشه های جانبی متعددی و از قسمت انتهائی آن ساقه های تو خالی، شیاردار و عاری از کرک خارج می شود.ظاهر ریشه اصلی گیاه،ناهموار و رنگ آن خاکستری قهوه ای است برگهای آن دارای ظاهری شفاف، کمی ضخیم و مرکب از 3 تا 7 برگچه مثلث یا لوزی شکل دندانه دار و معطر است. بر اثر پرورش زیاد موفق به ایجاد واریته های متعددی از این گیاه شده اند واریته های آن عبارتند از : کرفس برگی (Aog. Var. Secalinum) کرفس قمری (Aog. Var. rapaceum) کرفس معمولی (Aog. Var. dulce) که نوع اخیر در ایران در سطح نسبتاً وسیع کشت می شود.
/
نیاز اکولوژیکی
افزایش عملکرد تنها در مناطقی که دارای آب و هوای معتدل نسبتاً گرم (حدود 18 درجه سانتی گراد) است بوجود می آید. این گیاه در مرحله رویشی به دمای پائین و در مرحله تولید بذر به دمای بالایی نیاز دارد. مناسب ترین خاک برای کاشت کرفس زمینهای هوموسی است. زمینهای نیمه سنگین و سنگین عمیق با مواد آلی نسبت به زمینهای سبک، برتری دارند. کرفس در خاکهایی با بافت خوب و زهکشی شده نتیجه خوبی می دهد. مناسب ترین PH خاک برای کرفس بین 6 تا 5/7 است. زمین مورد کاشت باید همواره مرطوب باشد. کرفس به خشکی خاک بسیار حساس است. این گیاه در نقاط نسبتاً خشک و باران مناسب در طول سال محصول چشمگیری می دهد کرفس بیشتر از دیگر سبزیها از کم آبی لطمه می بیند انواع دیررس در نقاطی با زمستانهای ملایم و انواع بهاره یا زودرس در مناطقی با تابستانهای خنک،انواع تابستانه یا متوسط رس در نقاطی با پائیز طولانی بخوبی رشد می کند. کرفس یخبندانهای تا حدود(5-) درجه سانتی گراد را نیز تحمل می کند.
آماده سازی خاک
جهت تقویت خاک بویژه خاک های شنی که از نظر مواد آلی ضعیف هستند استفاده از کودهای پوسیده دامی توصیه می شود. در مورد استفاده از کودهای شیمیایی مقدار و نوع آن بستگی به نوع خاک، حاصلخیزی و مقدار مواد آلی موجود در آن دارد و معمولاً حدود 160 کیلوگرم ازت، 100 کیلوگرم P2o5 و 250 کیلوگرم K2O و 150 کیلوگرم Cao و 20 کیلوگرم Mgo در هکتار توصیه می شود.
تاریخ و فواصل کاشت
در کشت های مکانیزه فاصله ردیف ها در زمین اصلی 5 سانتی متر و فاصله بوته ها را از همدیگر 40 تا 50 سانتی متر در نظر می گیرند.
/
کاشت
روش کاشت:
کشت و تکثیر کرفس، فقط به وسیله بذر صورت می گیرد. بذر این گیاه کوچک(ریز) و سه گوش است. کشت کرفس، از اوایل اسفندماه تا اواسط فروردین ماه در خزانه انجام می گیرد. به این منظور پس از کاشت بذرروی آن را با خاک برگ پوسیده می پوشانند و مرتبا آبیاری می کنند تا زمانی که بذرها سبز شده و بوته های کرفس ۴ برگه شوند. آن گاه بوته های جوان را از خزانه خارج ساخته به خزانه دوم منتقل می سازند و آن ها را به صورت خطی به فاصله چند سانتیمتر از یکدیگر نشاء می کنند. پس از آن که بوته ها قوی شدند، در اواخر اردیبهشت ماه و اوایل خردادماه آن ها را از خزانه دوم خارج ساخته و به زمین اصلی منتقل می نمایند. بوته های جوان را روی ردیف هایی به فاصله ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر از یکدیگر و بفاصله ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر از هم می کارند. آن گاه زمین را آبیاری نموده دقت می نمایند که مرتبا آبیاری انجام شود، زیرا آبیاری مرتب در رشد گیاه بسیار موثر خواهد بود. این امکان نیز وجود دارد که گیاه را مستقیما از خزانه اول به زمین اصلی منتقل سازند و به هر صورت مواظبت های زراعی لازمه کار می باشد. وجین کردن و سُلُه شکنی در کشت کرفس، بسیار هم و ضروری است. بتدریج که گیاه رشد می کند، پای بوته ها را خاک می دهند و یا برگ های پائینی را بدور بوته جمع می نمایند و با یک ساقه و یا برگ خودش اطراف آن را می بندند. این روش در سفید شدن ساقه های کرفس بسیار موثر می باشد.
