فرمت فایل :word (لینک دانلود پایین صفحه) تعداد صفحات 19صفحه
پژمردگی ورتیسیلیومی سیب زمینی
این بیماری در شرایط تک کشتی به شدت شیوع می یابد. تراکم زیاد بوته های حساس به بیماری نیز ممکن است موجب کمتر شدن شدت بسیاری از بیماریهای فرا گیر گردد.
آلودگی به قارچ Verticillium alba-atrom وe V.dahlia در پنبه در شرایط کشت انبوه کاهش یافت علت این امر کاهش میزان مایه تلقیح مؤثر برای ایجاد بیماری به ازای هر بوته به نسبت افزایش تعداد بوته می باشد ( ویلیم و همکاران ، 1976 ). دیویس و اورسون ( 1986 ) رابطه پژمردگی ورتیسیلیومی سیب زمینی و روش های آبیاری را مورد بررسی قرار دادند. این محققان در مطالعه خود دریافتند که شیوع و شدت بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی در آبیاری شیاری در مقایسه با آبیاری بارانی افزایش می یابد. مشکلات افزایش این بیماری را در آبیاری زیر زمینی در مقایسه با آبیاری بارانی نیز مشاهده کردند. در نتایج آزمایش آنها با نتایج بررسی گوتری ( 1960 ) و مک ماستر ( 1959 ) هماهنگی وجود دارد. معمولا" شدت بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی سیب زمینی وابستگی زیادی به مقدار دسترسی گیاه به ازت دارد. دیوس و اور سون ( 1984 ) در یافتند که در آبیاری شیاری ازت اغلب در 5/7 تا 15 سانتی متری فوقانی پروفیل خاک تجمع می یابد. در حالیکه در آبیاری بارانی ازت در سر تا سر پروفیل خاک توزیع یکنواخت تری داردو وقتی که دسترسی سیستم ریشه گیاهان به ازت به علت آبشویی و توزیع نامناسب کمتر شود شدت و شیوع این بیماری افزایش می یابد.
مطالعات متعدد در مورد تعیین اثرات روش های مختلف آبیاری روی توسعه عوامل بیماری خاک زاد و شیوع آنها انجام شده است. طبق گزارش کاپیرت و همکاران ( 1994 ) انجام آبیاری پیش از غده بندی سیب زمینی و بعد از آن ، روی ظهور علائم بیماری مرگ زود رس سیب زمینی V.dahliae تاثیر می گذارد. بین شیوع بیماری و آبیاری رابطه مثبت وجود دارد. در شرایط آبیاری بیش از اندازه و در مرحله قبل از شروع غده بندی ، بوته ها علائم بیماری را بیشتر و زودتر نشان دارند. این محققان نتیجه گرفتند که تغییر دادن عملیات آبیاری در طی دوره بین سبز شدن و شروع غده بندی ممکن است روش مطلوبی برای مدیریت بیماری پژمردگی باشد.
منبع مورد استفاده
کتاب کنترل بیماریهای گیاهی با روش های زراعی
نوشته : چارلز . ام . راش ، گیوانی پیک سینی ، روبرت ام . هاروسون
علائم بیماری:
علائم بیماری در روی غده سیب زمینی نیز به صورت تشکیل اسکلروت های سیاه رنگی است که سطحی بوده و با آب شسته نمی شوند. زمانی که غده های آلوده به اسکلروت در خاکهای مرطوب کاشته شوند جوانه های روی غده می میرند و یا در رشد آنها وقفه ایجاد می شود. در روی ساقه هایی که از غده آلوده می رویند زخم ایجاد می شود. علائم این بیماری در مزرعه به صورت کوتولگی بوته، ارغوانی شدن برگها، پیچیدگی و زردی برگها در بوته های آلوده دیده می شوند. مناسبترین حرارت برای جوانه زنی اسکلروت ها 23 درجه میلی گراد است. این بیماری علاوه بر سیب زمینی بسیاری از گیاهان زراعی دیگر از جمله حبوبات، گیاهان روغنی، پنبه و کلم را نیز آلوده می کند.
تحقیق در مورد بررسی و ارزیابی بیماری سیب زمینی
