تحقیق در مورد ارتعاشات در نانولوله هاى کربنى

اختصاصی از حامی فایل تحقیق در مورد ارتعاشات در نانولوله هاى کربنى دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه27

بخشی از فهرست مطالب

مقدمه :

نانو لوله تک دیواره:

نانولوله های کربن چند دیواره :

 خواص  الکتریکی  :

خواص مکانیکی نانو لوله ها:

ذخیره هیدروژن:

خازن های الکتروشیمیایی:

اضافه کردن لیتیوم:

الکترونیک و ساخت میکرو چیپ ها :

صنایع اتومیبل سازی و هوا فضا:

خواص الا ستیکی نانو لوله ها:

عصر حاضررا شاید بتوان عصر کربن نام نهاد زیرا این ماده کاربرد وسیعی در صنایع مختلف پیدا کرده است. دراین بین، نانولوله های کربن [1]و فلورن ها ،[2]توجه دانشمندان را بیتشر از دیگر شکهای کربن به خود جلب کرده اند. اگرچه مدت زیادی از کشف  نانولوله های کربن و فلورن نمی گذرد ولی تحقیقات وسیعی در زمینه شناسایی ، ساخت و بکارگیری آنها در صنایع مختلف انجام شده و پیشرفت های زیادی نیز در این رابطه صورت گرفته است .

تاریخچه:

تا سال 1980 تنها چهار نوع کربن شناخته شده بود: گرافیت، الماس ، لانسدیلایت[3]  و کربن شکل یا آمورف . درشکل های زیر ساختار کریستالی سه نوع اول نشان داده شده است.

               

   لانسدیلایت                              الماس                                             گرافیت

کشف فلورن ها نیز مانند بسیاری دیگر از اکتشافات به صورت اتفاقی رخ داده است. در حالی که قبل از کشف فلورن ها توافق کلی بر روی ناپایداری اتم های کربن وجود داشت دانشمندان روسی با استفاده از محاسبات نشان داده بودند که مولکول فلورن در حالت گازی می تواند پایدار باشد. در سال 1985 کروتو[4] و اسمالی [5] در حین اسپکتروسکوپی نمونه های بخار کربن به نتایج جالبی دست

یافتند. در اینجا بود که فلورن ها کشف شدند و پایداری آنها در فاز گازی نیز به صورت عملی اثبات گشت.

البته شواهدی نیز وجود دارد که برای اولین بار در دهه 70 فیبرهای کربن با ابعاد نانومتری توسط میرینوبو اندو[6]به عنوان بخشی از پروژه دکترای وی در دانشگاه اورلان [7] واقع در فرانسه ساخته شده است. وی فیبرهایی به قطر 7 نانومتر را با استفاده از تکنیک رشد بخار تهیه نمود اما بدلیل ناشناخته بودن، این فیبرها به عنوان نانولوله شناخته نشدند و به صورت سیستماتیک نیز مورد مطالعه قرار نگرفتند.

پس از آن در سال 1991 کشف نانولوله  های کربن بوسیله یک متخصص ژاپنی میکروسکوپ های الکترونی ، به نام سومیوایجیما[8] در حالی که مشغول مطالعه نشست مواد بر روی کاتد به هنگام ساخت فلورن ها به روش تبخیر با قوس الکتریکی بود، صورت گرفت. کمی بعد توماس ابزن[9]و پیولیکل آجین[10] از آزمایشکاه آقای ایجیما نشان دادند که چگونه می توان نانولوله های کربن را بوسیله تغییر در شرایط  تبخیر قوس الکتریکی به صورت انبوه تولید نمود . این امر باعث گسترش امکان مطالعه خواص فیزیکی و شیمیایی نانو لوله  های کربن در آزمایشگاه ها در سراسر