تحقیق درباره نیازهای تغذیه ای سالمندان

اختصاصی از حامی فایل تحقیق درباره نیازهای تغذیه ای سالمندان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

نیازهای تغذیه ای سالمندان

انرژی

هر چند چاقی در انسان با کاهش امید به زندگی همراه است ، اما وسعت این اثر مورد بحث می باشد. برخی داده ها بیانگر آن است که مرگ ومیر در افراد زیر وزن ایده آل ، مشابه افرادی است که اضافه وزن و چاقی متوسط دارند ، خصوصاً اگر بالای 60 سال باشند. افزایش بافت چربی و به دنبال آن بروز چاقی در سالمندان با روند کاهش جذب مواد غذایی همراه است. همچنین سالمندان به شکل فیزیولوژیک و پاتولوژیک می توانند دچار بی اشتهایی سالمندی شوند که خطر سوء تغذیه ی پروتئین – انرژی را در آنها می افزاید. با وجود شیوع این نوع سوء تغذیه در سالمندان، اغلب در تشخیص و درمان آن غفلت می شود ، ولی اخیراً بوسیله ابزارهای غربالگری موجود، چنین مشکلاتی در جامعه سالمندی ، بهتر تشخیص داده می شود (Morley ، 1997 )

نیاز به انرژی عموماً ، با افزایش سن کاهش می یابد بدلیل آنکه متابولیسم پایه و فعالیت فیزیکی فرد کاسته می شود R.D.A (جیره غذایی توصیه شده یا Recammanded Diatary Allowances ) منتشره سال 1989 مقدار این کاهش را برای افراد بالای 51 سال، تا 600 کیلوکالری در روز برای مردان و 300 کیلو کالری برای زنان مشخص نموده است (هیئت علمی غذا و تغذیه 1989) . تعیین نیازهای غذایی سالمندان با چالش هایی همراه است زیرا با وجود این که نیاز به انرژی در این افراد کاهش می یابد، نیاز به پروتئین ، ویتامین ها و مواد معدنی نه تنها کاسته نمی شود در واقع افزایش هم می یابد. میانگین مصرف کالری در مردان بالای 51 سال 2300 کیلو کالری در روز و برای زنان، 1900 کیلوکالری در روز است . مسایل مربوط به سلامت وقتی بروز می کند که این مقادیر به کمتر از 1500 کیلو کالری در روز برسد.

بررسی های مربوط به سلامت و تغذیه در امریکا (مثل USDA و (I,II) HANES) بیانگر آن است که افراد سالمند با خطر مسایل تغذیه ای روبرو هستند. سالمندان اغلب چندین ماده مغذی را در حد دو سوم آن چیزی که RDA توصیه می کند، مصرف می نمایند بطوریکه اخیراً کمبود مصرف برخی مواد مغذی را در سالمندان عامل خطر تشخیص داده اند . این مواد شامل : پروتئین ، ریبوفلاوین ، فولات ، ویتامین B12 و B6 ، ویتامین C ، روی (Zn) و کاروتینوئیدهایی مثل لوتئین و زیگزانتین هستند (Blumberg 1997).

پروتئین

با افزایش سن انسان و کاهش توده ی اسکلتی ، ذخیره ی پروتئینی که مربوط به عضلات اسکلتی بود کاسته می شود و لذا فرد نیازمند ساخت پروتئین و جذب غذایی بیشتر پروتئین است . البته مقدار توصیه شده RDA مصرف 8/0 گرم پروتئین به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن ، برای سنین مختلف افراد بالغ است(هیئت علمی غذا و تغذیه 1989) ولی تحقیقات بعدی نشان داد که این مقدار پروتئین برای حفظ موازنه نیتروژن بدن در افراد سالمند کافی نیست . امروزه تصور می گردد مصرف 1 گرم پروتئین برای هر کیلوگرم وزن بدن در افراد مسن توازن مثبت نیتروژن را برقرار می کند ( Campbell -1996). مصرف 1 تا 25/1 گرم پروتئین به ازاء هر کیلوگرم وزن بدن در افراد سالمند، عموماً مشکل ساز نخواهد بود . سطح آلبومین سرم معتبرترین شاخص تغذیه پروتئینی است و سایر شاخص ها مثل ترانسفرین ، اوره و مقدار کل پروتئین شاخص هایی با اعتبار کمتر هستند . پایین بودن سطح سرمی آلبومین اغلب در ارتباط با وقوع زخم های فشاری (Pressure Ulcers) است (Gilmore و همکاران 1995)

نیاز به پروتئین بر حسب شدت و مزمن بودن بیماری افراد تغییر می کند. فشارهای فیزیکی و محرک های روانی می توانند تعادل منفی نیتروژن ایجاد کنند . عفونت، تغییر عملکرد دستگاه گوارشی و تغییرات متابولیک ناشی از بیماریهای مزمن می توانند بهره گیری از نیتروژن مصرفی را کاسته و دفع نیتروژن را افزایش دهند .

کربوهیدرات

اختلال تحمل گلوکز در سالمندان می تواند منجر به کاهش و یا افزایش قند خون و ایجاد دیابت تیپ 2 شود . در شرایط دریافت انرژی متعادل، تناسب وزن و فعالیت بدنی منظم ، حساسیت به انسولین تقویت می گردد .

