این کتاب، یگانه تاریخ مستقل درباره قراقوینلوها و آق‌قوینلوهاست و از دیرباز شهرتی بسزا داشته است. نویسنده درباره گزینش عنوان این کتاب می‌گوید: «چون در سال هشتصد و هفتاد و پنج هجری، مُعْظَمِ امورِ مرتَّبه درین کتاب مَحرّر و منقّح گشت و لفظِ بکر هم در لقب محرِّر جزء ثانی و هم در اسمِ مملکتی که مولِد و منشأ و محلِ ایالتِ حضرت صاحب قرانی(= اوزون حسن) است، جزءِ ثانی واقع شده بود، موسوم شد به کتاب دیاربکریه که جمع حروفِ آن از روی حساب (ابجدی) هشتصد و هفتاد و پنج است. نویسنده پیش از فرمانروایی اوزون حسن بر سر این بوده که کتابی عامه‌پسند شامل نوادر زمان بنویسد، اما در این کار توفیق نیافته است و چندی بعد، به فرمان اوزون حسن، مأمور نوشتن تاریخ زندگی او شده است. مؤلف نسب اوزون حسن را با هفتاد واسطه به حضرت آدم علیه‌السلام می‌رساند و درباره هر یک از آنان اطلاعاتی به دست می‌دهد که در مواردی، بویژه درباره پهلوان بیگ، اَزْدی بیگ و ادریس بیگ افسانه وار است. سپس به شرح زندگی قراعثمان، بنیادگذار دولت آق‌قوینلو می‌پردازد که در واقع، تاریخ این سلسله با شرح حال او آغاز می‌شود. اما ابوبکر طهرانی، در نگارش این زندگینامه، برخی رویدادها را که موجب سرافکندگی این خاندان می‌شده ذکر نکرده است، از جمله شکست قراعثمان از قرایوسف قراقوینلو، پناهنده‌شدن او به نایبِ مملوکها در حلب، و حادثه محاصره شدن قراعثمان به دست بَرْسبای در آمِد و مجبور شدن او به صلح. کتاب حاوی مطالبی درباره دولت‌های قراقوینلو و جغتایی‌هاست که نویسنده، بیشتر آنها را بر پایه مشاهدات خود نوشته است. افزون بر اطلاعات با ارزش درباره آق‌قوینلوها، اطلاعات دقیقی نیز در باره قراقوینلوها، بویژه اسکندر (متوفی ۸۴۱)، جهانشاه و حسن علی در کتاب ذکر شده است. همچنین درباره سازمان نظامی، سیاسی و اداری دولت‌های قراقوینلو و آق‌قوینلو و نیز وضع مردم آناطولی شرقی و جنوبی در سده نهم اطلاعات سودمند و مهمی در این کتاب آمده است.
کتاب دیار بکریه؛ تاریخ حسن بیک آق‌قوینلو و اسلاف او و آنچه بدان متعلق است از تواریخ قراقوینلو و چغاتای
