درباره کتاب :کتاب در هشت فصل و بر حسب دوره‌های تاریخی تدوین شده است. در فصل اول اسم‌ها و اصطلاحات شاهدبازی و انواع آن را مرور می‌کنیم. در فصل چهارم بحث در مورد صوفیان و شاهدبازی است و در فصل‌های دیگر با شاعران، نمونه شعر و نثر هر دوره تاریخی آشنا می‌شویم. این دوره‌ها عبارتند از: غزنویان، سلجوقیان، خوارزمشاهیان، تیموریان، صفویه، افشاریه، زندیه، دوره‌ی قاجار و پهلوی.
«شاهدبازی در ادبیات فارسی» نخستین (و تا به امروز، تنها) کتابی است که به چنین پژوهشی دست زده است. مؤلف، بر اساس شواهد گوناگونی که بیشتر از نظم و کمتر از نثر برگزیده، نظریه خود را به اثبات می‌رساند که «… معشوق شعر فارسی … غالباً و عمدتاً مرد است، نه زن1» و «فقط بخش کمی از اشعار قدماست که می‌توان در آن‌ها به ضرس قاطع معشوق را مؤنث قلمداد کرد.»
این کتاب در سال 1381 توسط انتشارات فردوس تهران منتشر شد ولی از بازار جمع شد و فروش آن ممنوع شد. شمیسا خود در پیش گفتار کتاب درباره چاپ کردن پژوهش‌هایش در این کتاب می‌گوید:
با این همه وصف، فکر نمی‌کردم روزی این تحقیق را منتشر کنم، اما اکنون مصداق این بیت شده‌ام:ای که پنجاه رفت و در خوابی مگر این چند روزه دریابی
شاهد بازی در ادبیات فارسی
