آسم Asthma
بیماری آسم با افزایش واکنش نای و برونشها در برابر محرکات مختلف مشخص می شود که تظاهرات آن به صورت تنگ شدن شدید مجاری هوایی است که خودبخودی و یا در اثر درمان تغییر پذیر است. اصول تشخیص این بیماری با علائم زیر همراه است:
- وجود وزوز مزمن یا حمله ای، تنگی نفس، سرفه و احساس تنگی و فشردگی در قفسه سینه
- طولانی شدن بازدم و وجود وزوز منتشر در آزمایش فیزیکی
- محدودین عبور هوا در تستهای عملکرد ریوی
- بهبود کامل یا نسبی انسداد پس از تجویز مواد متسع کننده برونش
پاتوژنز آسم بدرستی شناخته نشده است ولی از واسطه های شیمیایی اصلی آسم میتوان از ماست سلها، بازوفیلها و پلاکتها که منابع مهم ترشح هیستامین، لوکوترینها، پروستاگلاندینها هستند نام برد.
کرومولین و ندوکرومیل Cromolyn and Nedocromil
از داروهای بسیار پرارزش هستند بخصوص در موارد پیشگیری. موقعی که به صورت آئروسل بکار می روند قادر به مهار آسم ناشی از آنتی ژن و آسم القا شده در اثر ورزش می باشند. مصرف زیادتر این داروها مثلاً 4 بار در روز موجب کاهش جزئی در میزان فعالیت برونشها می گردد. این داروها در تونیسیته عضلات صاف مجاری تنفسی اثری نداشته و همچنین در برونکواسپاسم ایجاد شده نیز غیر موثرند. جذب این دو دارو بسیار ناچیز است و فقط بایستی به صورت استنشاقی بکار روند.
شامل 6 صفحه فایل word قابل ویرایش بهمراه powerpoint
دانلود مقاله داروهای موثر بر بیماریهای دستگاه تنفس