بذرگیری:
کرفس را با بذر زیاد می کنند. بذر را ابتدا در خزانه می پاشند و پس از آن نشای بدست آمده را به محل اصلی منتقل می کنند. بذر کرفس بسیار ریز است (کوچکترین بذر از سبزیها) تاریکی (ریختن خاک روی بذر) و گرمای 20 درجه سانتی گراد از جوانه زنی بذر جلوگیری کرده (گیاه نوری) و مرطوب کردن بذر قبل از پاشیدن به جوانه زنی آن کمک می کند. برای اینکار بهتر است که بذرها را قبلاً با آب خیس کرده و پس از گذشت 4 تا 5 روز پس از ظاهر شدن ریشه چه (به اندازه 2 میلی متر) با دقت فراوان در بستر خزانه پاشید.(آبیاری در مورد بذرهای جوانه زده ضروری است.) بذر کرفس از گروه بذرهای نوری است (شدت نور تغییراتی در پوسته بذر بوجود می آورد تا تبادل اکسیژن و گاز کربنیک برقرار شود) بنابراین پاشیدن بذر سطحی است. مدت پرورش نشاء در خزانه حدود 2 ماه است. دمای مورد نیاز در خزانه ابتداء 18 تا 20 درجه سانتی گراد و پس از جوانه زدن حداقل 12 درجه سانتی گراد است (دمای مناسب بین 16 تا 18 درجه سانتیگراد است). بذر پاشی در خزانه به صورت دست پاش و یا خطی به فاصله حداقل 15 سانتی متر از یکدیگر صورت می گیرد. مقدار بذر لازم برای یک متر مربع حدود 5 گرم است (150 تا 200 گرم هکتار ت 5000 تا 8000 گیاه) پس از گذشت حدود 4 هفته وقتی برگهای اولیه ظاهر شد باید منشأ ها را به فاصله 5×5 سانتی متر تنک کرد (خزانه دوم) . این عمل باعث می شود که هنگام در آوردن نشاءها از خزانه اول کلاهک ریشه شکسته و ریشه های جانبی بیشتری تولید شود. باید دقت شود که دمای محل کاشت ثانوی (خزانه دوم) و یا زمین اصلی زیاد با خزانه اولی تفاوت نداشته باشد زیرا در غیراینصورت چنانچه نشاء های جوان در محیطی با دمای کمتری از خزانه اول رشد کند و بویژه اگر طی یک دوره طولانی سرما قرار گیرد طی مدت کوتاهی ساقه گل دهنده گیاه ظاهر شده و به گل و بذر می نشیند. در کشت های مکانیزه فاصله ردیف ها در زمین اصلی 5 سانتی متر و فاصله بوته ها را از همدیگر 40 تا 50 سانتی متر در نظر می گیرند. مدت زمان خزانه گیری در کشت های مراحل اول 4 هفته در خزانه اول و 6 هفته در خزانه دوم است این مدت برای کشت های مراحل بعد کاهش می یابد و کلاً به 5 تا 6 هفته می رسد بهتر است از نشاء های بزرگتر استفاده شود تا
دانلود مقاله کامل درباره گیاه کرفس
