تاریخ پیدایی خط، به درستی معلوم نیست. این اندازه روشن است که نخستین نوشتارهای انسان، بسیار ساده و ابتدایی بوده است؛ به این معنی که با طرزی به دور از ظرافت تصویر چیزها را میکشیدند و به این ترتیب مقصود خود را به دیگران میفهماندند. به این نوع خط « خط تصویری » میگویند. خط تصویری به تدریج تکامل پیدا کرد و پس از گذشتن از مرحله علامتنویسی (معنی نگاری) به مرحلهی الفبایی قدم گذاشت. الفبا برای اولین بار در میان فنیقی ها، که در سرزمین فنیقی (لبنان کنونی و حوالی آن) سکونت داشتند، رواج پیدا کرد و از آنجا به سایر جاها پراکنده شد. ایرانیان در دوره پادشاهی مادها، علامت های میخی بابلی را اقتباس کردند و مانند فنیقی ها، از آن الفبایی مستقل ترتیب دادند.
خط وزبان پیش از اسلام
