مقاله کامل بعد از پرداخت وجه
لینک پرداخت و دانلود در "پایین مطلب"
فرمت فایل: word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحات: 69
استان قزوین با مساحتی معادل ۱۵۸۲۱ کیلومتر مربع در حوزه مرکزی ایران بین ۴۸ درجه و ۴۴ دقیقه تا ۵۰ درجه و ۵۱ دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ و ۳۵ درجه ۲۴ دقیقه تا ۳۶ درجه و ۴۸ دقیقه عرض شمالی نسبت به خط استوا قراردارد. این استان از سمت شمال به استانهای مازندران و گیلان، از سمت غرب به استانهای زنجان و همدان، از سمت جنوب به استان مرکزی و از سمت شرق به استان تهران محدود می باشد.
این استان در دامنه جنوبی رشته کوههای البرز واقع شده که به دلیل داشتن ارتفاعات متعدد و بارندگی های متوسط از نقاط معتدل کشور به شمار می آید. مرتفع ترین کوههای استان «سیاهلان، کی جگین، سفیدکوه و سیاه کوه» بوده که حداکثر ارتفاع در کوههای شمال سیاهلان ۴۱۷۵ متر از سطح دریا می باشد. محدوده مرکزی و شرق استان را دشت تشکیل می دهد که شیب آن از شمال‌غرب به جنوب شرق امتداد دارد و در پائین ترین نقطه ۱۱۳۰ متر است. حداقل ارتفاع استان در شمال غربی و در بخش طارم سفلی و کناره‌های دریاچه سفیدرود با ارتفاع ۳۰۰ متر از سطح دریا است.
بر اساس آخرین وضعیت تقسیمات کشوری در پایان سال ۱۳۸۲ استان قزوین دارای ۴ شهرستان قزوین، تاکستان، بوئین زهرا و آبیک، ۲۰ شهر قزوین، اقبالیه، محمدیه، الوند، محمودآباد نمونه، تاکستان، اسفرورین، ضیاء آباد، خرمدشت، آوج، شال، دانسفهان، بوئین زهرا، رازمیان، معلم کلایه، آبگرم، آبیک، کوهین، بیدستان و ارداق، ۱۸ بخش، ۴۴ دهستان و ۱۲۱۰ آبادی می‌باشد که ۸۷۸ آبادی آن دارای سکنه و ۳۳۲ آبادی خالی از سکنه است. تغییرات ایجاد شده در تعداد آبادیهای استان نسبت به سالهای گذشته ناشی از اعمال مصوبات تقسیمات کشوری نتایج طرح اصلاح و بهنگام‌سازی پرونده آبادیها در اردیبهشت و خرداد ماه سال ۱۳۸۲ و نیز تغییرات حین اجرای سرشماری کشاورزی سال ۱۳۸۲ می باشد.
اب و هوا
سیستمهای هوایی مؤثر در استان عبارتند از: سیستم غربی و مدیترانه ای که بیشترین عامل بارندگی در استان را تشکیل می‌دهد و سیستم پر فشار شمال که عامل سردی و رطوبت می باشد. در استان دو جریان باد وجود دارد : جریان شمالی که از شمال غرب در جهت جنوب شرق می وزد و به باد (مِه) معروف است. جریان دیگر باد (شره) می باشد که از جنوب شرقی در جهت شمال غربی می وزد.
آبهای سطحی استان عمدتاً در دو حوزه آبریز جاری است. حوزه آبریز شمالی (سفید رود) وحوزه آبریز جنوبی (شور).
شرایط اقلیمی
تنوع اقلیمی استان و قابلیتهای آبی و خاکی زمینه خوبی برای کشت انواع محصولات گرمسیری در منطقه طارم‌سفلی و رودبار الموت و سایر محصولات سردسیری را در دیگر نقاط استان فراهم آورده است. کل اراضی قابل کشت استان حدود ۴۷۰ هزار هکتار می باشد. میزان مراتع استان حدود ۹۵۰ هزار هکتار در قالب مراتع درجه ۱، ۲ و ۳ است.
جنگلهای استان در ارتفاعات ۲ تا ۳ هزار متری بخش الموت و طارم سفلی به صورت درختان پراکنده و ناننظم روییده که ذخیره گاه ژنتیکی درختانی مانند ارش، زالزالک، بلوط، گردوی وحشی.، آلو جنگلی، بادام کوهی و پسته وحشی می‌باشد.
دژِکشوین
قزوین، شهری پادگانی بوده است. گفته‌اند شاپور دوم (معروف به شاپور ذوالاکتاف)، شاه ساسانی، 440 سال قبل از هجرت، پادگانی برای کنترلِ شورشیانِ ساکن در رشته‌کوه البرز بنا کرد و آن را «شادشاپور» نام نهاد. اعراب مسلمان در 24 هجری قمری به قزوین رسیدند و چون یارای جنگیدن در کوههای الموت را نداشتند در همان جا متوقف شدند. بنابراین، یک بار دیگر قزوین پادگانی نظامی شد و ســپاه مسـلـمـین در آنجـا مـسـتقـر شـدنـد.
مراغیها امدند:
در این زمان، پس از تصرف شهر مراغه توسط اعراب مسلمان، جماعتی از این شهر به قزوین و مناطق کوهستانیِ اطراف کوچیدند که هنوز هم با عنوان مراغیها یا کله‌بزیها در قزوین و الموت زندگی می‌کنند.
باب‌الجَنّه
هجوم اعراب نتوانست ساکنان الموت را به پذیرش اسلام وادار کند. جنگ با این مردمان جسور و سختکوش نیز بسیار دشوار بود. گفته‌اند در این زمان احادیثی از زبان پیامبر در مدح قزوین و قزوینیان منتشر و این شهر از قول پیامبر گرامی اسلام «باب‌الجنه» (یا به فارسی، مینودر) نامیده شد. ساکنان الموت که بخشی از دیلمیان به شمار می‌رفتند، سرانجام به‌تدریج و به‌اختیار مسلمان شدند و اغلب به مذهب علویان و سپس شیعیان درآمدند.
تحقیق در مورد استان قزوین
