بیان مساله:
سهام عادی نوعی ابزار سرمایه گذاری است که نشانگر مالکیت دارنده آن در یک شرکت سهامی است و به دو دسته سهام با نام و سهام بی نام تقسیم می شود. سهام با نام و بی نام از نظر مزایا تفاوتی ندارند، تنها تفاوت آنها درج نام دارنده روی برگه سهام و دفتر شرکت در مورد سهام با نام است.
متداولترین نوع سهام، سهام عادی یا سهام معمولی است که دارندگان آن به مبلغ مساوی از حقوق و امتیازات واحدی برخوردارند. اکثریت سهام شرکت ها به صورت عادی منتشر می شود. سهام عادی ابتدا از طریق پذیره نویسی عمومی وارد بازار می شود. به عبارت دیگر، سهام قبل از فروش عمومی باید در کمیسیون بورس و اوراق بهادار ثبت شود و اجازه انتشار بگیرد.
بسیاری از سهامداران، بر این اعتقاد هستند که روش هایی برای خرید سهام وجود دارد که همیشه توام با موفقیت است و در صورت به کارگیری، تضمین کننده سود می باشد. اما باید به این نکته توجه کرد که هیچ روش خاصی که صد در صد تضمین کننده سودآوری باشد، وجود ندارد. در تعیین استراتژی های انتخاب سهام باید به خصوصیات فردی،سطح آگاهی , بازه زمانی مورد انتظار و درجه ریسک پذیری نگاه کنیم. شاید بهتر باشد که به انتخاب سهام به عنوان بهترین حدس برای سرمایه گذاری نگاه کنیم. (روزنامه اقتصاد 1390)
انسان طبیعتاً موجودی اجتماعی و ارزیاب است و پیوسته در مورد پدیده های پیرامون خود به ارزشیابی می پردازد . از این رو به جرأت می توان گفت تمامی فعالیت های یک شرکت یا سازمان نیز در معرض ارزشیابی مداوم سهامداران می باشد .
اصلی‌ترین راهکار در این رابطه تحلیل بنیادی سهام است که از طریق سطح آگاهی سهامداران ممکن خواهد بود . تحلیل بنیادی فرآیندی است که ارزش ذاتی یک سهم با توجه شرایط کنونی و آتی، وضعیت اقتصاد کلان، جایگاه صنایع در اقتصاد آن کشور و روند اطلاعات مالی شرکت برآورد می‌شود. پس از بررسی و پیش‌بینی سودآوری شرکت، با تنزیل جریانات نقدی آتی با نرخ بازده مورد انتظار بر اساس ریسک سهم، ارزش ذاتی آن کشف می‌شود. سرمایه‌گذاری با مقایسه ارزش ذاتی پیش‌بینی شده و ارزش بازار سهم و ریسک پذیری که یکی از ویژگی های فردی می باشد تصمیم به انتخاب نوع سهام می کند.
باید توجه داشته باشید که افراد دارای سوگیری های رفتاری هستند که منشا بسیاری از آنها استدلال های نادرست و برخی بر مبنای احساسات فردی می باشد. اگر شما رفتارهایی همچون «نگهداری سهام زیان ده با وجود عدم انتظار از رشد آتی، کم اهمیت پنداشتن اطلاعات منفی و... را در خود می بینید به سوگیری های رفتاری دچار هستید.
آدام اسمیت معتقد بود که «سرمایه گذاران اگر در مورد خود شناخت کافی ندارند، بازار سهام جای گرانی برای کسب این شناخت است!» برای تست کردن اینکه آیا در دام این سوگیری های شناختی و یا احساسی هستید، ساده ترین راه آن است که از خود بپرسید اگر به جای این سهم، پول نقد در اختیار داشتم، باز هم این سهم را خریداری می کردم یا در فرصت های جایگزین سود آوری سرمایه گذاری می کردم؟ پاسخ به این سوال می تواند راه درست را درخصوص انتخاب سهام را نشان دهد. (روزنامه اقتصاد 1390)
در این پژوهش ، محقق به دنبال بررسی تأثیر ویژگی های فردی و سطح آگاهی سهامداران برای انتخاب نوع سهام است .
