ادب به همة افعال پسندیدهای گفته میشود که از نفس صادر میگردد و فرق آن با اخلاق در این است که اخلاق، هم به افعال پسندیده و هم به افعال ناپسند اطلاق میگردد.از دیرباز فنون مربوط به ادب را فنون ادبیه یا علوم ادبیه گفتهاند و مجموع فنون ادبیه را ادبیات نام دادهاند. قدما در تعداد فنون ادبی اختلاف دارند. بعضی آن را هشت فن و برخی بیشتر دانستهاند.ادبیات در اصل جمع ادبیه است. با حذف موصوف آن (فنون یا علوم)، ولی عادةً در فارسی آن را جمع .ادب به کار بردهاند.ادیب در آن روزگار به کسانی گفته میشد که از همة دانشهای ادبی یا بیشتر آنها کمابیش آگاهی داشت.
به تعبیر عام ادبیات معنای وسیعی دارد و بسیاری از آثار علمی و فکری را شامل میشود. اما به تعبیر خاص، ادبیات به معانی گوناگون به کار میرود.ادیب در آن روزگار به کسانی گفته میشد که از همة دانشهای ادبی یا بیشتر آنها کمابیش آگاهی داشت.
اما به تعبیر خاص، ادبیات به معانی گوناگون به کار میرود.اثر ادبی سخنی است که اندیشه و احساس و تجربة گوینده یا نویسنده را آمیخته با تخیّل هنرمندانه بیان کند. وسیلة آفرینش اثر ادبی کلمهها و جملهها، یعنی زبان است.
پاورپوینت تاریخ ادبیات ایران 1 - 166 اسلاید