لایحه خدمات کشوری

اختصاصی از حامی فایل لایحه خدمات کشوری دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لایحه خدمات کشوری

کارمندان در انجام وظایف خود بصورت آزادانه نسبت به مأموریت‌های سازمانی، حق اظهار‌نظر و ارایه پیشنهاد و راه‌حل های بهتر را دارا می‌باشند و اظهار عقیده و پیشنهادهای کارمندان نباید روی موقعیت خدمت آنان تأثیر منفی بگذارد. 

در لایحه مدیریت خدمات کشوری، علاوه بر این کارمندان دستگاه‌های اجرایی از جهت اتهام مربوط به انجام وظایف و مسئولیت‌های قانونی مورد "حمایت قضایی" می‌باشند و دستگاه‌های اجرایی می‌توانند با توجه به تقاضای کارمند برای رفع اتهام با استفاده از کارشناسان حقوقی خود یا گرفتن وکیل از کارمندان حمایت قضایی نمایند. 

در صورت تصویب این لایحه در مجلس شورای اسلامی، ساعات کار کارمندان دولت چهل و چهار ساعت در هفته تعیین می‌شود و در موارد خاص، دستگاه اجرایی می‌تواند با موافقت هیئت‌وزیران و رعایت سقف ساعت کار با شرایط جغرافیایی و منطقه‌‌ای و فصلی، ساعات کار در ادارات تابعه را به ترتیب دیگری تنظیم نماید. 

در این لایحه برای کارمندان دستگاه‌های اجرایی، سالی 26 روز "مرخصی کاری" (بدون احتساب تعطیلات بین مرخصی) با استفاده از حقوق و مزایای مربوط پیش‌بینی شده است و حداکثر نیمی از مرخصی کارمندان در سال قابل ذخیره شدن می‌باشد. 

در لایحه مدیریت خدمات کشوری، حداکثر چهار ماه مرخصی استعلاجی برای کارمندان در نظر گرفته شده و در مورد بیماران صعب‌العلاج با تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، محدودیت زمانی چهار ماهه مستثنی شده است. 

در لایحه مذکور همچنین دستگاه‌های اجرایی مجوز دارند که کارمندان، بازنشستگان و افراد تحت تکفل آنان را علاوه بر استفاده از بیمه پایه درمان، با مشارکت خود آنان تحت پوشش "بیمه‌های تکمیلی" قرار دهند. 

در لایحه مذکور "ساعات کار" کارمندان دولت 44 ساعت در هفته تعیین و مقرر شده است کارمندان بتوانند با موافقت دستگاه اجرایی، ساعات کار خود را تا یک چهارم ساعات کار روزانه تقلیل دهند. 

لایحه مدیریت خدمات کشوری را شاید بتوان یکی از پرتنش‌ترین لوایحی دانست که در سال‌های اخیر در مجلس و دولت مورد بررسی قرار گرفته است. این موضوع از آن رو شایسته این نگاه جدی‌تری است که هم در لایه کارشناسی و مدیران تصمیم‌ساز کشور با رفت و آمد‌ها و ارائه و بازپس‌گیری‌های متعددی همراه بود و هم تحقق و اجرا و اصلاح آن در عرصه عمومی‌ جامعه بازتاب‌ها پردامنه‌ای را به دنبال داشت. 

نوع فایل: word

سایز:8.27 KB   

تعداد صفحه:8

تحقیق در مورد مرخصی استعلاجی

اختصاصی از حامی فایل تحقیق در مورد مرخصی استعلاجی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه12

مرخصی استعلاجی :

کارمندان وقتی به بستری شدن نیاز نباشد می توانند حقوق مرخصی بگیرند، در سال 14 روز چنانچه کارمند کمتر از 2 سال خدمت کرده باشد، 18 روز چنانچه خدمتش بین 2 و 5 سال باشد و 22 روز برای کسانی که بیش از 5 سال خدمت کردند. هنگامی که کارمند باید بستری شود می تواند تا 60 روز در سال مرخصی بگیرد. کارمندانی تنها می توانند از این مزیت برخوردار باشد که بیماری اش از طرف پزشک مورد تأیید کارفرما گواهی شود. که غالباً به عنوان دکتر معتبر (هیئت منصفه تأیید کرده) شناخته شده یا اگر چنین دکتری معینی نبود یا در یک اورژانس به وسیله مسئول داروخانه که به ثبت رسیده باشد. هزینه رسیدگی پزشک به کارمند توسط کارفرما پرداخت می شود. کارفرما قانوناً نباید هزینه درمانی و دارویی را بپردازد اما هنگامی که دکتر صورتحسابی شامل آزمایشات و هزنیه درمانی می دهد شرکت تصمیم خواهد گرفت آیا چنین صورتحسابی را بپردازد یا تا میزان مشخصی از درمان را بپردازد.

قانون صندوق بازنشستگی کارمندان :

هدف قانون صندوق بازنشستگی کارمندان که اول در سال 1951 معرفی شد و متعاقبا در سال 1991 اصلاح شد این است که همه کارگران را مطمئن سازد بعد از بازنشستگی او سرمایه کافی برای حمایت و پشتیبانی دارد. مالزی قانون بازنشستگی سنی ندارد اما در بخش خصوصی امری عادیست که کارمند در سن 55 یا 65 می تواند بازنشسته شود. به خاطر این است که کارمندان 55 ساله می توانند پس انداز خود را از صندوق پس بگیرند. صندوق بازنشستگی کارمندان به عنوان سیستم پس انداز اجباری برای کارمندان تأسیس شد. بنابراین آنها و خانواده هایشان فقیر یا بی پول نمی شوند و می توانند هنگامی که از کار بازنشسته شدند به دولت تکیه کنند. هر کارفرما باید در صندوق بازنشستگی کارمندان ثبت نام کند. هر کارفرمایی که نتواند ثبت نام کند باید تا 3 سال زندانی شود یا 10000 Rm جریمه دهد یا هر دو.

کارفرما بیشتر موظف است تمام دستمزدهای پرداختی به کارگران را ثبت کند. بازرسان EPF در فواصل معین ثبت ها را چک می کنند تا مطمئن شوند قانون اجرا می شود. همه کارمندان باید ماهیانه مالیات را به صندوق تا میزان 11% از دستمزدشان پرداخت کنند.

کارفرماها می توانند این مبلغ را از دستمزد کارمندان کسر کنند و از طرف آنها به صندوق پرداخت کنند. تنها کارمندانی که نمی توانند عضو صندوق باشند، خدمتکاران خانگی، کارگران خارجی و خدمتکاران دولت هستند.