
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)تعداد صفحات14
مهمترین روشهای تعیین درجهی آلودگی فاضلاب عبارتند از:
الف- تعیین مقدار بی- او – دی (BOD) - چنانکه پیش از این اشاره شد از جملهی موجودات زنده در فاضلاب دو گروه باکتری هستند که به تصفیهی فاضلاب کمک می نمایند.
گروه نخست باکتریها هوازی میباشند که اکسیژن محلول در فاضلاب را جذب کرده، مواد آلی را یا بصورت تغذیه و یا بوسیلهی ترشح دیاستازهایی اکسید نموده و به ترکیبات پایدار معدنی تبدیل می نمایند. در این فعل و انفعال گاز اکسیژن مصرف شده، گاز تولید و شمار باکتریها افزیش مییابند.
گروه دوم باکتری های بی هوازی هستند که اکسیژن مورد نیاز خود را از تجزیهی نمکهای موجود در فاضلاب بدست آورده، یعنی آنها را احیا میکنند. کار این باکتریها توام با ایجاد گازهائی مانند اسید سولفیدریک (هیدروژن سولفوره)و متان بوده و از این رو این فرایند همراه با تعفن و بوئی ناخوشایند میباشئ.
تعیین (بی- او – دی) عبارتست از تعیین مقدار اکسیژن لازم که باید به فاضلاب داده شود تا باکتریهای هوازی مواد آلی موجود در فاضلاب را اکسید نموده و به موادی پایدار نظیر نمکهای معدنی تبدیل سازد. بنابراین مقدار BOD فاضلاب در زمانهای مختلف تغییر می کنند. این تغییرات نه تنها به غلظت مواد آلی فاضلاب بلکه به میزان لعایت باکتریها ، درجهی گرما و شدت درهمی (توربولانت) فاضلاب نیز بستگی دارد.
منحنی تغییرات BOD – از لحظهای که فاضلاب در مجاورت اکسیژن قرار مییگرد، جذب اکسیژن توسط باکتریها شروع شده و در دو مرحلهی مختلف زیربه انجام میرسد:
مرحلهی نخست- اکسیداسیون ترکیبات آلی کربندار - این مرحله از نخستین لحظات کار باکتری ها آغاز شده و در 20 درجهی گرما تا مدت زمانی در حدود 20 شبانه روز ادامه مییابد. در این مرحله کربن موجود در ترکیبات ناپدیدار آلی تبدیل به ترکیباتی پایدار نظیر شده و از حوزهی عمل بیرون می رود.
آلودگی فاضلاب و تعیین آن