برای این که بتوانیم محتویات ذهنی خود را مورد استفاده قرار دهیم، در درجة اول باید بتوانیم آنها را به طریقی حفظ و نگهداری کنیم.((به توانایی انسان برای نگهداری و بازیابی اطلاعات گفته می شود)).برای این که بتوانیم کمی با دقت دربارة حافظه بحث کنیم،بهتر است از اولین قدمهای کسب اطلاعات،یعنی از حواس شروع کرده حافظة حسی را مورد بررسی قرار دهیم.
یکی از مهمترین راه های ارتباطی فرد با جهان خارج از طریق چشم یا به عبارت دقیق تر
از طریق بینایی،صورت می گیرد. با انعکاس تصاویر اشیاء بر روی شبکیه چشم،ما می توانیم اشیاء را ببینیم و تصاویری از آنها در حافظة خود نگهداری کنیم.اولین نشانه های حفظ مطالب در همین تصاویر دیده می شود. انسان حافظه ای به نام حافظة تصویری دارد و آن عبارت است از نگهداری اثر تصویر بر روی شبکیه پس از قطع تصویر این حافظه به ما کمک می کند تا تصاویر یک فیلم سینمایی را به شکل مستمر و متصل ادراک کنیم. هر تصویری که بر روی شبکیه می افتد، پس از حذف تصویر، اثر آن بر روی شبکیه باقی می ماند و وقتی تصویر بعدی بر روی شبکیه می افتد، به کمک پس تصویر قبل،یک تصویر واحد و در عین حال دارای حرکت می سازد. حافظه تصویری تنها مدت کمی میتواند تصویری از اشیاء را در خود نگهداری کند.
برای این که حافظة تصویری را به شکل تجربی بیازمایید،چشم خود را به مدت یک دقیقه ببندید.در اواخر این یک دقیقه دست خود را در فاصلة سی سانتی متری در مقابل صورت خود نگاه دارید، سپس به سرعت چشم خود را باز کنید و ببندید.
شامل 22 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله حافظه و تفکر