اقتصاد اثباتى دستیابى به کارایى اقتصادى را وظیفه خویش مى شمارد.هدف,تخصیص منابع به نحوى است که با امکانات موجود بیش ترین مطلوبیت فراهم آید.اما این که این مطلوبیت حداکثر شده,چگونه بین آحاد جامعه توزیع شود,به هنجارهاى مقبول جامعه بستگى دارد که قضاوت درباره آن ها بیرون از مسئولیت اقتصاددان تلقى مى شود.در مدل بهینه پارتو که دستیابى بدان هدف اصلى اقتصادهاى رایج است,تمام تلاش,یافتن منحنى سرحدى امکاناتـمطلوبیت است که مکان هندسى نقاطى است که بهترین تخصیص منابع بین دو صنعتXوY,و بهترین توزیعXوY,بین دو(گروه)مصرف کننده A وBرا نشان مى دهد.مقصود از بهترین توزیع آن نوع توزیعى نیست که جامعه عادلانه مى داند;بلکه بدون ارزش گذارى عدالتخواهانه,تنها آن نوع توزیعى را در نظر دارد که جمع مطلوبیت دو فرد یا دو گروه را بیشینه مى سازد.یعنى از نظر اقتصاددان اثبات گرا, اگرU U در شکل1منحنى سرحدى امکانات مطلوبیت جامعه باشد,توزیع درآمد (مطلوبیت)ناشى از نقطهMبینAوB همانقدر بهینه است که نتایج توزیعى نقطهN.حتى در حالت حدى,نقطهU هم که تمامى مطلوبیت حاصله را نصیبA مى سازد وBرا کاملا بى بهره مى گذارد,مى تواند بهترین توزیع باشد.همین طور نقطهU که توزیع درآمدى صد در صد مقابل حالت قبل را ارائه مى کند.
البته اگر براى هر جامعه اى با توجه به هنجارهاى ارزشى اش توابع رفاه اجتماعى در دست باشد,مى توان از حیث نظرى به نقطه بهینه اى از نظر مدل پارتو دست یافت که درآمد(مطلوبیت)را به شکل خاصى توزیع مى کند.شبیه نقطهTدر شکل یاد شده.روشن است که تعیین هنجارهاى اجتماعى خارج از وظیفه اقتصاددان است و پیامبران,فلاسفه,سیاستمداران و مصلحان اجتماعى در ارائه آن ها نقش دارند.گرچه اقتصاددان خود نیز در این باره قضاوتى دارد,ولى این وجه شخصیت او ربطى به موقعیت علمى اش ندارد.
تحقیق-اقتصاد بازار و توزیع درآمد
.jpg)