سهام عادی نوعی ابزار سرمایه گذاری است که نشانگر مالکیت دارنده آن در یک شرکت سهامی است و به دو دسته سهام با نام و سهام بی نام تقسیم می شود. سهام با نام و بی نام از نظر مزایا تفاوتی ندارند، تنها تفاوت آنها درج نام دارنده روی برگه سهام و دفتر شرکت در مورد سهام با نام است.
متداولترین نوع سهام، سهام عادی یا سهام معمولی است که دارندگان آن به مبلغ مساوی از حقوق و امتیازات واحدی برخوردارند. اکثریت سهام شرکت ها به صورت عادی منتشر می شود. سهام عادی ابتدا از طریق پذیره نویسی عمومی وارد بازار می شود. به عبارت دیگر، سهام قبل از فروش عمومی باید در کمیسیون بورس و اوراق بهادار ثبت شود و اجازه انتشار بگیرد.
بسیاری از سهامداران، بر این اعتقاد هستند که روش هایی برای خرید سهام وجود دارد که همیشه توام با موفقیت است و در صورت به کارگیری، تضمین کننده سود می باشد. اما باید به این نکته توجه کرد که هیچ روش خاصی که صد در صد تضمین کننده سودآوری باشد، وجود ندارد. در تعیین استراتژی های انتخاب سهام باید به خصوصیات فردی،سطح آگاهی , بازه زمانی مورد انتظار و درجه ریسک پذیری نگاه کنیم. شاید بهتر باشد که به انتخاب سهام به عنوان بهترین حدس برای سرمایه گذاری نگاه کنیم. (روزنامه اقتصاد 1390)
انسان طبیعتاً موجودی اجتماعی و ارزیاب است و پیوسته در مورد پدیده های پیرامون خود به ارزشیابی می پردازد . از این رو به جرأت می توان گفت تمامی فعالیت های یک شرکت یا سازمان نیز در معرض ارزشیابی مداوم سهامداران می باشد .
اصلی‌ترین راهکار در این رابطه تحلیل بنیادی سهام است که از طریق سطح آگاهی سهامداران ممکن خواهد بود . تحلیل بنیادی فرآیندی است که ارزش ذاتی یک سهم با توجه شرایط کنونی و آتی، وضعیت اقتصاد کلان، جایگاه صنایع در اقتصاد آن کشور و روند اطلاعات مالی شرکت برآورد می‌شود. پس از بررسی و پیش‌بینی سودآوری شرکت، با تنزیل جریانات نقدی آتی با نرخ بازده مورد انتظار بر اساس ریسک سهم، ارزش ذاتی آن کشف می‌شود. سرمایه‌گذاری با مقایسه ارزش ذاتی پیش‌بینی شده و ارزش بازار سهم و ریسک پذیری که یکی از ویژگی های فردی می باشد تصمیم به انتخاب نوع سهام می کند.
باید توجه داشته باشید که افراد دارای سوگیری های رفتاری هستند که منشا بسیاری از آنها استدلال های نادرست و برخی بر مبنای احساسات فردی می باشد. اگر شما رفتارهایی همچون «نگهداری سهام زیان ده با وجود عدم انتظار از رشد آتی، کم اهمیت پنداشتن اطلاعات منفی و... را در خود می بینید به سوگیری های رفتاری دچار هستید.
آدام اسمیت معتقد بود که «سرمایه گذاران اگر در مورد خود شناخت کافی ندارند، بازار سهام جای گرانی برای کسب این شناخت است!» برای تست کردن اینکه آیا در دام این سوگیری های شناختی و یا احساسی هستید، ساده ترین راه آن است که از خود بپرسید اگر به جای این سهم، پول نقد در اختیار داشتم، باز هم این سهم را خریداری می کردم یا در فرصت های جایگزین سود آوری سرمایه گذاری می کردم؟ پاسخ به این سوال می تواند راه درست را درخصوص انتخاب سهام را نشان دهد. (روزنامه اقتصاد 1390)
در این پژوهش ، محقق به دنبال بررسی تأثیر ویژگی های فردی و سطح آگاهی سهامداران برای انتخاب نوع سهام است .
پروپوزال، بررسی تأثیر ویژگی های فردی و سطح آگاهی سهامداران بر انتخاب نوع سهام
