لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 7
تغییرات مرتبط با پیر شدن در خونسازی وبیماری های خونی
چکیده : پیر شدن در ارتباط با افزایش برجسته در تعداد بیماری هاست که شامل بسیاری از سرطان ها می باشد . به خاطر ماهیت پیچیده و چند فاکتور پیری و سرطان ،روشن شدن دقیق ارتباطات بین پیرشدن و سرطان یک چالش اصلی باقی مانده است . به طور کلی پذیرفته شده که ایجاد و پیشرفت سرطان توسط تکامل فرآیند تکثیر سلولی غیر جنسی (کلونالی)صورت گرفته است . در اصل ، این تکامل تدریجی باید استدلال داروینی مشابهی را بعنوان فرآیندهای تکاملی جمعیت ها در طبیعت دنبال شود : انواع گوناگون توارث ناشی از نتیجه رونویسی ها هدف انتخاب است که ناشی از توسعه کلون های مناسب می باشد . اگرچه ، عناصر مرتبط روی جنبه های تقلیدی در ارتباط پیری و سرطان تمرکز دارد . در این بررسی ما بحث میکنیم که تغییرات مرتبط با سن در فشارهای انتخابی احتمالاً به طور برابر اهمیت دارد ما روی تغییرات مرتبط با پیری در سیستم خونسازی تمرکز خواهیم داشت ، در صورتیکه تغییرات مرتبط با سن ، نسبتاً خوب مورد مطالعه قرار گرفته ، تاثیر این تغییرات روی توسعه leukemias و دیگر بیماری ها را بحث می کنیم .
مقدمه :
نسبت افراد پیر در سرتاسر جهان در حال افزایش است . انتظار می رود تا سال 2050 افراد سالخورده ، 20 درصد جمعیت کل جهان را تشکیل بدهند . این افزایش چالش بزرگی در زمینه بهداشت و درمان بوجود آورده است ، زیرا پیری در ارتباط با افزایش تعداد بیماری ها است که شامل انواع سرطان ها نیز می شود . 80 درصد از سرطان ها بعد از سن 50 سالگی تشخیص داده می شود ، پیر شدن مهمترین فاکتور تشخیصی برای بسیاری از سرطان هاست که شامل سرطان ریه ، سینه ، پروستات ، سرطان خون و روده می شود .
همانطور که پیترنول پیشنهاد داد ، جامعه تحقیقات سرطان تا حد گسترده ای این ایده را پذیرفتند که آغاز و پیشرفت تومورها نتیجه تکامل جنسی است ، در صورتیکه بی ثباتی ژنتیکی ، انتخاب تولید مثل های غیرجنسی را تحریک می کند که به طور پیشرونده ای ، شرایط ابتلاء به بیماری را افزایش می دهد . تمرکز برجسته در مفهوم سازی این تکامل جنسی ، روی دگرگونی ها تاثیر می گذارد شاید این امر بخاطر این تصور باشد که سلول مربوطه به توسعه غیر جنسی ، به طور غیر قابل اجتنابی جریان می یابد . اگرچه ، تکامل طبیعی سلول های سرطان ، یک مورد ویژه ای را ارائه می کند که باید الگوی داروینی مشابهی را بعنوان فرآیندهای تکاملی در جمعیت ها در طبیعت دنبال کند به صورتیکه تناسب نسبت به برندگان بازی تکامل که توسط میانجیگری بین اشتقاق ها و انواع توارث انتخاب محیطی تعیین شده ، مفهوم وابسته ای است .
