گیاه سویا با نام علمی Glycine max(L.)Merril از خانواده لگومینوز گیاهی یکساله خزنده از نباتات قدیمی و بومی آسیا که در نواحی شمال شرقی چین، کره، تایوان و ژاپن شناسایی و کشت آن مرسوم شد. بیشترین کشت سویا در شمال ایران و منطقه استان گلستان صورت می گیرد و دارای زراعت بهاره و تابستانه است.
سویا جهت تولید روغن و پروتئین کشت می شود. مصرف پروتئین های سویا به منظور ارزش دارویی و غذایی آن در سلامتی انسانها و همچنین کنجاله آن به مصرف خوراک دامها اهمیت بسزایی یافته است. دانه سویا به طور متوسط 18% روغن و 44% پروتئین دارد. پروتئین در مکانهای خاصی در دانه بنام مخازن پروتئین یا دانه های آلرون ذخیره می شوند.
دانه های سویا با شکل ظاهری متفاوت و بیضی شکل و دارای جنین هستند که بوسیله پوسته خارجی دانه احاطه شده است و دارای مقداری ناچیز بافت آندوسپرم می باشند. ناف دانه بر روی پوسته خارجی دانه با چشم غیرمسلح دیده می شود. به صورت بیضی بوده و محل اتصال دانه به تخمدان است. میکروپیل سوراخ کوچکی است که در پوسته خارجی دانه در یکی از دو سر ناف دانه قرار دارد و گاهی در زیر پوسته خارجی دانه قابل رویت است. پوسته خارجی دانه شامل هشت تا ده لایه سلولی است که خارجی ترین لایه متشکل از سلولهای اپیدرم نامیده می شود.
لایه بعدی در زیر اپیدرم بنام هیپودرم است و 6 تا 8 لایه دیگر داخلی لایه های پارانشیم هستند که از سلولهای پهن با دیواره نازک تشکیل می شوند . بعلت پوشش واکسی پوسته خارجی دانه تبادل گازی جنین و محیط خارج تنها از طریق میکروپیل صورت می گیرد. البته آب از سطح کل پوسته خارجی دانه جذب دانه می شود. رویان(جنین) متشکل از دو لپه، ساقه چه یا دو برگ ساده و محور لپه همرا با ریشه چه است. مواد غذایی ذخیره شده در بذر در شرایط مناسب محیطی جهت تولید ریشه و ساقه به مصرف رسیده و گیاه جوان از خاک خارج و صورت یک بوته خودکفا درآمده و جهت تشکیل نسل جدید دانه تولید می کند. ریشه چه حدود 1 تا 2 روز بعد از کشت از شکاف ایجاد شده در پوسته بذر نزدیک میکروپیل از بذر خارج گشته و بطرف پائین رشد
می کند .
دانه های سویا حاوی پروتئین، لیپید، هیدرات کربن و عناصر معدنی است. پروتئین و لیپید قسمت اعظم ارزش تجاری سویا را شامل می شوند. ارزش اسیدهای آمینه ضروری سویا بر اساس نیازهای بدن انسان بجز اسیدهای آمینه سولفوردار برابر و یا بیشتر از ارزش اسیدهای آمینه موجود در تخم مرغ است. متیونین مهمترین اسید آمینه نایاب است. واریته ها از نظر ترکیبات اسیدآمینه فاقد اختلافات حائز اهمیت هستند. پروتئین سویا در مقایسه با سایر پروتئین های گیاهی دارای لیزین بیشتری بوده و می تواند برای افزایش ارزش غذایی سایر پروتئین های گیاهی استفاده شود. بطور کلی سویا به عنوان غذای پروتئینی سه خصوصیات زیر را که در هیچ غذای پروتئینی وجود ندارد ، دارا می باشد.
1-1- جوانه زنی دانه و تنش های شوری و خشکی :
1-2- پاسخ گیاهان به تنش های شوری و خشکی :
1-3- اهمیت حفاظت کننده ها و تعدیل کننده های اسمزی :
1-4- اسیدهای آمینه و تنش های شوری و خشکی :
2-1- جوانه زنی دانه ها و تیمارهای مختلف :
2-3- روش سنجش آرژینین :
2-4- روش سنجش ترکیبات ایمیدازولی :
2-5- روش سنجش ترکیبات فنلی :
2-8- روش های آماری :
نتایج:
نتیجه گیری نهایی :
پیشنهادات:
2-1- جوانه زنی دانه ها و تیمارهای مختلف :
2-2- روش سنجش آمینواسیدهای آزاد کل Shrikov (1968) :
2-3- روش سنجش آرژینین (---) :
2-4- روش سنجش ترکیبات ایمیدازولی (----) :
2-5- روش سنجش ترکیبات فنلی(---) :
2-6- روش سنجش پرولین Bates (1973) :
2-7- روش سنجش گلیسین بتائین(---) :
2-8- روش های آماری :
شامل 120 صفحه فایل word
دانلود تحقیق تغییرات محتوای آمینواسیدهای آزاد، ترکیبات فنلی و ترکیبات ایمیدازولی در دانه های در حال رویش سویا
