لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 8
مقالة:
آمیزه ای از معماری ایرانی و آمریکایی
فهرست:
حمایت مه یر از دو معمار ایرانی
حمایت مه یر از دو معمار ایرانی
انتشار کتاب «خانه ها» در نیویورک: مجموعه طرح های معماری مدرن برای خانه های مسکونی
موسسه انتشاراتی معتبر ریتزولی Rizzoli که در رم و نیویورک دفتر دارد و مهمترین ناشر کتابهای معماری در جهان دانسته میشود، روز چهارشنبه (پریروز) کتاب نفیسی از طرحهای معماران برجسته نیویورکی، خانمها گیسو و مژگان حریری منتشر کرد برای منازل شخصی، با پیشگفتاری از معمار برجسته ریچارد مه یر و مقاله ای از منتقد برجسته معماری پال گولدبرگر. خانم گیسو حریری در مصاحبه ای از جمله به تلفیق مفاهیم هنر شرق و هنر مدرن غرب در کار خود اشاره میکند و می گوید از آغاز تلاش او و خواهر هنرمندش این بود که فضاهای جدیدی به وجود بیاورند و معماری را جلو ببرند. وی می گوید مشتریان حالا به خاطر طرح های هنرمندانه نزد آنها می آیند.
معمار برجسته آمریکائی و صاحب موزهها و ساختمانهای عمدهای در شهرهای بزرگ دنیا، آقای ریچارد مهیر Richard Meier در پیشگفتاری که بر کتاب انتشاراتی ریتزولی نیویورک تحت عنوان «خانهها» از طرحهای معماران هنرمند نیویورکی خانمها مژگان و گیسو حریری، نگاشته است، هنر آنها را ترکیب نادری از ظرافت مینیمال و حس توصیف میکند و مینویسد آنها با استفاده از مصالح بسیار ساده و اندک نظیر چوپ، فولاد، سنگ و شیشه، جوهر هر کدام را در کار خود بیرون میکشند.
خانم گیسو حریری، در توضیح میدهد که او و خواهرش خانم مژگان حریری، در کار خود برداشتی از معماری ایرانی و شرقی را با برداشتی از معماری مدرن غربی در میآمیزد که نسخهبرداری از هیچکدام نیست.
گسیوحریری (سخنگوی شرکت معماری حریری و حریری، نیویورک): ما به وسیله کپی و تقلید از یک معماری ایرانی استفاده نمیکنیم همینطور هم از معماری مدرن که در آمریکا و در غرب یادگرفتیم، و در تحصیلات خودمان از آن استفاده کردیم، آنها را هم جدا کردیم و تصمیم گرفتیم که به خودی خود کافی نیست برای اینکه خیلی بدون هنر و خیلی سرد است و گرما ندارد.
ب.ن.: صدای خانم گیسو حریری را میشنویم، هنرمند معمار نیویورکی، که به مناسبت انتشار کتاب جدیدی از موسسه معتبر ریتزولی در باره طرحهای او و خواهرش خانم مژگان برای منازل مسکونی مصاحبه میکند. خانم حریری میگوید:
گسیو حریری: چیزهائی که یادمان بود از معماری سنتی ایران این بود که در ایران مرز و خط بین نقاط مختلف و نقاط مخالف خیلی واضح و معین و مشخص بود. یعنی مثلا مرز بین بیرون و تو، مرز بین زن و مرد، مرز بین خانه وخیابان، کاملا مشخص بود. این چیزی که همیشه پشت پرده، پشت دیوار، پشت کوچه و پسکوچه یک چیز دیگر هست که ما نمیتوانیم ببینیم دقیقا ولی میدانیم که هست. و پشت آن چی است و درون آن چی است، اینها خودش درمعماری یک چیز خیلی مهم است و یک عنصری است که در غرب ندارند. و چیزی که ما در اینجا در تحصیلات خودمان یاد گرفتیم و آن هم به خودی خود خیلی جالب و مهم بود، این بود که اینجا همه چیز تقریبا باز است و همه
مقاله درباره آمیزه ای از معماری ایرانی و آمریکایی