کاهش ترشح لاکتاز می تواند منجر به عدم تحمل لاکتوز و شکایات گوارشی گردد. تعدیل رژیم غذایی از جمله کنترل مصرف مواد حاوی لاکتوز و جانشین نمودن فراورده های لبنی که کمتر مشکل ایجاد می کنند و یا استفاده از محصولات عمل آمده با لاکتاز (مثل ماست) می تواند مشکلات درد شکمی ، نفخ و اسهال ناشی از این مسئله را تخفیف دهد . همچنین باید مراقبت شود که مصرف لبنیات غنی از کلسیم در برنامه غذایی ادامه یابد .

مقدار توصیه شده ی ثابتی برای مصرف کربوهیدرات ها موجود نیست . راهنماهای جاری تغذیه ای توصیه می کنند ، 50 تا 60 درصد کل کالری مورد نیاز روزانه از کربوهیدرات ها تأمین شود .

همچنین تأکید می گردد سهم کربوهیدرات های پیچیده شامل فیبرهای غذایی ، افزوده شده و مصرف قندهای ساده مثل شکر کنترل شود .

چربی ها

بیماری های عروق کرونر اولین علت مرگ و میر در ایالات متحده است، هر چند که شواهدی بر کاهش خطر حوادث قلبی و عروقی در افراد سالمند بدلیل رژیم غذایی مناسب، در دست نیست اما دلیلی ندارد که فاکتورهایی که این خطر را در افراد میانسال کاهش می دهند،در افراد سالمند مؤثر نباشند.کاهش سهم مصرف چربی به 30 درصد کل کالری مصرفی، برای کنترل وزن و پیشگیری از سرطان نیز مؤثر است. محدود سازی بیش از حد چربی و کاهش سهم تأمین کالری به کمتر از 20 درصد برکیفیت مناسب رژیم غذایی اثر می گذارد . جانشینی مصرف چربی های اشباع نشده (نوع monounsaturated یا Polyunsaturated) به جای چربی های اشباع شده، کما کان مورد تاکید است .

مواد معدنی

سالمندی باعث تغییرات فیزیولوژیکی می گردد که بر چندین ماده ی مغذی اساسی اثر می گذارد . تحقیقات غذایی در سالمندان بیانگر آنست که شیوع سوء تغذیه نسبتاً پایین بوده ولی سوء تغذیه های تحت بالینی (Subclinical) می توانند عملکرد طبیعی فرد را تحت تأثیر بگذارند . در سالمندان خطر کمبود مواد معدنی خصوصاً در شرایط کمبودهای غذایی وجود دارد و این در حالی است که هنوز اطلاعات کافی از مواد معدنی غذایی و متابولیسم آنها در سنین مختلف در دسترس نیست . راهنماهای جدید تغذیه ای بر تغذیه با مواد غذایی با کیفیت بالا و مغذی تأکید می کنند .

از دست رفتن بافت استخوانی که موجب پوکی استخوانی می شود ، کاهش اسیدیته معده و جذب ناکارآمد کلیسم رژیم غذایی نیاز به دریافت بیشتر کلسیم را مطرح می نمایند . توصیه سال 1998 برای مصرف کلسیم ، افزایش مصرف کلیسم روزانه تا 1200میلی گرم برای مردان و زنان بالای پنجاه ویک سال است . برای همین گروه ، کاهش مصرف فسفر روزانه تا 700 میلی گرم توصیه شده است .

با افزایش سن ، ذخیره سازی آهن در بدن افزایش می یابد ، لذا آنمی ناشی از کمبود آهن در جمعیت سالمندان، مربوط به خونریزی های دستگاه گوارشی ناشی از بیماری های بدخیم و اولسرهای پپتیک و یا مصرف گروه دارویی NSAIDS(ضد التهاب های غیر استروئیدی ) است .

جذب روی بدلیل کاهش کلی دریافت انرژی ، کاهش یافته و به کمتر از سطح توصیه شده ی روزانه 15 میلی گرم برای مردان و 12 میلی گرم برای زنان می رسد . شاخص های تعریف شده و مورد قبولی برای ارزیابی وضعیت روی در سالمندان در دسترس نیست و این مسئله ارزیابی کمبود روی را مشکل می سازد .

سالمندانی که از مصرف غذای گوشتی امتناع می کنند بدلیل پایین بودن فراهم زیستی (bioavailabilty) روی از سایر مواد غذایی، در خطر کمبود روی خواهند بود . کمبود روی توام با صدمه به فعالیت های ایمنی، بی اشتهایی، کاهش حس چشایی، تأخیر التیام زخم ها و افزایش زخم های فشاری است .

برای سدیم نیز RDA ثابتی وجود ندارد . مصرف سدیم اغلب همراه بیماری فشار خون بوده اما تعیین اینکه کدامیک از افراد مبتلا به فشار خون به مصرف سدیم حساس هستند کار مشکلی است . برای همین توصیه عمومی به همه ی افراد ، مصرف روزانه 2 تا 4 گرم سدیم است. از طرفی کمبود سطح سرمی سدیم یافته ی شایعی در سالمندان بستری در بیمارستان یا ساکن مراکز حمایتی بوده و باید مورد توجه قرار گیرد .

اگر چه در سالمندان سطح سلنیوم تمایل به کاهش دارد اما توصیه RDA برای سلنیوم در افراد سالمند و میانسال یکسان است (به جدول RDA نگاه کنید ) .