شواهد رشد بدن پیشنهاد می کند که تاثیرات تکامل تغییرات ژنتیکی تا حد بالایی مفهوم بالایی است و تکامل داروینی یک ارائه دقیق تر از تکامل طبیعی سرطان ها نسبت به الگوهای خطی جهش هوشمند ، دارد . ارتباطات قوی بین پیری و سرطان برای حمایت از دیدگاه جهش میانی در مورد تکامل طبیعی سرطان استفاده می شود : پیری منجر به ایجاد a) بعضی از این جهش های تصادفی می شود که انتظار می رود ژن های سلولی یا ژن های جلوگیری کننده را فعال سازد و b)تصور می شود نقل و انتقال نیازمند همکاری بین رویدادهای Gncogenic باشد ، پیری احتمالاً باعث افزایش ریسک شروع سرطان میشود . به بیان دیگر ، پیری در ارتباط با تغییرات اساسی در هر دوی سلولها و محیط سلولی است . در اصل این تغییرات مربوط به سن مثل افزایش فرسودگی و کاهش ایمنی به طور واضحی در ایجاد سرطان نقش دارند . علاوه بر این ، تغییرات درون سلولی مثل تلومر کوتاه کننده و همینطور تغییرات بازدارنده رشد در محیط میکرو میتواند تنظیماتی برای انتخاب قوی برای مقاومت ژنتیکی در برابر رشد شرایط بازدارنده ایجاد کند . اگرچه تناسب سلولی به خاطر تغییرات مرتبط با افزایش سن در سلول های مستقل یا تغییرات در محیط های میکرو ، جهش های معین و تغییرات epigenetic میتواند این نقایص را کاهش دهد و منجر به توسعه انتخابی قوی تری در تقسیمات سلولی تغییرپذیر شود . بنابراین ، ارتباطات معمول بین پیری و سرطان احتمالاً شامل مفاهیم مربوط به جهش ژنتیکی (تغییر انواع توارث از طریق جهش های تصادفی و تغییرات توارث) و بخش های انتخابی (تغییرات در هر دو بخش درون و بیرون که چشم انداز تطبیقی را تغییر می دهد) می شود .
تاثیرات پیری پیچیده است و سطوح ارگانیسمی ، سیستماتیک و سلولی دارد . توسعه محیطی نیز پیچیده است . بنابراین انتظار می رود یک رابطه ساده ای بین این دو باشد . تغییرات بیشماری از افراد سالخورده ایجاد می شود که شامل انواع تغییرات در سلول های استخوان افزایش فرسایش و کاهش تناسب جمعیت سلولی میشود که باید روی توسعه کلون های خونسازتغییر یافته تاثیر بگذارد. همراه با افزایش تنوع ژنتیکی ، این تغییرات نیز باید ریسک سرطان در سنین بالا را افزایش دهند ، در این بررسی ما روی سیستم خونسازی و تغییرات موجود روی ژن بر اثر پیری بررسی می کنیم .
کادر یک :
تناسب ارگانیسمی : یک مقیاس از موفقیت تولید مثلی (توانایی ارگانیسم برای عبور از ژن های آن به نسل های آینده است)
تناسب سلولی – مقیاس توانایی سلول های بنیادی یک نوع ژنتیکی معین برای عبور از این نو روی نسل های متوالی سلول می باشد . برای بحث اینجا ، ما در رابطه با تناسب سلولی نگران هستیم که پتانسیل تکراری را نگه می دارد . تناسب سلولی در بعضی روش ها یک پارامتر نسبی است و بستگی به تناسب سلول های رقابتی دارد . بنابراین ، ارائه نسبی کلون ویژه در مخزن سلولی با تناسب آن ، نسبت دارد . به بیان دیگر ، تناسب سلولهای بنیادی و اجدادی باید در میان افراد با سنین یا ترتیب ژنتیکی مختلف قابل مقایسه است ، حتی اگر اندازه گیری این تناسب نسبی سلول نیازمند این باشد که سلول ها در حالت رقابت قرار گیرند ،مثل انتقال زیر به یک گیرنده مشترک .
تطبیق : تناسب را افزایش می دهد (مثل جهشی که تناسب سلولی را افزایش می دهد تطبیق خواهد بود) .
جهش : اغلب ما به تغییرات ژنتیکی توارث و تغییرات جهشی ژنتیکی به طور کلی بعنوان جهش نگاه میکنیم .
مقاله تغییرات مرتبط با پیر شدن در خونسازی وبیماری های خونی
