مقدمه مترجم
دمکراسی و اقتدارگرایی از چالشهای اساسی حوزه سیاسی در کشورهای در حال توسعه محسوب می‌شود. تجربه بسیار اندک دمکراسی در برابر سابقه تاریخی اقتدارگرایی در بیشتر این کشورها و از جمله در ایران نقش مؤثری در شکل‌گیری رفتار سیاسی مردم داشته است. رویکرد کنونی جهان در جهت گسترش فضای عمومی یا آنچه به عنوان جامعه مدنی (شامل حوزه‌های عمومی و خصوصی) در کل شناخته شده است، این کشورها را عملاً در برابر نوعی دوراهی یا تصمیم‌گیری استراتژیک پیرامون آینده نظامهای سیاسی در حال توسعه قرار داده است. جهان در ابتدای قرن بیست و یکم شاهد برخی تحولات است که در تاریخ گذشته اثر چندانی از آنها نبوده است. حمله آمریکا به عراق تحت عنوان پروژه آزادسازی با هدف سرنگونی سیستم اقتدارطلب حزب بعث و رهبر سرسخت آن، یکی از آنها است.
فروپاشی نظام پر تناقض اتحاد شوروی (که بیش از حد متصور کارشناسان سیاسی دوام پیدا کرده بود) و به دنبال آن فروپاشی سیستمهای اقتدارطلب اروپای شرقی که پیرو مشی اتحاد شوروی بودند، در اوایل دهه آخر قرن بیستم ، نوید دهنده تحولات بزرگی در راستای گسترش جامعه مدنی و گسترش فرهنگ دمکراتیک بود.
مقاله پیش رو، یکی از مقالات سمیناری است که با عنوان فلسفه سیاسی در قرن بیستم در سال 1998 در آمریکا برگزار گردیده است. هرچند فاصله 5 ساله از تاریخ ارائه مقاله تا ترجمه آن در حال حاضر، قدری ناموجه می‌نماید، امابه نظر می رسد با توجه به موضوع محوری مقاله یعنی تأثیر و نقش اخلاق سیاسی (فرهنگ سیاسی)در شکل‌گیری جامعه مدنی، از اهمیت زیادی در ایران و منطقه برخوردار باشد. نقد اقتدارگرایی حاکم بر کشورهای اروپای شرقی سابق و آثار آن بر فرهنگ سیاسی و حوزه اخلاق سیاسی در آنها و اهمیت فرهنگ دمکراتیک در راستای تغییر مبانی اخلاق و فرهنگ سیاسی مردم موضوع اصلی مقاله است و نویسنده در متن آن، بسیاری از مشکلات ساختاری اقتدارطلبی را مورد توجه قرارداده است. روندی که به نظر می‌رسد هم در ایران و هم در کشورهای منطقه لازم است ضمن تبیین تئوریک آن، عواقب نامطلوب اقتدارگرایی را در دو بعد سیاسی و اجتماعی مورد توجه قرار داد چراکه این روند ظاهراً دارای هواداران قدرتمندی است.
اخلاقٍ سیاسیٍ جامعه - 15 ص ورد