لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 13
فهرست مطالب:
- ۱.۱ اشغال سفارت آمریکا و گروگان گیری
- ۱.۲ اندیشهٔ جداسازی خوزستان و الحاق آن به خاک عراق
- ۱.۳ تضعیف ساختار ارتش
- ۱.۴ سیاست صدور انقلاب اسلامی
- ۲ حملهٔ ارتش عراق به خاک ایران
- ۳ میانجی‌گری بین‌المللی
- ۴ پس از آزادسازی خرمشهر
- ۵ فرماندهان ارتش و فرماندهان سپاه پاسداران
- ۶ عملیات بعدی در جنگ ایران و عراق
- ۷ علل دوباره قدرت گرفتن عراق
- ۸ قطعنامه ۵۹۸
- ۹ پذیرش قطعنامه ۵۹۸
- ۱۰ پس از آتش‌بس
- ۱۱ مقایسه قدرت نظامی ایران و عراق
- ۱۲ حامیان عراق
- ۱۳ حامیان ایران
- ۱۴ جنایات جنگی
- ۱۵ جستارهای وابسته
- ۱۶ منابع
- ۱۷ اسناد
- ۱۸ کتاب شناسی
- ۱۹ پیوند به بیرون
علل شروع جنگ
به نظر می‌رسد تحولات بعد از انقلاب ۵۷ در ایران منجر به تصمیم عراق در حمله به ایران شد. ضعیف شدن ارتش بعد از انقلاب در ایران، اشغال سفارت آمریکا و گروگانگیری اعضای آن که باعث منزوی شدن ایران در صحنه بین‌المللی شد و سیاست «صدور انقلاب» که از سوی آیت‌الله خمینی و رهبران ایران پیگیری می‌شد، و نیز تضعیف ارتش ایران پس از انقلاب و اندیشهٔ جداسازی خوزستان و الحاق آن به خاک عراق، صدام حسین را به اندیشه سرکوب نظامی حکومت جدید ایران انداخت.
اشغال سفارت آمریکا و گروگان گیری
نوشتار اصلی: تصرف سفارت آمریکا
زمینه دیگری که در وقوع جنگ و حمله گسترده نظامی رژیم عراق به خاک ایران به سهم خود تأثیر داشت، جریان اشغال سفارت آمریکا و گروگان گیری بود.[نیازمند منبع، تا آبان۸۷] این عملی بود بر خلاف قوانین و عرف بین المللی که موجب محکومیت ایران در مجامع بین المللی گردید. شورای امنیت سازمان ملل متحد به اتفاق آراء این اقدام ایران را محکوم کرد و با تأکید به لزوم آزاد کردن فوری گروگان‌ها، دو قطعنامه صادر کرد.[۲] دیوان بین المللی دادگستری و جامعه مشترک اروپایی، گروگان گیری را محکوم کردند.[۲] آمریکا در ۱۸ فروردین ۱۳۵۹ رابطه سیاسی خود را با ایران قطع کرد. گروگانگیری که آیت الله خمینی آنرا انقلاب دوم نامید، ۴۴۴ روز به طول انجامید.
اندیشهٔ جداسازی خوزستان و الحاق آن به خاک عراق
همچنین اندیشه جداسازی استان خوزستان و الحاق آن به خاک عراق یکی از دلایل مهم این جنگ بود به ویژه اینکه شورش عرب‌های بعثی مخالف انقلاب در خوزستان با شکست رو به رو شده بود. پس دولت عربگرای حزب بعث عراق خود دست به کار شد و در این راستا جنگ خود را نیز قادسیه دوم گذارده بود. قابل ذکر است که بیشتر کشورهای عرب -به جز چندی چون سوریه و لیبی-از رژیم صدام در این جنگ پشتیبانی کردند. [۳]
ایران و عراق در سال ۱۹۷۵ در الجزایر، معاهده‌هایی در زمینه تعیین خطوط مرزی، بویژه در مورد اروندرود که مرز مشترک دو کشور را تشکیل می‌دهد امضا کردند. صدام حسین پس از پیروزی انقلاب ۵۷ در ایران و به نشانه بی اعتبار دانستن این معاهده، متن آن را در مقابل دوربین تلویزیون عراق پاره کرد و دستور حمله به ایران را صادر کرد. با نقض صریح معاهده الجزایر توسط عراق و حمله آن کشور به خاک ایران، جنگ هشت ساله ایران و عراق آغاز شد.
تحقیق درباره جنگ عراق با ایران